Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1434/14-2/IM
z 6 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik D.M. wraz z mężem T.M. oraz spółką A Sp. z o.o. są wspólnikami spółki komandytowej B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, która powstała (została zarejestrowana w KRS z dniem 1 października 2014) w wyniku przekształcenia A Sp. z o.o. Wszyscy wspólnicy Spółki komandytowej przed przekształceniem byli udziałowcami spółki przekształcanej A Sp. z o.o. Przed przekształceniem A Spółka z o.o. posiadała pożyczki od udziałowca - T.M. na które zgodę wyraziła żona - D.M.. Pożyczki udzielone były na bieżącą działalność Spółki. Pożyczkodawca - T.M. nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek.

Pożyczki te były oprocentowane i Spółka zaliczała w koszty zapłacone udziałowcowi – T.M. odsetki, za które w dacie przelewu potrącała na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zryczałtowany podatek dochodowy i przekazywała do właściwego urzędu skarbowego w formie miesięcznych zaliczek. Po przekształceniu Spółki z o.o. pożyczki wraz z pozostałym majątkiem weszły w skład majątku przekształconej spółki B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa. Pożyczki spłacane są wraz z odsetkami na zasadach określonych w umowach (zawartych przez A Sp. z o.o.). Spółka komandytowa od zapłaconych odsetek potrąca zryczałtowany podatek dochodowy.

Wspólnicy Spółki komandytowej – T.M. i D.M. mają wspólność majątkową. Małżonkowie M. są komandytariuszami i uczestniczą w zyskach Spółki komandytowej w wysokości 49,50% każdy. Natomiast A Sp. z o.o. jest komplementariuszem i ma 1% udziału w zyskach Spółki komandytowej. Podatnik D.M. jak i małżonek są ponadto wspólnikami C Spółka Jawna. Z tytułu prowadzonej działalności małżonkowie płacą w formie uproszczonej stałe zaliczki na podatek dochodowy liniowy - stawka 19%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odsetki zapłacone od pożyczek udzielonych przez męża podatnika spółce A Spółka z o.o., która została przekształcona w Spółkę komandytową są od dnia przekształcenia kosztem podatkowym wspólnika – D.M. w części w jakiej uczestniczy w zysku Spółki komandytowej, jeśli zostały udzielone z majątku wspólnego, który podatnik posiada wraz ze swoim małżonkiem będącym pożyczkodawcą.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami są wspólnicy spółki jako osoby prowadzące działalność gospodarczą co wynika w szczególności z art. 5b ust. 2 oraz art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 5 ust. 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od pożyczki udzielonej Spółce przez jej małżonka są kosztem podatkowym na podstawie art. 8 pkt 2 ustawy o PDOF w takiej części w jakiej uczestniczy ona w zysku Spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów ujęto w art. 23 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF, odsetki od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów.

Małżonkowie M. podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem liniowym od uzyskanych przez nich dochodów. Ponadto w umowach pożyczek stroną udzielającą pożyczek był udziałowiec, a obecnie wspólnik T.M. i dla niego kwota odsetek zgodnie z jego prawem do udziału w zysku nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

Z literalnego brzmienia art. 23 ust. 1 pkt 9 nie wynika wyłączenie z kosztów uzyskania przychów odsetek od kapitału własnego podatnika i jego małżonka jako dobra wspólnego. Wyłączenie takie zawiera natomiast art. 23 ust. 1 pkt 10, lecz tylko w odniesieniu do pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci.

Odsetki płacone wspólnikowi T.M. od udzielonych przez niego pożyczek zostały zaliczone na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 do przychodów z kapitałów pieniężnych i zgodnie z art. 30a ust.1 pkt 1 pożyczkobiorca (obecnie B Spółka z o.o. S.k.) w dacie wypłaty odsetek pobiera 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Reasumując dla Wnioskodawcy D.M. oraz komplementariusza A Sp. z o.o. odsetki od pożyczek zapłacone na rzecz wspólnika - T.M. będą stanowiły koszty podatkowe w takiej części w jakiej podmioty te uczestniczą w zysku Spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm. - dalej: KSH), spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 28 ww. Kodeksu, majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W myśl art. 51 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Jednakże należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 37 § 1 Kodeksu spółek handlowych cytowane powyżej przepisy mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej.

To, jaki udział w zysku przypada wspólnikom spółki komandytowej, określa art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w myśl którego, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W sprawach nieuregulowanych w Dziale III Kodeksu spółek handlowych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 Kodeksu spółek handlowych).

Spółki niebędące osobami prawnymi nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki niebędącej osobą prawną. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej osobą prawną będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki osobowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału, włożonego przez podatnika w źródło przychodów.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Pani D.M. wraz z mężem T.M. oraz spółką A Sp. z o.o. są wspólnikami spółki komandytowej B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa.

Przed przekształceniem A Spółka z o.o. posiadała pożyczki od udziałowca - T.M. na które zgodę wyraziła żona - D.M.. Pożyczki udzielone były na bieżącą działalność Spółki. Pożyczkodawca - T.M. nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek. Pożyczki spłacane są wraz z odsetkami na zasadach określonych w umowach (zawartych przez A Sp. z o.o.). Wspólnicy Spółki komandytowej – T.M. i D.M. mają wspólność majątkową.

W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy odsetki zapłacone od pożyczek udzielonych przez męża podatnika spółce A Spółka z o.o., która została przekształcona w Spółkę komandytową są od dnia przekształcenia kosztem podatkowym wspólnika – D.M. w części w jakiej uczestniczy w zysku Spółki komandytowej.

W rozpatrywanej sprawie należy zwrócić szczególną uwagę na przepisy regulujące ustrój majątkowy pomiędzy małżonkami.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Jak stanowi art. 31 § 2 ww. Kodeksu, do majątku wspólnego należą w szczególności:

1. pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
2. dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
3. środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;
4. kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.).
   
   

Natomiast art. 34 ww. ustawy stanowi, że każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Powyższe przepisy określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasność łączną, co oznacza, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc, z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy mąż Pani D.M. będący obok Wnioskodawcy i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wspólnikiem spółki komandytowej, udzielił pożyczki spółce z ograniczoną odpowiedzialnością przekształconej w spółkę komandytową, to małżonkowie spełniają przesłanki zawarte w cytowanym powyżej art. 23 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Udzielona przez męża Pani D.M. pożyczka, stanowi bowiem dla niej i dla jej męża „własny kapitał włożony w źródło przychodów”. W konsekwencji odsetki (lub ich stosowna część) od pożyczki udzielonej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - przekształconej w spółkę komandytową, przez męża T.M., w której obydwoje małżonkowie są wspólnikami nie będą mogły stanowić dla Pani D.M. kosztów uzyskania przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzonej w formie tej spółki.

Reasumując, odsetki zapłacone od pożyczek udzielonych przez Pana T.M. spółce A Spółka z o.o., która została przekształcona w Spółkę komandytową nie stanowią od dnia przekształcenia kosztu podatkowego wspólnika – D.M. w części w jakiej uczestniczy w zysku Spółki komandytowej, bowiem zostały udzielone z majątku wspólnego, który podatnik posiada wraz ze swoim małżonkiem będącym pożyczkodawcą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do komplementariusza A Sp. z o.o.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.