Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-213/15/RSz
z 5 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 marca 2015 r. (data wpływu 6 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 20 maja 2015 r. (data wpływu 28 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi wykonania przyłączy wodno-kanalizacyjnych od sieci głównej do budynków mieszkalnych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 43.22.11 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi wykonania przyłączy wodno-kanalizacyjnych od sieci głównej do budynków mieszkalnych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 43.22.11.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 maja 2015 r. (data wpływu 28 maja 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 maja 2015 r. znak: IBPP2/4512-213/15/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Zakład Gospodarki Komunalnej w J. (dalej: Wnioskodawca) jest zakładem budżetowym użyteczności publicznej nie posiadającym osobowości prawnej, działającym na podstawie Uchwały Nr … Rady Gminy J. z dnia 30 grudnia 2005 r. z późniejszymi zmianami. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi związane z wykonywaniem zadań własnych Gminy J. w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji oraz usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, dróg, ulic, placów, mostów i inne zadania własne Gminy J. w zakresie gospodarki komunalnej. Rodzaj przeważającej działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) to 3811Z - zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne. Zakład jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakład zawiera umowy z mieszkańcami gminy o odprowadzanie i oczyszczanie ścieków i zaopatrzenie w wodę. Po wybudowaniu w gminie sieci kanalizacyjnej mieszkańcy mają obowiązek na własny koszt wybudować przyłącza kanalizacyjne i przyłączyć się do sieci kanalizacyjnej, likwidując tym samym bezodpływowe zbiorniki ścieków. W związku z tym część mieszkańców złożyła do zakładu zlecenia na usługę wykonania przyłączy kanalizacyjnych i wodociągowych.

Zakład zakupuje materiały i poprzez swoich pracowników wykonuje przyłącza wodno-kanalizacyjne do budynków mieszkalnych na podstawie tych zleceń.

W piśmie z 20 maja 2015 r. Wnioskodawca poinformował, że:

1. Wnioskodawca jest administratorem sieci wodno-kanalizacyjnych, do których wykonywane są przyłącza wskazane w opisie sprawy.
2. Wykonywane przyłącza wodno-kanalizacyjne są wykonywane poza bryłą budynku mieszkalnego.
3. Symbol PKWiU dla usługi wykonania przyłączy wodno-kanalizacyjnych, o którym mowa we wniosku to 43.22.11 Roboty związane z wykonywaniem przyłączy wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawką należy opodatkować wykonanie przyłączy wodno-kanalizacyjnych od sieci głównej do budynków mieszkalnych (a więc wykonywanych poza bryłą budynku)?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W art. 146 ust. 3 ustawy VAT zawarta jest legalna definicja „infrastruktury towarzyszącej”. Przepis ten nie został uchylony, jedynie skończył się (z dniem 31 grudnia 2007 r.) przewidziany w tym przepisie okres stosowania na jego podstawie obniżonej stawki podatku. Zgodnie z treścią tego przepisu, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu rozumie się:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

-jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Przejściowość powyższego przepisu polega jedynie na tym, że ustała przewidziana w nim możliwość stosowania na czas określony obniżonej do 7% stawki podatku dla tego rodzaju robót.

Tym samym, obecnie obowiązujące przepisy nie przewidują obniżenia stawki podatku dla dostawy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Utrata mocy przez ww. przepis przejściowy spowodowała, iż do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy oraz robót konserwacyjnych obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu zastosowanie ma podstawowa, 23% stawka podatku.

Zatem, mając na uwadze art. 41 ust. 12 w związku z art. 146 ust. 3 ustawy VAT, Wnioskodawca uważa, iż w przedmiotowej sprawie budowanie przyłączy wodno-kanalizacyjnych poza bryłą budynku, należy do infrastruktury towarzyszącej budownictwa mieszkaniowego, nie zaś do obiektów budownictwa mieszkaniowego. Tym samym, do przedmiotowych usług zastosowanie będzie miała stawka podstawowa w wysokości 23%.

Stanowisko zakładu zostało oparte m.in. na interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi IPTPP3/443-12/11-4/IB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r., jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na mocy art. 41 ust. 13 ww. ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak – w myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast - stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy - w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Stosownie do treści art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl art. 41 ust. 12a, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych

w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastruktura towarzyszącą.

W myśl art. 146 ust. 2 ustawy o VAT, przez roboty budowlane związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastruktura towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Pojęcie infrastruktury towarzyszącej zdefiniowane zostało w art. 146 ust. 3 ustawy o VAT, w sposób następujący: przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit a, rozumie się:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

-jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakład zawiera umowy z mieszkańcami gminy o odprowadzanie i oczyszczanie ścieków i zaopatrzenie w wodę. Po wybudowaniu w gminie sieci kanalizacyjnej mieszkańcy mają obowiązek na własny koszt wybudować przyłącza kanalizacyjne i przyłączyć się do sieci kanalizacyjnej, likwidując tym samym bezodpływowe zbiorniki ścieków. W związku z tym część mieszkańców złożyła do zakładu zlecenia na usługę wykonania przyłączy kanalizacyjnych i wodociągowych. Zakład zakupuje materiały i poprzez swoich pracowników wykonuje przyłącza wodno-kanalizacyjne do budynków mieszkalnych na podstawie tych zleceń. Wykonywane przyłącza wodno-kanalizacyjne są wykonywane poza bryłą budynku mieszkalnego. Symbol PKWiU dla usługi wykonania przyłączy wodno-kanalizacyjnych, o którym mowa we wniosku to 43.22.11 - Roboty związane z wykonywaniem przyłączy wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania obniżonej stawki VAT dla opisanej we wniosku usługi świadczonej przez Zakład Gospodarki Komunalnej.

W rozpatrywanej sprawie, jak wyżej wskazano najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić, jaką należy zastosować stawkę podatku jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Wnioskodawca zaklasyfikował, będące przedmiotem zapytania, usługi wykonywania przyłączy wodno-kanalizacyjnych według PKWiU do grupowania 43.22.11 - roboty związane z wykonywaniem przyłączy wodno-kanalizacyjnych i odwadniających, wskazując jednocześnie, że są one wykonywane poza bryłą budynku mieszkalnego.

Podkreślić należy, ze przywołany wcześniej art. 146 ustawy o VAT nadal jest częścią tej ustawy, a zawarte w nim definicje stanowią nadal obowiązujący tekst ustawy, jednakże przewidziana na jego podstawie możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dla robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą, ustała z dniem 1 stycznia 2008 r.

Należy zauważyć, ww. roboty odnoszące się do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, w obecnie obowiązującym stanie prawnym nie zostały objęte stawką 8%.

Wobec powyższego, świadczenie ww. usług wymienionych w opisie sprawy, wykonywanych poza budynkiem, dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu – przyłączy wodno-kanalizacyjnych poza bryłą budynku, sklasyfikowanych, zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy w grupowaniu PKWiU 43.22.11, podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis zdarzenia do powołanych w sprawie przepisów prawa stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić również należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie stawki podatku VAT na usługi wykonania przyłączy wodno-kanalizacyjnych od sieci głównej do budynków mieszkalnych sklasyfikowanych, zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, w grupowaniu PKWiU 43.22.11.

Należy również zaznaczyć, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zaistniałego stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU).

Należy jednocześnie podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż jak to już wcześniej wskazano, zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Tak więc, to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych przez niego usług. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania standardów klasyfikacyjnych.

Konsekwencje błędnie wskazanego symbolu PKWiU ponosi Wnioskodawca, bowiem wydana w takim przypadku interpretacja traci swą ważność i nie daje wówczas Wnioskodawcy ochrony, o której mowa w przepisach Rozdziału 1a Działu II ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.