Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-96/15-4/SJ
z 21 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2015 r. (data wpływu 17 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 12 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 30 kwietnia 2015 r., Nr IPTPB1/4511-96/15-2/SJ, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 30 kwietnia 2015 r. skutecznie doręczono w dniu 4 maja 2015 r., następnie w dniu 12 maja 2015 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 11 maja 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca - Muzeum Sztuki prowadzi księgarnie, w których sprzedawane są wydawnictwa, katalogi i gadżety wyprodukowane przez Muzeum oraz przyjmowanie od podmiotów zewnętrznych w konsygnację. W przypadku towarów, które komitent powierza Muzeum, w celu sprzedaży w imieniu własnym, ale na rachunek komitenta, Muzeum otrzymuje prowizję konsygnacyjną, której wysokość zależy od umowy, jaka została zawarta pomiędzy Muzeum i danym podmiotem. Chcąc zachęcić pracowników Muzeum do zakupu ww. asortymentu Wnioskodawca zamierza wprowadzić rabat na niektóre pozycje. Program rabatowy dotyczyłby nie tylko zatrudnionych w Muzeum pracowników, ale także członków ich rodzin, członków tzw. karty klubowicza - (programu skupiającego przyjaciół Muzeum) oraz osób zwiedzających ekspozycje muzealne i dokonujących zakupów w księgarniach.

Propozycje przyznania rabatu:

1. 10% rabat od ceny detalicznej – tylko dla posiadaczy karty klubowicza na wszystkie wydawnictwa i przedmioty wydane przez Muzeum oraz przyjęte od zewnętrznych dostawców,
2. rabat dla pracowników oraz ich rodzin, posiadaczy karty klubowicza, zwiedzających i dokonujących zakupów w księgarniach – przyznawany uznaniowo przy zakupach powyżej
:
1. 150 zł – 5%,
2. 250 zł – 6%,
3. 400 zł – 7%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w związku z planowanym przez Wnioskodawcę wprowadzeniem rabatu na niektóre pozycje sprzedawane w księgarniach oraz z zastosowaniem rabatu przyznawanego przy zakupach powyżej progów: 150 zł, 250 zł i 400 zł, zakupy dokonywane przez pracowników Wnioskodawcy będą stanowiły przychód w postaci częściowo nieodpłatnego świadczenia, od którego Wnioskodawca zobowiązany będzie pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy dla pracowników, którzy są posiadaczami karty klubowicza zakup wszystkich wydawnictw i przedmiotów wydawanych przez Wnioskodawcę oraz przyjętych od zewnętrznych dostawców, będzie stanowić przychód z tytułu częściowo nieodpłatnego świadczenia, od którego Wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dwukierunkowy program rabatowy, który zamierza wprowadzić, adresowany jest do szerokiego grona potencjalnych klientów. Wysokość rabatu będzie zatem jednolita dla wszystkich grup mających możliwość skorzystania z zakupów ze zniżką, jak również nie będzie ona ulegała zmianie w odniesieniu do konkretnych osób i będzie taka sama dla potencjalnego grona pracowników oraz ich rodzin, posiadaczy karty klubowicza, zwiedzających i innych osób dokonujących zakupów w punktach sprzedaży Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że program posiadaczy karty klubowicza, oferowany przez Niego, umożliwia uczestnictwo szerszej grupie osób fizycznych, nie tylko pracownikom, ale wszystkim zainteresowanym sztuką i chcących uczestniczyć w życiu kulturalnym miasta. Program posiadaczy karty klubowicza adresowany jest więc do osób fizycznych, będących pracownikami Wnioskodawcy, jak i do osób niezwiązanych żadnym stosunkiem cywilnoprawnym z Wnioskodawcą.

Uwzględniając powyższe, brak indywidualnego charakteru udzielonego rabatu jest, zdaniem Wnioskodawcy, neutralny podatkowo dla beneficjentów korzystających z tej formy zakupów.

W praktyce udzielenie rabatu polega na obniżeniu ceny zakupu towarów, co oznacza, że potencjalny nabywca będzie zobligowany zapłacić kwotę, która będzie stanowić dla niego rzeczywistą i ostateczną cenę zakupu, a udzielenie rabatu skutkować będzie jedynie niższą ceną. W konsekwencji, samo obniżenie ceny nie będzie stanowiło dla klienta częściowo nieodpłatnego przysporzenia.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów, zgodnie z art. 9 ust. 1a cyt. ustawy.

W myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za nadgodziny nadliczbowe, rożnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, które ustala się zgodnie z art. 11 ust 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma konieczności kwalifikacji częściowo odpłatnego świadczenia, gdyż cena oferowanego towaru nie będzie odbiegać od wartości rynkowej, natomiast cena zapłacona przez klienta będzie dla niego odzwierciedlać wartość towaru.

Jednocześnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że brak zindywidualizowanego poziomu rabatu powoduje brak podstaw do kwestionowania rynkowości udzielanych w ten sposób rabatów. Ponadto przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe nie ograniczają kręgu uprawnionych i krąg ten jest potencjalnie nieograniczony. Wysokość możliwego do uzyskania rabatu będzie zatem taka sama dla każdego z ponad tysięcy potencjalnych zainteresowanych zakupem towarów, w tym dla uczestników programu posiadaczy karty klubowicza.

W związku z powyższym, grono podmiotów korzystających z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników i wówczas przychód, u beneficjentów rabatu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstanie. O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, czy świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu art. 12 ust. 4, czy także inna osoba związana z pracodawcą.

Zatem, po stronie pracowników nie powstanie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, jak również nie powstanie przychód z innych źródeł po stronie członków ich rodzin oraz pozostałych klubowiczów programu lojalnościowego i innych osób korzystających z oferty rabatowej Muzeum.

Reasumując, zakupy objęte rabatem, realizowane przez pracowników Wnioskodawcy, nie będą stanowiły dla nich przychodu w postaci częściowo nieodpłatnego świadczenia, co w konsekwencji skutkować będzie tym, że nie powstanie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu. Wnioskodawca nie będzie więc zobowiązany do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe są zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe będą różniły się od występujących w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałych zdarzeń.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.