Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-184/15-4/RG
z 29 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 26 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla kart wstępu do klubu fitness – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla kart wstępu do klubu fitness.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego, sformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

W 2002 roku Wnioskodawca otworzył klub fitness, w którym świadczy usługi w zakresie rekreacji i aktywności fizycznej oraz promocji zdrowego stylu życia, na który składają się siłownia, fitness, aerobik oraz sauna. Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca rozliczał się z tego tytułu z podatku VAT w stawce podstawowej. Powołując się na interpretację ogólną z dnia 2 grudnia 2014 r. wydaną przez Ministra Finansów dotyczącą zastosowania przepisu ustalającego VAT na poziomie 8% dla usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT. Ponieważ pozycja 186 tego załącznika wskazuje na usługi związane z rekreacją, Minister Finansów uznał, że za rekreację należy uznać różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu, a tak rozumiana rekreacja obejmuje w szczególności zajęcia takie jak fitness i aerobik. Minister przedstawił także swoje stanowisko, co do pozostałej części przepisu, która ogranicza zastosowanie stawki VAT wyłącznie w zakresie wstępu. Minister wskazał, że w kontekście pozycji 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wstęp powinien być rozumiany nie tylko jako samo fizyczne wejście do klubu czy siłowni, ale również jako korzystanie z określonych, typowych dla danego obiektu świadczeń. W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wystawienie interpretacji indywidualnej tego konkretnego przepisu, gdyż uważa, że w tym konkretnym przypadku obniżenie stawki VAT z 23 na 8% jest jak najbardziej uzasadnione.

… Sp. z o. o. jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 12 września 2002 r.

Przedmiotem złożonego przez Wnioskodawcę wniosku są bilety wstępu zarówno w postaci paragonu za jednorazowy bilet wstępu na siłownię jak i zakupionego karnetu, który też umożliwia korzystanie z usług oferowanych przez klub. Karnet obejmuje swym zakresem usługi takie jak: siłownia, aerobic, fitness. Pytanie zawarte we wniosku nie dotyczy oferty restauracyjnej klubu, usług trenerów personalnych ani sprzedaży napojów, gum, słodyczy, kosmetyków oraz korzystania z solarium.

Zakresem pytania objęte są następujące usługi: siłownia, aerobik, trening cardio, trening obwodowy i dostęp do strefy wolnych ciężarów. Wszystkie te usługi mają na celu poprawę kondycji, poprawę stanu zdrowia, wzmocnienie poszczególnych partii ciała. Wnioskodawca w swojej ofercie nie posiada usług treningu personalnego. Opłata za wstęp nie jest uzależniona od skorzystania z usług instruktora.

Zajęcia w klubie fitness odbywają się zarówno indywidualnie, jak i w zorganizowanych grupach treningowych pod nadzorem instruktora. Zajęcia grupowe odbywają się o określonych, ustalonych wcześniej godzinach, klient nie ponosi żadnego kosztu w związku z uczestnictwem w tych zajęciach (korzysta ze wszystkich zajęć w ramach karnetu lub biletu wstępu jednorazowego), udział w tych zajęciach jest dobrowolny.

W poszczególnych pomieszczeniach klubu nie ma osób, które nadzorują te pomieszczenia. Instruktor znajduje się na terenie klubu i do niego zwrócić się mogą klienci w razie problemów ze sprzętem. Nie prowadzi on jednak zajęć jako instruktor.

Korzystanie z pomieszczeń i urządzeń znajdujących się na terenie klubu nie jest ograniczone czasowo. Klienci mogą korzystać z usług w godzinach otwarcia klubu. Uczestnicy zajęć i ćwiczeń mogą rozpoczynać i kończyć zajęcia w dowolnym czasie.

W ramach działalności Wnioskodawca nie świadczy usługi takiej jak trening personalny. Na terenie siłowni znajduje się pracownik klubu, który dba o bezpieczeństwo, porządek i służy pomocą w razie jakichkolwiek problemów ze sprzętem znajdującym się na terenie klubu.

Świadczone przez Zainteresowanego usługi, będące przedmiotem wniosku są sklasyfikowane przez PKWiU jako:

• 9313.Z- Działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej;
  

• 9311.Z- Działalność obiektów sportowych.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy karty wstępu do klubu fitness mogą być zaklasyfikowane jako pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu, i tym samym czy Wnioskodawca może zastosować w tym zakresie obniżoną stawkę 8% VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), określenie „pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu” zawarte w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) stanowi podstawę do zastosowania obniżonej stawki VAT na usługi świadczone przez kluby fitness, które odnoszą się do typowego normalnego użytkowania tychże klubów.

Karta wstępu (zarówno karnet, jak i paragon za wejście jednorazowe) do klubu fitness prowadzonego przez firmę Wnioskodawcy obejmuje swym zakresem siłownię i aerobik (trening cardio, trening obwodowy i dostęp do strefy wolnych ciężarów odbywają się bowiem w ramach siłowni). Zakup karnetu czy biletu jednorazowego nie uprawnia jedynie do samego wstępu na siłownię i aerobic, ale także do korzystania z urządzeń i przyrządów znajdujących się na siłowni oraz do udziału w aerobiku i korzystania z niezbędnych ku temu przyrządów.

„Wstęp” oznacza w języku polskim możliwość wejścia do określonego obiektu oraz prawo uczestniczenia w odbywających się w nim zdarzeniach. W przedmiotowej sprawie chodzi o wstęp do klubu fitness, obejmujący siłownię i aerobik. Wstęp ten nie jest celem samym w sobie, ale środkiem umożliwiającym klientom korzystanie z różnych usług przez Wnioskodawcę oferowanych, stanowiących normalną konsekwencję zakupu karty wstępu. Sprzedaż karty wstępu stanowi transakcję kompleksową, gdzie wstęp na siłownię i aerobik nierozerwalnie łączy się z wykorzystaniem poszczególnych sprzętów i urządzeń. Natomiast wszelkie inne usługi oferowane przez Wnioskodawcę m.in. sprzedaż napojów, odżywek, słodyczy i usług korzystania z solarium wymagają odrębnej płatności.

Zgodnie z argumentacją NSA korzystanie z usług instruktora nie jest normalnym typowym użytkowaniem siłowni i jako takie nie podlega obniżonej stawce podatku VAT. Jednakże firma Wnioskodawcy nie świadczy takiej usługi. Celem zakupu karty wstępu jest korzystanie z siłowni i urządzeń w niej się znajdujących. W takim stanie rzeczy świadczone przez klub fitness usługi w zakresie siłowni i aerobiku jako służące rekreacji i poprawie sprawności fizycznej, objęte kartą wstępu, winny zatem podlegać obniżonej stawce podatku VAT w wysokości 8%, zamiast dotychczasowych uiszczanych 23%.

Wnioskodawca nadmienia jednocześnie, że prezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacji ogólnej Ministra Finansów wydanej dnia 2 grudnia 2014 r. Interpretacja ta przyjmuje za uzasadnione i właściwe przytaczane przez Zainteresowanego stanowisko NSA zawarte w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r.

Jasno wskazano w niej, że: „Mając na uwadze powyższe definicje i brzmienie poz. 179, 182-186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu. Tak rozumiana rekreacja obejmuje w szczególności zajęcia takie jak fitness czy aerobik.

Podano również, że „pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załączniku nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (czy jest to karnet, czy jest to jednorazowy bilet wstępu). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia spektaklu.

W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje stanowisko w kwestii zmiany stawki podatku VAT z 23% na 8% za jak najbardziej uzasadnione i prosi o wydanie interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od 1 stycznia 2011r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 12 września 2002 r. W 2002 roku Wnioskodawca otwarzył klub fitness, w którym świadczy usługi w zakresie rekreacji i aktywności fizycznej oraz promocji zdrowego stylu życia, na który składają się siłownia, fitness, aerobik oraz sauna. Przedmiotem złożonego wniosku są bilety wstępu zarówno w postaci paragonu za jednorazowy bilet wstępu na siłownię jaki zakupionego karnetu, który też umożliwia korzystanie z usług oferowanych przez nasz klub. Karnet obejmuje swym zakresem usługi takie jak: siłownia, aerobic, fitness. Pytanie zawarte we wniosku nie dotyczy oferty restauracyjnej klubu Wnioskodawcy, usług trenerów personalnych ani sprzedaży napojów, gum, słodyczy, kosmetyków oraz korzystania z solarium. Zakresem pytania objęte są następujące usługi: siłownia, aerobik, trening cardio, trening obwodowy i dostęp do strefy wolnych ciężarów. Wszystkie te usługi mają na celu poprawę kondycji, poprawę stanu zdrowia, wzmocnienie poszczególnych partii ciała. Wnioskodawca w swojej ofercie nie posiada usług treningu personalnego. Opłata za wstęp nie jest uzależniona od skorzystania z usług instruktora. Zajęcia w klubie fitness odbywają się zarówno indywidualnie, jak i w zorganizowanych grupach treningowych pod nadzorem instruktora. Zajęcia grupowe odbywają się o określonych, ustalonych wcześniej godzinach, klient nie ponosi żadnego kosztu w związku z uczestnictwem w tych zajęciach (korzysta ze wszystkich zajęć w ramach karnetu lub biletu wstępu jednorazowego), udział w tych zajęciach jest dobrowolny. W poszczególnych pomieszczeniach klubu nie ma osób, które nadzorują te pomieszczenia. Instruktor znajduje się na terenie klubu i do niego zwrócić się mogą klienci w razie problemów ze sprzętem. Nie prowadzi on jednak zajęć jako instruktor. Korzystanie z pomieszczeń i urządzeń znajdujących się na terenie klubu nie jest ograniczone czasowo. Klienci mogą korzystać z usług w godzinach otwarcia klubu. Uczestnicy zajęć i ćwiczeń mogą rozpoczynać i kończyć zajęcia w dowolnym czasie. W ramach działalności Wnioskodawca nie świadczy usługi takiej jak trening personalny. Na terenie siłowni znajduje się pracownik klubu, który dba o bezpieczeństwo, porządek i służy pomocą w razie jakichkolwiek problemów ze sprzętem znajdującym się na terenie klubu.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 - usług związanych z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0;
  

• poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu:
  • na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
    
  • do obiektów kulturalnych

• bez względu na symbol PKWiU;
  

• poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;
  

• poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;
  

• poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.
  
  

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia „rekreacja”, aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”, „Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił”. Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy - na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu. Tak rozumiana rekreacja obejmuje w szczególności zajęcia takie jak fitness czy aerobik, ale również taką aktywność jak np. korzystanie z siłowni, z sauny.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Pojęcie „Usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się więc do kart wstępu do klubu fitness, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez klub fitness, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną, lecz są opodatkowane stawką podstawową.

Zatem stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Powyższa interpretacja przepisów ustawy jest zgodna z linią orzeczniczą prezentowaną przez sądy administracyjne, w szczególności ze stanowiskiem wyrażonym przez NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13.

Należy jednakże zaznaczyć, że w ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: „(...) sformułowanie »usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu« odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie »wyłącznie w zakresie wstępu« należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową” (pkt 4.5 uzasadnienia).

Mając na uwadze ww. przepisy oraz okoliczności sprawy przedstawione przez Wnioskodawcę należy wskazać, iż charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług objętych zakresem pytania, ocenianych przez pryzmat przywołanej wyżej definicji „rekreacji” wskazuje, że usługi te można sklasyfikować jako „usługi związane z rekreacją”. Nadto ww. czynności należą do świadczeń, które są związane z normalnym i typowym użytkowaniem klubu fitness.

Jak wskazano wyżej dla usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu) – na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – stosuje się stawkę podatku obniżoną do wysokości 8%.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi wstępu do klubu na siłownię, aerobic, trening cardio, trening obwodowy i dostęp do strefy wolnych ciężarów, świadczone bez możliwości skorzystania z usług instruktora/trenera personalnego, podlegają opodatkowaniu stawką 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 i poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, w którym wymienione zostały „Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu” - bez względu na symbol PKWiU.”

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, interpretacja indywidualna nie wywrze skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.