Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4511-131/15/BJ
z 20 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2015 r. (data wpływu do Biura – 20 lutego 2015 r.), uzupełnionym 29 kwietnia 2015r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dotacji do kosztów wymiany nieekologicznego kotła c.o. w ramach Programu Ograniczenia Niskiej Emisji –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dotacji do kosztów wymiany nieekologicznego kotła c.o. w ramach Programu Ograniczenia Niskiej Emisji.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 20 kwietnia 2015 r. znak: IBPB II/1/4511-131/15/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 29 kwietnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Miasto realizuje Program Ograniczenia Niskiej Emisji polegający na wymianie przez osoby fizyczne będące właścicielami nieruchomości na terenie miasta nieekologicznych kotłów c.o. na nowe niskoemisyjne. Uczestnik programu pokrywa część kosztów programu, natomiast reszta pokrywana jest ze środków gminy.

W piśmie z 24 kwietnia 2015 r. (wpływ do Biura – 29 kwietnia 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że podstawą wypłaty dofinansowania kosztów wymiany nieekologicznego kotła c.o. w ramach Programu Ograniczenia Niskiej Emisji dla miasta była umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, instalatorem ww. kotła, tj. firmą X, a operatorem programu, tj. M. spółka z o.o. Przedmiotem umowy było dostarczenie kotła wraz z dokumentacją techniczną i warunkami gwarancji oraz serwisu, przeprowadzenie demontażu oraz przekazanie starego kotła c.o. operatorowi do zniszczenia na podstawie protokołu przekazania oraz montaż nowego kotła i jego uruchomienie. Wymiana kotła została zlecona przez Wnioskodawcę na podstawie ww. umowy.

Świadczenie otrzymane przez Wnioskodawcę od gminy jest dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, ponieważ rozliczenie udzielonego przez gminę dofinasowania i kontrola zrealizowanego zadania następuje przed wydatkowaniem środków, jest ono bezzwrotne i służy realizacji celu publicznego związanego z wykonywaniem zadań własnych gmin.

Faktura za wykonanie usługi wystawiona została na Wnioskodawcę, jednak Wnioskodawca wpłacił tylko 40% kwoty przedmiotowego zadania jako wkład finansowy w formie przedpłaty na wskazane przez instalatora konto, natomiast Urząd Miejski z budżetu gminy pokrył resztę należności bezpośrednio na konto instalatora.

Program Ograniczania Niskiej Emisji jest programem rządowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściciel nieruchomości (osoba fizyczna) biorący udział w programie, który spełnił warunki określone w regulaminie i otrzymał dotację, będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przyznanej dotacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ dofinansowanie z budżetu gminy dla osób fizycznych na zadanie modernizacji kotłowni ma charakter dotacji, to zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód podatnika z tytułu tej dotacji jest wolny od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Z treści wskazanego przepisu jednoznacznie wynika, iż aby dotacja (i to dotacja w rozumieniu ustawy o finansach publicznych) mogła korzystać ze zwolnienia, to winna być otrzymana z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Tym samym dla celów zastosowania tegoż zwolnienia nie wystarczy aby otrzymana dotacja była dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Koniecznym jest także, aby taka dotacja przyznana została przez budżet państwa albo jednostkę samorządu terytorialnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Miasto realizuje Program Ograniczenia Niskiej Emisji polegający na wymianie przez osoby fizyczne będące właścicielami nieruchomości na terenie miasta nieekologicznych kotłów c.o. na nowe niskoemisyjne. Uczestnik programu pokrywa część kosztów programu, natomiast reszta pokrywana jest ze środków gminy. Podstawą wypłaty dofinansowania kosztów wymiany nieekologicznego kotła c.o. w ramach ww. programu była umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, instalatorem ww. kotła, tj. firmą X, a operatorem programu, tj. M. spółka z o.o. Przedmiotem umowy było dostarczenie kotła wraz z dokumentacją techniczną i warunkami gwarancji oraz serwisu, przeprowadzenie demontażu oraz przekazanie starego kotła c.o. operatorowi do zniszczenia na podstawie protokołu przekazania oraz montaż nowego kotła i jego uruchomienie. Faktura za wykonanie usługi wystawiona została na Wnioskodawcę, jednak Wnioskodawca wpłacił tylko 40% kwoty przedmiotowego zadania jako wkład finansowy w formie przedpłaty na wskazane przez instalatora konto, natomiast Urząd Miejski z budżetu gminy pokrył resztę należności bezpośrednio na konto instalatora.

W związku z powyższym stwierdza się, że jeżeli formą udzielonego przez Miasto dofinansowania jest istotnie dotacja w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 885, ze zm.) wypłacana z budżetu Miasta to dotacja ta mieści się w kategoriach dotacji zwolnionych od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że częściowe sfinansowanie kosztów wymiany kotła c.o. stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który z uwagi na to, że był dotacją z budżetu gminy – jednostki samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przyznanej dotacji.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.