Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-118/15-4/MR
z 22 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 7 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 29 kwietnia 2015 r., Nr IPTPB1/4511-118/15-2/MR, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 29 kwietnia 2015 r. (data doręczenia 30 kwietnia 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 7 maja 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2006 r. Wnioskodawca wprowadził do nowopowstałej Spółki jawnej środki trwałe – grunty, prawo wieczystego użytkowania gruntu i budynki. Wartość początkową środków trwałych ustalono na podstawie wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę w oparciu o wartości rynkowe. Środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Odpisy amortyzacyjne są dokonywane zgodnie z art. 22h ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

W 2006 r. Wnioskodawca zadał pytanie o zdarzenie przyszłe: czy w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych, będących przedmiotem wkładu do Spółki jawnej, opodatkowaniu podlegać będzie różnica pomiędzy przychodem, a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi jako różnica wartości początkowej wykazanej w ewidencji środków trwałych, a dokonanymi odpisami amortyzacyjnymi?

Na zadane pytanie Wnioskodawca otrzymał interpretację podatkową Nr …. (nr w systemie: ….) z dnia 17 maja 2006 r., która potwierdziła Jego stanowisko.

W 2014 r. Spółka jawna dokonała sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu. W związku z tym ma zastosowanie art. 22 ust. 8a cytowanej wyżej ustawy.

W piśmie z dnia 6 maja 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że:

• przedmiotem działalności Spółki jawnej jest wynajem nieruchomości oraz usługi transportowe,
  

• siedziba Spółki jawnej znajduje się w …,
  

• udział Wnioskodawcy w zyskach i stratach Spółki jawnej wynosi 96%,
  

• Spółka jawna prowadzi ewidencję podatkową w postaci książki przychodów i rozchodów,
  

• środki trwałe, o których mowa we wniosku, były wykorzystywane w prowadzonej działalności Spółki jawnej.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Co będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży przez Spółkę jawną wniesionego w 2006 r. do Spółki jawnej prawa wieczystego użytkowania gruntu?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, koszty uzyskania przychodu przy sprzedaży przez Spółkę jawną prawa wieczystego użytkowania gruntu wniesionego do niej jako wkład niepieniężny ustala się w wysokości wartości prawa użytkowania wieczystego określonej przez wspólników na dzień wniesienia wkładu do Spółki, nie wyższej jednak od jego wartości rynkowej. Koszty zostaną ustalone proporcjonalnie do wysokości udziału Wnioskodawcy w zyskach Spółki jawnej.

Spółka jawna jest spółką osobową, która może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązani, ma więc zdolność do czynności prawnych, lecz nie jest osobą prawną, a na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spółka ta nie jest podatnikiem.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych na podstawie ww. ustawy odnosi się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg. W świetle powyższego to wspólnicy, a nie Spółka jawna, płacą podatek dochodowy proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach (stratach) Spółki jawnej.

Przychód z odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu będącego środkiem trwałym stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Do ustalania wartości początkowej wniesionego prawa wieczystego użytkowania gruntu zastosowanie miał art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do końca 2010 r.). Na podstawie tego przepisu, za wartość początkową środka trwałego nabytego w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki jawnej uważa się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu wartość tego środka trwałego, nie wyższą od jego wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo wieczystego użytkowania gruntu nie podlega amortyzacji, dlatego też od wartości początkowej prawa wieczystego użytkowania grantu nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z art. 9 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478) wynika, że do przychodów z odpłatnego zbycia przedmiotu wkładu wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się zasady ustalania kosztów uzyskania przychodu obowiązujące na dzień 31 grudnia 2010 r.

Oznacza to, że w tym przypadku nie znajdzie zastosowania obowiązujący od 1 stycznia 2011 r. art. 22 ust. 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz jedynie art. 24 ust. 2 pkt 1 tej ustawy.

Stosownie do art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tych środków oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zatem z powyższych przepisów wynika, że koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania ustala się w wysokości ich wartości początkowej, tj. wartości początkowej ustalonej w umowie Spółki jawnej, nie wyższej jednak niż wartość rynkowa z dnia dokonania wkładu.

Na poparcie tego stanowiska Wnioskodawca wskazuje:

1. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 31 stycznia 2006 r. (Nr …) oraz z dnia 17 maja 2006 r. (Nr …),
2. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 1 września 2005 r. (Nr ….).
   
   

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży przez Spółkę jawną prawa wieczystego użytkowania gruntu wniesionego do tej Spółki jako wkład niepieniężny, kosztem uzyskania przychodu z tej sprzedaży będzie wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu ustalona przez wspólników Spółki jawnej, nie wyższa jednak od wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zyskach/stratach Spółki jawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo tutejszy Organ wskazuje, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników Spółki jawnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.