Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/132/MCA/14/RD-46828/14
z 20 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2009 r. Nr IPPB2/415-1488/08-4/AK, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko przedstawione przez Zespół Opieki Zdrowotnej (Wnioskodawca) we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 29 października 2008 r.), uzupełnionym w dniu 27 stycznia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, w związku z wypłatą w 2008 r. składek społecznych i podatku dochodowego nadpłaconych w latach 2002-2005 r., jest:

• prawidłowe – w zakresie obowiązków płatnika związanych ze zwrotem w 2008 r. nadpłaconych składek na ubezpieczenia społeczne w latach 2002-2005;
  

• nieprawidłowe - w pozostałem zakresie.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2008 r. Wnioskodawca złożył wniosek (uzupełniony w dniu 27 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Dnia 29 maja 2007 r. Sąd Rejonowy, Wydział Pracy wydał wyrok w sprawie z powództwa pracowników i byłych pracowników Wnioskodawcy o wynagrodzenie za pracę z tytułu ustawy z dnia 16 grudnia 1994 roku o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw.

Wnioskodawca dokonywał częściowych wypłat z tytułu ww. ustawy w latach 2002-2005, stojąc na stanowisku, iż zasadne i zgodne z zamierzeniem ustawy, jest wypłacanie podwyżek wynagrodzenia w wysokości 203 zł brutto od 1 stycznia 2001 r. oraz dodatkowo 110,23 zł brutto od 1 stycznia 2002 r., od których to kwot nie nalicza się wszelkich pochodnych. Wyrokiem Sądu od Wnioskodawcy zasądzono kwoty należnych wynagrodzeń z tytułu Ustawy „203”, przychylając się do stanowiska Wnioskodawcy.

W zasądzonej wyrokiem sądu wypłacie zaległości Sąd uznał wypłacone powodom tytułem przyrostu wynagrodzenia kwoty:

• 609 PLN w styczniu 2002 r.- wynagrodzenie za I kwartał 2001 r.,
  

• 609 PLN w marcu 2002 r. - wynagrodzenie za II kwartał 2001 r.,
  

• 609 PLN w marcu 2002 r. - wynagrodzenie za II kwartał 2001 r.,
  

• 1218 PLN w lipcu 2002 r. - wynagrodzenie za II półrocze 2001 r,
  

• 660 PLN w październiku 2002 r. - wynagrodzenie za I półrocze 2002 r.,
  

• 330 PLN w listopadzie 2003 r. - wynagrodzenie za III kwartał 2002 r.,
  

• 330 PLN w marcu 2004 r. - wynagrodzenie za IV kwartał 2002 r.,
  

• i np. 8.500 PLN w grudniu 2005 r. - wynagrodzenia za okres od 1 stycznia 2001 r. do terminu wypowiedzenia warunków umowy np. 31 lipca 2004 r.
  
  
  

Według wyliczeń Wnioskodawcy pracownik otrzymał należne wynagrodzenie natomiast pozostały do wypłaty odsetki z tytułu nieterminowych wypłat wynagrodzeń. Biegły sądowy zaś w wydanej opinii zaliczał wypłacone kwoty w pierwszej kolejności na poczet odsetek. Sąd w wydanym wyroku, zgodnie z opinią biegłego sądowego, uznał, że po uwzględnieniu wypłat dług pozwanego względem powoda z tego tytułu to kwota np. 3.700 PLN brutto tytułem wynagrodzenia i np. 310 PLN netto tytułem skapitalizowanych ustawowych odsetek za opóźnienie. Wnioskodawca dokonał wszystkich wypłat zgodnie z wyrokiem Sądu.

W trakcie przewodu sądowego w roku 2006 pełnomocnik części powodów złożył wniosek o zaliczenie dokonywanych wcześniej przez Wnioskodawcę wypłat wynagrodzenia w latach 2002-2005 z tytułu przedmiotowej ustawy na poczet odsetek, co zostało uwzględnione w wyroku sądowym na podstawie wyliczeń biegłej w stosunku do wszystkich powodów. Dokonując wypłat z tytułu ustawy Wnioskodawca zaliczał je jako wynagrodzenie, co równoznaczne jest z faktem odprowadzania od wypłaconych kwot należnych podatków oraz składek na ubezpieczenie społeczne. Zdaniem pracowników należy dokonać korekty list płac za grudzień 2005 r. poprzez zmianę kwalifikacji wypłaconych kwot z wynagrodzenia na odsetki, od których nie dokonuje się potrąceń składek ZUS i podatku dochodowego od osób fizycznych uwzględniając wszystkie odsetki naliczone przez biegłego sądowego. Natomiast zdaniem Wnioskodawcy w przypadku skorygowania list płacy należy dokonać wówczas korekt wszystkich siedmiu wypłat (lata 2002-2005).

W dniu 24 czerwca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekt list płac wypłaconych w latach 2002-2005 wynagrodzeń i zmianę kwalifikacji na odsetki. Po dokonaniu analizy sprawy przedstawionego stanu faktycznego w dniu 2 października 2008 r. została wydana indywidualna interpretacja Nr IPPB2/415-963/08-4/MK, na podstawie, której należy dokonać korekty list płac za lata 2002-2005. Powyższe skutkuje wystąpieniem nadpłaty składek społecznych i podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jakie są obowiązki płatnika w przypadku zwrotu w 2008 r. składek społecznych i podatku dochodowego nadpłaconych w okresie 2002–2005 pracownikom zatrudnionym i byłym pracownikom?
   
2. W tym przypadku, kto powinien zwrócić się do Urzędu Skarbowego o zwrot nadpłaconego podatku: Płatnik czy Podatnik?
3. Jak należy wykazać różnicę nadpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych w PIT-4?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy należy dokonać zwrotu nadpłaconych składek społecznych i podatku dochodowego w miesiącu, w którym dokonano korekty. Tym samym w miesiącu, w którym została wypłacona pracownikowi kwota składek, stanowi przychód i należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z obowiązującą na dany rok skalą podatkową bez potrącania składek na ubezpieczenie społeczne, lecz z uwzględnieniem składek na ubezpieczenie zdrowotne. Z tytułu zwrotu nadpłaty składek należy sporządzić byłym pracownikom informację PIT-11 za 2008 r. w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została zaliczka.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż o zwrot nadpłaconego podatku od osób fizycznych powinien zwrócić się płatnik, ponieważ po korekcie list płac zwróci pracownikom i byłym pracownikom nadpłacone składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz podatek dochodowy od osób fizycznych. Pracownikom zatrudnionym korekty zostaną uwzględnione w rozliczeniu rocznym PIT-11, natomiast byli pracownicy otrzymają informację na piśmie i wykażą w zeznaniu rocznym. Różnicę nadpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych należy ująć w PIT-4 w miesiącu dokonania korekty i pomniejszyć zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych do Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, stwierdzam, co następuje.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. Poz. 361, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą PIT”, odpowiednio zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24–25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Art. 10 ust. 1 ustawy PIT wymienia dziewięć źródeł przychodów. Odrębnym źródłem przychodu jest stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1), odrębnym inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 ustawy PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przechodząc na grunt ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych należy zauważyć, iż stosownie do postanowień art. 24 ust. 6a-6e ustawy, nienależnie opłacone składki podlegają zaliczeniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Zakład) z urzędu na poczet zaległych lub bieżących składek, a w razie ich braku - na poczet przyszłych składek, chyba że płatnik składek złoży wniosek o zwrot składek, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 6c, 8 i 8d tej ustawy.

Zakład zawiadamia płatnika składek o kwocie nienależnie opłaconych składek, które zgodnie z ust. 6a mogą być zwrócone, chyba że nie stanowią więcej niż 5% najniższego wynagrodzenia. Wniosek o zwrot nienależnie opłaconych składek płatnik składek może złożyć po stwierdzeniu, że składki zostały nienależnie opłacone, jednak nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania ww. zawiadomienia. Nienależnie opłacone składki podlegają zwrotowi w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku płatnika składek. Jeżeli nienależnie opłacone składki nie zostaną zwrócone w tym terminie, podlegają oprocentowaniu w wysokości równej odsetkom za zwłokę pobieranym od zaległości podatkowych, od dnia złożenia wniosku przez płatnika składek.

Obowiązujące przepisy zawierają zatem mechanizm zwrotu ubezpieczonym nadpłaconych składek na ubezpieczenia społeczne za pośrednictwem płatnika składek.

W świetle powyższego, kwota nadpłaconych składek na ubezpieczenia społeczne w części sfinansowanej przez pracownika, a następnie zwrócona przez Zakład za pośrednictwem płatnika składek, oznacza de facto zwrot uprzednio pomniejszonego przychodu ze stosunku pracy. Tym samym w miesiącu w którym, kwota nadpłaconych składek została wypłacona podatnikowi (postawiona do dyspozycji), stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy PIT. Dotyczy to zarówno sytuacji, w której nadpłacone składki zwracane są osobom fizycznym będącym pracownikami płatnika składek, jak i osobom fizycznym będącym byłymi pracownikami płatnika składek. W każdym z tych przypadków, w miesiącu uzyskania przez podatnika dochodu ze stosunku pracy z tytułu zwróconych przez płatnika nadpłaconych składek, zwracający – jako zakład pracy z art. 31 ustawy PIT - oblicza i pobiera zaliczkę na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 32 ustawy PIT, a następnie wpłaca pobrany podatek organowi podatkowemu stosownie do dyspozycji art. 38 ust. 1 ustawy PIT.

Wysokość zwróconych kwot z tytułu nadpłaconych składek płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych uwzględnia w informacji PIT-11 sporządzanej stosownie do postanowień art. 39 ust. 1 lub 2 ustawy PIT, za rok dokonania wypłat.

Realizowane w roku podatkowym zwroty z tytułu nadpłaconych w latach poprzedzających rok podatkowy składek na ubezpieczenia społeczne nie skutkują koniecznością korygowania dokumentów podatkowych (PIT-11, PIT-4R) za lata ubiegłe.

Przesłankę do skorygowania PIT-ów za lata ubiegłe jest natomiast dokonana w późniejszych latach (np. w związku z wyrokiem Sądu) zmiana kwalifikacji wypłaconych w latach ubiegłych kwot z wynagrodzeń za pracę na wynagrodzenia za pracę wraz z odsetkami z tytułu nieterminowej wypłaty tych wynagrodzeń.

Powyższe wynika z faktu, iż odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i innych świadczeń, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT, są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy PIT. Nie podlegają zatem wykazaniu w PIT-11. W sytuacji zatem gdy informacja PIT-11 uwzględniała w kwocie przychodów (dochodów) wypłacone odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń, powinna być skorygowana przez płatnika. Korekta powinna polegać na pomniejszeniu kwoty przychodu o kwotę wypłat z tytułu odsetek korzystających ze zwolnienia od podatku. Bez zmian należy natomiast pozostawić uprzednio wykazane w PIT-11 kwoty pobranych ze środków podatnika zaliczek na podatek oraz składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż zmiana kwalifikacji wypłaconych kwot nie zmieniła ich wysokości.

Powyższym działaniom powinno towarzyszyć odpowiednie skorygowanie deklaracji PIT-4 dotyczących wypłat dokonanych w latach ubiegłych, z uwagi na fakt, iż w deklaracji tej – odmiennie niż w informacji PIT-11 – nie wykazuje się kwot pobranych zaliczek, lecz zaliczki należne (co do zasady należna zaliczka na podatek od wypłat nieuwzgledniających w podstawie opodatkowania odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń jest niższa od należnej zaliczki przed dokonaniem ww. korekty).

Jednocześnie należy zauważyć, iż skorygowanie przez płatnika ww. informacji PIT-11 oraz deklaracji PIT-4 za lata ubiegłe nie oznacza, że obowiązek zwrócenia się do urzędu skarbowego o zwrot nadpłaconego podatku za te lata ciąży na płatniku.

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie – Ordynacja podatkowa, podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z przepisów prawa podatkowego. W przypadku dochodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych obowiązek zapłaty tego podatku ciąży na podatniku. Podmiot będący płatnikiem podatku dochodowego (np. zakład pracy) pośredniczy jedynie w wykonaniu tego obowiązku. Mianowicie, oblicza i pobiera od podatnika podatek oraz wpłaca go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Poza przypadkami przewidzianymi w art. 34 ust. 12 oraz art. 37 ust. 4 ustawy PIT, płatnik ani nie dokonuje ani nie pośredniczy w zwrocie nadpłaty podatku zapłaconego ze środków podatnika.

W świetle obowiązujących przepisów, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, bądź też w złożonych zeznaniach podatkowych wykazał zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości wyższej niż należnej oraz wpłacił zadeklarowany podatek lub wykazał nadpłatę w wysokości mniejszej niż należna, powinien wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w trybie przewidzianym w rozdziale 8 Działu III ustawy – Ordynacja podatkowa.

Z tych też względów działania polegające na zwróceniu podatnikom (obecnym lub byłym pracownikom) kwot w wysokości odpowiadającej nadpłaconym w latach ubiegłych zaliczkom na podatek dochodowy, należy traktować (w świetle wyżej przytoczonych przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa) w kategorii dodatkowego świadczenia udzielonego podatnikom. Z uwagi na dobrowolny charakter tego świadczenia, jego wartość stanowi podlegający opodatkowaniu przychód w rozumieniu ustawy PIT (nie korzysta ze zwolnienia od podatku).

W przypadku, gdy w roku podatkowym ww. świadczenie dokonane zostało na rzecz obecnego pracownika, jego wartość stanowi dla tej osoby przychód ze stosunku pracy, od którego wypłacający - jako płatnik w rozumieniu art. 31 ustawy PIT - jest obowiązany obliczyć, pobrać i wpłacić zaliczkę na podatek stosownie do postanowień art. 31, 32 i 38 ustawy PIT. Dodatkowo, wartość tego świadczenia płatnik jest obowiązany uwzględnić w informacji PIT-11, o której mowa w art. 39 ust. 1 lub 2 ustawy PIT.

W przypadku, gdy świadczeniobiorcą jest były pracownik, na udzielającym świadczenie ciążyć będzie jedynie obowiązek wykazania kwoty przychodów w informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy, tj. bez obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy od dokonanych wypłat.

Odnosząc powyższe unormowania do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, zgodnie z którym w latach 2002-2005 Wnioskodawca dokonał częściowych wypłat zaległych wynagrodzeń, w kolejnych latach zmienił kwalifikację tych wypłat uznając, iż tylko cześć z wypłaconych kwot stanowi zaległe wynagrodzenie za lata 2002-2005, pozostała zaś część jest odsetkami z tytułu nieterminowych wypłat zaległych wynagrodzeń, w konsekwencji w roku 2008 zwrócił podatnikom nadpłacone w latach 2002-2005 składki na ubezpieczenia społeczne oraz wypłacił kwoty odpowiadające nadpłaconym zaliczkom na podatek, stwierdzić należy, iż w tym stanie rzeczy:

1. dokonane w roku podatkowym zwroty z tytułu nadpłaconych składek na ubezpieczenia społeczne stanowią dla podatników (zarówno obecnych jak i byłych pracowników) przychody ze stosunku pracy, od których Wnioskodawca powinien obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek zgodnie z art. 31, 32 i 38 ustawy PIT. Dodatkowo na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania tych należności w PIT-11 sporządzanej na zasadach określonych w art. 39 ust. 1 i 2 ustawy PIT;
2. dokonane w roku podatkowym wypłaty w wysokości odpowiadającej nadpłaconym zaliczkom na podatek dochodowy za lata 2002-2005 stanowią dla pracowników Wnioskodawcy przychód z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, od którego Wnioskodawca, analogicznie jak w przypadku zwrotu nadpłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, jest zobligowany obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek, a ponadto sporządzić informację PIT-11. Natomiast w przypadku osób, które w momencie wypłaty nie są już pracownikami Wnioskodawcy, Wnioskodawca sporządza i przekazuje jedynie informację PIT-8C;
3. informacje PIT-11 oraz deklaracje PIT‑4 dotyczące dochodów uzyskanych w latach 2002-2005 winny być skorygowane. Podstawą tej korekty nie jest jednak zwrot w 2008 r. nadpłaconych składek na ubezpieczenia społeczne oraz nadpłaconych zaliczek na podatek dochodowy za lata 2002-2005. Konieczność skorygowania ww. dokumentów podatkowych związana jest z uznaniem po latach 2002-2005, że kwoty wypłacone w tych latach w części obejmowały odsetki od nieterminowej wypłaty wynagrodzeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy PIT. Korekta informacji PIT-11 powinna polegać na pomniejszeniu przychodów (dochodów) o odsetki korzystające ze zwolnienia, odpowiednio korekta deklaracji PIT-4 - na pomniejszeniu należnej zaliczki o kwotę przypadającą na uprzednio obliczony podatek od ww. odsetek;
4. z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku ze środków podatnika (a nie płatnika) powinien do urzędu skarbowego zwrócić się bezpośrednio podatnik.
   
   

Za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy jedynie w tej części, w której stwierdza, iż w miesiącu, w którym wypłacono podatnikom nadpłacone w latach 2002-2005 składki na ubezpieczenia społeczne, powstał przychód, od którego należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z obowiązującą na dany rok skalą podatkową bez potrącania składek na ubezpieczenie społeczne, lecz z uwzględnieniem składek na ubezpieczenie zdrowotne. Dodatkowo należy sporządzić informację PIT-11 za 2008 r. w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została zaliczka w przypadku byłych pracowników, odpowiednio w terminie do końca lutego następnego roku w przypadku zatrudnionych pracowników. W pozostałym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lutego 2009 r. IPPB2/415-1488/08-4/AK, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.