Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4511-6/15/BD
z 5 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 marca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 marca 2015 r.), uzupełnionym 20 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od fizycznych w zakresie możliwości dokonania odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 7 maja 2015 r. Znak: IBPB-1-2/4511-6/15/BD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 20 maja 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną z grupą inwalidztwa o symbolu choroby (…), schorzenie ma charakter trwały, a orzeczenie zostało wydane na stałe. Wnioskodawca wskazał, że choruje na zaćmę, jaskrę i zwyrodnienie plamki żółtej oka (AMD). W związku z powyższym w lipcu 2014 r. zaszła pilna potrzeba podania zastrzyku do oka lewego objętego schorzeniem. Faktura za wykonany zabieg została wydana 8 lipca 2014 r. na kwotę 1800 zł. Wnioskodawca wskazał, że wykonany zabieg obejmował podanie zastrzyku do oka wraz z usługą, a na wystawionej fakturze nie wyszczególniono podanego zastrzyku jako lekarstwa, o czym Wnioskodawca został poinformowany przed zabiegiem. W związku z powyższym pismem z 22 lipca 2014 r. Wnioskodawca zwrócił się do Kliniki o poprawne sporządzenie faktury z dokonaniem podziału na lekarstwo oraz usługę. Odpowiedź na pismo w sprawie sposobu wystawienia faktury VAT została sporządzona przez Kancelarię która wskazała, że Klinika nie jest uprawniona do wystawienia wyżej wymienionego dokumentu w żądany sposób.

W uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2015 r. (wpływ do tut. BKIP 20 maja 2015 r.) Wnioskodawca wskazał, że konieczność stosowania leku w formie zastrzyku ma charakter czasowy, w zależności od rozwoju choroby oczu oraz, że posiadał skierowanie na podanie zastrzyku od lekarza specjalisty. Ponadto Wnioskodawca wskazał na fakt, że poniesiony wydatek nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, ani ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ani nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazał, że na chwilę obecną nie posiada aktualnego zaświadczenia lekarskiego od specjalisty chorób oczu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 15 maja 2015 r. – data wpływu do tut. BKIP 20 maja 2015 r.):

Czy Wnioskodawca może odliczyć ten wydatek i w jakiej wysokości zaliczyć jako ulgę rehabilitacyjną „Wydatki limitowane” zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.)?

Czy wyżej wymienione środki opłaty za iniekcję Wnioskodawca może odliczyć w PIT-O za 2014 r. jako wydatki limitowane stanowiące różnicę pomiędzy wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu, a kwotą 100 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy jako osoba niepełnosprawna z orzeczeniem umiarkowanym narządu wzroku powinien mieć prawo do odliczenia od dochodu wyżej wymienionej kwoty z faktury zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm., dalej: „updof”) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a updof, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b – 7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d updof warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f updof ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1.I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
2. znaczny stopień niepełnosprawności,

2.II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

1. całkowitą niezdolność do pracy albo
2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 7a updof podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami, a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b updof).

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz danych zawartych w uzupełnieniu do wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada orzeczenie o niepełnosprawności, a poniesiony wydatek nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, ani ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ani nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu na podstawie dokumentów potwierdzających ich poniesienie, dlatego też stosowanie do art. 26 ust. 7 pkt 4 updof wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikacyjne kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (…).

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a updof jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a updof jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie NSA, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego przez Wnioskodawcę na zabieg iniekcji do oka należy analizować w oparciu o przepisy art. 26 ust. 7a pkt 12 updof. Stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 12 updof za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, uważa się wydatki poniesione na leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji „leku”,a zatem posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t.j. Dz.U. z 2008 r., Nr 45, poz. 271, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w 2014 r.). Z definicji zawartych w art. 2 wyżej wymienionej ustawy wynika, że:

• lekiem aptecznym jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z recepturą farmakopealną, przeznaczony do wydawania w tej aptece,
• lekiem gotowym jest produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu,
• lekiem recepturowym jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej,
• produkt leczniczy to substancja lub mieszanina substancji, przedstawiona jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia czy modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działania farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.
  
  

Wykaz produktów spełniających cechy „leku” na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został zamieszczony w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto do obrotu dopuszczone zostają bez konieczności uzyskania pozwolenia, produkty lecznicze sprowadzane z zagranicy, jeżeli ich stosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, pod warunkiem, że dany produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany i posiada aktualne pozwolenie dopuszczenia do obrotu. Podstawą sprowadzenia takiego produktu leczniczego jest jednak zapotrzebowanie szpitala albo lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem, potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny.

Jak wynika z powyżej przywołanych przepisów wydatki związane z zakupem leków, podlegają odliczeniu w ramach art. 26 ust. 7a pkt 12 updof, o ile osoba niepełnosprawna posiadająca stosowne orzeczenie o niepełnosprawności, spełni następujące warunki:

• dokona zakupu produktów spełniających cechy „leku”,
• poniesie w danym miesiącu wydatki na zakup leków powyżej kwoty 100 zł,
• posiada dokument potwierdzający poniesienie wydatku, z którego wynikać będzie kto, kiedy i jakiego rodzaju wydatek poniósł (np. faktury),
• posiada potwierdzenie przez właściwego lekarza specjalistę o konieczności stosowania zaleconego leku (stale lub czasowo).
  
  

Z danych zawartych w opisie stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca choruje na rzadką chorobę oczu, zwyrodnienie plamki żółtej (AMD) oraz zaćmę i jaskrę. W celu zahamowania lub spowolnienia utraty ostrości widzenia Wnioskodawca poddał się zabiegowi iniekcji, tj. wstrzyknięcia leku do ciałka szklistego oka. Natomiast zgodnie z danymi zawartymi uzupełnieniu do wniosku należy stwierdzić, że przedmiotowy zastrzyk podany był jednorazowo, a dodatkowo Wnioskodawca wskazuje ogólnie, że stosowanie leku w formie zastrzyku do oka jest czasowe, w zależności od rozwoju choroby oczu, jednak nie określa jednoznacznie, że rzeczywiście w jego przypadku lek będzie stosowany trwale lub czasowo. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie posiada potwierdzenia od lekarza specjalisty, że jako osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo oraz nie wskazuje, że w ogóle je uzyska. Natomiast analizując uprawienie do odliczenia wydatku na zakup zabiegu iniekcji leku do oka w odniesieniu do warunku podsiadania dokumentu potwierdzającego poniesienie wydatku na zakup leku zauważyć należy, że Wnioskodawca wskazał, iż posiada jedynie fakturę, na której widnieje kwota za usługę medyczną, „a na wystawionej fakturze nie wyszczególniono podanego zastrzyku jako lekarstwa”. Faktura o takiej treści nie uprawnia Wnioskodawcy do skorzystania z prawa odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na zakup leku. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że nie posiada dokumentu, z którego jednoznacznie wynikałoby jaka jest wartość samego leku podanego podczas zabiegu iniekcji do oka, gdyż dane z faktury wskazują, że zakupioną usługą jest usługa medyczna. Nie ma natomiast na rachunku wyodrębnionej pozycji kosztu samego leku, chociaż Wnioskodawca zwracał się z prośba do Kliniki o wydanie faktury w żądanej formie. W takiej sytuacji odliczenie tytułem wydatku na zakup leku nie może być dokonane, bowiem nie został również spełniony warunek udokumentowania wydatku – zakupu leku. Zatem Wnioskodawca mógłby w ramach uprawnień wynikających z art. 26 ust. 1 pkt 12 powołanej ustawy odliczyć wydatek na zakup leku, pod warunkiem posiadania dokumentu, z którego jednoznacznie wynikałoby jaki jest koszt zakupu leku (bez kosztu iniekcji leku do oka), a także posiadania potwierdzenia przez właściwego lekarza specjalistę o konieczności zastosowania zaleconego leku stale lub czasowo. Z tych względów należy stwierdzić, że poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek nie mieści się w dyspozycji wydatków branych pod uwagę przy rozpatrywaniu możliwości ich ewentualnego odliczenia.

Zatem na podstawie przepisu art. 26 ust. 7a pkt 12 updof Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku poniesionego na zakup leku (w ramach zakupionej usługi medycznej).

Wobec powyższego w niniejszej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył szereg dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.