Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1204/14-2/MC
z 19 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko — przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 1 grudnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia :

• czy zwrot poniesionych przez Spółkę wydatków przez właściciela (wynajmującego) będzie przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
• czy Spółka może uwzględnić w wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym wartość zwróconych kosztów pomniejszając ją– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy zwrot wydatków poniesionych przez Spółkę, dokonany przez Właściciela (wynajmującego) będzie przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i czy Spółka może uwzględnić w wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym, wartość tych zwróconych kosztów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka I. zawarła umowę najmu powierzchni biurowej, która służy działalności gospodarczej. Jedna z klauzuli umowy jest zapewnienie właściciela budynku (wynajmującego) o zwrocie części kosztów poniesionych przez I. sp. z o.o. w celu adaptacji powierzchni biurowej do stanu możliwego do użytkowania. Budynek, w którym mieszczą się pomieszczenia wynajmowane przez I. sp. z o.o. jest nowy i dlatego wynajmowana powierzchnia wymagała prac wykończeniowych i adaptacyjnych.

Zwrot kosztów nie jest związany z przeniesieniem prawa do inwestycji w obcym środku trwałym na rzez wynajmującego, nie stanowi też żadnej odpłatnej usługi.

I. sp. z o.o. przyjęła sumę poniesionych wydatków na wykończenie powierzchni biurowej jako inwestycję w obcym środku trwałym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zwrot poniesionych przez Spółkę wydatków przez Właściciela (wynajmującego) będzie przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy Spółka może uwzględnić w wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym wartość zwróconych kosztów pomniejszając ją ?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług i wypełnia zapisy uopdop w art. 12 ust. 4 pkt 6a. - nie uważa się za przychody zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów

Zwrot części kosztów przez wynajmującego na rzecz Spółki odpowiada zapisom art. 16 ust. 1 pkt 48, który mówi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Spółka jest zdania, że ujęcie inwestycji w obcym środku trwałym w księgach w wartości poniesionych wydatków pomniejszonych o zwrócone przez Wynajmującego kwoty nie zmieni podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawych. Wynik podatkowy z tytułu użytkowania powierzchni biurowej będzie jednakowy zarówno w sytuacji, gdy zwrot kosztów byłby uznany za przychód podatkowy, jak również w sytuacji gdyby nie został uznany za przychów podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. nr 851 ze zm., dalej: „pdop”), środkami trwałymi są składniki majątkowe podatnika posiadające następujące cechy:

1. są własnością lub współwłasnością podatnika;
2. przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok;
3. są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania;
4. zostały nabyte lub wytworzone przez podatnika i są wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 pdop (leasing finansowy);
5. są budowlami, budynkami lub lokalami będącymi odrębną własnością, maszynami, urządzeniami i środkami transportu lub innymi przedmiotami.

Amortyzacji co do zasady podlegają środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika. Wyjątki od tej zasady przedstawiono w art. 16a ust. 2 tej ustawy i są to:

1. inwestycje w obcym środku trwałym;
2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie;
3. aktywa trwałe używane na podstawie leasingu finansowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „inwestycji w obcych środkach trwałych”. Wobec tego należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą inwestycje w obcych środkach trwałych są to poniesione przez podatnika nakłady na ulepszenie (polegające na przebudowie, rozbudowie), rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego używanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności.

Przyjmuje się, że adaptacja to przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 pdop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środka trwałego (wartości niematerialnej i prawnej). Zatem taką wartość zawsze trzeba bezwzględnie ustalić zanim zacznie się dokonywać amortyzacji. Co do zasady wartość początkową określa się biorąc pod uwagę cenę nabycia, koszt wytworzenia, wartość rynkową, wycenę dokonaną przez podatnika lub wartość wynikająca z ksiąg, określony w przepisach algorytm dotyczący grup przejmowanych składników majątku.

Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych (art. 16g ust. 7 pdop) oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się, stosując odpowiednio ustaloną cenę nabycia lub koszt wytworzenia. Zatem prawidłowo ustalona wartość początkowa środka trwałego (w tym przypadku inwestycji w obcym środku trwałym) nie może zostać zmieniona. Składają się na nią, w przypadku inwestycji w obcym środku trwałym wszelkie nakłady na adaptację danego obiektu. Jedynie błędne ustalenie wartości początkowej może skutkować korektą jej wartości.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę najmu, której jedną z klauzul było zapewnienie właściciela budynku (wynajmującego) o zwrocie części kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w celu adaptacji powierzchni biurowej. Zwrot kosztów adaptacji nie jest związany z przeniesieniem prawa do inwestycji w obcym środku trwałym na rzecz wynajmującego, nie stanowi też żadnej odpłatnej usługi.

W art. 16 ust. 1 pdop, ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo ich poniesienia w celu osiągnięcia przychodów nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 pdop nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Do częściowego zwrotu wydatków na inwestycję w obcym środku trwałym ma zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 48 pdop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tej części środka trwałego, która został zwrócona podatnikowi. W związku z tym Spółka powinna z kosztów uzyskania przychodów wyłączyć tę część odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcym środku trwałym w takiej proporcji, w jakiej wartość zwróconych nakładów pozostaje do całkowitej wartości nakładów poniesionych na adaptację wynajmowanej powierzchni biurowej. W konsekwencji otrzymanie przez Spółkę zwrotu części wydatków na inwestycje w obcym środku trwałym nie ma wpływu na określenie wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym. Wartość początkowa inwestycji w obcym środku trwałym powinna zostać ustalona jako suma nakładów na adaptacje powierzchni biurowych i zwrot części tych nakładów przez wynajmującego nie zmienia wartości tych nakładów i w konsekwencji nie wpłynie na wartości początkową inwestycji w obcym środku trwałym. Zwrot ten należy jednak uwzględnić poprzez odpowiednie pomniejszenie odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a pdop do przychodów nie zalicza się „zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”.

Wnioskodawca otrzymał zwrot części wydatków na adaptację, który wyklucza możliwość zaliczenia wydatków w postaci części odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a updop aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „zwróconych innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, konieczne jest by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi (przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego).

W związku ze zwróconą częścią wydatków na adaptację powierzchni biurowych Wnioskodawca nie zaliczy do kosztów podatkowych części odpisów amortyzacyjnych, w konsekwencji zwrócone wydatki nie będą stanowić przychodu gdyż nie stanowiły kosztów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.