INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2011r. (data wpływu 22 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnie przekazywanych posiłków w ramach akcji promocyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnie przekazywanych posiłków w ramach akcji promocyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą polegającą głównie na sprzedaży detalicznej paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw. Ponadto Spółka prowadzi własną placówkę gastronomiczną w formie restauracji. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT od 29 marca 1999r. W ramach prowadzonej działalności, w celu intensyfikacji sprzedaży, Spółka wprowadziła akcję promocyjną opartą na regulaminie promocji „Tankujesz obiad otrzymujesz”. Uczestnikiem akcji na warunkach określonych w regulaminie może być każda pełnoletnia osoba fizyczna, która jest klientem Stacji Paliw Napędowych „W.” S.A. Warunkiem uczestnictwa klienta w promocji jest jednorazowy zakup minimum 200 l. dowolnego paliwa na dowolnej Stacji Paliw Napędowych „W.” S.A.

Po spełnieniu warunku uczestnictwa w promocji klient otrzymuje bon obiadowy na okaziciela do realizacji w prowadzonej przez Spółkę restauracji w terminie do jednego miesiąca od chwili wydania bonu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma obowiązek naliczania podatku VAT należnego od nieodpłatnie przekazywanych usług gastronomicznych w ramach realizacji otrzymanego bonu obiadowego...

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka nie ma obowiązku naliczania podatku należnego od nieodpłatnie przekazywanych usług gastronomicznych w ramach realizacji otrzymanego bonu obiadowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Ustawodawca postanowił jednak uznać za zrównane z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług niektóre czynności nieodpłatne.

Jako odpłatne świadczenie usług rozumie się zatem również, zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych towarów,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego wynika, że czynności nieodpłatnego świadczenia usług podlegają opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy są dokonywane dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Nieodpłatne świadczenie usług promocyjnych, jako realizowane w celach intensyfikacji sprzedaży, w swej istocie związane jest z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Wydanie posiłku następuje w ramach realizacji sprzedaży premiowej, ta zaś jest elementem strategii marketingowej mającej na celu zwiększenie sprzedaży paliw na stacjach Spółki.

W związku z powyższym, Spółka uważa iż nie została spełniona przesłanka braku związku nieodpłatnego świadczenia usługi z działalnością przedsiębiorstwa, a tym samym nieodpłatna usługa nie wypełnia hipotezy art. 8 ust. 2 i jako taka nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

Spółka nie ma również wątpliwości co do faktu, iż realizacja w restauracji będącej własnością Spółki, otrzymanego przez uczestnika w ramach akcji promocyjnej bonu jest usługą gastronomiczną.

W orzeczeniu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (C-231/94) TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi, umeblowanie i zastawa stołowa, jak również personel restauracji. W ocenie ETS wszystkie te elementy, wraz z dostarczeniem posiłków i napojów, należy w świetle wspólnotowych, zharmonizowanych regulacji VAT klasyfikować jako świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz - w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych towarów,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powołanego wyżej art. 8 ust. 2 wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być spełniony warunek braku związku świadczonych usług z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Dokonana z dniem 1 kwietnia 2011r. nowelizacja art. 8 ust. 2 ustawy o VAT – w szczególności mającego zastosowanie w niniejszej sprawie ust. 2 pkt 2 – polegająca na wyeliminowaniu warunku związanego z prawem do odliczenia podatku, wskazuje, że co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega każde nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika, jego pracowników, wspólników i innych wymieniowych w tym przepisie osób oraz każde nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

A zatem, świadczone nieodpłatnie usługi dla celów innych niż działalność gospodarcza należy opodatkować bez względu na to, czy przy ich nabyciu podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku (w całości lub części) czy też nie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na sprzedaży detalicznej paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw oraz prowadzi własną placówkę gastronomiczną w formie restauracji.

W ramach prowadzonej działalności, w celu intensyfikacji sprzedaży, Wnioskodawca wprowadził akcję promocyjną opartą na regulaminie promocji „Tankujesz obiad otrzymujesz”. Uczestnikiem akcji na warunkach określonych w regulaminie może być każda pełnoletnia osoba fizyczna, która jest klientem Stacji Paliw Napędowych „W.” S.A. Warunkiem uczestnictwa klienta w promocji jest jednorazowy zakup minimum 200 l. dowolnego paliwa na dowolnej ww. Stacji Paliw Napędowych. Po spełnieniu warunku uczestnictwa w promocji klient otrzymuje bon obiadowy na okaziciela do realizacji w prowadzonej przez Wnioskodawcę restauracji w terminie do jednego miesiąca od chwili wydania bonu.

Analiza powołanych wyżej przepisów oraz treść złożonego wniosku wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie, mamy do czynienia ze świadczeniem usługi, która jest związana z prowadzeniem przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, bowiem świadczenie usługi czynione jest w celu reklamy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i pozyskania klientów.

Powyższe usługi polegające na nieodpłatnym przekazaniu przez Wnioskodawcę usługi gastronomicznej realizowanej w prowadzonej przez Wnioskodawcę restauracji, służą celom prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, bowiem w głównej mierze służą korzyściom gospodarczym Wnioskodawcy (jako element strategii marketingowej mającej na celu zwiększenie sprzedaży paliw na stacjach Wnioskodawcy).

Należy wskazać należy, że dokonana nowelizacja nieodpłatnych świadczeń nie odwołuje się do przesłanki przysługiwania podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego jako warunku opodatkowania czynności nieodpłatnego świadczenia usług (art. 8 ust. 2 ustawy).

W konsekwencji należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy art. 8 ust 2 ustawy o VAT, a czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.