INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.), uzupełnione pismem z dnia 05 marca 2012 r. ( data wpływu 07 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprzedaży oraz utylizacji komponentu – jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2012 r. do Naczelnika Urzędu Celnego wpłynął ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprzedaży oraz utylizacji komponentu.

W związku z § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Celnego, pismem z dnia 24 stycznia 2012r. przesłał ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej (data wpływu 30 stycznia 2012 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 05 marca 2012 r. (data wpływu 07 marca 2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest w trakcie uruchamiania zakładu paliw drugiej generacji w oparciu o innowacyjną instalację do katalitycznego przetwarzania biomasy na węglowodory syntetyczne typu olej Diesel. Firma rozpocznie produkcję syntetycznego paliwa napędowego, pochodzącego z przerobu odpadów zawierających łańcuchy węglowodorowe. Na chwilę obecną brak jest kodu CN dla wspomnianego produktu, trwa opracowywanie właściwego kodu w Ministerstwie Gospodarki.

Przed rozpoczęciem procesu produkcyjnego generalny wykonawca jest zobowiązany w okresie dwumiesięcznym przeprowadzić testy próbne, w wyniku których powstanie ciekły węglowodór syntetyczny (zwany powszechnie komponentem) - produkt testowy. Po zakończeniu testów i odbiorze zakładu firma będzie produkować w oparciu o koncesję syntetyczne paliwo drugiej generacji typu olej diesel. Paliwo, zgodnie z obowiązującymi przepisami będzie magazynowane w składzie podatkowym. Powstaje problem właśnie w fazie testów. Nasz magazyn wyrobów gotowych posiada zdolność magazynowania 200 m³ co może zostać zapełnione podczas testów wydajnościowo -jakościowych niestanowiącym samoistnego paliwa docelowego. Wydajność nominalna zakładu to 24m3/dobę. Wspomniane testy mają doprowadzić do uruchomienia linii produkcyjnej oraz docelowej, ostatecznej jakości paliwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ewentualna sprzedaż ciekłego węglowodoru syntetycznego (zwanego powszechnie komponentem) - produktu testowego niestanowiącego samoistnego paliwa wyprodukowanego w czasie testów, spowoduje powstanie obowiązku naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego...

Czy ewentualna utylizacja ciekłego węglowodoru syntetyczny (zwanego powszechnie komponentem) - produktu testowego niestanowiącego samoistnego paliwa wyprodukowanego w czasie testów, spowoduje powstanie obowiązku naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wyprodukowany w fazie testów ciekły węglowodór syntetyczny (zwany powszechnie komponentem) - produkt testowy nie będzie biokomponentem stanowiącym samoistne paliwo, spełniające wymagania jakościowe dla paliw ciekłych. Zatem Wnioskodawca uważa, że wyprodukowany w fazie testów ciekły węglowodór syntetyczny (komponent) - produkt testowy nie powinien zostać objęty podatkiem akcyzowym.

Decyzja odnośnie wykorzystania ciekłego węglowodoru syntetycznego - komponentu i jego ewentualnej sprzedaży powinna należeć do Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 44 tego załącznika zostały wymienione pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych – bez względu na kod CN.

Za sprzedaż w myśl ustawy o podatku akcyzowym uważa się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot ( art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy).

Zgodnie z art. 3 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. l, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego.
   
   

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 3 i pkt 4ustawy przedmiotem opodatkowania jest również:

• sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określona stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

• nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
  
  

Natomiast w myśl art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 8 i 9 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 i ust 5, powstaje z dniem wydania ich nabywcy. Jeżeli sprzedaż, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3, powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania wyrobu akcyzowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1-4 i 6, w przypadku produkcji poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w danym miesiącu

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.

W myśl art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2, 3 i 4:

• Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

• Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

• Biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.
  
  

Z uregulowań zawartych w art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Z kolei z treści art. 2 ust. 3 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283/51 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą wynika m.in., iż w przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystywania jako paliwa silnikowego lub paliwa do ogrzewania, produkty energetyczne inne niż te, których poziom opodatkowania został określony w niniejszej dyrektywie, podlegają podatkowi zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego. Oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego. Oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie inne węglowodory, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane do ogrzewania, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego produktu energetycznego.

Natomiast zgodnie z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. (Dz.U z 2010 r. nr 159 poz. 1070 ze zm.) zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe, które znajdując się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, stały się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia i za zgodą właściwego naczelnika urzędu celnego zostały zniszczone:

1. w składzie podatkowym albo,
2. w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, w obecności przedstawiciela organu podatkowego.
   
   

W myśl § 21 ust. 2 rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust 5 – 11 ustawy.

Natomiast zgodnie z § 21 ust. 3 rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się pod warunkiem sporządzenia z czynności zniszczenia wyrobów akcyzowych, w dwóch egzemplarzach, protokołu zniszczenia wyrobów akcyzowych, w którym podaje się przyczyny tego zniszczenia. Protokół zniszczenia wyrobów akcyzowych podpisuje podatnik oraz obecny przy czynności zniszczenia przedstawiciel organu podatkowego.

W treści wniosku Wnioskodawca wskazuje, iż Spółka jest w trakcie uruchamiania zakładu paliw drugiej generacji. Firma rozpocznie produkcję syntetycznego paliwa napędowego, które nie posiada kodu CN. Przed rozpoczęciem procesu produkcyjnego generalny wykonawca zobowiązany jest do przeprowadzenia testów próbnych, w wyniku których powstanie przedmiotowy komponent. Po zakończonej fazie testów Spółka będzie produkować w oparciu o koncesję syntetyczne paliwo drugiej generacji typu olej diesel. Paliwo, jak wskazał Wnioskodawca, będzie magazynowane w składzie podatkowym. W fazie testów magazyn może zostać zapełniony niestanowiącym samoistnego paliwa docelowego wyrobem.

Jak stwierdził Wnioskodawca wyprodukowany w fazie testów komponent (produkt testowy) nie będzie biokomponentem stanowiącym samoistne paliwo, spełniające wymagania jakościowe dla paliw ciekłych.

Mając na uwadze opis przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym jest m.in. produkcja, bądź sprzedaż wyrobów akcyzowych ujętych w załączniku nr 1 do ustawy. Należy przy tym wskazać, że jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności (np. produkcji), to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą (np. sprzedaży), jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Zatem produkcja komponentu przez Wnioskodawcę będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym. Wnioskodawca rozważa sprzedaż bądź utylizację komponentu otrzymanego w fazie testów.

W myśl powyższych przepisów, jeżeli w momencie produkcji akcyza od wyprodukowanego komponentu nie została zapłacona, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlegać będzie sprzedaż tego produktu.

Odnośnie utylizacji należy stwierdzić, że jeżeli zostaną spełnione przez Wnioskodawcę warunki dotyczące zwolnienia od akcyzy wyrobu akcyzowego, utylizacja (zniszczenie) tego wyrobu akcyzowego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym i nie powstanie obowiązek naliczenia i zapłaty podatku akcyzowego.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, iż wyprodukowany w fazie testów ciekły węglowodór syntetyczny nie powinien zostać objęty podatkiem akcyzowym, należało uznać je za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.