Interpretacja Ministra Finansów
DD9.8220.2.28.2015.KCT
z 8 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 13 grudnia 2012 r. Nr IPPB1/415-1222/12-4/IF, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. uzupełnionym pismem z dnia 03 grudnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego, wykorzystywanego w pozarolniczej działalności gospodarczej, niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 13 grudnia 2012 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Interpretacja wydana została na wniosek Pani z dnia 19 września 2012 r. uzupełniony pismem z dnia 03 grudnia 2012 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że w dniu 28 czerwca 2012 r. został sprzedany lokal użytkowy, który stanowił współwłasność Wnioskodawczyni oraz Pani Anny W., gdzie od początku współwłaścicielki prowadziły działalność gospodarczą tj. od 24 września 2003 roku.

W piśmie z dnia 03.12.2012 r. Wnioskodawczyni poinformowała, iż spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego zostało nabyte na podstawie zawartej umowy z dnia 24.09.2003 r. z oznaczoną Spółdzielnią. Nabywcami w częściach równych (do 1/2) była Wnioskodawczyni oraz inna osoba (zawarły umowę ustanowienia wspomnianego prawa). Wnioskodawczyni w dacie nabycia była jeszcze mężatką, wyrok rozwiązujący małżeństwo orzeczony został około miesiąca po nabyciu udziału w prawie. W związku z powyższym nabyty przez Wnioskodawczynię udział w prawie wszedł do majątku wspólnego.

Na mocy ugody zawartej przed Sądem w dniu 11.07.2008 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału majątku z byłym mężem. Podział wyczerpywał cały majątek stron w tym także zawierał rozliczenia wzajemnych nakładów i wydatków. W wyniku podziału udział do ½ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego stanowiącym przedmiot niniejszego zapytania przypadł Wnioskodawczyni bez żadnych spłat z tego tytułu na rzecz jej męża, co zostało wprost zawarte w ugodzie. Ugoda stała się prawomocna w początkach sierpnia 2008 r.

W dniu 28 czerwca 2012 r. Wnioskodawczyni zbyła przysługujący jej udział w spółdzielczym prawie do lokalu użytkowego na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego za oznaczoną cenę.

Przedmiotowy lokal nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, wydatki na jego nabycie nie zostały uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu. Był on wykorzystywany na cele prowadzenia działalności gospodarczej do czasu blisko poprzedzającego datę zbycia. Zbycie nastąpiło wyłącznie na podstawie aktu notarialnego, nie wystawiono faktury VAT. Dodatkowo Wnioskodawczyni wskazała, iż przedmiotem działalności gospodarczej nie jest obrót nieruchomościami, przedmiotowa transakcja zbycia miała charakter incydentalny.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zadała pytanie:

Czy sprzedaż przysługującego Wnioskodawczyni udziału do 1/2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego nie podlega w całości lub w części podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowego prawa nie podlega podatkowi ani w całości, ani w części, albowiem jego nabycie nastąpiło w 2003 r., a zbycie po okresie dłuższym niż 5 lat od końca roku podatkowego, w którym to nabycie nastąpiło. Według Wnioskodawczyni, nie można twierdzić by na skutek umowy o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej (co nastąpiło ostatecznie w 2008 roku) Wnioskodawczyni nabyła udział. Nabycie, wprawdzie do majątku wspólnego z mocy prawa, nastąpiło w 2003 roku. Wnioskodawczyni na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje się na wyrok z dnia 3 listopada 2011 r. (sygn. I SA/Wr 1215/11) WSA we Wrocławiu, który wskazał, iż wspólność majątkowa małżeńska jest wspólnością bezułamkową (do niepodzielnej ręki), co odróżnia ją od form współwłasności w częściach ułamkowych. W opinii Wnioskodawczyni, nie można więc mówić, że na skutek wygaśnięcia ustroju wspólności ustawowej i podziału majątku następuje ponowne nabycie udziału przez podatnika.

W ocenie Wnioskodawczyni, niezależnie od powyższego, gdyby nawet przyjąć pogląd nieco odmienny, prezentowany przez organy podatkowe (por. np. postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2012 r. IPPB1/415-1124/11-5/IF), iż nabycie składnika majątku może także nastąpić w formie podziału majątku, to i tak w przedmiotowej sprawie podatek nie wystąpiłby. W przytoczonym postanowieniu organ podatkowy wskazał, że nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  

• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  
  

Wnioskodawczyni wskazała, iż dokonała podziału majątku ekwiwalentnego. Z jednej strony mąż Wnioskodawczyni nie był zobowiązany do żadnych spłat na jej rzecz, z drugiej zaś otrzymał inne składniki majątku, których wartość była co najmniej równa temu, co przypadło Wnioskodawczyni.

Zadaniem Wnioskodawczyni zbycie udziału do ½ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 13 grudnia 2012 r. Nr IPPB1/415-1222/12-4/IF, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe stwierdzając m.in., że „(…) sprzedaż udziału (½) w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego stanowi przychód z działalności gospodarczej. Dochód uzyskany z tej sprzedaży podlega opodatkowaniu na zasadach stosowanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej (...).”

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Interpretacja indywidualna wydana przez organ upoważniony nie jest prawidłowa.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów.

Jednym ze źródeł przychodów określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Problematyka, na gruncie przepisów wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpowiedniego kwalifikowania do źródła przychodów odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych, które nie było jednolite.

Wobec zaistniałej rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny, w składzie siedmiu sędziów, podjął w dniu 17 lutego 2014 r. uchwałę, sygn. akt II FPS 8/13, w której stwierdził, że „W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2004 r. nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. „a” ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a które nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2c tej ustawy.”

Po wydaniu uchwały, w przedmiotowym zakresie, ukształtowała się linia orzecznicza sądów administracyjnych np. wyrok NSA z dnia 21 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 408/12, wyrok NSA z dnia 20 marca 2014 r. sygn. akt II FSK 912/12, wyrok NSA z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt II FSK 1426/12, wyrok WSA w Opolu z dnia 04 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Op 233/14, wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 288/14, która zgodna jest z podjętą przez NSA uchwałą.

Odnosząc się zatem do opisanego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego stwierdza się, że skoro lokal użytkowy, wykorzystywany przez Wnioskodawczynię na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to jego odpłatne zbycie nie generuje przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Sprzedaż udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu użytkowego należy kwalifikować do źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b powołanej ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem, odpłatne zbycie tego udziału w lokalu użytkowym, po upływie pięcioletniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie spowoduje powstania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej,

Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w każdym czasie.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.