Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1588/14/JS
z 27 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 30 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ustawy, w związku z darowizną nieruchomości, o której mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ustawy, w związku z darowizną nieruchomości, o której mowa we wniosku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i zamierza prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą. Na rozpoczęcie działalności gospodarczej, tytułem darowizny, ma otrzymać od swojego ojca nieruchomości. Ojciec Wnioskodawcy przedmiotowe nieruchomości nabył w latach 2007-2009 od spółdzielni mieszkaniowej za łączną cenę ok. 1.150.000,00 zł. Ponadto, w 2009 r. ojciec Wnioskodawcy dokonał ulepszenia lokali będących jego własnością, na kwotę ok. 750.000,00 zł. Wydatki na ulepszenie powiększyły wartość początkową środka trwałego, który był amortyzowany.

Ponadto, w latach 2011-2012 dokonana została termomodernizacja budynku na łączną kwotę ok. 180.000,00 złotych. Z kwoty tej wydatki rzędu 120.000,00 zł należy zaliczyć jako poczynione na ulepszenie, a kwotę ok. 50.000,00 zł na remont. Część nieruchomości ojciec Wnioskodawcy wynajmował w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a część była wykorzystywana bezpośrednio w jego działalności gospodarczej.

Strony umowy darowizny zgodnie określą wartość nieruchomości w kwocie przekraczającej 3.500 zł, która w ich ocenie odpowiada wartości rynkowej. Dodatkowo, przyjęta umownie wartość nieruchomości zostanie potwierdzona przez rzeczoznawcę majątkowego. Otrzymane w formie darowizny nieruchomości Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wartość początkowa nieruchomości będzie ustalona w wysokości wartości określonej w umowie darowizny, nie wyższej niż wartość rynkowa.

Nieruchomości, w dniu przyjęcia ich do używania przez Wnioskodawcę, będą nadawały się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a ich przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok. W działalności Wnioskodawcy nieruchomości będą przeznaczone przede wszystkim pod wynajem i na cele własnej działalności tj. biuro i ewentualnie inne pomieszczenia magazynowe i produkcyjne.

Wnioskodawca przewiduje, że jeśli uzyska odpowiednią cenę, po jakimś czasie może sprzedać przedmiotową nieruchomość. Ponadto, jeśli będzie to uzasadnione sytuacją na rynku (tzn. między innymi możliwościami wynajmu oraz zaproponowaną ceną), sprzedaż może nastąpić nawet przed upływem roku od rozpoczęcia używania nieruchomości w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca może również po jakimś czasie przystąpić do spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych lub utworzyć taką spółkę osobową a przedmiotowe nieruchomości mogą być wkładem do tej spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaniem nieruchomości w drodze darowizny, Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 6)

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie nieruchomości w drodze darowizny nie będzie związane z koniecznością sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 25a ww. ustawy, podatnik dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi jest obowiązany do sporządzenia dokumentacji tzw. „cen transferowych”. Z całą pewnością ojciec Wnioskodawcy jest podmiotem powiązanym w świetle art. 25a (ze względu na treść art. 25 ust. 5 ww. ustawy), jednak darowizna nieruchomości nie może być uznana za „transakcję” w rozumieniu tych przepisów. Pojęcie transakcji nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc stosować takie jej rozumienie, jakie wynika z języka powszechnego. Chodzi więc tutaj o transakcje handlowe, transakcje kupna/sprzedaży towarów lub usług. Taką wykładnię potwierdza również cel istnienia tego przepisu, którym jest uregulowanie kwestii dotyczących cen transferowych pomiędzy przedsiębiorstwami. Z tego względu przepisy te nie mają zastosowania do darowizny opisanej we wniosku.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzić również można wskazanymi już argumentami dotyczącymi przychodu z tytułu otrzymania nieruchomości. Zgodnie ze wskazanymi tam informacjami, otrzymanie darowizny w ogóle nie powinno być rozstrzygane na gruncie podatku dochodowego, gdyż darowizna nie podlega temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami – w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 – lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki;
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

W myśl natomiast art. 25a ust. 2 ww. ustawy, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 30.000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
2. 50.000 euro - w pozostałych przypadkach.
   
   

Zgodnie zaś z art. 25 ust. 4 przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

Przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Z powyższego wynika, że na podatników podatku dochodowego od osób fizycznych zostały nałożone obowiązki związane ze sporządzaniem dokumentacji podatkowej dotyczącej określonych transakcji. Obowiązek sporządzania dokumentacji, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy podatników podatku dochodowego od osób fizycznych dokonujących transakcji, których wartość przekracza kwoty określone w art. 25a ust. 2 ww. ustawy, z podmiotem krajowym m.in. gdy istnieją powiązania o charakterze rodzinnym (np. małżeństwo, pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia).

Pojęcie „transakcji” nie zostało jednak zdefiniowane przez ustawodawcę w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem zgodnie z założeniami wykładni prawa, celem wyjaśnienia znaczenia terminu „transakcja” należy w pierwszej kolejności odnieść się do wykładni językowej. W świetle definicji słownikowych termin „transakcja” oznacza: „zawarcie umowy w sprawie kupna lub sprzedaży; układ, porozumienie” (zob. Mały Słownik Języka Polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994r.); „operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług”, „umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy” (zob. internetowy Słownik języka polskiego PWN; http://sjp.pwn.pl/szukaj/transakcja). Powyższe definicje jednoznacznie odnoszą się do umów/operacji „handlowych”.

Zatem transakcja to operacja/umowa mająca charakter handlowy, gospodarczy, czyli np. działalności polegającej na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług, dokonywana pomiędzy przedsiębiorcami. Pojęcie transakcji nie obejmuje natomiast czynności prawnych pozostających w sferze prywatnej podmiotów powiązanych, czyli pozostających poza zakresem działalności handlowej, gospodarczej.

Z powyższej wykładni językowej jasno wynika, że art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie do czynności prawnych lub faktycznych, które odbywają się między przedsiębiorcami powiązanymi i mają charakter operacji w ramach ich działalności gospodarczej, handlowych, a nie do wszystkich stosunków prawnych lub faktycznych (np. pomiędzy spółką a udziałowcem, czy też pomiędzy przedsiębiorcami powiązanymi). Innymi słowy, dwoje przedsiębiorców powiązanych może zawrzeć umowę w sferze prywatnej, poza działalnością gospodarczą (np. umowę darowizny, pożyczki), która nie będzie podlegać regulacjom z zakresu cen transferowych, w tym obowiązkowi dokumentacyjnemu, o którym mowa w art. 25a ww. ustawy.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy uznać, że darowizna nieruchomości dokonana przez ojca na rzecz syna (Wnioskodawcę), nie będzie stanowiła „transakcji” w rozumieniu art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej planowanej darowizny nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-5 oraz 7-9, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.