Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-105/15/DP
z 3 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z daty wpływu do Biura – 4 maja 2015 r., uzupełnionym 1 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży drewna z własnego lasu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży drewna z własnego lasu.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 23 czerwca 2015 r. wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 1 lipca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem lasu. Co jakiś czas należy w nim dokonywać wycinki drzew. Wnioskodawca zamierza wycięte drzewo ze swojego lasu sprzedawać. Będzie on sprzedawał zarówno zupełnie nieprzerobione, jak i drzewo przetarte przez siebie na pile (tzw. kantówki, czyli zdarta warstwa zewnętrzna drzewa).

W uzupełnieniu z 1 lipca 2015 r. (data wpływu do Biura) Wnioskodawca wskazał m.in., że:

• obróbka drzewa będzie się odbywała na tartaku Wnioskodawcy sposobem gospodarczym,
• uzyskane przychody ze sprzedaży wyciętego drzewa, również tego obrobionego – przetartego (tzw. kantówki) będą pochodziły z własnego lasu Wnioskodawcy,
• sprzedaż drzewa, w szczególności tego obrobionego (przetartego) będzie się odbywała po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego ścięcie .
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

• Czy sprzedając drewno ze swojego lasu Wnioskodawca będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku z jego sprzedaży; jeśli tak to: jaki to będzie podatek, w jakiej wysokości, w jaki sposób należy go odprowadzić i jak udokumentować, w jakim czasie od momentu sprzedaży należy go uiścić?
• Czy uzyskany ze sprzedaży dochód Wnioskodawca będzie zobowiązany uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym; jeśli tak, to w jakim formularzu PIT i w której pozycji?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja nie musi być w żaden sposób udokumentowana, jak również z tytułu sprzedaży drewna ze swojego lasu nie musi odprowadzać żadnego podatku a uzyskanego dochodu nie musi uwzględniać w zeznaniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży drewna z własnego lasu.

W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącego sposobu udokumentowania transakcji sprzedaży drewna wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) przepisów tejże ustawy nie stosuje się do przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2014 r., poz. 1153, ze zm.) ustawa ta określa zasady zachowania, ochrony i powiększania zasobów leśnych oraz zasady gospodarki leśnej w powiązaniu z innymi elementami środowiska i z gospodarką narodową. Przepisy ustawy o lasach stosuje się do lasów, bez względu na formę ich własności (art. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach użyte w ustawie określenie gospodarka leśna oznacza – działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Zatem z powyższego przepisu wynika, iż poprzez gospodarkę leśną należy rozumieć m.in. sprzedaż pozyskanego drewna.

W myśl art. 14a ust. 1 ustawy o lasach drewno pozyskane w lasach podlega ocechowaniu. Obowiązek cechowania drewna spoczywa na właścicielach lasów, z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 14a ust. 2 ww. ustawy). Drewno pozyskane w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa cechuje starosta, który wystawia właścicielowi lasu dokument stwierdzający legalność pozyskania drewna (art. 14a ust. 3 ww. ustawy).

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a zgodnie z pkt 8 lit. d) tego przepisu – odpłatne zbycie innych rzeczy.

W myśl art. 5a pkt 6 cyt. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Aby zatem przychód uzyskany z prowadzonej działalności mógł być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, działalność ta musi spełniać następujące przesłanki:

• musi być działalnością zarobkową,
• musi być działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• musi być działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
• przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. To oznacza, że działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była lub nie jest faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby dla uznania danego działania za działalność gospodarczą – czynności podejmowane w ramach tego działania wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły. Zorganizowany – tj. w sposób uporządkowany, prowadzony wg jakichś reguł, zasad.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, innych rzeczy (rzeczy ruchomych) – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle powyższego, obowiązek podatkowy powstanie w przypadku wystąpienia okoliczności wskazanych w powołanych wyżej przepisach. W sytuacji, gdy sprzedaż rzeczy dokonywana jest przez podatnika w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, w celu zarobkowym, tzn. z nastawieniem na zysk, wówczas będzie ona posiadać znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej, wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; w związku z tym przychody uzyskane z tego tytułu zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej. Natomiast, gdy sprzedaż nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy; są to przychody z odpłatnego zbycia rzeczy.

Z kolei sprzedaż rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem lasu. Co jakiś czas należy w nim dokonywać wycinki drzew, w związku z tym Wnioskodawca zamierza wycięte drzewo ze swojego lasu sprzedawać. Będzie on sprzedawał zarówno zupełnie nieprzerobione, jak i drzewo przetarte przez siebie na pile (tzw. kantówki). Obróbka drzewa będzie się odbywała na tartaku Wnioskodawcy sposobem gospodarczym. Sprzedaż drzewa, w szczególności tego obrobionego (przetartego) będzie się odbywała po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego ścięcie.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro w przedstawionym zdarzeniu przyszłym pozyskanie i sprzedaż drewna nieprzerobionego objęta jest uregulowaniami prawnymi określonymi w ustawie o lasach, to sprzedaż ta będzie korzystała z wyłączenia przedmiotowego wskazanego w cyt. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego sprzedaż drewna nieprzerobionego w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast stwierdzić należy, że skoro opisana sprzedaż drewna przetartego przez Wnioskodawcę na pile (tzw. kantówki), nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, tj. nie będzie nosiła znamion pozarolniczej działalności gospodarczej, wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to dokonaną czynność sprzedaży należy ocenić przez pryzmat źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, tj. jako sprzedaż innych rzeczy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że sprzedaż przerobionego drewna (tzw. kantówek) zostanie dokonana przez Wnioskodawcę po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego ścięcie. Tym samym sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. uzyskane z tego tytułu środki finansowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku dochodowego od sprzedanego drewna, zarówno nieprzerobionego jak i przetartego na pile (tzw. kantówek) Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek wykazania w zeznaniu podatkowym dochodu z przedmiotowej sprzedaży.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.