Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1236/14-4/IM
z 22 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 30 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie wysokości ryczałtu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie wysokości ryczałtu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 18 grudnia 2014 r., znak ILPB1/415-1236/14-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 23 grudnia 2014 r., a w dniu 30 grudnia 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 23 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 października 2014 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną wynajęli mieszkanie stanowiące ich własność dla Firmy „A” Sp. z o.o. Obecnie Wnioskodawca jest płatnikiem podatku ryczałtowego od dochodu w wysokości 8,5%. Zapis § 6 ww. umowy najmu stanowi, że strony ustalają czynsz najmu płatny przez najemcę w wysokości 1.100,00 zł.

Jednocześnie strony, zgodnie z umową najmu, § 8 pkt 1 ustalają, że koszty związane z bieżącą eksploatacją przedmiotu najmu ponosi najemca. Zapisy pkt 2 informują, że najemca zobowiązany jest do pokrycia opłat eksploatacyjnych w wysokości 380,00 zł miesięcznie. Są to opłaty eksploatacyjne, które zawierają opłatę administracyjną, zaliczkowe opłaty za zużycie ciepłej i zimnej wody, CO, odprowadzanie ścieków, energii elektrycznej oraz wywozu nieczystości stałych. Opłaty te nie są stałe (po okresie półrocznym są weryfikowane z liczników) i zwracane stronie.

W dniu 29 października 2014 r. ww. umowę najmu Wnioskodawca przedstawił do wglądu Pani w okienku z napisem „INFORMACJE” w Urzędzie Skarbowym. Pani poinformowała Wnioskodawcę, że ryczałt w wysokości 8,5% winien płacić od sumy łącznej, tj. czynsz 1.100,00 + koszty związane z bieżącą eksploatacją w wysokości 380,00 zł, co stanowi razem 1.480,00 zł. W przypadku innego zdania Wnioskodawca powinien zadzwonić do Ministerstwa Finansów w Warszawie, podając mu broszurę z informacją, aby tam zasięgnął dodatkowych informacji. Po dodzwonieniu się na wskazany z broszury numer (22-3300330) i przedstawieniu ww. informacji, Pani z Ministerstwa Finansów poinformowała Wnioskodawcę, że podatek zryczałtowany w wysokości 8,5% winien płacić od dochodu, który stanowi czynsz najmu w wysokości 1.100,00 zł. Koszty związane z bieżącą eksploatacją, zgodnie z umową najmu nie stanowią dochodu Wnioskodawcy i nie mogą być opodatkowane.

Wnioskodawca ma dylemat, bo w jednej sprawie ma dwie interpretacje. Pani z Ministerstwa Finansów poradziła mu, aby zwrócił się w tej sprawie do Pana Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Uzupełniając wniosek Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z zaistniałym stanem faktycznym oraz § 6 strony ustalają czynsz w wysokości 1.100,00 zł. Ponadto, zgodnie z § 8 ww. umowy, w ramach bieżącej eksploatacji, najemca pokrywa opłatę eksploatacyjną w wysokości 380,00 zł miesięcznie.

Wnioskodawca uprzejmie informuje, że obecnie, zgodnie z informacją Pani z okienka płaci podatek w wysokości 1.100,00 + 380,00 = 1.480,00 x 8,5% = 125,80 zł. Jednakże, po przedstawieniu umowy najmu, Pani z Ministerstwa Finansów, Wnioskodawca powinien płacić podatek w wysokości 1.100,00 x 8,5% = 93,50 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca ma płacić podatek w wysokości 125,80 zł miesięcznie, czy 93,53 zł zgodnie z informacją Pani z Ministerstwa Finansów?

Zdaniem Wnioskodawcy jego stanowisko w ww. sprawie jest zgodne ze stanowiskiem Pani z Ministerstwa Finansów. Chciałby aby ono było zgodne również z Ordynacją podatkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. opłaty administracyjne, zaliczkowe opłaty za zużycie ciepłej i zimnej wody, co, odprowadzanie ścieków, energii elektrycznej oraz wywozu nieczystości), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. W zakresie uiszczania tych opłat Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami.

W związku z powyższym, w świetle przedstawionych we wniosku informacji oraz powołanych przepisów uznać należy, że jedynie określona w umowie najmu wysokość czynszu będzie stanowić przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy jako wynajmującego, a tym samym generować przychód do opodatkowania, stosownie do wybranej przez siebie formy opodatkowania tych przychodów, tj. zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki 8,5%. Natomiast należności z tytułu opłat, do których ponoszenia zobowiązany będzie zgodnie z zawieraną umową najmu najemca, nie będą stanowić przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawcy.

Tak więc, podstawą opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych będzie jedynie określona w umowie najmu wysokość czynszu, czyli 1.100,00 zł.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Końcowo tut. organ informuje, że w niniejszej interpretacji pominięto przykład liczbowy ilustrujący stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z uwagi na powyższe nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) wysokości podstawy do opodatkowania oraz wysokości podatku. Zatem tut. Organ nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawcę obliczeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.