Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1083/14-6/AW
z 2 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.) oraz z dnia 8 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi udostępniania na podstawie umowy najmu obiektów sportowych podmiotom zewnętrznym – jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej usług zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 93.11.10.0,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej usług zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 68.20.12.0.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi udostępniania na podstawie umowy najmu obiektów sportowych podmiotom zewnętrznym. Wniosek uzupełniono pismami w dniu 4 lutego 2015 r. oraz w dniu 24 lutego 2015 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz podpis osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Uczelnia jest czynnym podatnikiem VAT. Uczelnia jest właścicielem hali sportowej oraz krytej pływalni. Obiekty wykorzystywane są do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego dla studentów wszystkich wydziałów Uczelni oraz udostępniane są podmiotom zewnętrznym na podstawie umów najmu.

Obiekty sportowe udostępniane są w następujący sposób:

1. udostępnianie całości lub części obiektu sportowego np. hali sportowej lub krytej pływalni szkołom, przedszkolom w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych (zajęć z wychowania fizycznego);
2. udostępnianie całości lub części obiektu sportowego np. hali sportowej lub krytej pływalni szkołom w celu treningów i rozgrywania meczów przez uczelniane sekcje sportowe;
3. udostępnianie całości lub części obiektu sportowego np. hali sportowej lub krytej pływalni podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym na cele ich działalności np. indywidualnym trenerom na prowadzenie zajęć w zakresie rekreacji i sportu, zespołom opieki zdrowotnej na prowadzenie rehabilitacji;
4. udostępnianie całości lub części obiektu sportowego np. hali sportowej lub krytej pływalni podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym dla swoich pracowników w celu rekreacji i uprawiania sportu.
   
   

Udostępnianie obiektów sportowych następuje na podstawie umów najmu, które zawierają następujące elementy:

1. okres na jaki Uczelnia zobowiązuje się udostępnić obiekt sportowy;
2. grafik, w którym szczegółowo rozpisane są dni tygodnia i godziny, w jakich Uczelnia udostępnia obiekt sportowy podmiotowi zewnętrznemu;
3. zasady na jakich podmiot zewnętrzny będzie korzystał z obiektu;
4. cel w jakim Uczelnia udostępnia dany obiekt sportowy, który jest zawsze zgodny z przeznaczeniem takiego obiektu.
   
   

W uzupełnieniu nadesłanym w dniu 24 lutego 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że Urząd Statystyczny pismem z dnia 12 marca 214 r. zakwalifikował do:

• PKWiU 68.20.12.0 – wynajem świadczony na podstawie umowy najmu w całości lub w części hali sportowej lub krytej pływalni, na określony czas, podmiotom gospodarczym, innym jednostkom organizacyjnym np. szkołom, klubom sportowym, zespołom opieki zdrowotnej stowarzyszeniom sportowym, indywidualnym trenerom sportowym – na cele prowadzonej przez nich działalności oraz osobom fizycznym;
• PKWiU 93.11.10.0 – udostępnienie całości lub części hali sportowej lub krytej pływalni będących obiektami sportowymi, osobom fizycznym, podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym wykupującym wstęp w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu – niezależnie, czy celem wstępu jest rekreacja czy uprawianie sportu.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jakie stawki podatku od towarów i usług należy zastosować w zakresie prowadzonej wyżej działalności udostępniania obiektów sportowych podmiotom zewnętrznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, w obliczu obowiązujących przepisów ustawy o VAT art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 Uczelnia do prowadzonej działalności w zakresie udostępniania obiektów sportowych winna zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Zgodnie z prezentowanym obecnie w interpretacjach stanowiskiem organów podatkowych podstawowym kryterium zastosowania obniżonej stawki VAT powinien być cel, na jaki obiekt jest wynajmowany. Zdaniem Uczelni, zasadnicze znaczenie dla możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% powinien mieć fakt, czy jest to wynajem na cele zgodne z charakterem budynku, czyli na działalność sportową lub rekreacyjną, co niewątpliwie w przypadku Uczelni ma miejsce, a znajduje potwierdzenie w zapisach umów przez nią zawieranych.

Takie stanowisko zostało zaprezentowane m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji z dnia 6 grudnia 2013 r. (IPTPP1/443-678/13-4/MG), w której stwierdził: Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT i pozycją 179 załącznika nr 3 do tej ustawy takie usługi opodatkowane są VAT według stawki 8 proc. Obniżoną stawkę można zastosować, jeśli obiekt jest udostępniany w celu korzystania zgodnie z jego charakterem. Niezależnie od tego, czy celem wstępu będzie rekreacja czy uprawianie sportu.

Również w interpretacji z dnia 10 sierpnia 2012 r. (IPTPP1/443-387/12-5/AK) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi potwierdził, że za najem sali sportowej dla klubów, firm, instytucji oraz osób fizycznych można wystawiać faktury z 8-proc. VAT: Jeśli hala jest wykorzystywana zgodnie z jej charakterem, to mamy do czynienia z „Usługą związaną z działalnością obiektów sportowych”.

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach uzależniają możliwość zastosowania do wynajmu obiektów sportowych stawki 8% pod warunkiem, że najemca wykorzystuje ją w sposób zgodny z jej charakterem. W takim przypadku, zdaniem organu, usługę tą należy uznać za „Usługę związaną z działalnością obiektów sportowych” i zastosować preferencyjną stawkę podatku VAT. (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 sierpnia 2012 r. (IPTPP1/443-387/12-5/AK).

Wobec powyższego uznać należy, że Uczelnia ma prawo do stosowania obniżonej stawki, ponieważ udostępnia obiekty sportowe (hala sportowa, kryta pływalnia) na cele zgodne z ich przeznaczeniem.

Umowy zawierane przez Uczelnię dot. udostępniania obiektów sportowych wypełniają przesłanki do zastosowania stawki 8%, cel udostępnienia obiektu został bowiem w umowach precyzyjnie opisany i jest on niewątpliwie zgodny z przeznaczeniem obiektu.

Reasumując, Uczelnia świadczy usługi udostępniania obiektów sportowych wyłącznie w celach zgodnych z ich przeznaczeniem, co wynika wprost z zawieranych przez nią umów, wobec czego ma prawo do zastosowania do przedmiotowej działalności stawki podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie stawki podatku dla usługi udostępniania na podstawie umowy najmu obiektów sportowych podmiotom zewnętrznym – jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej usług zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 93.11.10.0,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej usług zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 68.20.12.0.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, w niektórych przypadkach ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od 1 stycznia 2011 r.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z zapisem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), zwanej dalej k.c., przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W świetle powyższego należy zauważyć, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki. Wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Przy czym – jak wynika z art. 659 § 2 k.c., czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

A zatem umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie nieruchomości.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Uczelnia jest czynnym podatnikiem VAT i jest właścicielem hali sportowej oraz krytej pływalni. Obiekty wykorzystywane są do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego dla studentów wszystkich wydziałów Uczelni oraz udostępniane są podmiotom zewnętrznym na podstawie umów najmu.

Obiekty sportowe udostępniane są w następujący sposób:

1. udostępnianie całości lub części obiektu sportowego np. hali sportowej lub krytej pływalni szkołom, przedszkolom w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych (zajęć z wychowania fizycznego);
2. udostępnianie całości lub części obiektu sportowego np. hali sportowej lub krytej pływalni szkołom w celu treningów i rozgrywania meczów przez uczelniane sekcje sportowe;
3. udostępnianie całości lub części obiektu sportowego np. hali sportowej lub krytej pływalni podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym na cele ich działalności np. indywidualnym trenerom na prowadzenie zajęć w zakresie rekreacji i sportu, zespołom opieki zdrowotnej na prowadzenie rehabilitacji;
4. udostępnianie całości lub części obiektu sportowego np. hali sportowej lub krytej pływalni podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym dla swoich pracowników w celu rekreacji i uprawiania sportu.
   
   

Udostępnianie obiektów sportowych następuje na podstawie umów najmu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Urząd Statystyczny zakwalifikował do:

• PKWiU 68.20.12.0 – wynajem świadczony na podstawie umowy najmu w całości lub w części hali sportowej lub krytej pływalni, na określony czas, podmiotom gospodarczym, innym jednostkom organizacyjnym np. szkołom, klubom sportowym, zespołom opieki zdrowotnej stowarzyszeniom sportowym, indywidualnym trenerom sportowym – na cele prowadzonej przez nich działalności oraz osobom fizycznym;
• PKWiU 93.11.10.0 – udostępnienie całości lub części hali sportowej lub krytej pływalni będących obiektami sportowymi, osobom fizycznym, podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym wykupującym wstęp w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu – niezależnie, czy celem wstępu jest rekreacja czy uprawianie sportu.
  
  

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku dla usługi udostępniania na podstawie umowy najmu obiektów sportowych podmiotom zewnętrznym.

Wobec tego należy wskazać, że podstawowa stawka podatku – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie do dnia 31 grudnia 2016 r. – 8%) wymienione zostały towary i usługi objęte obniżoną stawka podatku. Podkreślić przy tym należy, że ustawodawca nie ograniczył zastosowania stawki VAT w wysokości 8% od wystąpienia innych przesłanek przedmiotowych lub podmiotowych. Jedynym warunkiem uprawniającym do zastosowania 8% stawki podatku jest zakwalifikowanie towarów i usług do właściwego grupowania PKWiU.

W tym miejscu należy podkreślić, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaką należy zastosować stawkę podatku VAT, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu (usługi) do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

W treści wniosku Wnioskodawca poinformował, że część usług wynajmu obiektów sportowych podmiotom zewnętrznym została sklasyfikowana przez GUS w grupowaniu PKWiU 68.20.12.0 „wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”, a pozostała część w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

Wobec tego w analizowanej sprawie zaznacza się, że zgodnie z informacją zamieszczoną na stronie internetowej Głównego Urzędu Statystycznego (www.stat.gov.pl/Klasyfikacje), grupowanie PKWiU 68.20.12.0 obejmuje:

• wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi, takimi jak:
  • budynki zakładów przemysłowych, budynki biurowe, magazyny,
  • teatry, centra konferencyjne, obiekty wystawowe i budynki o wielorakim wykorzystaniu, które są przede wszystkim przeznaczone na cele niemieszkalne, nieruchomości rolne, leśne i podobne nieruchomości,
• wynajem lub dzierżawę miejsc dla samochodowych przyczep mieszkalnych, zamykanych garaży lub innych miejsc do parkowania pojazdów, na dłuższy okres użytkowania, tzn. w cyklu miesięcznym lub rocznym,
• magazynowanie i przechowywanie towarów we własnych obiektach,
• wynajem wolnej przestrzeni,
• wynajem miejsca w schroniskach dla zwierząt gospodarskich.
  
  

W konsekwencji należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy – jak wskazał Wnioskodawca – część ww. usług wynajmu świadczonych na podstawie umowy najmu w całości lub w części hali sportowej lub krytej pływalni, na określony czas, podmiotom gospodarczym, innym jednostkom organizacyjnym np. szkołom, klubom sportowym, zespołom opieki zdrowotnej stowarzyszeniom sportowym, indywidualnym trenerom sportowym – na cele prowadzonej przez nich działalności oraz osobom fizycznym, mieści się w grupowaniu PKWiU 68.20.12.0 „wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”, to Zainteresowany jest zobowiązany opodatkować ww. czynności związane z wynajmem ww. obiektów sportowych stawką podstawową w wysokości 23%, ponieważ dla tych usług ustawodawca nie przewidział możliwości zastosowania obniżonej stawki VAT.

W tym zakresie należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Z kolei odnośnie części usług najmu, które zostały przez Wnioskodawcę zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 93.11.10.0, tut. Organ wskazuje, że w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy znajdują się usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 „usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

Zawarte w załączniku objaśnienie ¹⁾ wskazuje, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Tak więc, w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W wyjaśnieniach do PKWiU (www.stat.gov.pl) wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

• usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.,
• usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni,
• usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.
  
  

Przez obiekt sportowy rozumieć należy zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych (www.stat.gov.pl). Grupowanie to obejmuje usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe, itp. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego w tej części należy stwierdzić, że o ile świadczone usługi polegające na udostępnieniu całości lub części hali sportowej lub krytej pływalni będących obiektami sportowymi, osobom fizycznym, podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym wykupującym wstęp w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu – niezależnie, czy celem wstępu jest rekreacja czy uprawianie sportu, są sklasyfikowane – jak wskazał Zainteresowany – w PKWiU 93.11.10.0, wówczas są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2, jako wymienione w pozycji nr 179 załącznika nr 3 do ustawy, tj. usługi związane z działalnością obiektów sportowych.

W tym zakresie należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.