Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-267/13-4/KC
z 26 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25.03.2013 r. (data wpływu 02.04.2013 r.), uzupełnionym w dniu 21.06.2013 r. (data wpływu 24.06.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11.06.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 17.06.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług na rzecz podatników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.04.2013 r. do wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług na rzecz podatników. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19.06.2013 r., złożonym w dniu 21.06.2013 r. (data wpływu 24.06.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 11.06.2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

C.(„Wnioskodawca”) / siedzibą we F.(Republika Federalna Niemiec) jest działającym w branży samochodowej. Wnioskodawca otrzymał na terytorium Niemiec uprawnienia do świadczenia usług ubezpieczeniowych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce, jest natomiast zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć świadczenie usług na terytorium Polski, które polegać będą na oferowaniu dealerom/sprzedawcom samochodów tzw. ubezpieczeń gwarancyjnych. Przedmiotowe usługi świadczone będą bezpośrednio z Niemiec, zaś Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce żadnego biura/filii oraz nie będzie zatrudniał w Polsce żadnych pracowników.

Wnioskodawca będzie natomiast wspierany przez swoją spółkę-córkę G.(„G.”). G. będzie prowadzić w Polsce działalność marketingowo-sprzedażową, tzn. G. ma nawiązywać kontakty z dealerami samochodowymi, tak aby pozyskać ich jako partnerów handlowych dla Wnioskodawcy. G. nie będzie natomiast świadczyć żadnych usług ubezpieczeniowych. Za działalność dystrybucyjną G. otrzymuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie prowizyjne.

Oferowane przez Wnioskodawcę na polskim rynku ubezpieczenie gwarancyjne polega na przejęciu przez Wnioskodawcę ryzyka kosztów naprawy samochodów sprzedawanych przez dealera/sprzedawcę samochodów i dotyczy gwarancji udzielanej przez dealera nabywcy samochodu.

Usługa ubezpieczenia gwarancyjnego świadczona będzie na podstawie następujących umów, których treść została ustalona przez Wnioskodawcę:

• porozumienia gwarancyjnego zawieranego między dealerem/ sprzedawcą samochodów a nabywcą samochodów („Porozumienie gwarancyjne”),
  
• umowy zbiorowej w sprawie ubezpieczenia gwarancyjnego, zawieranej między Wnioskodawcą a dealerem/sprzedawcą samochodów („Umowa zbiorowa”) wraz z ogólnymi warunkami ubezpieczenia gwarancyjnego;
  
• porozumienia dodatkowego do Umowy zbiorowej określającego zasady wypłaty wynagrodzenia prowizyjnego przez Wnioskodawcę na rzecz dealera/sprzedawcy samochodów.
  
  

Porozumienie gwarancyjne zawierane jest przez dealera z każdorazowym nabywcą samochodu, który zamierza skorzystać i oferowanej gwarancji. Z kolei, Umowa zbiorowa ma charakter umowy ramowej wiążącej Wnioskodawcę i określonego dealera i nie musi być podpisywana za każdym razem, gdy kolejny nabywca samochodu zostaje objęty Porozumieniem gwarancyjnym.

Zgodnie z Porozumieniem gwarancyjnym:

• sprzedawca udziela kupującemu samochód gwarancji, która ubezpieczona jest przez Wnioskodawcę;
  
• udzielona przez sprzedawcę gwarancja obejmuje sprawność szczegółowo wymienionych w porozumieniu elementów konstrukcyjnych (np. silnika, skrzyni biegów, układu kierowniczego, hamulców, układu paliwowego, itd.) przez uzgodniony okres czasu;
  
• jeśli element konstrukcyjny objęty gwarancją utraci swoją sprawność w okresie ważności gwarancji, kupujący ma prawo do koniecznej naprawy;
  
• gwarancja nie obowiązuje w zakresie szkód powstałych w enumeratywnie wskazanych okolicznościach: (i) powstałych wskutek wypadku, (ii) powstałych wskutek działań umyślnych lub w złej wierze (np. kradzieży), (iii) powstałych wskutek udziału w imprezach samochodowych o charakterze wyścigowym, (lv) powstałych wskutek zmiany oryginalnej konstrukcji pojazdu (np. tuning), itp.
  
  

Naprawa samochodu objętego gwarancją może być dokonana albo w warsztacie dealera / sprzedawcy samochodów (który udzielił gwarancji) albo w warsztacie osoby trzeciej, zgodnie z następującymi warunkami:

• jeżeli naprawa przeprowadzana jest przez dealera, to wówczas rozliczenie kosztów naprawy dokonywane jest bezpośrednio między dealerem a Wnioskodawcą. Nabywca samochodu może co najwyżej być zobowiązany do pokrycia części powstałych kosztów, które zgodnie z Porozumieniem gwarancyjnym nie podlegają zwrotowi;
  
• jeśli naprawa podlegająca gwarancji nie jest dokonywana przez dealera udzielającego gwarancji, wówczas nabywca samochodu uprawniony jest do dochodzenia wszelkich roszczeń bezpośrednio od Wnioskodawcy, W takiej sytuacji, Wnioskodawca zobowiązany jest zwrócić nabywcy samochodu poniesione przez niego koszty naprawy, na podstawie przedłożonej przez nabywcę faktury. Ewentualnie, zaplata za naprawę może również nastąpić bezpośrednio na rzecz warsztatu wykonującego naprawę. Również w tym przypadku nabywca samochodu może co najwyżej być zobowiązany do pokrycia części powstałych kosztów, które zgodnie z Porozumieniem gwarancyjnym nie podlegają zwrotowi.
  
  

Opisana powyżej gwarancja, jakiej sprzedawca udziela kupującemu samochód, jest ubezpieczona przez Wnioskodawcę (będącego ubezpieczycielem). Warunki udzielonego ubezpieczenia określa Umowa zbiorowa wraz z ogólnymi warunkami ubezpieczenia gwarancyjnego. Zgodnie z tą umową i ogólnymi warunkami:

• przedmiotem ubezpieczenia jest gwarancja uzgodniona z ubezpieczającym, której ubezpieczający udziela w związku ze sprzedażą pojazdów silnikowych;
  
• Wnioskodawca wypłaca sprzedawcy samochodów odszkodowanie (tj. zwrot kosztów dokonanej naprawy), o ile ubezpieczający jako udzielający gwarancji zobowiązany jest na podstawie udzielonej gwarancji do wykonania swojego świadczenia. Obowiązek takiego świadczenia występuje, jeżeli część objęta gwarancją utraci w okresie gwarancji swoją funkcjonalność, przez co konieczna będzie naprawa;
  
• Sprzedawca samochodów, jako ubezpieczający, ma m.in. następujące obowiązki:
  • sprawdzić przed wydaniem, czy pojazdy nie budzą zastrzeżeń pod względem stanu technicznego oraz bezpieczeństwa na drodze, a w razie potrzeby doprowadzić je do stanu niebudzącego zastrzeżeń;
    
  • przed przekazaniem pojazdu, co do którego zawarto Porozumienie gwarancyjne, starannie, kompletnie i prawidłowo - wypełnić pola danych w systemie informatycznym, wydrukować Porozumienie gwarancyjne w dwóch egzemplarzach oraz wręczyć kupującemu wydruk porozumienia;
    
  • nie wprowadzać do Porozumienia gwarancyjnego żadnych dodatkowych postanowień prowadzących do zmiany podanych przez Wnioskodawcę danych na temat okresu obowiązywania oraz zakresu gwarancji;
    
  • w przypadku zaistnienia szkody, poinformować Wnioskodawcę o szkodzie przed wykonaniem naprawy oraz uzyskać zgodę Wnioskodawcy na jej przeprowadzenie;
    
  • zezwalać przedstawicielowi Wnioskodawcy na zbadanie uszkodzonej rzeczy;
    
  • dostarczyć Wnioskodawcy fakturę za wykonaną naprawę.
    
  • Ubezpieczenie gwarancyjne może być oferowane przy sprzedaży pojazdów używanych oraz pojazdów nowych, przy czym ochrona gwarancyjna dla nowych pojazdów obowiązuje niezależnie od rękojmi dla nowych pojazdów;
    
  • Dealer odpowiada względem Wnioskodawcy za to, że za wszystkie pojazdy sprzedane z ubezpieczoną gwarancją zostanie wpłacona składka ubezpieczeniowa przez nabywcę samochodu.
  
  

Udzielona przez dealera / sprzedawcę samochodów gwarancja jest nierozerwalnie związana z ochroną ubezpieczeniową udzielaną przez Wnioskodawcę. Oznacza to, iż dealer / sprzedawca samochodów nie może udzielić gwarancji na warunkach określonych w Porozumieniu gwarancyjnym, która nie byłaby jednocześnie ubezpieczona przez Wnioskodawcę.

Wysokość składki ubezpieczeniowej pobieranej przez dealera od nabywcy samochodów odpowiada, co do zasady, wysokości składki przekazywanej przez dealera Wnioskodawcy. Roszczenie o otrzymanie składki ubezpieczeniowej przysługuje Wnioskodawcy wyłącznie w stosunku do dealera / sprzedawcy samochodów.

Za wykonywane przez siebie usługi, dealer otrzymuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie prowizyjne. Wysokość oraz zasady wypłaty przedmiotowego wynagrodzenia uregulowane są w porozumieniach dodatkowych do Umowy zbiorowej, przy czym porozumienia te mogą mieć jedną z następujących form:

• Porozumienie dodatkowe / ustalenia w sprawie prowizji dla działalności obejmującej nowe pojazdy. W przypadku tego typu porozumień, wysokość prowizji uzależniona jest od ilości zawartych Porozumień gwarancyjnych;
  
• Porozumienie dodatkowej ustalenie prowizji dotyczącej pojazdów używanych. W przypadku tego typu porozumień, wysokość prowizji uzależniona jest od wartości pobranych składek ubezpieczeniowych netto;
  
• Porozumienie dodatkowe /prowizja za zmniejszenie szkody za dobre przygotowanie techniczne pojazdów używanych. Również w tym przypadku, prowizja dealera uzależniona jest zwłaszcza od wartości pobranych składek ubezpieczeniowych. Przedmiotowa prowizja oferowana jest przede wszystkim dealerom, nie wywiązującym się odpowiednio ze swoich obowiązków w zakresie kontroli stanu technicznego pojazdu przed objęciem go gwarancją imana celu zmobilizowanie ich do poprawy jakości ich usług w tym obszarze;
  
• Porozumienie dodatkowe i udział w zysku ze sprzedaży pojazdów używanych. W tym przypadku, wynagrodzenie dealera określone jest jako określona część zysku Wnioskodawcy, zrealizowanego na transakcjach z tym dealerem, przy czym udział w zysku Wnioskodawcy jest tym wyższy im więcej umów gwarancyjnych zostało zawartych.
  
  

W poszczególnych przypadkach mogą wystąpić sytuacje, w których określony dealer będzie wynagradzany przez Wnioskodawcę na podstawie więcej niż jednego porozumienia dodatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opisane w stanie faktycznym usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz dealera / sprzedawcę samochodów mają miejsce świadczenia na terytorium Polski?
   
2. Czy opisane powyżej usługi dealera / sprzedawcy samochodów, świadczone na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy zbiorowej, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Przedstawione w stanie faktycznym usługi, świadczone przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.
   
2. Usługi dealera / sprzedawcy samochodów świadczone na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy zbiorowej, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce i w związku z tym dealer/ sprzedawca samochodów wystawi na Wnioskodawcę fakturę VAT niezawierającą kwoty podatku VAT naliczonego.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy pragnąc określić zasady opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę oraz dealera/sprzedawcę samochodów konieczne jest ustalenie, między którymi podmiotami zaangażowanymi w analizowane transakcje dochodzi do świadczenia usług (innymi słowy, które podmioty występują względem siebie w roli usługodawców a które w roli usługobiorców).

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym usługi wykonywane przez dealera / sprzedawcę samochodów powinny być kwalifikowane jako usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek. Z uwagi na fakt, że ustawa o VAT nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, w celu dokładnego zdefiniowania tego pojęcia należy sięgnąć do regulacji prawa cywilnego.

Z art. 808 § 1 Kodeksu Cywilnego wynika, że ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. W takim przypadku, ubezpieczający nie jest ubezpieczonymi jednocześnie ubezpieczony nie musi być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu. Z drugiej strony, ubezpieczony jest uprawniony do żądania należnego świadczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Dodatkowo może żądać, aby ubezpieczyciel udzielił mu informacji o postanowieniach zawartej umowy oraz ogólnych warunkach ubezpieczenia w zakresie, w jakim dotyczą jego praw i obowiązków. W praktyce obrotu gospodarczego, ubezpieczający z tytułu wykonywanych przez niego usług, otrzymuje stosowne wynagrodzenie.

Powołane regulacje wskazują iż umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek jest konstrukcją prawną w której ubezpieczający zawiera z ubezpieczycielem umowę w celu ochrony interesu osoby trzeciej ubezpieczonego, przy czym ubezpieczyciel świadczy ochronę ubezpieczeniową bezpośrednio na rzecz ww. osoby trzeciej, na której rachunek została zawarta umowa.

Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionego stanu faktycznego, należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym czynności podejmowane przez dealera / sprzedawcę samochodów spełniają definicję usług świadczonych przez ubezpieczającego na rachunek osoby trzeciej. Przede wszystkim, faktycznym beneficjentem ochrony ubezpieczeniowej oferowanej przez Wnioskodawcę jest nabywca samochodów, któremu przysługują odpowiednie roszczenia w sytuacji wystąpienia szkody w elementach konstrukcyjnych pojazdu. Oznacza to zatem, iż to jego interes jest chroniony, nie zaś interes dealera / sprzedawcy samochodu.

Co więcej, zgodnie z zawartymi umowami Wnioskodawcy przysługuje roszczenie o zapłatę składki ubezpieczeniowej w stosunku do dealera/sprzedawcy samochodów, nie zaś wobec nabywcy samochodów jednocześnie, nabywca samochodu jest uprawniony do żądania należnego świadczenia bezpośrednio od Wnioskodawcy, wówczas, gdy naprawa samochodu dokonywana jest w warsztacie osoby trzeciej (tzw. naprawa obca). Powyższe okoliczności również są charakterystyczne dla umów ubezpieczenia zawieranych przez ubezpieczającego na rachunek osoby trzeciej.

Także przyjęty przez strony prowizyjny model wynagradzania dealera/ sprzedawcy samochodów przez Wnioskodawcę, wskazuje, iż w analizowanym stanie faktycznym dealer/ sprzedawca samochodów występuje w roli ubezpieczającego zawierającego umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek (tj. na rachunek nabywców samochodów).

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż skoro dealer świadczy usługi polegające na zawieraniu umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, to usługi wykonywane przez Wnioskodawcę powinny być kwalifikowane jako usługi ubezpieczeniowe świadczone na rzecz dealera / sprzedawcy samochodów (których beneficjentem jest jednak nabywca samochodów, co wynika z istoty umów ubezpieczeniowych zawieranych na rachunek osoby trzeciej). Konsekwentnie, pragnąc ustalić zasady opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę, należy w pierwszej kolejności zweryfikować, czy miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest terytorium Polski.

Z art. 28b ust. 1-3 ustawy o VAT wynika, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej łub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (w przypadku, gdy usługi są świadczone dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej), względnie miejsce zamieszkania łub zwykłe miejsce pobytu (w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej łub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej).

Jeżeli natomiast usługi świadczone są na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, to wówczas, zgodnie z art. 28c ust. 1-2 ustawy o VAT, miejscem Ich świadczenia jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej lub też stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli usługi świadczone są z tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W tym kontekście, należy zauważyć, iż siedziba działalności gospodarczej Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Wnioskodawca nie posiada również w Polsce żadnego biura / filii oraz nie będzie zatrudniał w Polsce żadnych pracowników.

Z tego powodu, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż nie będzie on posiadał w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy ustawy o VAT, stwierdzić należy, iż w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, usługi te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski. W praktyce jednak, z uwagi na fakt, iż usługobiorcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę będą dealerzy/sprzedawcy samochodów (a więc podmioty prowadzące działalność gospodarczą), co do zasady, przedstawione powyżej zasady ustalania miejsca świadczenia nie znajdą zastosowania.

Usługi Wnioskodawcy będą natomiast podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, jeżeli świadczone będą na rzecz będącego podatnikiem VAT dealera /sprzedawcę samochodów, który:

• posiada na terytorium Polski siedzibę działalności gospodarczej, lub
  
• posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, w przypadku gdy usługi świadczone są dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, lub
  
• posiada na terytorium Polski stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
  
  

Z uwagi na status usługobiorców (będących, co do zasady, podatnikami VAT posiadającymi na terytorium Polski siedzibę działalności gospodarczej), świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą zatem podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi dealera/sprzedawcy samochodów, świadczone na rzecz Wnioskodawcy, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Jak bowiem wskazano w stanie faktycznym, dealer / sprzedawca samochodów na podstawie Umowy zbiorowej świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługi, obejmujące w szczególności: sprawdzenie stanu technicznego pojazdu przed jego przekazaniem nabywcy, wypełnienie odpowiednich pól w systemie informatycznym, wręczenie kupującemu wydruku Porozumienia gwarancyjnego, itd.

Z tytułu realizacji przedmiotowych usług, dealer / sprzedawca samochodów otrzymuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie prowizyjne.

Aby ustalić, czy w/w usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, należy odwołać się do art. 28b ust. 1-2 ustawy o VAT. Z przepisów tych wynika, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej lub też stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika).

Definicja „podatnika”, o którym mowa w art. 28b ust. 1-2 ustawy o VAT, zawarta jest w art. 28a tej ustawy. Zgodnie z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału, ilekroć jest mowa o podatniku, rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności. Jak wskazuje doktryna prawa podatkowego (Komentarz do ustawy o podatku od towarów i usług, Tomasz Michalik, 2012 r.), pod pojęciem podmiotów wykonujących działalność gospodarczą „odpowiadającą działalności gospodarczej”, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, kryją się podmioty wykonujące działalność gospodarczą poza Polską i które, wykonując taką działalność na terytorium Polski, byłyby uznane za podatników. W związku z powyższym, należy uznać, iż Wnioskodawca, prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Niemiec i zarejestrowany w Niemczech dla potrzeb podatku od wartości dodanej, spełniła definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Oznacza to zatem, iż do usług świadczonych przez dealera / sprzedawcę samochodów na rzecz Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1-2 ustawy o VAT. Na podstawie tych przepisów, usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy, który nie posiada na terytorium Polski siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski. Miejscem świadczenia tych usług będzie bowiem terytorium Niemiec, tj. kraj, w którym Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. W konsekwencji, dealer / sprzedawca samochodów powinien wystawić na Wnioskodawcę fakturę niezawierającą kwoty naliczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej, bez siedziby i stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, zamierza rozpocząć świadczenie usług na terytorium Polski, usług które polegać będą na oferowaniu dealerom/sprzedawcom samochodów tzw. ubezpieczeń gwarancyjnych. Przedmiotowe usługi świadczone będą bezpośrednio z Niemiec, zaś Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce żadnego biura/filii oraz nie będzie zatrudniał w Polsce żadnych pracowników.

Wnioskodawca będzie natomiast wspierany przez swoją spółkę-córkę G.(„G.”). G. będzie prowadzić w Polsce działalność marketingowo-sprzedażową, tzn. G. ma nawiązywać kontakty z dealerami samochodowymi, tak aby pozyskać ich jako partnerów handlowych dla Wnioskodawcy. G. nie będzie natomiast świadczyć żadnych usług ubezpieczeniowych.

Oferowane przez Wnioskodawcę na polskim rynku ubezpieczenie gwarancyjne polega na przejęciu przez Wnioskodawcę ryzyka kosztów naprawy samochodów sprzedawanych przez dealera/sprzedawcę samochodów i dotyczy gwarancji udzielanej przez dealera nabywcy samochodu.

Usługa ubezpieczenia gwarancyjnego świadczona będzie na podstawie następujących umów, których treść została ustalona przez Wnioskodawcę:

• porozumienia gwarancyjnego zawieranego między dealerem/ sprzedawcą samochodów a nabywcą samochodów („Porozumienie gwarancyjne”),
  
• umowy zbiorowej w sprawie ubezpieczenia gwarancyjnego, zawieranej między Wnioskodawcą a dealerem/sprzedawcą samochodów („Umowa zbiorowa”) wraz z ogólnymi warunkami ubezpieczenia gwarancyjnego;
  
• porozumienia dodatkowego do Umowy zbiorowej określającego zasady wypłaty wynagrodzenia prowizyjnego przez Wnioskodawcę na rzecz dealera/sprzedawcy samochodów.
  
  

Porozumienie gwarancyjne zawierane jest przez dealera z każdorazowym nabywcą samochodu, który zamierza skorzystać i oferowanej gwarancji. Umowa zbiorowa ma charakter umowy ramowej wiążącej Wnioskodawcę i określonego dealera i nie musi być podpisywana za każdym razem, gdy kolejny nabywca samochodu zostaje objęty Porozumieniem gwarancyjnym. Za wykonywane przez siebie usługi, dealer otrzymuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie prowizyjne. Wysokość oraz zasady wypłaty przedmiotowego wynagrodzenia uregulowane są w porozumieniach dodatkowych do Umowy zbiorowej.

W związku z tym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy opisane w stanie faktycznym usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz dealera/sprzedawcy samochodów oraz opisane powyżej usługi dealera/sprzedawcy samochodów, świadczone na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy zbiorowej mają miejsce świadczenia a tym samym i opodatkowania na terytorium Polski.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, należy przede wszystkim powołać się na przepisy określające miejsce świadczenia usług, bowiem od poprawności określenia tego miejsca zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.( ust. 2 art. 28b ustawy).

Z kolei w ust. 3 tego artykułu stwierdza się, że w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Natomiast, w przypadku świadczenia usług, które są przeznaczone wyłącznie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c(art. 28b ust. 4 ustawy).

Na podstawie art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n. W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.(art. 28c ust. 2). Z kolei w przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu(art. 28c ust. 3).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

Wnioskodawca wskazuje w swoim uzasadnieniu, powołując się na zapisy kodeksu cywilnego i konstrukcji umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, iż usługi wykonywane przez dealera/ sprzedawcę samochodów powinny być kwalifikowane jako usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Co istotne, faktycznym beneficjentem ochrony ubezpieczeniowej oferowanej przez Wnioskodawcę jest nabywca samochodów, któremu przysługują odpowiednie roszczenia w sytuacji wystąpienia szkody w elementach konstrukcyjnych pojazdu, zatem to jego interes jest chroniony, nie zaś interes dealera/sprzedawcy samochodu. Z kolei gwarancja, jakiej dealer/sprzedawca udziela kupującemu samochód, jest ubezpieczona przez Wnioskodawcę na warunkach określonych w Umowie zbiorowej.

Tym samym, skoro dealer świadczy usługi polegające na zawieraniu umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, to usługi wykonywane przez Wnioskodawcę powinny być kwalifikowane jako usługi ubezpieczeniowe świadczone na rzecz dealera/sprzedawcy samochodów, których beneficjentem jest jednak nabywca samochodów, co wynika z istoty umów ubezpieczeniowych zawieranych na rachunek osoby trzeciej.

Z uwagi na fakt, iż usługobiorcy Wnioskodawcy, tj. dealerzy samochodów są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, miejscem świadczenia usług ubezpieczeniowych będzie miejsce siedziby dealerów/sprzedawców samochodów, tj. na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy terytorium Polski. Zatem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, przedmiotowej usługi nie rozliczy Wnioskodawca, gdyż obowiązek taki ciąży na polskim usługobiorcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Pytanie drugie sformułowane we wniosku dotyczy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a dealerem/sprzedawcą samochodów umowy zbiorowej, która wraz z ogólnymi warunkami ubezpieczenia gwarancyjnego, nakłada na dealera/sprzedawcę samochodów jako ubezpieczającego szereg obowiązków, szczegółowo opisanych w stanie faktycznym. Za wykonywane usługi dealer otrzymuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie prowizyjne.

Odnosząc się do kwestii miejsca świadczenia usług, wskazać należy również na zapisy art. 28a w zw. z art. 28b ust. 1 i 2 ustawy.

Jak wskazano powyżej, definicja zawarta w art. 28a ustawy, została stworzona dla potrzeb przepisów o miejscu świadczenia usług. Podatnikiem dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego.

Wnioskodawca jako niemiecki podmiot, prowadzący działalność gospodarczą, spełnia kryteria zawarte w powyższej definicji podatnika dla potrzeba ustalania miejsca opodatkowania usług.

Zatem, mając na uwadze przywołane powyżej przepisy, dla określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz Wnioskodawcy przez polskiego podatnika - dealera/sprzedawcę samochodów, znajdzie zastosowanie zasada wyrażona właśnie w art. 28b ust. 1 i 2 ustawy. Jak wskazuje Wnioskodawca, nie posiada na terenie Polski swojej siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności, co tym samym prowadzi do wniosku, iż przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

Podsumowując, usługi dealera / sprzedawcy samochodów, świadczone na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy zbiorowej, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, gdyż ich miejscem świadczenia jest kraj siedziby Wnioskodawcy, tj. Niemcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź w zakresie dotyczącym miejsca świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz sprzedawcy samochodów oraz usług nabywanych przez Wnioskodawcę od sprzedawcy samochodów, w natomiast w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług, których miejsce świadczenia znajduje się w Polsce wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.