INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 02 lutego 2012 r. (data wpływu 06.02.2012 r.), uzupełnione pismem z dnia 08 maja 2012 r. (data wpływu 11 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych przez zakład energochłonny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lutego 2012 r. wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 08 maja 2012 r. (data wpływu 11 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych przez zakład energochłonny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia zgodnie ze statutem zaspakaja potrzeby bytowe członków oraz właścicieli lokali mieszkalnych. Między innymi dostarcza do ich lokali mieszkalnych energię cieplna z własnej kotłowni. Ponadto Spółdzielnia dostarcza energię cieplną do:

• Zespół Szkół (budynek szkoły, internat, warsztaty szkolne),

• Spółki wodno-ściekowej (ogrzanie budynku oczyszczalni),

• własnego ujęcia wody (ogrzanie budynku hydroforni).
  
  

Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi więcej niż 10% w skali roku 2011.

Pismem z dnia 08 maja 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o następujące informacje.

Wnioskodawca zużywa węgiel o kodzie CN 2701, nie prowadzi ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do produkcji energii cieplnej, sprzedawanej i dostarczanej podmiotom będącym przedmiotem wniosku. Spółdzielnia nie informowała Naczelnika Urzędu celnego o formie prowadzenia ewidencji oraz nie dokonała zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R Naczelnikowi Urzędu Celnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym zużycie węgla dla Spółdzielni powinno być zwolnione z podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie węgla powinno być zwolnione od podatku akcyzowego, ponieważ Spółdzielnia w świetle ww. ustawy jest zakładem energochłonnym - art. 31a ust. 10..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Artykuł 2 ust. 1 tej ustawy, będący słowniczkiem ustawowym zawiera definicję legalną niektórych określeń i zwrotów użytych w ustawie, i tak wyroby akcyzowe, zgodnie z definicją ustawową są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku Nr 1 do ustawy umieszczono m.in.:

• pod pozycją 19 z kodem CN ex 2701 węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych oraz

• pod pozycją 21 z kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celówopałowych.
  
  

Umieszczenie dopisku „ex” przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)”. Dopisek „ex” umieszczony przy pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się między innymi w punkcie 2 - wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 czyli z wyłączeniem paliw silnikowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:

1. węgiel brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
2. koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
3. jak również wszelkie wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych.
   
   

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r. Nr 232, poz. 1378) z dniem 2 stycznia 2012 r. znowelizowano ustawę o podatku akcyzowym m.in. poprzez dodanie art. 31a, który dotyczy zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych.

W związku z powyższym na podstawie art. 9a ust.1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 9 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowując co do zasady użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej ustawodawca przewidział w art. 31a ustawy szereg zwolnień od akcyzy.

I tak na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

W świetle przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Zgodnie z ust. 10 przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W treści złożonego wniosku wskazano, że Wnioskodawca posiada kotłownię, która służy produkcji energii cieplnej. Energia cieplna dostarczana jest m.in. do lokali mieszkalnych, zespołu szkół, Spółki wodno-ściekowej oraz do własnego ujęcia wody. Wnioskodawca wskazał, iż udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi więcej niż 10% w skali roku 2011. Wnioskodawca zużywa węgiel o kodzie CN 2701.

Po analizie definicji zakładu energochłonnego Wnioskodawca uznał, iż Spółdzielnia jest zakładem energochłonnym w sprawie opisanej we wniosku.

Wnioskodawca wskazał również, iż nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego jako podmiot zwolniony w zakresie podatku akcyzowego do właściwego terytorialnie urzędu celnego oraz że nie prowadzi wymaganej przepisami prawa dla celów zwolnienia z akcyzy ewidencji wyrobów węglowych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, zwolnienie o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 będzie miało zastosowanie, jeżeli wyroby węglowe zostaną zużyte na cele zgodne z przeznaczeniem tj. do produkcji energii cieplnej przez zakład energochłonny oraz zostaną dopełnione warunki, o których mowa w art. 31a ust 4-7 ustawy.

Reasumując zużywane przez zakład energochłonny wyroby węglowe do celów opałowych, będą podlegać zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prowadzenia – zgodnie z art. 31a ust. 4-7 ustawy – ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Niezależnie od powyższego należy zastrzec, iż według art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.