Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.216.2015.KDJ
z 1 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 i 699) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2012 r. Nr IPTPB1/415-292/12-4/ASZ wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 14 maja 2012 r., uzupełnionym w dniu 30 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału pracowników w zabawie choinkowej,jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 16 sierpnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając – na podstawie § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek złożony w dniu 14 maja 2012 r., uzupełniony w dniu 30 lipca 2012 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zorganizował zabawę choinkową dla dzieci pracowników, finansowaną w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Podpisana została umowa z Teatrem, który zobowiązał się do prezentacji spektaklu oraz do zorganizowania zabawy noworocznej z konkursami, Mikołajem i słodkim poczęstunkiem dla dzieci i ich opiekunów w sali widowiskowej teatru liczącej 130 miejsc na widowni. Za całość wykonanej usługi teatrowi zapłacono wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 3.800 brutto.

Zgodnie z regulaminem ZFŚS zabawa choinkowa organizowana była dla dzieci w przedziale wiekowym od 3 do 14 lat. Do uczestnictwa uprawnionych było osiemdziesięcioro czworo dzieci sześćdziesięciu jeden pracowników. Pracownicy zgłaszali chętne do udziału w imprezie dzieci do Wydziału Kadr i Szkoleń. Faktycznie w imprezie uczestniczyło czterdzieścioro pięć dzieci trzydziestu czterech pracowników.

Zakład pracy przypisał pracownikom przychód, od którego odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy. Przychód pracownika ustalono wg wyliczenia: całkowity koszt zabawy 3.800 zł podzielono przez 79 osób biorących udział w zabawie (45 dzieci i 34 pracowników/opiekunów dzieci) i otrzymano koszt jednostkowy uczestnika. Jeżeli uczestniczyło jedno dziecko pracownika, pracownikowi policzono przychód – koszt jednostkowy pomnożono przez 2 (opiekun plus jedno dziecko), jeżeli uczestniczyło dwoje dzieci pracownika, pracownikowi policzono przychód – koszt jednostkowy pomnożono przez 3 (opiekun plus dwoje dzieci).

W sytuacji spełnienia przesłanek wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegała nadwyżka ponad 380 zł.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na organizację zabawy choinkowej stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy, na podstawie art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Wnioskodawca, jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów pracowników uzyskiwanych ze stosunku pracy ma obowiązek zwiększyć przychody pracowników z tytułu stosunku pracy o wartość nieodpłatnego świadczenia w postaci wartości uczestnictwa w zabawie choinkowej?
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 lipca 2012 r. Wnioskodawca przeformułował ww. pytania i zadał następujące pytanie:

Czy stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 12 ust. 1-3 ww. ustawy oraz art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa – Wnioskodawca, będący zakładem pracy i płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, które jako pracownicy Wnioskodawcy uzyskują przychody ze stosunku pracy ma obowiązek prawny obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku od przychodów swoich pracowników uzyskanych z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci wartości uczestnictwa w zabawie choinkowej, sfinansowanej w całości przez Wnioskodawcę ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w wysokości wyłączającej zastosowanie w danym roku podatkowym zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, uczestnictwo w zabawie choinkowej jest nieodpłatnym świadczeniem, które stanowi podlegający opodatkowaniu przychód pracownika. Świadczeniem objęci byli członkowie rodziny pracownika – to wartość świadczenia stanowiła przychód ze stosunku pracy, gdyż było to świadczenie związane ze stosunkiem pracy łączącym pracowników z Wnioskodawcą. Gdyby nie łączący rodziców z pracodawcą stosunek pracy dzieci nie otrzymałyby świadczenia.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Według art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się między innymi według cen zakupu, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione.

Według art. 12 ust. 1 tej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody i ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zakład pracy zorganizował zabawę choinkową dla dzieci pracowników w przedziale wiekowym od 3 do 14 lat wraz z opiekunami. Pracownicy zgłaszali do komórki kadrowej chęć udziału w imprezie swoich dzieci. Bez względu na liczbę uczestników zapłacono wynagrodzenie ryczałtowe. Ze względu na małe dzieci świadczeniem objęci byli rodzice/opiekunowie. Wnioskodawca przyjął, że jednostkową wartość świadczenia stanowi statystyczny koszt przypadający na jednego uczestnika (dziecko i opiekuna). Nie ma znaczenia w tym przypadku, że świadczenie było finansowane z ZFŚS oraz, że nie da się określić ile pracownik lub dziecko zjedli, wypili, w jakich konkursach dzieci uczestniczyły itp.

Wnioskodawca wskazuje, że takiego wyjaśnienia udzieliła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 maja 2011 r. Nr ITPB2/415-187/11/ENB, w której stwierdzono: „Wartość tego świadczenia należy obliczyć dzieląc łączną kwotę wynikającą z wystawionych faktur opłaconych przez Wnioskodawcę (w tym również faktur dotyczących wydatków ponoszonych niezależnie od ilości zaproszonych i uczestniczących w spotkaniu gości) na ogół pracowników lub członków rodzin, dla których imprezę zorganizowano i tak ustaloną kwotę należy przypisać tym pracownikom, którzy brali udział w imprezie lub też udział brały ich dzieci. Nieistotne jest przy tym, co i ile dane osoby skonsumowały, gdyż koszty zakupu poszczególnych postawionych do dyspozycji świadczeń ponoszone były niezależnie od tego czy uprawnione osoby z nich skorzystały w pełnym zakresie, czy też nie, bowiem cena, którą uiszcza pracodawca – co do zasady – nie jest uzależniona od stopnia „skonsumowania” tych świadczeń przez poszczególne osoby.”

Wnioskodawca podaje, iż w sytuacji, gdy źródłem finansowania są środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych – przychód ten mógłby być zwolniony z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostaną spełnione wszystkie przesłanki w tym przepisie zawarte.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznał za prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, Minister Finansów stwierdza co następuje.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 NSA ustalił znaczenie terminu „nieodpłatne świadczenie” na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uznał, iż „ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.” W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie również do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 stwierdził, iż „zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  

• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  

• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).”
  
  

Wobec tak jednoznacznego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego stwierdzić należy, iż o powstaniu przychodu z tytułu otrzymania od pracodawcy nieodpłatnych świadczeń decyduje łączne spełnienie określonych wyżej przesłanek. Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, że uczestnictwo pracowników wraz z dziećmi w zorganizowanej przez pracodawcę imprezie choinkowej przygotowanej z myślą o dzieciach pracowników nie jest nieodpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy i nie stanowi przychodu ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy. W rozpatrywanej sprawie nie została bowiem spełniona ostatnia z przesłanek wymienionych przez Trybunał Konstytucyjny, tj. impreza choinkowa zorganizowana została dla wszystkich dzieci pracowników w określonym przedziale wiekowym. Miała charakter ogólny. Nie można zatem uznać, że świadczenie było zindywidualizowane.

W konsekwencji, rozpatrywanie możliwości zastosowania przywołanego przez Wnioskodawcę zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy, jest niezasadne. Powyższe oznacza również, że na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 16 sierpnia 2012 r. Nr IPTPB1/415-292/12-4/ASZ, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

P O U C Z E N I E

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.