2015.05.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-493/15/WN
z 28 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lutego 2015r. ( data wpływu do tut. organu 3 marca 2015r.), uzupełnionym pismem z 12 maja 2015r. (data wpływu 15 maja 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności w sytuacji oznaczonej we wniosku jako „Sytuacja II”- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności.

Wniosek ten został uzupełniony pismem 12 maja 2015r. (data wpływu 15 maja 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 maja 2015r. znak: IBPP2/4512-198/15/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny oznaczony we wniosku jako SYTUACJA II:

W dniu 25 marca 2014r. Wnioskodawca złożył deklarację VAT za miesiąc luty 2014r. wraz z załącznikiem VAT-ZD, w którym wskazał dłużnika oraz podał kwotę korekty. Tym samym pismem organ skarbowy wezwał Wnioskodawcę do dokonania korekty twierdząc, że w momencie składania korekty nie spełnił warunków wynikających z art. 89a ustawy o VAT ponieważ dłużnik w dniu 19 marca 2014r. ogłosił upadłość.

Dodatkowo pismem z 12 maja 2015r. Wnioskodawca uzupełnił opis powyższych zdarzeń, wyjaśniając:

1.Wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni.

2.Świadczenie usług było dokonywane na rzecz podatnika w rozumieniu art. 15 ust. l ustawy o VAT. W momencie świadczenia usług, podatnik na rzecz, którego były świadczone usługi nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

3.Zarówno Wnioskodawca jak i Dłużnik na dzień składania deklaracji w której dokonywano korekty podatku należnego byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (w dniu 13 stycznia 2015r. Syndyk M. C. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej (Dłużnik) poinformował, iż P. Sp. z o. o z siedzibą w W. nabył przedsiębiorstwo upadłego w całości.

4.Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonywano korekty podatku należnego wierzyciel (Wnioskodawca) i Dłużnik byli podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

5i 6.W Monitorze Sądowym i Gospodarczym 89/2014 poz. 5700-5703 z dnia 9 maja 2014r. Sąd Rejonowy K. - Wschód w K., X Wydział Gospodarczy podał do wiadomości, że na mocy postanowienia z dnia 19 marca 2014r. pod sygn. akt X GU 179/13/11 ogłoszona została upadłość obejmująca likwidację majątku dłużnika, wpisu ogłoszenia upadłości do Krajowego Rejestru Sądowego dokonano w dniu 22 maja 2014r.

7.Daty wystawienia faktur, od których Wnioskodawca dokonał korekty podatku należnego:

FVT/ .../2013 data wystawienia 5 sierpnia 2013r.

FVT/ .../2013 data wystawienia 2 września 2013r.

8.Termin "płatności" określony w umowie lub na fakturach, których dotyczył wniosek: FVT/ .../2013 termin płatności 19 sierpnia 2013r.

FVT/ .../2013 termin płatności 16 września 2013r.

9.Od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelności nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku w którym zostały wystawione.

10.Pomiędzy wierzycielem (Wnioskodawcą), a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

11.Deklaracja VAT za miesiąc styczeń 2014r. została złożona w dniu 24 lutego 2014r. (potwierdzenie UPO). Korekta deklaracji za miesiąc styczeń 2014r. w której podano prawidłowy numer faktury złożona została w dniu 25 marca 2014 r. (potwierdzenie UPO).

W związku z powyższym opisem, do sytuacji nr 2 zadano następujące pytanie:

Czy jeżeli na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji VAT za miesiąc luty 2014r. (do dnia 25 marca 2014r.) Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające, że nie ogłoszono w Monitorze Sądowym postanowienia o upadłości dłużnika, ani też nie dokonano wpisu do KRS o ogłoszeniu upadłości przez dłużnika, powinienem dokonać korekty i oddać ulgę?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uważa, że miał prawo do skorzystania z ulgi na złe długi. Składając deklarację VAT za miesiąc luty 2014r. w dniu 25 marca 2014r. dołożył wszelkiej staranności aby sprawdzić czy jego dłużnik nie jest przypadkiem w postępowaniu upadłościowym. Wnioskodawca sprawdził czy w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nie ogłoszono upadłości jego dłużnika, sprawdził poprzez stronę Ministra Sądownictwa czy nie dokonano wpisu do KRS jego dłużnika o ogłoszeniu w stosunku do niego upadłości. Wnioskodawca dołączył kserokopię wydrukowanego KRS z datą i godziną wydruku, w który w dziale VI brak jakichkolwiek wpisów. Organ skarbowy pismem z dnia 10 lutego 2015r. wezwał Wnioskodawcę do dokonania korekty i zwrotu ulgi na złe długi ponieważ jego dłużnik w dniu 19 lutego 2014r. ogłosił upadłość. Wnioskodawca uważa, że nie powinien dokonywać korekty ponieważ spełnił wszystkie warunki wynikające z art. 89a ustawy o podatku VAT. W ustawie nigdzie nie jest zapisane aby dokonywać korekty i zwracać ulgę w sytuacji kiedy dłużnik ogłosił upadłość ale nie zostało to zdarzenie na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji VAT podane do publicznej wiadomości. Zgodnie z art. 51 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego Sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w ust. 2 wskazuje się, że postanowienie o ogłoszeniu upadłości jest skuteczne i wykonalne z dniem jego wydania. W art. 52 zapisano, że data wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości jest datą upadłości. W art. 53 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze wskazano, że postanowienie o ogłoszeniu upadłości podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości przez obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz publikacji w dzienniku o zasięgu lokalnym. Tymi dziennikami w przypadku Sądu Rejonowego Wydz. X Gospodarczy w K. jest Gazeta Wyborcza oraz Dziennik Zachodni. Ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym pojawiło się w dniu 9 maja w MSiG nr 89/2014 (4468) pod pozycją 5700 wpis do KRS o ogłoszeniu upadłości został dokonany w dniu 22 maja 2014r. Czyli Wnioskodawca jako podatnik wiedzę o ogłoszeniu upadłości posiadł po ogłoszeniu w MSiG. Prawo uważa się za obowiązujące jeżeli zostało ogłoszone. W ustawie o VAT nie wskazuje się aby dokonywać korekty i zwracać ulgę na złe długi w takiej sytuacji jak Wnioskodawca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oznaczonego we wniosku jako SYTUACJA II jest nieprawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy – podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy – nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
(uchylony);
na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

(uchylony);
od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
(uchylony).

Art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, że korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy – wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Ponadto w myśl art. 89a ust. 7 ustawy – przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli miedzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Wobec powyższego, tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Zauważyć należy także, że podstawowym warunkiem umożliwiającym korektę jest dokonanie transakcji na rzecz podatnika, który w momencie jej dokonywania był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, a więc podatnikiem prowadzącym samodzielnie działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 25 marca 2014r. złożył deklarację VAT za miesiąc luty 2014r. wraz z załącznikiem VAT-ZD, w którym wskazał dłużnika oraz podał kwotę korekty. Organ skarbowy wezwał Wnioskodawcę do dokonania korekty twierdząc, że w momencie składania korekty nie spełnił warunków wynikających z art. 89a ustawy o VAT ponieważ dłużnik w dniu 19 marca 2014r. ogłosił upadłość.

Ponadto:

1.Wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni.

3.Zarówno Wnioskodawca jak i Dłużnik na dzień składania deklaracji, w której dokonywano korekty podatku należnego byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

7.Daty wystawienia faktur, od których Wnioskodawca dokonał korekty podatku należnego:

FVT/ .../2013 data wystawienia 5 sierpnia 2013r.

FVT/ .../2013 data wystawienia 2 września 2013r.

8.Termin "płatności" określony w umowie lub na fakturach, których dotyczył wniosek: FVT/ .../2013 termin płatności 19 sierpnia 2013r.

FVT/ .../2013 termin płatności 16 września 2013r.

9.Od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelności nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku w którym zostały wystawione.

10.Pomiędzy wierzycielem (Wnioskodawcą), a dłużnikiem nie istnieje związek o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia czy jeżeli na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji VAT za miesiąc luty 2014r. (do dnia 25 marca 2014r.) Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające, że nie ogłoszono w Monitorze Sądowym postanowienia o upadłości dłużnika, ani też nie dokonano wpisu do KRS o ogłoszeniu upadłości przez dłużnika, powinienem dokonać korekty i oddać ulgę.

Przystępując do rozważań w przedmiotowej sprawie zauważyć należy, że artykuł 185 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 1112 ze zm.), Prawo upadłościowe i naprawcze reguluje m.in. następujące kwestie:

definiuje osobę upadłego,
określa wpływ ogłoszenia upadłości na zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych upadłego.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawa Prawo upadłościowe i naprawcze za upadłego uważa podmiot, wobec którego wydano postanowienie o ogłoszeniu upadłości. Jest to więc albo osoba fizyczna, albo osoba prawna, albo też jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, a która posiada zdolność upadłościową, wymieniona jako upadły w sentencji postanowienia o ogłoszeniu upadłości.

W związku z regulacją zawartą w art. 51 ust. 2 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, według którego postanowienie o ogłoszeniu upadłości jest skuteczne i wykonywane z dniem jego wydania, stan upadłości danego podmiotu istnieje od dnia wydania postanowienia o ogłoszeniu jego upadłości. Postępowanie upadłościowe jest prowadzone wobec podmiotu, dla którego Sąd wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości.

Natomiast postępowanie likwidacyjne rozpoczyna się z dniem powzięcia przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki i uprawomocnieniu się orzeczenia o rozwiązaniu spółki przez Sąd lub zaistnienie innej przyczyny jej rozwiązania.

Wobec powyższego określenie użyte w art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy o VAT - w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji - określające warunki korekty podatku należnego, stanowi o właściwym postępowaniu upadłościowym, tj. postępowaniu, które toczy się po ogłoszeniu upadłości dłużnika lub o postępowaniu likwidacyjnym po ogłoszeniu likwidacji Spółki.

Zatem z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że to decyzja Sądu podjęta po przeprowadzeniu postępowania i wydanie przez niego postanowienia o ogłoszeniu upadłości, skutkuje tym, że określony podmiot można uznać za podmiot, wobec którego toczy się postępowanie upadłościowe; także postawienie podmiotu w stan likwidacji i wezwanie wierzycieli do zgłaszania swoich wierzytelności, powoduje, że określony podmiot można uznać za podmiot, wobec którego toczy się postępowanie likwidacyjne w rozumieniu art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Postanowienie Sądu jest skuteczne i wykonywane z dniem jego wydania. Informację o wydaniu postanowienia o ogłoszeniu upadłości oraz postawienie podmiotu w stan likwidacji podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości przez obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz opublikowanie w dzienniku o zasięgu lokalnym.

Wobec tego wydanie postanowienia o ogłoszeniu upadłości przez Sąd oraz postawienie w stan likwidacji podmiotu jest momentem uznania tego podmiotu za podmiot będący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji w rozumieniu art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT.

W związku z tym Wnioskodawca, dokonując korekty podatku należnego na podstawie powołanych wyżej przepisów art. 89a ustawy, powinien mieć na względzie postanowienie Sądu o ogłoszeniu upadłości oraz prowadzenie postępowania obejmujące likwidację majątku dłużnika bądź postępowanie z możliwością zawarcia układu.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do zaistniałego stanu faktycznego oznaczonego we wniosku jako „sytuacja II”, Wnioskodawca nie mógł skorzystać z „ulgi na złe długi” w trybie art. 89a ustawy o VAT poprzez złożenie w dniu 25 marca 2014r. deklaracji VAT za miesiąc luty 2014r. wraz z załącznikiem VAT-ZD, w którym wykazał kwotę korekty oraz informację o dłużniku, bowiem w tym dniu (tj. 25 marca 2015r.), z uwagi na wydanie przez Sąd w dniu 19 marca 2014r. postanowienia o ogłoszeniu upadłości, dłużnik znajdował się w stanie upadłości. Momentem uznania tego podmiotu za podmiot będący w trakcie postępowania upadłościowego w rozumieniu art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT jest dzień wydania przez Sąd postanowienia o ogłoszeniu upadłości (w tym konkretnym przypadku – 19 marca 2014r.). Okoliczność ta powoduje, że niespełniony jest warunek z art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy, czego konsekwencją jest brak możliwości skorzystania z takiego prawa.

Końcowo należy zauważyć, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania ulgi na złe długi od efektywności lub skuteczności podjętych przez wierzyciela działań zmierzających do ustalenia czy dłużnik jest w trakcie postępowania upadłościowego.

W przedmiotowej sytuacji warunek skorzystania z takiej ulgi odnosi się wyłącznie do stwierdzenia faktu czy dłużnik jest bądź nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, nie zaś do skuteczności ustalenia tego faktu przez wierzyciela.

Zatem informacja, że na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji VAT za miesiąc luty 2014r. (do dnia 25 marca 2014r.) Wnioskodawca posiadał dokumenty potwierdzające, że nie ogłoszono w Monitorze Sądowym postanowienia o upadłości dłużnika, ani też nie dokonano wpisu do KRS o ogłoszeniu upadłości przez dłużnika, nie wpływa na rozstrzygnięcie skutkujące możliwością zastosowania „ulgi na złe długi” w trybie art. 89a ustawy o VAT.

Konkludując, Wnioskodawca powinien dokonać korekty deklaracji VAT za miesiąc luty 2014r. wraz z załącznikiem VAT-ZD i zwrócić ulgę, bowiem jak wskazano wyżej, dłużnik w momencie składania tej deklaracji był w trakcie postępowania upadłościowego w rozumieniu art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o VAT, co potwierdza postanowienie z 19 marca 2014r. o ogłoszeniu upadłości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sytuacji nr 2 jest nieprawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zostały spełnione pozostałe warunki wynikające z art. 89a ustawy o VAT umożliwiające Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do skorygowania podatku należnego z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, gdyż nie było to przedmiotem zapytania, jak również nie zostało przedstawione w tym zakresie stanowisko oraz stan faktyczny.

Ponadto należy wskazać, iż załączone do przedmiotowego wniosku kserokopie dokumentów obrazujących przedstawiony we wniosku stan faktyczny nie mogą być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego przedstawionego we wniosku jako sytuacja nr 2. Natomiast wniosek w części dotyczącej sytuacji nr 1 zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin