Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1368/14-8/MP
z 26 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniach : 30 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), 18 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) oraz 13 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) w odpowiedzi na wezwania Organu z dnia 20 stycznia 2015 r., 6 lutego 2015 r. oraz 2 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

Wniosek uzupełniono z dniu :

• 30 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 stycznia (doręczone w dniu 26 stycznia 2015 r.),
  
• 18 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 6 lutego 2015 r. (doręczone w dniu 12 lutego 2015 r.) ,
  
• 13 marca 2015 r. (data wpływu 16 marca 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 2 marca 2015 r. (doręczone w dniu 9 marca 2015 r.)
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na udziale w rajdach samochodowych. Samochody do uczestnictwa w rajdach są wynajmowane. Są to samochody specjalistycznie przygotowane do uczestnictwa w rajdach , posiadające odpowiednie atesty i homologację. Wynajmujący dostarcza samochód do bazy poszczególnych rajdów i odbiera samochód po zakończeniu rajdu. Zapewnia również paliwo odpowiednie dla danego samochodu w ilości niezbędnej do uczestnictwa w rajdzie i jazd testowych.

Najemca ponosi koszty ubezpieczenia OC, AC, zakupu opon rajdowych, koszty testów np. koszty zamknięcia drogi na test przed rajdem, koszty opłat za udział w rajdzie, koszty grafiki i oklejenia auta.

Prawie do każdego rajdu wynajmowny jest inny samochód. Zdarza się też, że w jednym rajdzie Wnioskodawca korzysta z dwóch różnych samochodów, np. z powodu awarii lub wypadku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 stycznia 2015 r. Wnioskodawca wskazał że :

1. wykonuje działalność polegającą na udziale w rajdach samochodowych i świadczeniu usług reklamowych;
   
2. w rajdach wykorzystuje tylko samochody osobowe;
   
3. samochody osobowe są wykorzystywane tylko do działalności gospodarczej. Jak zaznaczył we wniosku ORD-IN, samochody do uczestnictwa w rajdach wynajmuje od podmiotu gospodarczego. Firma ta , na podstawie umowy najmu, dostarcza mu samochód przygotowany konstrukcyjnie do uczestnictwa w rajdzie ( np. jeden rząd siedzeń: kierowca i pilot), na miejsce wskazane w umowie, czyli na miejsce gdzie rajd się rozpoczyna. Wynajmujący zapewnia również paliwo niezbędne do uczestnictwa w rajdzie. Stan licznika jest spisywany przy odbiorze samochodu, przed rajdem i po zakończeniu rajdu (taki obowiązek wynika z umowy najmu) . Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegi pojazdu, ponieważ jest to w tym przypadku bezprzedmiotowe, w ewidencji byłaby tylko jedna pozycja - udział w danym rajdzie.
   
   

Również VAT 26 nie został złożony, ponieważ do każdego rajdu używany jest inny samochód, a czasami ( np. w przypadku kolizji) w czasie jednego rajdu - nawet dwa.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Na samochodzie, którym uczestniczy w rajdzie umieszczane są reklamy klientów ( na tym polega jego działalność reklamowa). Tak więc dany klient reklamowany jest bardzo szerokiemu kręgowi potencjalnych klientów, ponieważ relacje z rajdów są również transmitowane w telewizji. Koszty ponoszone w związku z używaniem samochodu osobowego są więc bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami - działalnością opodatkowaną.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 marca 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że wynajmowane pojazdy są środkami transportu przeznaczonymi do poruszania po drodze. Podlegają również rejestracji. Zawierają natomiast szereg zmian konstrukcyjnych , przystosowujących je do udziału w rajdach , tj.:

• wbudowana klatka bezpieczeństwa z homologacją FIA,
  
• brak wszystkich elementów niepotrzebnych i wpływających na wagę auta ( klimatyzacja , tapicerka drzwi, kanapy itp.),
  
• specjalne kubełkowe fotele z sześciopunktowymi pasami bezpieczeństwa z homologacjami FIA,
  
• system intercom do komunikowania się pilota z kierowcą,
  
• system gaśniczy,
  
• specjalne rajdowe zawieszenie,
  
• większe i wydajniejsze hamulce,
  
• niespotykana w zwykłych samochodach sekwencyjna skrzynia biegów, dzięki której biegi zmienia się bez używania sprzęgła,
  
• zmodyfikowany silnik, który wymaga przeglądów co 250 – 300 kilometrów,
  
• porusza się na specjalnej mieszance paliwowej.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wynajmując samochody osobowe do rajdów Wnioskodawca ma prawo odliczyć 100% podatku naliczonego od czynszu najmu oraz od innych wydatków związanych z tymi samochodami , do pokrycia których jest zobowiązany na podstawie umowy najmu ?

Zdaniem Wnioskodawcy :

wynajmowane przez niego samochody osobowe służą tylko i wyłącznie do uczestnictwa w rajdach , czyli wykorzystywane są tylko do działalności gospodarczej. Ich przeznaczenie i cechy konstrukcyjne wykluczają wykorzystywanie ich do innych celów, co wynika również z zapisów umowy najmu. W związku z tym - zdaniem Wnioskodawcy - ma on prawo do odliczenia 100 % podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi tych samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
   
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
      
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
      
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
   
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Według obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r. art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
   
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
   
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
      
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
   
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   1. odprzedaży,
      
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
      
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
      jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
2. w odniesieniu do których:
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
      
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r.).

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Ponadto, jak wynika z treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1. samochodów osobowych;
   
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
      
   2. 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
      
   3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.
   
   

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na umieszczaniu reklam klientów na samochodach, którymi uczestniczy w rajdach. Samochody osobowe do uczestnictwa w rajdach wynajmuje od podmiotu gospodarczego. Firma ta , na podstawie umowy najmu, dostarcza mu samochód przygotowany konstrukcyjnie do uczestnictwa w rajdzie ( np. jeden rząd siedzeń: kierowca i pilot), na miejsce wskazane w umowie, czyli na miejsce gdzie rajd się rozpoczyna. Wynajmujący zapewnia również paliwo niezbędne do uczestnictwa w rajdzie. Stan licznika jest spisywany przy odbiorze samochodu, przed rajdem i po zakończeniu rajdu (taki obowiązek wynika z umowy najmu) . Najemca ponosi koszty ubezpieczenia OC, AC, zakupu opon rajdowych, koszty testów np. koszty zamknięcia drogi na test przed rajdem, koszty opłat za udział w rajdzie, koszty grafiki i oklejenia auta.

Wynajmowane pojazdy są środkami transportu przeznaczonymi do poruszania się po drodze. Podlegają również rejestracji. Zawierają natomiast szereg zmian konstrukcyjnych, przystosowujących je do udziału w rajdach. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, również VAT 26 nie został złożony, ponieważ do każdego rajdu używany jest inny samochód, a czasami ( np. w przypadku kolizji) w czasie jednego rajdu - nawet dwa.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej od dnia 1 kwietnia 2014 r. do ustawy o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 34 wprowadzono definicję pojazdów samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć pojazd, samochód osobowy, pojazd samochodowy. Zatem, w celu zdefiniowania tych pojęć należy odwołać się do innych aktów prawnych, przy czym w ocenie tut. organu, takimi przepisami są przepisy prawa o ruchu drogowym.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy, z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym ( Dz.U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.) przez pojazd rozumie się środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Z kolei w świetle regulacji art. 2 pkt 1 cyt. ustawy, droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Zgodnie z art. 2 pkt 16a powoływanej ustawy, przez strefę ruchu rozumie się obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.

Pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego – art. 2 pkt 32 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

W myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy, przez pojazd samochodowy należy rozumieć pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z predkością przekraczającą 25km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 cyt. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W świetle powołanych powyżej definicji, warunkiem uznania przedmiotowego pojazdu wyścigowego za pojazd samochodowy lub samochód osobowy jest uznanie go w pierwszej kolejności za pojazd w świetle przepisów ww. ustawy.

Aby samochód wyścigowy był uznany za pojazd musi spełniać dwie cechy:

1. być środkiem transportu,
   
2. być przeznaczonym do poruszania się po drodze (lub strefie ruchu w rozumieniu art. 2 pkt 16a ustawy Prawo o ruchu drogowym), przy czym powinna to być droga w rozumieniu art. 2 ust. 1 ww. ustawy.
   
   

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, wynajmowane pojazdy są środkami transportu, przeznaczonymi do poruszania się po drodze. Podlegają również rejestracji.

Rozpatrując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z wynajmowanymi do rajdów samochodami osobowymi, należy przede wszystkim wyjaśnić, czy w odniesieniu do opisanych we wniosku samochodów zastosowanie znajdą wymienione wcześniej przepisy art. 86a ustawy o VAT ustawy nowelizującej, regulujące kwestie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z używaniem pojazdów samochodowych.

Wynajmowane przez Wnioskodawcę samochody do rajdów będą spełniać definicję pojazdu samochodowego określoną w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT. Zatem w odniesieniu do tych pojazdów będą miały zastosowanie wymienione wcześniej cytowane przepisy art. 86a ustawy o VAT.

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do „użytku mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit.a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki pojazd wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, itp.

Zatem dla pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. pojazdów oraz wydatków z nimi związanych na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT istotnym będzie ustalenie, czy wykorzystywanie tych pojazdów przez Wnioskodawcę będzie wykluczać ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wskazał, że wynajmowane pojazdy zawierają szereg zmian konstrukcyjnych, np.

• wbudowana klatka bezpieczeństwa z homologacją FIA,
  
• brak wszystkich elementów niepotrzebnych i wpływających na wagę auta ( klimatyzacja , tapicerka drzwi, kanapy itp.),
  
• specjalne kubełkowe fotele z sześciopunktowymi pasami bezpieczeństwa z homologacjami FIA,
  
• system intercom do komunikowania się pilota z kierowcą,
  
• system gaśniczy,
  
• specjalne rajdowe zawieszenie,
  
• większe i wydajniejsze hamulce,
  
• niespotykana w zwykłych samochodach sekwencyjna skrzynia biegów, dzięki której biegi zmienia się bez używania sprzęgła,
  
• zmodyfikowany silnik, który wymaga przeglądów co 250 – 300 kilometrów,
  
• porusza się na specjalnej mieszance paliwowej.
  
  

Są to samochody specjalistyczne, przygotowane do uczestnictwa w rajdach, posiadające odpowiednie atesty i homologację. Dokonane przeróbki wykluczają użycie ww. samochodów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Samochody są przez Wnioskodawcę wykorzystywane wyłącznie do do uczestnictwa w rajdach. Podmiot od którego Wnioskodawca wynajmuje samochody osobiście dostarcza samochód do uczestnictwa w rajdzie na miejce wskazane w umowie ( miejsce gdzie rozpoczyna się rajd) i odbiera samochód po rajdzie. Opisane we wniosku okoliczności wskazują zatem, że samochody te będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności gospodarczej w myśl art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Podkreślić jednak należy, że art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, oprócz ustalonych zasad używania pojazdów wykluczających ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, które powinna zawierac m.in. numer rejestracyjny pojazdu i dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji. Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Jednakże, jeżeli w toku prowadzonej działalności gospodarczej samochód nie będzie poruszał się po drogach publicznych, jak będzie to mieć miejsce w rozpatrywanej sprawie, tylko wyłącznie będzie użytkowany do uczestnictwa w rajdach, to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonywania wpisów w zaprowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. W tym bowiem konkretnym przypadku brak będzie trasy (przebiegu), którą należałoby ewidencjonować. Udział w rajdzie, nie jest równoznaczny z tym, że pojazd był używany na „trasie” w rozumieniu art. 86 ust. 7 pkt 4 lit. c ustawy.

Ponadto Wnioskodawca w oparciu o art. 86a ust. 12 ustawy o VAT będzie zobowiązany do złożenia informacji VAT-26.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca takiej ewidencji nie prowadzi, nie złożył również informacji VAT-26. W konsekwencji uznać należy, że Wnioskodawcy przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu czynszu i pozostałych wydatków związanych z wynajmowanymi do rajdów samochodami osobowymi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.