Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-69/15/LŻ
z 15 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 27 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wyodrębnionego Departamentu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania czynności związanej z jego przeniesieniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wyodrębnionego Departamentu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania czynności związanej z jego przeniesieniem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym. Jedynymi udziałowcami Spółki są dwie osoby fizyczne również będące polskimi rezydentami (łącznie zwane dalej „Wspólnikami”).

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i wdrażania systemów monitorowania i zarządzania pojazdami w oparciu o technologie GPS i GSM/GPRS (Systemy Spółki umożliwiają bieżące monitorowanie floty samochodowej oraz pozwalają na skuteczne zarządzanie pojazdami w przedsiębiorstwie). Spółka oferuje swoim klientom również usługi związane ze sprzedawanymi przez nią produktami – profesjonalny serwis gwarancyjny i pogwarancyjny.

Działalność w powyżej opisanym zakresie jest uznawana za działalność podstawową Spółki.

Spółka jest właścicielem nieruchomości zabudowanej kamienicą (dalej „Nieruchomość”). Nieruchomość jest przez Spółkę wynajmowana. Nieruchomość nie jest wykorzystywana przez Spółkę do prowadzenia działalności podstawowej.

Spółka wydzieliła w swoich ramach odrębny departament o nazwie „…” (dalej „Departament”). Utworzenie Departamentu nastąpiło w drodze uchwały Zarządu Spółki. Celem wyodrębnienia Departamentu było stworzenie wyspecjalizowanej, organizacyjnie i finansowo wyodrębnionej w ramach Spółki struktury realizującej zadania gospodarcze w zakresie wynajmu Nieruchomości. Wraz z utworzeniem Departamentu formalnie rozdzielono dwie sfery działalności operacyjnej Spółki: działalność podstawową Spółki oraz działalność związaną z wynajmem i zarządzaniem Nieruchomością.

W uchwale dotyczącej utworzenia Departamentu postanowiono, że działalność Departamentu będzie polegała na wynajmie i zarządzaniu Nieruchomością. Postanowiono także, że siedziba Departamentu będzie mieścić się na terenie Nieruchomości (czyli będzie znajdować się w innym miejscu niż główna siedziba Spółki).

Prowadzenie spraw Departamentu powierzono kierownikowi Departamentu. Spółka podpisała z kierownikiem Departamentu umowę zlecenia. Do zajmowania się sprawami Departamentu, na mocy uchwały wydzielającej Departament, oddelegowano dodatkowo dwóch pracowników, którzy objęli w Departamencie stanowiska specjalisty do spraw administracyjno-księgowych oraz specjalisty do spraw technicznych (dalej „Pracownicy”). W celu formalnego przekazania Pracownikom stanowisk w Departamencie sporządzono aneksy do umów o pracę.

Zgodnie z podjętą uchwałą utworzony Departament został wyposażony w składniki majątkowe. Do wyłącznej dyspozycji Departamentu przypisano Nieruchomość oraz inne składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia przypisanej Departamentowi działalności gospodarczej (samochód, komputery, telefon komórkowy). Jak była o tym mowa, Departament posiada również odrębną nazwę, pod którą buduje własną markę – „….”.

W systemie księgowym Spółki dokonano podziału kont księgowych w taki sposób, aby możliwe było wydzielenie kosztów i przychodów związanych z Departamentem oraz pozostałą działalnością Spółki (działalnością podstawową). Spółka odrębnie ewidencjonuje (oznacza) faktury wystawiane w ramach Departamentu (faktury związane z najmem Nieruchomości) i faktury otrzymywane w związku z prowadzeniem działalności przez Departament (faktury kosztowe). Departament posiada odrębny rachunek bankowy, którym posługuje się we wszystkich rozliczeniach związanych z jego działalnością. W uchwale dotyczącej wydzielenia postanowiono, że Departament będzie samodzielnie sporządzał sprawozdanie finansowe ze swojej działalności. W związku z tym, Spółka ma możliwość ustalenia przychodów, kosztów, należności i zobowiązań oraz wartości majątku trwałego Departamentu.

Departament świadczy usługi najmu na rzecz podmiotów zewnętrznych. Departament ma własnych klientów, którym świadczy usługi w zakresie wynajmu pomieszczeń w Nieruchomości. Klienci korzystający z usług Departamentu z reguły nie korzystają z innych usług zapewnianych przez Spółkę (usług w zakresie działalności podstawowej). W związku z prowadzeniem działalności za pośrednictwem Departamentu Spółka zawiera nie tylko umowy najmu z podmiotami wynajmującymi lokale w Nieruchomości, ale również inne umowy niezbędne do prowadzenia działalności polegającej na wynajmie Nieruchomości (umowy z dostawcami mediów do Nieruchomości, umowy związane z wykonaniem prac budowlano-remontowych w Nieruchomości, umowa o administrowanie Nieruchomością, itp.).

Spółka pragnie wyjaśnić, że Wspólnicy są również właścicielami udziałów innej spółki z o.o. (dalej „Spotka Przejmująca”). Celem pełnego wyjaśnienia stanu faktycznego Spółka pragnie dodać, że Wspólnicy są jednymi udziałowcami Spółki Przejmującej. W związku z tym Spółka Przejmująca może być uznawana za „spółkę siostrę” względem Spółki. Przedmiotem działalności Spółki Przejmującej jest między innymi wynajem i zarządzanie nieruchomościami.

Obecnie rozważany jest podział Spółki. Podział ten miałby zostać przeprowadzony poprzez wydzielenie, tj. w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, (dalej „k.s.h.”) i polegałby na przeniesieniu do Spółki Przejmującej części majątku Spółki wyodrębnionej w ramach Departamentu. Na Spółkę Przejmującą zostałyby przeniesione wszystkie składniki majątkowe – materialne i niematerialne (w tym zobowiązania) związane z prowadzeniem działalności polegającej na wynajmowaniu powierzchni w Nieruchomości tj. związane z prowadzeniem działalności przez Departament (dalej: „Majątek Wydzielany”):

-Nieruchomość,

-Składniki majątkowe Departamentu takie jak samochód, komputery, telefon, itp.

-Prawo do bazy danych klientów,

-Prawa i zobowiązania wynikające z umów zawartych z dostawcami mediów do Nieruchomości, w tym w szczególności:

• z umowy o dostarczanie paliwa gazowego,
• z umowy o zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków,
• z umów sprzedaży energii elektrycznej oraz zapewnienia usługi dystrybucji energii elektrycznej,
• z umowy sprzedaży energii cieplnej,

-Prawa i zobowiązania wynikające z umowy o administrowanie Nieruchomością,

-Prawa i zobowiązania wynikające z umów najmu lokalów w Nieruchomości,

-Prawa i zobowiązania wynikające z umów o pracę zawartych z Pracownikami. Pracownicy zostaliby przejęci przez Spółkę Przejmującą na podstawie art. 231 Kodeksu pracy,

-Prawa i zobowiązania wynikające z umowy zlecenia na prowadzenie spraw Departamentu zawartej z kierownikiem Departamentu,

-Prawa i zobowiązania wynikające z umowy na wykonanie prac budowlano-remontowych w Nieruchomości,

-Prawa i zobowiązania wynikające z umowy na badania archeologiczne i na nadzór archeologiczny Nieruchomości.

W wyniku podziału Spółki i przeniesienia Majątku Wydzielanego do Spółki Przejmującej w Spółce Przejmującej doszłoby do podwyższenia kapitału zakładowego. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym zostałyby objęte w całości przez Wspólników.

Rozdzielenie dwóch pól aktywności gospodarczej Spółki (tj. działalności podstawowej Spółki oraz działalności w zakresie wynajmu powierzchni w Nieruchomości) i przeniesienie działalności związanej z wynajmem Nieruchomości do Spółki Przejmującej jest uzasadnione przede wszystkim względami biznesowymi (lepsze zarządzanie każdym z obszarów prowadzonej działalności gospodarczej). Podział Spółki ma umożliwić podniesienie efektywności obu rodzajów działalności oraz uporządkowanie struktury organizacyjnej.

Po podziale Spółka Przejmująca ma kontynuować działalność w zakresie najmu i zarządzania Nieruchomością, Spółka ma natomiast kontynuować prowadzenie działalności podstawowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, związany z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Departament, tworzący Majątek Wydzielany, który ma zostać przeniesiony na Spółkę Przejmującą w wyniku podziału Spółki, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa?
2. Czy czynność przeniesienia Majątku Wydzielanego na Spółkę Przejmującą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko własne Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania 1:

W opinii Spółki zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, związany z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Departament, tworzący Majątek Wydzielany, który ma zostać przeniesiony na Spółkę Przejmującą w wyniku podziału Spółki, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Uzasadnienie stanowiska własnego Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania 1:

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT przez pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z powyższą definicją należy uznać, że aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

1. musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki przedsiębiorstwa muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wskazane zadania gospodarcze.
   
   

Takie rozumienie definicji ZCP znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z dnia 12 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 2222/09 oraz w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego (przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 sierpnia 2013 r., znak IBPP4/443-204/13/PK, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2012 r., znak IPPP2/443-718/12-2/BH, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 października 2014 r. znak IPTPP4/443-562/14-2/JM czy w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 listopada 2014 r. znak IPPP1/443-1155/14-2/JŻ).

W świetle powyższego, aby uznać dany zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Oznacza to, że do uznania danego zespołu składników majątkowych za ZCP nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, lecz musi się ona odznaczać odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) będących w posiadaniu jednego podmiotu, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Spółka uważa, że zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, związanych z realizacją działalności gospodarczej przez Departament, który ma wejść w skład Majątku Wydzielanego i podlegać przeniesieniu na Spółkę Przejmującą stanowi ZCP, gdyż:

1. stanowi on zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. jest wydzielony organizacyjnie,
3. jest wydzielony pod względem finansowym,
4. służy do realizacji określonych zadań gospodarczych (wydzielenie funkcjonalne) i może stanowić przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące owe zadania gospodarcze.
   
   

Ad. 1 Zespół składników materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań

Zgodnie z pierwszym z wymagań, dla istnienia ZCP konieczne jest aby składały się na nią składniki majątkowe, zarówno materialne jak i niematerialne, w tym zobowiązania. W ustawie VAT brak jest definicji doprecyzowującej o jakich składnikach materialnych i niematerialnych jest mowa. Przyjmuje się, że chodzi tu np. o środki trwałe, wierzytelności, prawa, itp. Ponadto ustawodawca wprost określił, że w skład ZCP wchodzą również zobowiązania.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, ZCP nie jest sumą poszczególnych przypadkowych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie (por. np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 14 stycznia 2014 r. sygn. IPTPB3/423-428/13-2/PM).

Zdaniem Spółki opisany w części G wniosku zespół składników tworzących Departament, które mają być przejęte przez Spółkę Przejmującą w ramach nabycia Majątku Wydzielanego, jest zespołem składników materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań. Jak była o tym mowa, w wyniku podziału Spółki i przekazania Majątku Wydzielanego Spółce Przejmującej, Spółka Przejmująca ma nabyć składniki materialne (Nieruchomość, samochód, komputery, itp.) oraz niematerialne (prawo do bazy danych klientów, prawa wynikające z umów zawartych z najemcami, dostawcami mediów, Pracownikami, itp.). Spółka Przejmująca ma również przejąć zobowiązania związane z funkcjonowaniem Departamentu (zobowiązania wynikające z umów z dostawcami mediów, z umowy o prowadzenie prac budowlano-remontowych, z umów z Pracownikami, z umowy o administrowanie Nieruchomością, itp.).

W opinii Spółki elementy Majątku Wydzielanego tworzą spójną całość, pozwalającą na prowadzenie działalności w zakresie wynajmu. Spółka uważa, że elementy tworzące Majątek Wydzielany pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach, co pozwala na mówienie o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych składników.

Ad. 2 Wydzielenie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne zachodzi, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa. Ocena, czy dany zespół składników majątkowych jest ZCP, czy też nie, dokonywana jest na dzień zbycia. Istotne jest zatem to, czy składniki majątkowe stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy, a nie to czy będą one tworzyć ZCP u nabywcy.

O najwyższym stopniu wyodrębnienia organizacyjnego można mówić w sytuacji, gdy w ramach przedsiębiorstwa zbywcy doszło do wyodrębnienia oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Należy jednak podkreślić, że pojęcie wyodrębnienia organizacyjnego nie jest równoznaczne z wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym. W związku z tym, do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP nie jest konieczne wyodrębnianie części przedsiębiorstwa w formie oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Zdaniem organów podatkowych dany zespół składników majątkowych jest wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa utworzony został na przykład wydział, zakład, czy dział (por np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 października 2014 r., znak IPPP2/443-720/14-2/RR, czy interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 września 2014 r., znak ILPP1/443-526/14-3/MK). Za wyodrębnieniem organizacyjnym może przemawiać także struktura zarządzania, podległość służbowa i funkcjonalna pracowników danej jednostki wewnętrznej, itp. (por. np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 lutego 2012 r., znak IBPP3/443-1257/11/KO, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2009 r., znak IPPP2/443-174/09-3/MK).

Zdaniem Spółki Departament został wyodrębniony organizacyjnie. Spółka uważa, że o wydzieleniu organizacyjnym Departamentu w jej strukturach świadczy m.in.:

• Fakt podjęcia przez Zarząd formalnej uchwały o utworzeniu Departamentu,
• Przypisanie do Departamentu odrębnej nazwy „….”,
• Podpisanie umowy zlecenia na prowadzenie spraw Departamentu z kierownikiem Departamentu,
• Przypisanie do Departamentu Pracowników, którzy służbowo odpowiadają przed kierownikiem Departamentu.
• Wyznaczenie siedziby Departamentu w innym miejscu niż siedziba Spółki.
  
  

Ad. 3 Wydzielenie finansowe

Wyodrębnienie finansowe ZCP oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP, a ściślej do realizowanych przez ZCP zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową. Konieczność wyodrębnienia finansowego ZCP nie oznacza automatycznie, że ZCP musi być samobilansującym się oddziałem.

W judykaturze podkreśla się, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (wyrok WSA w Szczecinie z dnia 2 czerwca 201l r., sygn. I SA/Sz 197/11 czy WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2011 r., sygn. III SA/Wa 1765/10). NSA w wyroku z dnia 15 listopada 2012 r. sygn. akt II FSK 692/11, przedstawił natomiast następujące stanowisko: „Rozważając kwestię wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć między innymi na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze. Wyodrębnienie finansowe oznacza natomiast możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań”. Analogiczny pogląd wyrażony został również w indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 sierpnia 2013 r., znak IBPBI/2/423-557/13/PH, w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2014 r., znak IPPP2/443-615/14-2/KBr, czy w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 września 2014 r., znak IBPP4/443-256/14/LG).

Wystarczające jest zatem wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów rachunkowości zarządczej, jeśli polega ono na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 201l r., sygn. III SA/Wa 1765/10). Z analizy interpretacji podatkowych wynika, że o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć między innymi plan kont danej spółki, czy sprawozdawczość finansowa (tak np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 grudnia 2011 r., znak IBPBI/2/423-1186/11/MO). Zdaniem organów podatkowych o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć sposób wystawiania dokumentów księgowych pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów do odpowiedniej części przedsiębiorstwa (tak np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 maja 2009r., znak ILPP2/443-319/09-4/MR).

Spółka uważa, że o wydzieleniu finansowym Departamentu w jej strukturach świadczy to, że:

• Spółka wyodrębniła konta księgowe dotyczące Departamentu, na których ewidencjonuje przychody i koszty związane z działalnością Departamentu,
• Spółka odpowiednio oznacza faktury związane z prowadzeniem działalności przez Departament,
• Departament posiada odrębne konto bankowe,
• Departament zobowiązany jest do sporządzania sprawozdania finansowego,
• Księgi rachunkowe Spółki są prowadzone w sposób pozwalający na wyodrębnienie należności i zobowiązań związanych z działalnością prowadzoną w ramach Departamentu.
  
  

Ad. 4 Wydzielenie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako zdolność ZCP do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Zatem aby zespół składników materialnych i niematerialnych mógł być uznany za ZCP, musi posiadać potencjalną zdolność do ewentualnego funkcjonowania na rynku jako samodzielny „podmiot gospodarczy. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach wyrażają opinię, że istotne jest to, aby wyodrębniony majątek był wystarczający (kompletny), aby bez jakichkolwiek uzupełnień kontynuowana mogła być działalność gospodarcza, jaka była dotychczas prowadzona z jego wykorzystaniem (por np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 lutego 2012 r., znak IBPP3/443-1257/11/KO). Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W wyroku NSA z dnia 23 marca 2012 r. Sąd podkreślił, że brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych: „istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest prowadzenie działalności gospodarczej poprzez realizację określonych zadań gospodarczych, które mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcingf)”

Z uwagi na powiązanie składników majątkowych przypisanych do Departamentu oraz fakt, iż do Departamentu zostali „przypisani” Pracownicy, a do zarządzania Departamentem wyznaczono kierownika, można argumentować, że Departament jest zdolny do samodzielnego prowadzenia przypisanej mu działalności w zakresie wynajmu i zarządzania Nieruchomością. Działalność ta może być prowadzona w ramach Spółki, jak również może być skutecznie kontynuowana po wydzieleniu Departamentu poza struktury Spółki.

Innymi słowy Spółka uważa, że w jej ramach Departament działa jako wyspecjalizowana jednostka organizacyjna, samodzielnie realizuje powierzone mu zadania i może kontynuować prowadzoną działalność w ramach Spółki Przejmującej, bez konieczności przeprowadzania w tym celu jakichkolwiek dodatkowych zmian restrukturyzacyjnych. Tym samym, w ocenie Wnioskodawczyni, Departament posiada pełną zdolność do potencjalnego funkcjonowania na rynku jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące swoje zadania gospodarcze.

Stanowisko własne Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania 2:

Zdaniem Spółki czynność przeniesienia Majątku Wydzielanego na Spółkę Przejmującą nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska własnego Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania 2:

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. W związku z tym, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP czynność ta nie podlega przepisom Ustawy VAT. „Zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowiznę, czy przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu, (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 listopada 2014 r., znak IBPP3/443-875/14/JP).

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 września 2014 r., znak IPPP2/443-576/14-2/AO, również przejęcie ZCP w drodze podziału spółki stanowi transakcję zbycia w rozumieniu przepisu art. 6 pkt 1 ustawy VAT: „Nie budzi wątpliwości, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu Spółek Handlowych podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę łub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności. Tym samym, podział spółki przez wydzielenie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, o ile przedmiotem dostawy jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.” Podobny pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 16 maja 2014 r., znak IBPP4/443-134/14/EK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 października 2014 r., znak ILPPl/443-642/13-2/AWa.

Jak była o tym mowa Spółka uważa, że Majątek Wydzielany, który zostanie przeniesiony na Spółkę Przejmującą, stanowić będzie ZCP. W związku z tym, czynność przeniesienia Majątku Wydzielanego na Spółkę Przejmującą nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.