Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-119/15/MMa
z 24 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) w związku z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 kwietnia 2015 r. (data otrzymania 27 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 1 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z 21 maja 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-119/15/MMa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 1 czerwca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W styczniu 2009 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem odkupił od spółdzielni mieszkaniowej lokal mieszkalny, a w kwietniu 2014 r. lokal ten został przez nich sprzedany za kwotę 164.000 zł. Kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania została w całości przeznaczona na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez małżonków 4 maja 2010 r. na zakup innej nieruchomości na rynku wtórnym, wykończenie, remont, modernizację tej nieruchomość (obecne miejsce zamieszkania małżonków). Kredyt obejmował też opłaty okołokredytowe i ubezpieczenie ochrony prawnej tytułu prawnego do nieruchomości. Kredyt hipoteczny małżonkowie musieli spłacać w walucie euro. Spłata kredytu w wysokości 40.784,44 euro nastąpiła 26 czerwca 2014 r. i należność w przeliczeniu na złotówki według średniego kursu NBP z 25 czerwca 2014 r. wynosiła 168.998,48 zł. Kwota ze sprzedanego mieszkania jaką Wnioskodawca wydatkował na nabycie w kantorze internetowym waluty euro wynosiła 160.843 zł, za którą to kwotę Wnioskodawca zakupił 38.824,65 euro a pozostała część należności potrzebna do spłaty kredytu w wysokości 1.959,79 euro pochodziła z konta walutowego Wnioskodawcy.

Na zakup euro w kantorze internetowym małżonkowie mają stosowne potwierdzenia. Jednak część waluty potrzebnej na pokrycie zadłużenia małżonkowie mieli na koncie walutowym, gdyż Wnioskodawca był zatrudniony na kontrakcie zagranicznym, co jest udokumentowane w rozliczeniach z urzędem skarbowym.

Okazuje się, że kwota, na którą małżonkowie mają dokumenty potwierdzające zakup euro w kantorze podlega zwolnieniu, natomiast kwota euro z rachunku bankowego nie podlega zwolnieniu.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy kwota euro podjęta z konta walutowego może być uznana za kwotę dochodu zwolnioną na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota euro podjęta z konta walutowego mogłaby być potraktowana jako kwota dochodu zwolniona z opodatkowania, gdyż kwota kredytu spłaconego była znacznie wyższa od kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania.

Wprawdzie ustawa mówi o wydatkach udokumentowanych, ale w tej wyjątkowej sytuacji Wnioskodawca chciał zaznaczyć, że euro przeznaczone na spłatę kredytu pochodziło ze źródeł udokumentowanych i opodatkowanych. Jak by nie liczyć cała kwota ze sprzedaży mieszkania została przeznaczona na spłatę kredytu i tylko niedopatrzenie małżonków spowodowało zaistniałą sytuację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem w styczniu 2009 r. wykupili od spółdzielni mieszkaniowej lokal mieszkalny, który następnie sprzedali w kwietniu 2014 r. za kwotę 164.000 zł. Wnioskodawca wskazał, że część kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania a mianowicie 160.843 zł wydatkował na zakup euro w celu spłaty kredytu hipotecznego zaciągniętego wspólnie z małżonkiem 4 maja 2010 r. na zakup innej nieruchomości, jej wykończenie, remont i modernizację, w której Wnioskodawca obecnie mieszka. Kredyt hipoteczny został dodatkowo spłacony ze środków zgromadzonych na koncie walutowym Wnioskodawcy w kwocie 1.959,79 euro.

Z uwagi na okoliczność, że sprzedaży mieszkania małżonkowie dokonali przed upływem pięcioletniego terminu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż ta będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży mieszkania należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Zatem stosownie do przywołanych przepisów stwierdzić należy, że przychodem ze sprzedaży mieszkania będzie wartość jaka została wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży. Przychód ten może zostać pomniejszony o koszty, o których mowa w art. 19 ust. 1 (tj. koszty odpłatnego zbycia) oraz w art. 22 ust. 6c ww. ustawy (tj. koszty uzyskania przychodu). Rozliczenia każdy z małżonków dokona proporcjonalnie do udziału posiadanego w majątku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1.wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2.wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

-w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż środków uzyskanych z tej sprzedaży wyłącznie na cele mieszkaniowe podatnika określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z literalnej treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że zwolnienie z opodatkowania dotyczy przychodu ze sprzedaży nieruchomości, jeżeli ten właśnie przychód ze sprzedaży tej nieruchomości podatnik wydatkuje na warunkach określonych w ustawie. Nie chodzi zatem o to aby na cele mieszkaniowe podatnik wydatkował jakiekolwiek środki, ale wydatkować ma środki uzyskane wyłącznie ze sprzedaży danej nieruchomości. Jest to oczywiste jeśli wziąć pod uwagę cel zwolnienia – skoro podatnik chce zwolnić z opodatkowania przychód jaki uzyska ze sprzedaży nieruchomości, to winien na realizację własnych celów mieszkaniowych wydatkować ten właśnie przychód a nie jakikolwiek inny. Przeciwne rozumowanie mija się z celem zwolnienia. Ustawodawca chciał bowiem aby środki ze sprzedaży nieruchomości podatnicy mogli przeznaczać na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Tylko wówczas mogą one, na warunkach wymienionych w ustawie, korzystać ze zwolnienia. Jeżeli własne potrzeby mieszkaniowe podatnik zaspokaja z innych środków a nie z przychodu ze sprzedaży, to oczywiste jest, że fundamentalny warunek ustawodawcy nie jest spełniony aby zwolnić z opodatkowania przychód ze sprzedaży nieruchomości. Przepisy w tej sprawie są jednoznaczne. Ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie korzystają pieniądze pochodzące z innych źródeł niż sprzedaż nieruchomości. Logika wskazuje także, że wydatkować w celu zwolnienia nie można większej kwoty niż ta, którą ze sprzedaży uzyskano. Reszta środków nie jest przychodem ze sprzedaży, więc nie mają do nich zastosowania przepisy art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych może podlegać dochód ze sprzedaży mieszkania obliczony z uwzględnieniem tylko tych wydatków, jakie Wnioskodawca poniósł na zakup waluty euro w kantorze przeznaczonej następnie na spłatę kredytu i to tylko kredytu zaciągniętego na zakup, wykończenie, remont i modernizację nieruchomości mieszkalnej. Przypomnieć bowiem należy, że zwolnieniu nie podlega spłata kredytu zaciągniętego na pokrycie opłat okołokredytowych i ubezpieczenie ochrony prawnej tytułu prawnego. Przepisy nie stanowią bowiem o spłacie kredytu hipotecznego, lecz o spłacie kredytu zaciągniętego na cele wymienione w ustawie, a takimi są nabycie nieruchomości, budowa, remont, modernizacja. Spłatę należało zatem jeszcze podzielić proporcjonalnie w takim stosunku w jakim pozostały do siebie te dwa rodzaje celów kredytowania. Tylko bowiem część przychodu została wydatkowana na spłatę kredytu zaciągniętego na cele wymienione w ustawie. Pozostała kwota przychodu będzie natomiast podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30e ww. ustawy. Bez znaczenia pozostaje jaką kwotę ze środków zgromadzonych na koncie walutowym, na którym znajdowały się środki otrzymane jako wynagrodzenie za pracę na kontrakcie zagranicznym Wnioskodawca przeznaczy na spłatę kredytu hipotecznego. Jak wskazano, z literalnej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy wynika, że zwolnienie dotyczy przychodu ze sprzedaży nieruchomości wydatkowanego na własne cele mieszkaniowe. Zatem środki uzyskane jako wynagrodzenie za pracę na podstawie kontraktu zagranicznego nie są przychodem z tytułu sprzedaży mieszkania. Tym samym skoro środki te nie są ww. przychodem nie mogą podlegać rozliczeniu jako wydatkowane na cele mieszkaniowe.

Końcowo wskazać również należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględniają okoliczność, że między datą zaciągnięcia kredytu indeksowanego walutą obcą a datą jego spłaty możliwe są wahania kursu waluty. Ustawodawca jednoznacznie przesądził według jakiego kursu należy dokonywać stosownych przeliczeń dla celów rozliczenia podatkowego.

Stanowi o tym literalnie art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku. Zatem przy ustaleniu wydatku na cele mieszkaniowe należało dokonać przeliczeń według kursu średniego walut obcych ogłoszonego przez bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku czyli spłaty kredytu wraz z odsetkami, a więc średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z 25 czerwca 2015 r.

Podsumowując, zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może podlegać wyłącznie ta część dochodu ze sprzedaży mieszkania, jaką Wnioskodawca obliczył uwzględniając jedynie przychód ze sprzedaży wydatkowany na spłatę kredytu hipotecznego indeksowanego walutą euro zaciągniętego na zakup, wykończenie, remont i modernizację nieruchomości mieszkalnej. Uwzględnienie kwot pochodzących z konta walutowego Wnioskodawcy do obliczenia dochodu zwolnionego z opodatkowania jest niezgodne z prawem, gdyż środki te nie pochodziły ze sprzedaży nieruchomości, ale z pracy zarobkowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym kwota podjęta z własnego konta walutowego mogłaby być potraktowana jako kwota dochodu zwolniona z opodatkowania należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.