Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-88/15-4AG
z 7 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2015 r. (data wpływu 12 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2015 r. (data wpływu 21 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej rat leasingowych netto oraz nieodliczonego w 50% podatku od towarów i usług, wynikającego z faktur dokumentujących te wydatki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej rat leasingowych netto oraz nieodliczonego w 50% podatku od towarów i usług, wynikającego z faktur dokumentujących te wydatki.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 15 kwietnia 2015 r., Nr ……., na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 15 kwietnia 2015 r. (data doręczenia 17 kwietnia 2015 r.). W dniu 21 kwietnia 2015 r. do Organu podatkowego wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, zawarta w piśmie oznaczonym datą 6 lutego 2015 r., nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 20 kwietnia 2015 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie produkcji maszyn dla rolnictwa i leśnictwa. Działalność ta jest opodatkowaną podatkiem liniowym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dokumentację podatkową dla potrzeb działalności prowadzi w formie ksiąg rachunkowych.

W 2012 r. Wnioskodawca zawarł z firmą leasingową umowy leasingu operacyjnego samochodów ciężarowych. Samochody, które wykorzystuje w prowadzonej działalności, na podstawie wyżej wspomnianych umów leasingowych, to:

• samochód ciężarowy BMW X6, świadectwo homologacji N1, rok produkcji 2010, posiadający dwa rzędy siedzeń, liczba miejsc siedzących - cztery, dopuszczalna ładowności 600 kg oraz dopuszczalna masa całkowita pojazdu 2 710 kg. Umowa leasingowa dotycząca tego samochodu została podpisana 19 września 2012 r.,
  

• samochód ciężarowy Volkswagen Amarok, świadectwo homologacji N1, rok produkcji 2012, posiadający dwa rzędy siedzeń, liczba miejsc siedzących - pięć, dopuszczalna ładowność 760 kg, dopuszczalna masa całkowita pojazdu 2 820 kg. Umowa leasingowa tego samochodu została zawarta 20 grudnia 2012 r.
  
  

Do dnia 31 marca 2014 r., w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (dalej VAT), samochody te spełniały definicję samochodu ciężarowego i dawały prawo do odliczenia całej wartości podatku VAT, wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe.

Z dniem 1 kwietnia 2014 r., w wyniku nowelizacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dla zachowania prawa do odliczenia całej wartości podatku VAT z faktur leasingowych podatnik miał obowiązek zarejestrowania wyżej wymienionych umów leasingowych we właściwym dla niego urzędzie skarbowym, najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie nowelizacji przepisów, czyli do dnia 2 maja 2014 r. Wnioskodawca nie dokonał zgłoszenia do urzędu skarbowego umów leasingowych oraz nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, w związku z tym samochody te, według przepisów VAT, zostały zakwalifikowane jako samochody osobowe i w konsekwencji ma do nich zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku VAT naliczonego do 50% kwoty podatku VAT wynikającego z rat leasingowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym prawidłowe jest, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczenie kwot netto wraz z nieodliczonym w 50% podatkiem VAT w ciężar kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, (przedstawionym w sposób pełny w uzupełnieniu wniosku) możliwość zaliczania kwot netto rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów należy rozpatrywać w kontekście ogólnej definicji kosztów uzyskania przychodów, zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że ponoszone wydatki po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 23 ww. ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W związku z tym, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki, tj. poniesiony wydatek:

• musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu z działalności gospodarczej lub
  

• ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  

• nie może znajdować się w katalogu kosztów negatywnych, określonych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

W związku z powyższym kwoty netto rat leasingowych są oczywistym kosztem podatkowym, zaliczanym do tych kosztów w oparciu o ogólną przesłankę zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu, wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwoty netto rat leasingowych są bowiem kosztem mającym związek z powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

Ponadto, zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłacane raty mogą być zaliczone przez leasingobiorcę do kosztów podatkowych jeżeli:

• umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,
  

• suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, będących uprzednio przedmiotem takiej umowy, odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zwarcia następnej umowy leasingu.
  
  

Te warunki także zostały przez Wnioskodawcę spełnione, dlatego też na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwoty netto rat leasingowych mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych.

Wnioskodawca stwierdził ponadto, że w świetle art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla podatnika kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty podatku.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawcy nie przysługuje obniżenie kwoty podatku VAT naliczonego z rat leasingowych w 100%, gdyż zgodnie z obowiązującym art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wyżej opisane samochody kwalifikuje się jako samochody osobowe, a więc obowiązuje Go ograniczenie w odliczeniu podatku VAT do 50% kwoty wynikającej z rat leasingowych. Z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że kosztem podatkowym może być podatek od towarów i usług w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatek naliczony nie może zostać odliczony od podatku należnego albo zwrócony. Zasada ta dotyczy również tych podatników, którzy w wyniku nowelizacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie będą korzystać ze 100% odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących raty leasingowe, a więc zasada dotyczy także Wnioskodawcy jako podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższy przepis ma charakter ogólny. Z tego względu, każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy badać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Stosownie do art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
   
   

W świetle powyższego przepisu raty leasingowe, ponoszone przez korzystającego w związku z zawarciem umowy tzw. leasingu operacyjnego samochodów (o ile umowa ta spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 pkt 1 i 3), które są wykorzystywane dla potrzeb prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
  

• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
  
  

Powyższy przepis wskazuje, że kosztem podatkowym może być podatek od towarów i usług w sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, podatek naliczony nie może zostać odliczony od podatku należnego lub zwrócony. Zasada ta, w zakresie podatku dochodowego, obowiązuje również podatników, którzy w związku ze zmianą przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jaka nastąpiła od dnia 1 kwietnia 2014 r., nie będą korzystać ze 100% odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego, o ile samochód ten będzie wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie produkcji maszyn dla rolnictwa i leśnictwa. W 2012 r., na podstawie umowy leasingu operacyjnego, wziął w leasing samochód ciężarowy BMW X6 oraz samochód ciężarowy Volkswagen Amarok. Samochody te wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej.

Do dnia 31 marca 2014 r. Wnioskodawca miał prawo do odliczenia od podatku należnego całej kwoty podatku od towarów i usług, wynikającej z faktur dokumentujących wpłaty rat leasingowych. Z dniem 1 kwietnia 2014 r., w związku z nowelizacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dla zachowania prawa do odliczenia całej wartości podatku od towarów i usług wynikających z ww. faktur, Wnioskodawca miał obowiązek zarejestrowania umów leasingowych we właściwym dla Niego urzędzie skarbowym, najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie nowelizacji przepisów, czyli do dnia 2 maja 2014 r. Powyższego zgłoszenia nie dokonał, nie prowadzi również ewidencji przebiegu pojazdu dla ww. samochodów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wartość netto rat leasingowych wraz z naliczonym podatkiem VAT, którego nie może odliczyć od podatku należnego na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. 50% tego podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., ul. ….., …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.