Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-620/14-2/ISN
z 24 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Przypadku nr 1 i Przypadku nr 2 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Przypadku nr 1 i Przypadku nr 2.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem izolacji technicznych. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje nabyć towarów z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: WNT). Towary te wykorzystywane są przez Spółkę do czynności opodatkowanych. Spółka składa deklaracje VAT w okresach miesięcznych.

Spółka otrzymuje fakturę od kontrahenta unijnego zwykle w ciągu trzech miesięcy od daty dokonania dostawy. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Spółka otrzymuje od kontrahenta fakturę dokumentującą dostawę towarów po upływie tego terminu. Należy przy tym zaznaczyć, że termin otrzymania faktury od kontrahenta unijnego może wynikać z przepisów krajowych danego kontrahenta, a ewentualna zwłoka w jej wystawieniu jest niezależna od woli Spółki, a tym samym Spółka nie ma wpływu na datę otrzymania tejże faktury.

Z uwagi na nowelizację ustawy o VAT w zakresie rozliczania WNT jaka weszła w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., Wnioskodawca powziął wątpliwość odnośnie prawidłowego rozliczenia na gruncie VAT tych transakcji. Poniżej Spółka prezentuje przypadki, jakie miały lub mogą mieć miejsce (wraz z przykładowymi datami):

Przypadek 1

1. Otrzymanie faktury dokumentującej WNT przed upływem trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym dokonano dostawy:
   1. data dostawy: 15 września; data wystawienia faktury: 15 września; data otrzymania faktury przez Spółkę: 15 listopada,
   2. data dostawy: 15 września; data wystawienia faktury: 2 listopada; data otrzymania faktury przez Spółkę: 15 listopada.
   
   

W przypadku nie rozliczenia dotychczas VAT z tytułu WNT, Spółka zamierza takie transakcje rozliczyć poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego w korekcie deklaracji za miesiąc powstania obowiązku podatkowego. W przedmiotowym przykładzie byłoby to wykazanie WNT poprzez korektę deklaracji w przypadku punktu la) za miesiąc wrzesień (tj. w miesiącu wystawienia faktury przez zagranicznego dostawcę), a w przypadku punktu 2b) – za miesiąc październik (tj. w miesiącu w którym przypada 15 dzień miesiąca następującego po dokonaniu nabycia wewnątrzwspólnotowego).

Przypadek 2

2. Otrzymanie faktury dokumentującej WNT po upływie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym dokonano dostawy:
   1. data dostawy: 15 września; data wystawienia faktury: 15 września; data otrzymania faktury przez Spółkę: 15 lutego (kolejnego roku),
   2. data dostawy: 15 września; data wystawienia faktury: 2 lutego; data otrzymania faktury przez Spółkę: 15 lutego (kolejnego roku).
   
   

Spółka zamierza takie transakcje rozliczyć poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego w korekcie deklaracji za miesiąc powstania obowiązku podatkowego (w przedmiotowym przykładzie w punkcie 2a) w deklaracji za wrzesień, a w punkcie 2b) w deklaracji za październik), następnie pomniejszyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upływa termin trzech miesięcy od upływu okresu właściwego dla powstania obowiązku podatkowego (w przedmiotowym przykładzie w punkcie 2a) w deklaracji za grudzień, a w punkcie 2b) w deklaracji za styczeń) oraz powiększyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres właściwy dla otrzymania faktury (w przedmiotowym przykładzie w punkcie 2a) i 2b) w deklaracji za luty).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przedstawiony przez Spółkę w odniesieniu do Przypadku nr 1 sposób rozliczenia VAT z tytułu WNT polegający na rozpoznaniu WNT poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego poprzez korektę deklaracji VAT właściwej dla momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. za miesiąc wystawienia faktury – przypadek la) lub za okres, w którym upływa 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towarów na rzecz Spółki – przypadek 1b) – jest prawidłowy w świetle obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisów ustawy o VAT?
2. Czy przedstawiony przez Spółkę w odniesieniu do Przypadku nr 2 sposób rozliczenia VAT z tytułu WNT polegający na:
   • wykazaniu kwoty podatku należnego i naliczonego z tytułu WNT poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. za miesiąc wystawienia faktury – przypadek 2a) lub za okres, w którym upływa 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towarów na rzecz Spółki – przypadek 2b),
   • zmniejszeniu kwoty VAT naliczonego z tytułu WNT w deklaracji za trzeci okres od końca okresu, w którym powstał obowiązek podatkowy lub w deklaracji korygującej za ww. trzeci okres, jeżeli na dzień otrzymania faktury od kontrahenta unijnego Spółka złoży już deklarację za ten okres oraz
   • zwiększeniu kwoty VAT naliczonego z tytułu WNT w deklaracji za okres, w którym otrzyma fakturę od kontrahenta unijnego

– jest prawidłowy w świetle obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisów ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Przedstawiony przez Spółkę w odniesieniu do Przypadku nr 1 sposób rozliczenia VAT z tytułu WNT polegający na rozpoznaniu WNT poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego poprzez korektę deklaracji VAT właściwej dla momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. za miesiąc wystawienia faktury – przypadek 1a) lub za okres, w którym upływa 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towarów na rzecz Spółki – przypadek 1b) – jest prawidłowy w świetle obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisów ustawy o VAT.
2. Przedstawiony przez Spółkę w odniesieniu do Przypadku nr 2 sposób rozliczenia VAT z tytułu WNT polegający na:
   • wykazaniu kwoty podatku należnego i naliczonego z tytułu WNT poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. za miesiąc wystawienia faktury – przypadek 2a) lub za okres, w którym upływa 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towarów na rzecz Spółki – przypadek 2b),
   • zmniejszeniu kwoty VAT naliczonego z tytułu WNT w deklaracji za trzeci okres od końca okresu, w którym powstał obowiązek podatkowy lub w deklaracji korygującej za ww. trzeci okres, jeżeli na dzień otrzymania faktury od kontrahenta unijnego Spółka złoży już deklarację za ten okres oraz
   • zwiększeniu kwoty VAT naliczonego z tytułu WNT w deklaracji za okres, w którym otrzyma fakturę od kontrahenta unijnego

– jest prawidłowy w świetle obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisów ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Zasady ogólne dotyczące obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku WNT
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo „do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”. Zasada ta podlega stosownym modyfikacjom w odniesieniu do poszczególnych czynności opodatkowanych na gruncie ustawy o VAT. W przypadku WNT kwota podatku naliczonego stanowi kwotę podatku należnego, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy o VAT.

W świetle art. 86 ust. 10 i 10b ustawy o VAT, w przypadku WNT prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, „pod warunkiem, że podatnik:

1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek”.
   
   

W przypadku WNT prawo do odliczenia VAT naliczonego jest zatem uzależnione od 2 warunków, a mianowicie:

• otrzymania (w odpowiednim terminie) faktury dokumentującej dostawę towarów,
• rozliczenia kwoty VAT należnego w odpowiednim okresie.

Regulacja określająca moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku WNT znajduje się w art. 20 ust. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, obowiązek podatkowy w przypadku WNT powstaje „z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia”.

Spółka pragnie ponadto wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 10g ustawy o VAT, w przypadku nieotrzymania faktury dokumentującej dostawę towarów w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, nabywca jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin.

Zatem w przypadku nieotrzymania przez podatnika faktury dokumentującej WNT w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, jest on zobowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego.

Niemniej jednak, na podstawie art. 86 ust. 10h ustawy o VAT, Spółka pragnie zaznaczyć, że otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, w terminie późniejszym (niż wskazany powyżej), upoważnia go do powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Ad. 1

2. Otrzymanie faktury dokumentującej WNT w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania dostawy (Przypadek 1)
   
   

Uwzględniając powyższe przepisy, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji gdy otrzyma ona od kontrahenta fakturę dokumentującą WNT, rozliczenie VAT (zarówno należnego jak i naliczonego) z tytułu tej transakcji powinno zostać dokonane poprzez korektę deklaracji za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Jak wskazane zostało powyżej, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej. Natomiast, gdy faktura zostanie wystawiona w terminie późniejszym niż 15 dzień miesiąca następujący po miesiącu, w którym dokonano dostawy, obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstanie 15 dnia miesiąca następującego po dokonaniu dostawy.

W analizowanej sytuacji, gdy dostawa została dokonana przykładowo 15 września i w tym samym dniu wystawiono fakturę, zaś Spółka otrzymała ją, przed upływem 3 miesięcy od dnia dokonania dostawy, np. l5 listopada (przypadek 1a) – Spółka powinna rozpoznać WNT poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego w korekcie deklaracji właściwej dla momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. za miesiąc wystawienia faktury, czyli wrzesień.

W przypadku opisanym w punkcie 1b), tj. gdy dostawa została dokonana 15 września, zaś faktura została wystawiona 2 listopada, a Spółka otrzymała ją, przed upływem 3 miesięcy od dnia dokonania dostawy, np. 15 listopada – Spółka powinna rozpoznać WNT poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego poprzez dokonanie korekty deklaracji właściwej dla momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. deklaracji za październik, czyli za okres, w którym upływa 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towarów.

Spółka pragnie wskazać, że prawidłowość rozliczenia WNT w powyższych przypadkach została potwierdzona m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 lipca 2014 r. (sygn. IBPP4/443-181/14/LG).

Ad. 2

3. Otrzymanie faktury dokumentującej WNT po upływie 3 miesięcy od dnia dokonania dostawy (Przypadek 2)
   
   

Jak wskazano w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, termin otrzymania faktury przez Wnioskodawcę od kontrahenta jest niezależny od woli Spółki. Dlatego też możliwa jest sytuacja, w której otrzymanie faktury dokumentującej WNT nastąpi po kilku miesiącach od daty dokonania dostawy. W takiej sytuacji, w przypadku nie rozliczenia dotychczas VAT z tytułu WNT, zdaniem Spółki jest ona zobowiązana do:

• wykazania kwoty podatku należnego i naliczonego z tytułu WNT poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, tj.:
  • za miesiąc wystawienia faktury, tj. wrzesień – przypadek 2a) lub
  • za okres, w którym upływa 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towarów na rzecz Spółki, tj. październik – przypadek 2b),
• a następnie, zgodnie z art. 86 ust. 10g ustawy o VAT, zmniejszenia kwoty VAT naliczonego z tytułu WNT w deklaracji za trzeci okres od końca okresu, w którym powstał obowiązek podatkowy lub w deklaracji korygującej za ww. trzeci okres, jeżeli na dzień otrzymania faktury od kontrahenta Spółka złoży już deklarację za ten okres, a mianowicie:
  • w deklaracji za grudzień – przypadek 2a),
  • w deklaracji za styczeń – przypadek 2b),
• zwiększenia kwoty VAT naliczonego z tytułu WNT w deklaracji za okres, w którym otrzyma fakturę od kontrahenta, tj. w deklaracji za luty – przypadek 2a) i 2b) – zgodnie z art. 86 ust. 10h ustawy o VAT.
  
  

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 czerwca 2014 r. (sygn. IBPP4/443-180/l4/PK), w której organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, iż schemat działania odpowiadający opisanemu powyżej jest prawidłowy w świetle obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisów ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

– z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na inne jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki – transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest producentem izolacji technicznych. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje ona nabyć towarów z terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Towary te wykorzystywane są przez Spółkę do czynności opodatkowanych. Spółka składa deklaracje VAT w okresach miesięcznych.

Transakcje dokumentowane są wystawianymi na Spółkę przez kontrahentów unijnych fakturami VAT. Spółka otrzymuje fakturę od kontrahenta unijnego zwykle w ciągu trzech miesięcy od daty dokonania dostawy. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Spółka otrzymuje od kontrahenta fakturę dokumentującą dostawę towarów po upływie tego terminu.

W przedmiotowej sprawie miały lub mogą mieć miejsce następujące przypadki (wraz z przykładowymi datami):

Przypadek 1

1. Otrzymanie faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przed upływem trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym dokonano dostawy:
   1. data dostawy: 15 września; data wystawienia faktury: 15 września; data otrzymania faktury przez Spółkę: 15 listopada,
   2. data dostawy: 15 września; data wystawienia faktury: 2 listopada; data otrzymania faktury przez Spółkę: 15 listopada.
   
   

Przypadek 2

1. Otrzymanie faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po upływie trzech miesięcy od upływu miesiąca. w którym dokonano dostawy:
   1. data dostawy: 15 września; data wystawienia faktury: 15 września; data otrzymania faktury przez Spółkę: 15 lutego (kolejnego roku),
   2. data dostawy: 15 września; data wystawienia faktury: 2 lutego; data otrzymania faktury przez Spółkę: 15 lutego (kolejnego roku).
   
   

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. (…) – art. 20 ust. 5 ustawy.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Spółka nie wykazała podatku należnego i naliczonego z tytułu danego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tego nabycia. Podkreślić w tym miejscu należy, że z taką sytuacją można mieć do czynienia, gdy podatnik nie jest w stanie rozpoznać podatku należnego jak i podatku naliczonego na podstawie np. prowadzonej ewidencji magazynowej (tj. na podstawie wpływu towaru), lub np. w odniesieniu do towarów zużywanych na bieżąco, które nie są przyjmowane do magazynów. Wtedy podatnik nie posiada wiedzy o wielkości zrealizowanej dostawy w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, aż do czasu otrzymania faktury dokumentującej taką transakcję.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
   
   

Z przytoczonych przepisów ustawy wynika, że z prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podatnik może skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i pod warunkiem, że:

• podatnik otrzymał fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy;
• podatnik uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której był on obowiązany rozliczyć ten podatek.
  
  

W przypadku nieotrzymania w terminie, o którym mowa w ust. 10b pkt 2 lit. a, faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin – art. 86 ust. 10g ustawy.

Na podstawie art. 86 ust. 10h ustawy – otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. a, upoważnia podatnika do odpowiedniego powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał tę fakturę.

Zatem w Przypadku 1, Spółka powinna takie transakcje rozliczyć poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego w korekcie deklaracji za miesiąc powstania obowiązku podatkowego. W przedmiotowym przykładzie byłoby to wykazanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów poprzez korektę deklaracji w przypadku punktu la) – za miesiąc wrzesień (tj. w miesiącu wystawienia faktury przez zagranicznego dostawcę), a w przypadku punktu 2b) – za miesiąc październik (tj. w miesiącu w którym przypada 15 dzień miesiąca następującego po dokonaniu nabycia wewnątrzwspólnotowego).

Natomiast w przypadku otrzymania faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po upływie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym dokonano dostawy (Przypadek 2), Spółka powinna takie transakcje rozliczyć poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego w korekcie deklaracji za miesiąc powstania obowiązku podatkowego (w przedmiotowym przykładzie w punkcie 2a) w deklaracji za wrzesień, a w punkcie 2b) w deklaracji za październik), następnie pomniejszyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upływa termin trzech miesięcy od upływu okresu właściwego dla powstania obowiązku podatkowego (w przedmiotowym przykładzie w punkcie 2a) w deklaracji za grudzień, a w punkcie 2b) w deklaracji za styczeń) oraz powiększyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres właściwy dla otrzymania faktury (w przedmiotowym przykładzie w punkcie 2a) i 2b) w deklaracji za luty).

Reasumując:

1. Przedstawiony przez Spółkę w odniesieniu do Przypadku nr 1 sposób rozliczenia VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów polegający na rozpoznaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów poprzez wykazanie kwoty podatku należnego i naliczonego poprzez korektę deklaracji VAT właściwej dla momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. za miesiąc wystawienia faktury – przypadek la) lub za okres, w którym upływa 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towarów na rzecz Spółki – przypadek 1b) – jest prawidłowy w świetle obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisów ustawy.
2. Przedstawiony przez Spółkę w odniesieniu do Przypadku nr 2 sposób rozliczenia VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów polegający na:
   • wykazaniu kwoty podatku należnego i naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy, tj. za miesiąc wystawienia faktury – przypadek 2a) lub za okres, w którym upływa 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towarów na rzecz Spółki – przypadek 2b),
   • zmniejszeniu kwoty VAT naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji za trzeci okres od końca okresu, w którym powstał obowiązek podatkowy lub w deklaracji korygującej za ww. trzeci okres, jeżeli na dzień otrzymania faktury od kontrahenta unijnego Spółka złoży już deklarację za ten okres oraz
   • zwiększeniu kwoty VAT naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji za okres, w którym otrzyma fakturę od kontrahenta unijnego
     – jest prawidłowy w świetle obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisów ustawy.
     
     

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Spółka ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Spółkę w złożonym wniosku.

Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielono w oparciu o informację, że Spółka dotychczas nie rozliczyła podatku należnego i podatku naliczonego z tytułu danego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Tut. Organ nie badał jednak przyczyn braku rozliczenia przez Spółkę podatku należnego i podatku naliczonego z tytułu danego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ kwestie które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji indywidualnej został załatwiony wniosek w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Przypadku nr 1 i Przypadku nr 2. Natomiast wniosek w zakresie uznania faktury wzywającej do zapłaty 100% należności wystawionej przed dokonaniem dostawy za fakturę dokumentującą dostawę, o której mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a ustawy o VAT (Przypadek nr 3) oraz ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla Przypadku nr 3, został rozstrzygnięty w odrębnym piśmie z dnia 24 lutego 2015 r. nr ILPP4/443-620/14-3/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.