2015.03.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1175/14-4/ISZ
z 13 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.) uzupełnionym w dniu 5 marca 2015 r. (data wpływu 9 marca 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 23 lutego 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 26 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz stawki podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz stawki podatku.

Wniosek uzupełniony został w dniu 5 marca 2015 r., (data wpływu 9 marca 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 lutego 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, przedstawione w uzupełnieniu wniosku:

W najbliższym czasie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce planuje nabyć składniki pasz od dostawców w Polsce, wywieźć je do Niemiec w ramach przemieszczenia towarów na rzecz Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, a następnie Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Niemczech zamierza sprzedać ten towar niemieckim klientom. Klientami Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech są przeważnie niemieccy rolnicy, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej i nie posiadają niemieckiego numeru identyfikacji w zakresie podatku od wartości dodanej, ani polskiego numeru identyfikacji w zakresie podatku od towarów i usług.

Sprzedaż pasz ma być realizowana, w zależności od potrzeb, w ramach następujących schematów:

Towar nabyty w Polsce przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce będzie transportowany od polskiego dostawcy do Niemiec - do siedziby Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech. Transakcja ta dla celów VAT będzie rozpoznawana zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT - jako przemieszczenie towarów nabytych w Polsce w ramach działalności gospodarczej własnego przedsiębiorstwa z Polski do Niemiec. W konsekwencji transakcje te będą traktowane przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług, jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (WDT) z zastosowaniem 0% stawki VAT, natomiast przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów (WNT). Towary będą następnie transportowane do kontrahentów w Niemczech niemających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Transakcje te będą rozpoznawane jako krajowe dostawy towarów w Niemczech i opodatkowywane niemieckim VAT.
Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług będzie dokonywał dostawy towarów na rzecz Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, przy czym towary nabywane w Polsce przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce będą transportowane od polskiego dostawcy bezpośrednio do ostatecznych nabywców, tj. kontrahentów niemieckich Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, niemających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Transakcje te będą traktowane przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług, jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) z zastosowaniem 0% stawki VAT, natomiast przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Dostawę towarów na rzecz opisanych wyżej klientów w Niemczech Wnioskodawca jako podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany w Niemczech będzie traktować jako dostawę lokalną w Niemczech i rozliczać podatek od wartości dodanej w Niemczech.

W obu powyższych przypadkach stroną odpowiadającą za organizację transportu produktów będzie Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce. Wnioskodawca ten wskazuje ponadto, iż dokonując dostaw opisanych powyżej będzie spełniał wymogi dokumentacyjne zawarte w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku:

Czy w ramach transakcji opisanych powyżej Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT), jako przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa (o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT) na rzecz Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech i w konsekwencji, pod warunkiem spełnienia wymogów dokumentacyjnych zawartych w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie uprawniony do stosowania w Polsce 0% stawki VAT?
Czy do zastosowania procedury przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa (o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT), na gruncie uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług w Polsce, wymagana jest zgoda organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce?

Stanowisko Wnioskodawcy sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej ustawa - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, przy czym przepis ten stosuje się co do zasady - jak wynika z ust. 2 pkt 1 tego artykułu - pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Według ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
(uchylony),

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 (art. 42 ust. 14 ustawy).

Wnioskodawca (zarówno jako podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany w Niemczech jak i podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce) należy do wiodących przedsiębiorstw handlu rolnego w Niemczech, Danii i Polsce. Siedziba i zarząd Wnioskodawcy (zarówno jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech jak i podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce) znajduje się w Niemczech. Tam też Wnioskodawca jako podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany w Niemczech, jest czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wspólnotowych. Wnioskodawca jako podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany w Niemczech dokonał także rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, jak również identyfikacji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych - w Polsce, stając się podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym w Polsce. Wnioskodawca jako podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany w Niemczech posiada w Niemczech numer identyfikacji podatkowej, jak również Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce posiada w Polsce numer identyfikacji podatkowej. Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce będzie dokonywał dostawy towarów jako przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa (o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT) na rzecz Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, przy czym towary te będą transportowane albo do siedziby Spółki Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech albo bezpośrednio do ostatecznych nabywców, tj. opisanych wyżej niemieckich kontrahentów Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech. Stroną odpowiadającą za organizację transportu produktów będzie Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce. Dokonując ww. dostaw Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce będzie spełniał wymogi dokumentacyjne zawarte w art. 42 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce wyraża pogląd, że w obu schematach transakcji opisanych powyżej, będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, jako przemieszczenia towarów w ramach jednego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwem jest w tym przypadku Wnioskodawca jako podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany w Niemczech, a Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce jest częścią tego przedsiębiorstwa. W konsekwencji, jeżeli z posiadanych przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce dokumentów będzie wynikał fakt przemieszczenia nabywanych przez niego towarów z Polski do Niemiec (a dokumenty te będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację towarów) będzie miał prawo do zastosowania w Polsce stawki 0% w odniesieniu do zrealizowanych dostaw wewnątrzwspólnotowych, o których mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

Ad. 2.

W odpowiedzi na drugie pytanie Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce stoi na stanowisku, że wynikająca z niemieckich przepisów VAT konieczność uzyskania zgody organu podatkowego zarówno w państwie zakupu towarów jak i w państwie ich otrzymania, na zastosowanie uregulowania uproszczonego w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych, nie znajduje uzasadnienia na gruncie polskiego ustawodawstwa, w tym polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Przesłanki zastosowania procedury uregulowanej w art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług zostały w tej ustawie wymienione w sposób wyczerpujący, a zatem uprawnienie do przemieszczenia towarów w ramach jednego przedsiębiorstwa wynika z mocy prawa i nie wymaga dokonywania dodatkowych czynności takich jak uzyskanie zgody organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Ponadto, na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Według ust. 3 pkt 1 i 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;
określenie towarów i ich ilości;
potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W myśl art. 42 ust. 12 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 (art. 42 ust. 14 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce planuje nabyć składniki pasz od dostawców w Polsce, wywieźć je do Niemiec w ramach przemieszczenia towarów na rzecz Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, a następnie Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Niemczech zamierza sprzedać ten towar niemieckim klientom. Klientami Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech są przeważnie niemieccy rolnicy, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej i nie posiadają niemieckiego numeru identyfikacji w zakresie podatku od wartości dodanej, ani polskiego numeru identyfikacji w zakresie podatku od towarów i usług.

Sprzedaż pasz ma być realizowana, w zależności od potrzeb, w ramach następujących schematów:

Towar nabyty w Polsce przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce będzie transportowany od polskiego dostawcy do Niemiec - do siedziby Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech. Transakcja ta dla celów VAT będzie rozpoznawana zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT - jako przemieszczenie towarów nabytych w Polsce w ramach działalności gospodarczej własnego przedsiębiorstwa z Polski do Niemiec. Towary będą następnie transportowane do kontrahentów w Niemczech niemających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.
Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług będzie dokonywał dostawy towarów na rzecz Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, przy czym towary nabywane w Polsce przez Wnioskodawcę jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce będą transportowane od polskiego dostawcy bezpośrednio do ostatecznych nabywców, tj. kontrahentów niemieckich Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, niemających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

W obu przypadkach, stroną odpowiadającą za organizację transportu produktów będzie Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że dokonując dostaw opisanych powyżej będzie spełniał wymogi dokumentacyjne zawarte w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z prawem do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% oraz, czy do zastosowania procedury przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa (o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT), na gruncie uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług w Polsce, wymagana jest zgoda organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce.

Jak wynika z art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15 towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa nabyte, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Niniejszy przepis rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów o czynności, polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanym tam przez podatnika czynnościom opodatkowanym, wykonywanym w ramach działalności gospodarczej.

Zatem dla uznania za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w ramach przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, kluczowe znaczenie ma przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, które mają służyć działalności gospodarczej podatnika wykonywanej na terytorium państwa, do którego towary zostaną przemieszczone. Przy czym należy zaznaczyć, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy. Jak wynika z wniosku w opisanym przypadku nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 13 ust. 4 ustawy dlatego też przemieszczenie towarów własnych z Polski do Niemiec w celu ich dostawy w przyszłości należy uznać za nietransakcyjną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W analizowanej sprawie, Spółka wskazuje, że w obu przedstawionych przypadkach Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce będzie nabywać składniki pasz od dostawców w Polsce i wywozić je do Niemiec w ramach przemieszczenia towarów na rzecz Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, a następnie Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Niemczech będzie sprzedawać ten towar niemieckim klientom.

Wnioskodawca podnosi przy tym, że dokonując opisanych dostaw będzie spełniał wymogi dokumentacyjne zawarte w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe składniki pasz będą przez Wnioskodawcę (jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Polsce) wywiezione z Polski na terytorium Niemiec w (1 przypadku do siedziby Wnioskodawcy, a w drugim przypadku do ostatecznych nabywców, tj. kontrahentów niemieckich Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech, niemających siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce), a następnie wykorzystywane do celów prowadzonej w Niemczech działalności gospodarczej opodatkowanej na terytorium Niemiec, tj. sprzedawane.

Zatem, w ramach przedmiotowej transakcji Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany w Polsce będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT), jako przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa (o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT) na rzecz Wnioskodawcy jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Niemczech i w konsekwencji, pod warunkiem spełnienia wymogów dokumentacyjnych zawartych w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie uprawniony do stosowania w Polsce 0% stawki VAT.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy z zakresu podatku od towarów i usług przy rozpatrywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie nakładają na podatników obowiązku uzyskania zgody organu podatkowego na dokonanie takiej dostawy.

Wobec tego, do zastosowania procedury przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa (o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT), na gruncie uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług w Polsce, nie jest wymagana zgoda organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług zarejestrowanego w Polsce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin