Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1138/14-2/KT
z 11 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników Instytutu w konferencjach naukowych organizowanych przez podmioty zagraniczne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników Instytutu w konferencjach naukowych organizowanych przez podmioty zagraniczne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Instytut (dalej: „Instytut”) z siedzibą w W., jest placówką naukowo-badawczą (instytutem badawczym) działającą w oparciu o ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. 2010 r. Nr 96, poz. 618, z późn. zm.) oraz inne przepisy prawa i statut, zajmującą się kompleksowo problematyką kształtowania warunków pracy zgodnie z psychofizycznymi możliwościami człowieka. Przedmiotem działania Instytutu jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych prowadzących do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych w zakresie ochrony pracy w dziedzinie bezpieczeństwa, higieny pracy i ergonomii oraz wykonywanie innych zadań szczególnie ważnych dla osiągnięcia celów polityki społeczno-gospodarczej państwa w tej dziedzinie.

Do zadań Instytutu zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie nadania Instytutowi statusu państwowego Instytutu Badawczego, należy między innymi:

• upowszechnianie wyników prac, o których mowa w pkt 1, przez wydawnictwa, publikacje, konkursy, wystawy, konferencje naukowe, sympozja i seminaria;
  

• podejmowanie działalności w zakresie doskonalenia metod prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych;
  

• tworzenie programów i pomocy edukacyjnych dla systemu edukacji narodowej oraz prowadzenie szkoleń i kształcenia podyplomowego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii.
  
  
  

Z kolei, do obowiązków pracowników zatrudnionych w Instytucie, zgodnie z ustawą o instytutach badawczych, należy realizacja zadań statutowych Instytutu, w szczególności poprzez:

• twórczą działalność naukową polegającą na rozwiązywaniu problemów naukowych;
  

• wprowadzanie do praktyki wyników badań naukowych lub prac rozwojowych;
  

• podnoszenie swoich kwalifikacji;
  

• upowszechnianie osiągnięć nauki, w tym poprzez publikacje oraz aktywny udział w życiu naukowym.
  
  
  

Instytut jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

W celu realizacji swoich podstawowych zadań, Instytut ponosi opłaty za uczestnictwo pracowników w imprezach z dziedziny nauki i edukacji, które odbywają się poza granicami kraju (w krajach Wspólnoty i w państwach trzecich). Imprezy organizowane są w różnych formach, w szczególności: konferencji, sympozjów i seminariów.

Na ww. spotkaniach pracownicy Instytutu wygłaszają własne prelekcje, referaty, mają też możliwość zabierania głosu w panelach dyskusyjnych na dany temat. Na tej samej konferencji uczestnicy mogą zatem występować w sposób aktywny, jak i bierny - pracownik uczestniczy w konferencji wyłącznie jako słuchacz. W trakcie tych form kształcenia propagowana oraz pozyskiwana jest wiedza na określony temat, uczestnicy uzyskują wiadomości i materiały, które pozwalają na uzupełnianie wiedzy i rozwijanie swojego dorobku naukowego, zdobywają nową wiedzę teoretyczną i praktyczną lub też uzupełniają już posiadaną.

W związku z powyższym, niewątpliwie są to imprezy o charakterze naukowym i edukacyjnym. Aby móc uczestniczyć w konferencji/sympozjum/seminarium, pracownik/instytut zobowiązany jest przed terminem spotkania wnieść opłatę i wówczas nabywane jest prawo wstępu na ww. imprezę. Opłata za uczestnictwo w ww. imprezie może obejmować również wyżywienie, noclegi, materiały konferencyjne, imprezy towarzyszące.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ww. usługi traktować należy jako usługi wstępu na imprezy naukowe i edukacyjne, wymienione w art. 28g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to czy miejsce świadczenia ww. usług jest w miejscu, w którym te imprezy faktycznie się odbywają i w związku z tym dla Instytutu zakup powyższych usług nie stanowi importu usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie zaś do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z zasadą ogólną, wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na potrzeby stosowania regulacji dotyczących miejsca świadczenia usług, ustawodawca zdefiniował pojęcie podatnika. Zgodnie z art. 28a pkt 1 ustawy, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Od ogólnej zasady ustalania miejsca świadczenia usług ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Jednym z przykładów takiego odstępstwa od zasady ogólnej są np. usługi w zakresie edukacji, kultury, sztuki, sportu i rozrywki.

Ustawodawca rozróżnił w ustawie o VAT:

• usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy oraz usługi pomocnicze związane z usługami wstępu na te imprezy (art. 28g ust. 1);
  

• usługi w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz usługi podobne do tych usług, takie jak targi, wystawy oraz usługi pomocnicze do tych usług, w tym świadczenie usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach (art. 28g ust. 2).
  
  
  

Jeśli usługobiorcą jest podatnik, wówczas miejscem opodatkowania ww. usług jest:

• dla usług wstępu na imprezy kulturalne, o których mowa w art. 28g ust. 1 ustawy - miejsce, gdzie imprezy te faktycznie się odbywają;
  

• dla usług, o których mowa w art. 28g ust. 2 - miejsce gdzie usługobiorca ma siedzibę (zasada ogólna z art. 28b ust. 1).
  
  
  

Stosownie do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi, wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Usługi wstępu polegają na tym, że nabywcy zostaje przyznane prawo do uczestniczenia w danej imprezie, czyli znajdowania się w miejscu, w którym odbywa się ta impreza. Zgodnie z art. 32 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L nr 77/1, z późn. zm.), usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Ust. 2 w ww. art. 32 rozporządzenia uściśla, iż usługi wstępu, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie w szczególności do m.in. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Przy czym zasada powyższa nie dotyczy korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

Z powyższych przepisów wynika, że usługi wstępu na różnego rodzaju imprezy naukowe, edukacyjne polegają na tym, że usługobiorca po dokonaniu płatności uzyskuje prawo do uczestniczenia w określonym wydarzeniu. Nabycie tego typu usługi może, lecz nie musi wiązać się z otrzymaniem biletu uprawniającego do wstępu na określoną imprezę.

Uczestnictwo w wydarzeniu może mieć charakter zarówno czynny (gdy udział w konferencji obejmuje wygłoszenie własnych prelekcji, referatów, bądź np. zabieranie głosu w panelu dyskusyjnym na dany temat), jak i bierny (pracownik uczestniczy wyłącznie jako słuchacz). Usługa wstępu w rozumieniu art. 28g ust. 1 u.p.t.u. nie jest uzależniona od stopnia aktywności danego uczestnika w imprezie naukowej czy edukacyjnej. Przepisy mówią o udziale w konferencji lub seminarium bez względu na to jaki jest jego (udziału) charakter.

Należy więc uznać, że wniesienie tzw. opłaty konferencyjnej/rejestracyjnej za udział pracowników w konferencji, seminarium lub sympozjum, jest zapłatą za usługi wstępu na wydarzenia z zakresu edukacji i nauki i miejscem opodatkowania, jeśli nabywcą jest podatnik, będzie miejsce, w którym te imprezy się odbywają.

Podobnego zdania są organy podatkowe, uzasadniając swoje stanowisko tym, że zakup biletu wstępu np. na konferencję lub seminarium nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym. Wnoszone opłaty dotyczą zazwyczaj udziału np. w konferencji a nie samego wstępu. Usługobiorca uczestniczy w takiej imprezie nie ograniczając się tylko do fizycznego wstępu do miejsca, w którym się ona odbywa, ale ma prawo do udziału w prelekcjach i wykładach.

Przykładem mogą być interpretacje indywidualne:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 grudnia 2012 r., nr IPTPP2/443-843/12-3/AW;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 października 2012 r, nr IBPP4/443-336/12/PK.
  
  
  

Wyczerpującego wyjaśnienia udzielił również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2013 r., nr IPPP3/443-1171/12-2/KT:

„(...) Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - instytut naukowy - jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. W ramach działalności Instytut ponosi opłaty za uczestnictwo swoich pracowników w konferencjach z dziedziny nauki i edukacji, które odbywają się za granicą (w krajach Wspólnoty i w państwach trzecich). Instytut nabywa powyższe usługi w celu umożliwienia kadrze kształcenia się oraz w celu wymiany osiągnięć w dziedzinie nauki. Charakter uczestnictwa w konferencjach pracowników Instytutu może być zarówno aktywny - gdy udział w konferencji obejmuje wygłoszenie własnych prelekcji, referatów, jak i bierny - gdy pracownik uczestniczy w konferencji wyłącznie jako słuchacz.

W przedmiotowej sprawie mamy niewątpliwie do czynienia z uczestnictwem pracowników Instytutu w konferencjach naukowych. Wnioskodawca, nabywając opisane we wniosku usługi, działa jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy i jest zainteresowany uczestniczeniem Jego pracowników w określonych imprezach o charakterze naukowym. Opłata za uczestnictwo dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (tu: w konferencji naukowej), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem, podmiot nabywający usługę wstępu na konferencję naukową umożliwia pracownikom szeroki dostęp do konferencji, nie ograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie ona się odbywa.

Tym samym, opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę za uczestnictwo swoich pracowników w zagranicznych konferencjach naukowych, o których mowa we wniosku, należy uznać za nabycie usług wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje) się odbywają, tj. opodatkowanych zgodnie z brzmieniem art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.”

Podsumowując, Instytut, który spełnia kryteria podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, w celu zrealizowania swoich podstawowych zadań w zakresie upowszechniania wyników prac, nabywa usługi uczestnictwa swoich pracowników w określonych imprezach o charakterze naukowym czy edukacyjnym. Usługi wstępu na tego typu imprezy obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Przy czym opłata dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (w tym przypadku: w konferencji/sympozjum/seminarium naukowym), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Usługa wstępu obejmuje zatem, co do zasady, prawo do udziału w prelekcjach, wykładach, warsztatach, panelach dyskusyjnych, konsumpcji serwowanych w ramach konferencji posiłków czy uczestnictwa w imprezach integracyjnych przewidzianych w programie konferencji, czyli te elementy, które z reguły zawierają się w tzw. opłacie konferencyjnej/rejestracyjnej.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Instytutu usługi uczestnictwa w wydarzeniach, o których mowa we wniosku, należy uznać za usługi wstępu, których miejsce świadczenia, zgodnie art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, znajduje się w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje/sympozja/seminaria naukowe) się odbywają. W związku z tym, że miejscem świadczenia nie jest terytorium Polski, dla Instytutu zakup powyższych usług nie stanowi importu usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy przy tym zaznaczyć, że od dnia 1 kwietnia 2013 r. cytowany przez Stronę przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy brzmi następująco:

„Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:

• w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
  

• w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.”
  
  

Powyższa zmiana przepisu nie ma jednak wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.