Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/446/MWD/2013/RWPD-105428
z 17 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2010 r. nr ILPB1/415-291/10-2/IM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych z tytułu odpłatnego przejęcia przez gminę urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego od osoby fizycznej, która poniosła koszty związane z jej budową, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 31 maja 2010 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu. Interpretacja wydana została na wniosek z dnia 04 marca 2010 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że

Wnioskodawca w 2007 roku wykonał na swój koszt za kwotę 23.540,00 zł sieć wodociągowo-kanalizacyjną celem podłączenia budynku do sieci na terenie wsi. Ponieważ zgodnie z ustawą o zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858) zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków należy do obowiązków gminy w oparciu o art. 31 cytowanej ustawy i art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego, w październiku 2008 roku Wnioskodawca zwrócił się do gminy o odpłatne przejęcie sieci dołączając niezbędne dokumenty.

Gmina powołała m.in. biegłego, który wycenił sieć na 29.855,44 zł.

W dniu 3 listopada 2009 r. Wnioskodawca wraz z żoną podpisali umowę odpłatnego przejęcia urządzeń przez gminę przy czym należność ma być spłacona w dwóch ratach po 14.927,87 zł. Wykonując te ustalenia gmina wypłaciła Wnioskodawcy i żonie Zainteresowanego po 7.463,94 zł. W ostatnich dniach Wnioskodawca i jego żona otrzymali od gminy PIT-8C za 2009 rok.

Zainteresowany nadmienia, że otrzymana należność dotyczy urządzeń wybudowanych poza moją działką na drodze będącej własnością gminy i z tej sieci w przyszłości mogą korzystać inni użytkownicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma ująć ten przychód w swoim rocznym PIT-36L i zapłacić podatek od całej otrzymanej kwoty?
2. Czy Wnioskodawca ma zapłacić podatek dochodowy od różnicy między poniesionymi nakładami o otrzymaną kwotą?
3. Czy otrzymana kwota wolna jest od podatku dochodowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on płacić podatku gdyż nie ma z tego tytułu żadnego dochodu, a wykonał coś co należy do obowiązków gminy i gmina zwróciła mu nakłady. Ewentualny dochód z tytułu różnicy między nakładami, a otrzymaną kwotą jest wynikiem wzrostu wartości tej inwestycji, wynikający ze wzrostu cen materiałów i robocizny.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 31 maja 2010 r. nr ILPB1/415-291/10-2/IM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując m.in., że (…) dokonany przez gminę na rzecz osoby fizycznej zwrot nakładów na budowę sieci wodociągowej stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...).

Wnioskodawca ma obowiązek ująć otrzymany od gminy przychód w swoim zeznaniu rocznym PIT-36 w pozycji „inne źródła” i zapłacić podatek dochodowy od różnicy między poniesionymi nakładami o otrzymaną kwotą (...).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego wydana przez upoważniony organ nie jest prawidłowa.

Stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858, z późn. zm.), osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Z przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, wraz z żoną, w dniu 3 listopada 2009 r. podpisał umowę odpłatnego przejęcia urządzeń przez gminę.

Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014r. poz. 121), urządzenia, między innymi wodociągowo-kanalizacyjne, z chwilą ich fizycznego połączenia z siecią należącą do gminy przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, że ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), jako odrębne źródło przychodów wyodrębnił odpłatne zbycie innych rzeczy. Skoro urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne, jak wyżej wskazano, mają status rzeczy ruchomej i nie stanowią części nieruchomości to przychód z tytułu ich odpłatnego przekazania na rzecz gminy należy przyporządkować do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2012 r., sygn. akt II FSK 421/11. Sąd w orzeczeniu tym stwierdził m.in., że: (...) Urządzenie wodociągowo-kanalizacyjne, służące do doprowadzania do nieruchomości wody i odprowadzania z niej ścieków, z chwilą połączenia z siecią przestaje być częścią składową nieruchomości, uzyskując status samoistnej rzeczy ruchomej. Wynagrodzenie otrzymane przez osobę, która urządzenie takie wybudowała z własnych środków i zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) odpłatnie przekazała je gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, stanowi przychód z odpłatnego zbycia innych rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) (...).

Powołany przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy stanowi, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zasady ustalania dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy, reguluje art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, to dochodem jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Odpłatne zbycie rzeczy dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rzeczy, nie spowoduje powstania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca wskazał, że w 2007 roku wykonał na swój koszt sieć wodociągowo-kanalizacyjną, a jej odpłatne przekazanie na rzecz Gminy nastąpiło w dniu 3 listopada 2009 r., uznać należy, że uzyskany z tego tytułu dochód nie rodzi skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż od wybudowania sieci do dnia odpłatnego zbycia upłynęło pół roku. Nie istnieje więc obowiązek wykazania zarówno dochodu jak i podatku dochodowego w zeznaniu podatkowym.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego stwierdzające, iż (...) nie powinien płacić podatku gdyż nie ma z tego tytułu żadnego dochodu, a wykonał coś co należy do obowiązków gminy i gmina zwróciła mu nakłady (...), jest nieprawidłowe.

Minister Finansów, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej dokonuje, z urzędu, jej zmiany, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić ją w każdym czasie.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż uznanie przez ten organ, że (…) dokonany przez gminę na rzecz osoby fizycznej zwrot nakładów na budowę sieci wodociągowej stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy (…), jest nieprawidłowe.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.