INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 02.05.2011 r. (data wpływu 02.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w związku z otrzymaniem/wydaniem produktów, które w cenniku określone są za 0zł:

• w zakresie braku konieczności wykazania przychodu – jest prawidłowe,
• w zakresie braku konieczności wykazania kosztów uzyskania przychodu – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w związku z otrzymaniem/wydaniem produktów, które w cenniku określone są za 0zł.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwany dalej „Spółka”, dokonuje sprzedaży towarów i usług związanych z software. Do niektórych produktów Spółka dodaje produkty, które w cenniku określone są za 0 zł.

W szczególności chodzi o trzy rodzaje produktów dodatkowych:

1. Deployment

Deployment jest prerekwizytem dodawanym do modułu głównego, który nie działa bez tego elementu. Wytworzenie prerekwizytu nie jest związane po stronie Spółki z żadnym kosztem.

2. Nx borrow

Do modułu podstawowego jest możliwość dołączenia dodatkowego elementu, który rozszerza jego funkcjonalność (NX B). Klienci często decydują się na dokupienie NX B już po zakupieniu modułu podstawowego. Koszt wytworzenia elementu obejmuje tylko koszty administracyjne. W warunkach rynkowych, NX Borrow dodawany jest do modułów również nieodpłatnie.

3. Sterowniki producentów

Elementy te dostarczane są łącznie z modułami podstawowymi. Wykorzystywane są w robotach, których prawidłowe działanie uzależnione jest od zainstalowania serownika. Sterowniki Spółka otrzymuje od producenta za 0 zł i oddaje klientowi również nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jakie skutki podatkowe w zakresie CIT i VAT generuje przekazanie opisanych produktów klientom...
2. Czy otrzymanie produktów będzie stanowiło przychód z nieodpłatnych świadczeń dla Klientów Spółki...
3. Czy Spółka rozpoznaje koszty uzyskania przychodu związane z zakupem/wytworzeniem projektów...
4. Czy przekazanie produktów Klientom podlega opodatkowaniu VAT...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytania nr 1 oraz 3. Zagadnienie dotyczące pytania nr 2 zostanie rozstrzygnięte odrębnym postanowieniem

W części dotyczącej podatku od towarów i usług wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy, pod względem opodatkowania podatkiem dochodowym, przekazanie produktu wycenionego na 0 zł należy rozpatrzyć z punktu widzenia jego odbiorcy (klienci Spółki oraz Spółka) oraz dostawcy (Spółka).

W pierwszym przypadku istotna jest analiza art. 12 ust. 5 ustawy o CIT. Zgodnie ze wskazanym przepisem, „wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Z powyższego wynika, że ewentualne rozpoznanie przychodu zależy od okoliczności w jakich przekazanie produktów odbywa się w warunkach rynkowych. Innymi słowy, istotne jest, w jaki sposób wartość produktu wyceniają inne przedsiębiorstwa, posiadające je w swojej ofercie. Z informacji przedstawionych przez Spółkę wynika, że inne przedsiębiorstwa dokonujące obrotu wskazanymi produktami, również przekazują go nieodpłatnie. Ustalenie zatem jakiejkolwiek ceny innej niż 0 zł odbiegałoby od przyjętych warunków rynkowych. Powyższe oznacza, ze zarówno przychód Spółki w przypadku bezpłatnego otrzymania produktów od producentów, jak i przychód klientów, którym Spółka przekazała nieodpłatnie produkty wynosi 0 zł.

W zakresie kosztów istotny jest art. 15 ust. 1 oraz art. 15e ustawy o CIT. Zgodnie z pierwszym z wymienionych przepisów, przesłanką zaliczenia wydatku do kosztu uzyskania przychodu jest jego poniesienie. Z kolei art. 15d ustawy o CIT, jako dzień poniesienia koszu wskazuje dzień ujęcia go w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury, rachunku lub innego dokumentu. W odniesieniu do powyższego należy uznać, że Spółka nie wykazuje żadnych kosztów związanych z wytworzeniem lub nabyciem produktów. Oznacza to, że Spółka nie rozpoznaje kosztów uzyskania przychodu z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W sprawie stanowiącej przedmiot niniejszej interpretacji należy rozróżnić opisane we wniosku sytuacje a dotyczące skutków podatkowych u Wnioskodawcy z tytułu:

• otrzymania/wytworzeniem projektów oraz następnie ich
• przekazania za 0zł klientom.
  
  

Istota rozstrzygnięcia sprowadza się więc do zagadnienia pojęcia "przychodu" (oraz jego treści) funkcjonującego na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.). Za przychód, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, należy uznać otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Poza sporem jest, że w kontekście wskazach wyżej elementów stanu faktycznego sprawy (w tym ich oceny prawnej przedstawionej przez spółkę), za punkt wyjścia oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu uznać należy przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z przepisu tego wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności i między innymi wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie – określone nim wyłącznie, co jest istotne, mają enumeratywny charakter.

Za przychody należy, zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Zauważyć należy również, że jakkolwiek ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem "świadczenie nieodpłatne", to jednak pomocne jest odwołanie do orzecznictwa sądowego w tym zakresie. Zważył, że skoro za nieodpłatne świadczenia należy uznać wszystkie te zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy, to przyjąć należy, iż podstawową cechą nieodpłatnego świadczenia jest taka sytuacja, że otrzymujący przysporzenie, nie będzie zobowiązane do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, np. obniżka ceny z tytułu świadczonej usługi.

Zatem aby transakcja otrzymania przez Wnioskodawcę produktów wywierała skutki na gruncie podatku dochodowego, musiałaby mieć charakter świadczenia wykonanego na rzecz tego przedsiębiorcy (działania, zaniechania lub innej czynności powodującej wymierny wpływ na działalność tego podmiotu), a po drugie, aby było to świadczenie nieodpłatne będące dochodem do opodatkowania, przedsiębiorca musiałby uzyskać w następstwie jej ustanowienia korzyść majątkową.

Z przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż nieodpłatne świadczenia mają być "otrzymane", co za "Słownikiem języka polskiego" (tom II str. 545 Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa) oznacza "stać się odbiorcą czegoś, dostać coś w darze lub w zamian za coś". W analizowanym stanie faktycznym natomiast Wnioskodawca otrzymane od producenta np. sterowniki przekazuje dalej swoim klientom. Zatem należy uznać, że Spółka niczego nie otrzymuje, gdyż ekonomicznym efektem otrzymania musi być zwiększenie aktywów – przysporzenie majątkowe (bądź zmniejszenie pasywów) beneficjenta tegoż działania, czego w przypadku Spółki nie ma. Zatem należy uznać, że transakcja otrzymania przez Spółkę, i następującego po nim przekazania produktów klientom, nie rodzi powstania przychodu do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Przepis art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznaje za koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, które są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl natomiast art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, z uwagi na to, że Spółka nie wykazuje żadnych kosztów związanych z wytworzeniem lub nabyciem produktów, nie jest uprawniona rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu, gdyż te nie występują.

Na marginesie należy zauważyć, iż we własnym stanowisku Spółka, błędnie powołała, art. 15e oraz art. 15d, podczas gdy powinno być art. 15 ust. 4d oraz art. 15 ust. 4e. Organ uznał to za oczywistą omyłkę niemającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.