Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4510-135/15-2/KJ
z 9 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu i kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia akcji nabytych przez pożyczkę akcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu i kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia akcji nabytych przez pożyczkę akcji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany dalej również Spółką) dokona następujących operacji:

Po pierwsze, Spółka zmierza odpłatnie zbyć zdematerializowane akcje spółki publicznej, notowane na giełdzie papierów wartościowych.

Po drugie, w celu nabycia tych akcji, które Spółka zamierza zbyć, Spółka jako pożyczkodawca zawrze umowę pożyczki, której przedmiotem będą przysługujące pożyczkodawcy zdematerializowane akcje spółki publicznej, notowane na giełdzie papierów wartościowych. Zgodnie z planowaną umową, pożyczkodawca akcji, z którym Spółka zawrze umowę, zobowiąże się do przeniesienia na Spółkę posiadanych przez niego akcji, natomiast Spółka zobowiąże się do zwrotnego przeniesienia własności pożyczonych akcji w terminie ustalonym w umowie. W oparciu o zawartą umowę pożyczki, zostanie dokonany zapis w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych przenoszący własność akcji na rzecz Wnioskodawcy, w ramach zwrotnego przeniesienia akcji strony zawrą umowę przenoszącą akcji, po czym zostanie dokonany zapis w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych przenoszący własność akcji na rzecz pożyczkodawcy.

Oczywiście z tytułu udzielonej pożyczki akcji Spółka zapłaci pożyczkodawcy wynagrodzenie w wysokości rynkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Kiedy powstanie przychód do opodatkowania dla Wnioskodawcy z tytułu zbycia akcji nabytych przez pożyczki akcji?
2. Jak należy ustalić koszty uzyskania przychodu w postaci odpłatnego zbycia pożyczonych akcji przez Spółkę w opisanym stanie faktycznym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę, że odpowiedzi na obydwa pytania będą oparte o taką samą w znaczniej mierze argumentację, przedstawiono stanowisko Wnioskodawcy co do odpowiedzi na obydwa pytania jednocześnie.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, do odpowiedzi na zadane pytania będą miały zastosowanie przepisy art. 12 ust. 4c i art. 15 ust. 1n ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 30 stycznia 2015 r.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4c ww. ustawy, dochód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży ustala się na dzień, w którym:

1. zbywca dokonał zwrotu pożyczonych papierów wartościowych lub miał go dokonać zgodnie z zawartą umową pożyczki tych papierów – w przypadku gdy na potrzeby dokonania rozrachunku zbywca zawarł taką umowę;
2. na rachunku papierów wartościowych zbywcy dokonano, na potrzeby dokonania rozrachunku, zapisu papierów wartościowych będących przedmiotem krótkiej sprzedaży, nie później niż na dzień rozrachunku – w pozostałych przypadkach.
   
   

Natomiast zgodnie z nowym brzmieniem przepisu art. 15 ust. 1n ww. ustawy dochodem, o którym mowa w art. 12 ust. 4c tej ustawy, uzyskanym w roku podatkowym, jest różnica między sumą przychodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych a wydatkami poniesionymi na zapewnienie dostępności papierów wartościowych na potrzeby dokonania rozrachunku, w tym na nabycie zwróconych papierów wartościowych w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4c pkt 1 ww. ustawy.

Zatem, z przepisu art. 12 ust. 4c pkt 1 ww. ustawy wynika wniosek, że w przypadku dokonywania operacji krótkiej sprzedaży papierów wartościowych, zbywanych w ramach krótkiej sprzedaży jeśli papiery wartościowe, które mają być zbyte, zostały pozyskane przez podatnika w drodze pożyczki, dochód ze sprzedaży papierów wartościowych zbytych w ramach krótkiej sprzedaży ustala się w momencie nabycia akcji w celu zwrotu pożyczki. Innymi słowy, rozpoznanie przychodu i ustalenie dochodu ze zbycia akcji zostanie w takiej sytuacji odroczone do momentu, w którym podatnik dokonujący krótkiej sprzedaży, poniesie wydatki na zwrot pożyczonych papierów wartościowych. Natomiast z przepisu art. 15 ust. 1n ww. ustawy płynie wniosek, że do kosztów uzyskania przychodów w opisanym zdarzeniu przyszłym będą należeć wydatki na nabycie akcji w celu zwrotu pożyczki oraz koszty pożyczki. Oczywiście należy podkreślić, że cytowane przepisy dotyczą opodatkowania sprzedaży krótkiej. Jednak należy stwierdzić, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi sprzedaży krótkiej, to pojęcie obejmuje również sprzedaż pożyczonych papierów wartościowych. Świadczy o tym przepis art. 12 ust. 4c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie uregulowano sytuację, w której akcje zbywane w ramach sprzedaży krótkiej są pozyskane poprzez ich pożyczenie. Do takiej sytuacji odwołuje się przepis art. 15 ust. 1n ww. ustawy. Przede wszystkim jednak przepisy regulujące materię sprzedaży krótkiej przewidują, że pozyskanie papierów wartościowych w celu wykonania zobowiązań ze sprzedaży krótkiej może również nastąpić poprzez zawarcie pożyczki.

Zatem, w przepisie art. 3 pkt 47 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi w brzmieniu po dniu 30 stycznia 2015 r., który reguluje materię definicji legalnej sprzedaży krótkiej zostało zawarte odesłanie do przepisu art. 2 ust. 1 lit. b rozporządzenia 236/2012. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć mowa o sprzedaży krótkiej rozumie się przez to krótką sprzedaż w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b rozporządzenia 236/2012.

Zgodnie natomiast z cytowanym przepisem Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego, „krótka sprzedaż” akcji lub instrumentów dłużnych oznacza każdą sprzedaż akcji lub instrumentów dłużnych, które w chwili zawarcia umowy sprzedaży nie są własnością sprzedającego, w tym taką sprzedaż w sytuacji, gdy w chwili zawarcia umowy sprzedaży sprzedający pożyczył akcje lub instrumenty dłużne do celów ich dostawy przy rozrachunku lub uzgodnił ich pożyczenie, nieobejmującą:

1. sprzedaży przez którąkolwiek ze stron na mocy umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, w przypadku gdy jedna ze stron zgodziła się sprzedać drugiej stronie papier wartościowy po określonej cenie, a druga strona zobowiązała się do odsprzedania tego papieru wartościowego w późniejszym terminie po innej określonej cenie;
2. przeniesienia papierów wartościowych na mocy umowy pożyczki papierów wartościowych lub
   
3. zawarcia kontraktu terminowego typu future ani innej umowy na instrumenty pochodne, w przypadku gdy uzgodniono sprzedaż papierów wartościowych po określonej cenie w późniejszym terminie.

Oznacza to, że od dnia 30 stycznia 2015 r. sprzedaż krótka obejmuje sprzedaż pożyczonych papierów wartościowych, co pozwala na zastosowanie w opisanym zdarzeniu przyszłym przywołanych przepisów art. 12 ust. 4c pkt 1 oraz art. 15 ust. 1n ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 4c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży ustala się na dzień, w którym:

1. zbywca dokonał zwrotu pożyczonych papierów wartościowych lub miał go dokonać zgodnie z zawartą umową pożyczki tych papierów – w przypadku gdy na potrzeby dokonania rozrachunku zbywca zawarł taką umowę;
2. na rachunku papierów wartościowych zbywcy dokonano, na potrzeby dokonania rozrachunku, zapisu papierów wartościowych będących przedmiotem krótkiej sprzedaży, nie później niż na dzień rozrachunku – w pozostałych przypadkach.
   
   

Stosownie do postanowień art. 4a pkt 25 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o krótkiej sprzedaży – oznacza to krótką sprzedaż w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (Dz. Urz. UE L 86 z 24.03.2012, str. 1).

Zgodnie natomiast z przepisem art. 2 ust. 1 lit. b ww. rozporządzenia, „krótka sprzedaż” akcji lub instrumentów dłużnych oznacza każdą sprzedaż akcji lub instrumentów dłużnych, które w chwili zawarcia umowy sprzedaży nie są własnością sprzedającego, w tym taką sprzedaż w sytuacji, gdy w chwili zawarcia umowy sprzedaży sprzedający pożyczył akcje lub instrumenty dłużne do celów ich dostawy przy rozrachunku lub uzgodnił ich pożyczenie, nieobejmującą:

1. sprzedaży przez którąkolwiek ze stron na mocy umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, w przypadku gdy jedna ze stron zgodziła się sprzedać drugiej stronie papier wartościowy po określonej cenie, a druga strona zobowiązała się do odsprzedania tego papieru wartościowego w późniejszym terminie po innej określonej cenie;
   
2. przeniesienia papierów wartościowych na mocy umowy pożyczki papierów wartościowych lub
   
3. zawarcia kontraktu terminowego typu future ani innej umowy na instrumenty pochodne, w przypadku gdy uzgodniono sprzedaż papierów wartościowych po określonej cenie w późniejszym terminie.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych – jakimi będą pożyczone akcje – Spółka powinna rozpoznać przychód zgodnie z regulacjami art. 12 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 1n ww. ustawy w przypadku odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży, o którym mowa w art. 12 ust. 4c, kosztem uzyskania przychodu są wydatki poniesione na zapewnienie dostępności papierów wartościowych na potrzeby dokonania rozrachunku, w tym na nabycie zwróconych papierów wartościowych w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4c pkt 1.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że do opisanej przez Wnioskodawcę transakcji polegającej na odpłatnym zbyciu akcji nabytych przez ich pożyczkę będzie miał zastosowanie art. 12 ust. 4c i art. 15 ust. 1n ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na marginesie należy wskazać, że zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego. Strony umowy korzystając z powyższej zasady swobody umów mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, i o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego oraz z zasadami współżycia społecznego. Podatnik może swobodnie i na dowolnie ustalonych warunkach kształtować swoje stosunki zobowiązaniowe, jednakże każdy wydatek z tego tytułu, poza wyraźnie wskazanym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

W związku z powyższym należy podkreślić, że przedmiotem interpretacji jest wyłącznie zagadnienie będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Tutejszy Organ przyjął za Wnioskodawcą przedstawione zdarzenie przyszłe bez odnoszenia się do prawnego charakteru zawartej umowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.