Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/25/SEW/2013/PK-121
z 8 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 15 maja 2012 r. Nr ITPB1/415-190/12/WM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia różnic kursowych, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 15 maja 2012 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych. Interpretacja wydana została na wniosek Pana J. S. z dnia 13 lutego 2012 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie handlu, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności sprzedaje towary między innymi dla kontrahentów zagranicznych. Faktury wystawiane są zarówno w walucie polskiej jak również w USD. W większości przypadków zapłata należności -bez względu na to, w jakiej walucie wystawiona jest faktura - następuje na rachunek walutowy prowadzony w USD. Do dnia 31 grudnia 2011 r. dokonywał wyceny należności otrzymanych na rachunek walutowy w oparciu o art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2011 r. oraz o powszechne interpretacje organów podatkowych, tj. według kursu kupna waluty stosowanym przez bank, w którym posiada rachunek. Dla rozrachunków wyrażonych w walucie polskiej różnice kursowe nie powstawały, dopiero po dokonaniu przewalutowania na rachunek w walucie polskiej, wyliczane były różnice kursowe od własnych środków na rachunku. Od 1 stycznia 2011 r. na skutek zmiany brzmienia art. 24c ust. 4 powołanej wyżej ustawy, do wyceny otrzymanych należności na rachunek walutowy, Wnioskodawca stosuje kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpłaty.

W związku z powyższym zadano pytanie: Czy w związku z nowym brzmieniem art. 24c ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującym od 1 stycznia 2012 r. prawidłowo Wnioskodawca wylicza różnice kursowe w oparciu o wycenę otrzymanych na rachunek walutowy należności według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania waluty?

Zdaniem Wnioskodawcy, po wejściu w życie zmian wprowadzonych od 1 stycznia 2012 r. do art. 24c ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, gdy nie dochodzi do sprzedaży lub kupna walut obcych w momencie otrzymania należności na rachunek walutowy lub zapłaty zobowiązań z rachunku walutowego. W efekcie, do ustalenia różnic kursowych należy zastosować kursy średnie NBP. Kurs bankowy zostanie zastosowany w momencie przewalutowania posiadanej na rachunku waluty. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że stosowanie kursów średnich NBP do wyceny otrzymanych należności i zapłaty zobowiązań jest prawidłowe.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 15 maja 2012 r. Nr ITPB1/415-190/12/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdzając m.in., że (...) w celu rozpoznania podatkowych różnic kursowych w związku z otrzymaniem od kontrahentów zapłaty w walucie z tytułu należności, czy też zapłatą w walucie zobowiązań wyrażonych w walucie obcej, a także w sytuacji przewalutowania środków z waluty obcej na złotówki - Wnioskodawca powinien uwzględniać kurs faktycznie zastosowany. Dopiero w sytuacjach, gdy nie jest możliwe uwzględnienie tego kursu, może zastosować średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania waluty (...).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Różnice kursowe, zgodnie z art. 14b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), podatnicy ustalają na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2. Przepis art. 14b ust. 2 tej ustawy stanowi, że podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą, po spełnieniu określonych warunków, ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca różnice kursowe ustala w oparciu o metodę podatkową, swoje zobowiązania wyrażone w walucie obcej reguluje przelewami z posiadanych rachunków walutowych. Kontrahenci również dokonują wpłaty waluty obcej na rachunki walutowe Wnioskodawcy. W tych sytuacjach, na żadnym etapie nie dochodzi do realnej wymiany (sprzedaży lub zakupu) waluty obcej na złote.

Wobec powyższego, stosownie do art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2012 r.), jeśli nie dochodzi do faktycznej wymiany waluty (przewalutowania) to należy stosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. Przepis ten stanowi bowiem, iż przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jednocześnie wskazać należy, że w wyniku rozbieżnej interpretacji pojęcia, faktycznie zastosowanego kursu waluty, problematyka ta znalazła swój wyraz w orzecznictwie sądowoadministracyjnym np. w wyrokach NSA z dnia 05 lipca 2012 r. sygn. akt. II FSK 2580/10, z dnia 28 sierpnia 2012 r. sygn. akt. II FSK 159/11, z dnia 27 września 2012 r. sygn. akt. II FSK 524/10, z dnia 13 września 2013 r. sygn. akt II FSK 2499/11.

Utrwalona jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych wskazuje, że zastosowany kurs waluty z określonego dnia, to taki kurs, który rzeczywiście został użyty, a więc którym się posłużono, wykorzystując go w danej operacji gospodarczej. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, gdy w dniu otrzymania przychodu lub dokonania zapłaty rzeczywiście doszło do zastosowania konkretnego kursu przy zrealizowaniu operacji polegającej na zamianie wartości wyrażonych w walucie polskiej na waluty obce lub odwrotnie. Użyte w art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określenie faktycznie zastosowany kurs waluty oznacza taki kurs waluty, po jakim podatnik rzeczywiście sprzedał lub nabył walutę. W sytuacji gdy nie dochodzi do faktycznej wymiany walut, wówczas zastosowanie ma średni kurs NBP. Zgodnie z art. 24c ust. 6 ustawy przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego uznać należy za prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.).Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.