Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-152/15/AB
z 19 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 4 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki niezabudowanej nr 90 k.m. 1 przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz tereny dróg publicznych,
• nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki niezabudowanej nr 90 k.m. 1 przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego jako teren rolniczy z przeznaczeniem uzupełniającym jako teren pod zabudowę.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej nr 90 k.m. 1.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 kwietnia 2015 r. znak: IBPP2/4512-152/15/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina zamierza sprzedać działkę niezabudowaną, której przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy określono następująco:

I.częściowo jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, o następujących szczegółowych ustaleniach:

1.Przeznaczenie podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

2.Przeznaczenie uzupełniające:

1. usługi z zakresu: handlu detalicznego, gastronomii, opieki zdrowotnej, społecznej, opieki przedszkolnej, hotelarskie, ogrodnictwa, agroturystyki, administracji, a także obiekty biurowe,
2. rzemiosło,
3. rozbudowę istniejących obiektów związanych z działalnością rolniczą za wyjątkiem obiektów chowu i hodowli zwierząt,
4. sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,
5. drogi wewnętrzne, dojścia, parkingi,
6. budynki gospodarcze, garaże, wiaty,
7. obiekty małej architektury,
8. urządzenia sportu i rekreacji,
9. zieleń urządzona.

3.Zasady kształtowani zabudowy i zagospodarowania terenów: budynki mieszkalne mogą być realizowane w zabudowie wolno stojącej, szeregowej i bliźniaczej.

4.Parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu:

1. maksymalna intensywność zabudowy - 2,4,
2. minimalna intensywność zabudowy - 0,01,
3. maksymalna wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki budowlanej - 60%,
4. maksymalna wysokość budynków mieszkalnych - 13m,
5. maksymalna wysokość budynków nie wymienionych w lit. d - 15m,
6. maksymalna ilość kondygnacji nadziemnych - 3,
7. powierzchnia terenu biologicznie czynna - min. 30% powierzchni działki budowlanej,
8. geometria dachów: dachy płaskie bądź spadziste o kącie nachylenia połaci dachowych do 50 stopni; obowiązuje zakaz realizacji dachów o przesuniętej w pionie kalenicy oraz o niesymetrycznych spadkach połaci dachowych.
   
   

II.częściowo jako teren rolniczy o następujących szczegółowych ustaleniach:

1.Przeznaczenie podstawowe: użytki rolne.

2.Przeznaczenie uzupełniające:

1. obiekty związane z produkcją rolną.
2. zabudowa zagrodowa,
3. sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,
4. drogi dojazdowe do gruntów rolnych,
5. obiekty małej architektury.

3.Parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu na terenach o symbolach: B1RI, B8RI:

1. maksymalna intensywność zabudowy - 0,75,
2. minimalna intensywność zabudowy - 0,002,
3. maksymalna wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki - 25%,
4. maksymalna wysokość budynków - 15m; maksymalna ilość kondygnacji nadziemnych - 3,
5. powierzchnia terenu biologicznie czynna - min. 60% powierzchni działki,
6. geometria dachów: dachy płaskie lub spadziste o kącie nachylenia połaci dachowych od 30 do 50 stopni; obowiązuje zakaz realizacji dachów o przesuniętej w pionie kalenicy oraz niesymetrycznych spadkach połaci dachowych.

4.Parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu na terenach nie wymienionych w pkt 3:

1. maksymalna intensywność zabudowy - 0,06,
2. minimalna intensywność zabudowy - 0,002,
3. maksymalna wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki budowlanej - 4%,
4. maksymalna wysokość budynków - 9 m; maksymalna ilość kondygnacji nadziemnych - 2,
5. powierzchnia terenu biologicznie czynna - min. 90% powierzchni działki budowlanej,
6. geometria dachów: dachy płaskie lub spadziste o kącie nachylenia połaci dachowych od 30 do 50 stopni; obowiązuje zakaz realizacji dachów o przesuniętej w pionie kalenicy oraz niesymetrycznych spadkach połaci dachowych.
   
   

III.częściowo jako teren dróg publicznych klasy dojazdowej, o następujących szczegółowych ustaleniach:

1.Przeznaczenie podstawowe: drogi publiczne klasy dojazdowej; przekrój dróg jednojezdniowy.

2.Przeznaczenie uzupełniające:

1. zieleń urządzona,
2. sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,
3. ciągi piesze i rowerowe.

7.Zasady zabudowy i zagospodarowania terenów o których mowa w pkt.: od 2 do 6:

1.dopuszcza się realizację wszelkich robót związane z modernizacją dróg oraz poprawą obsługi komunikacyjnej przyległych terenów,

2.sposób powiązania z innymi drogami oraz warunki stosowania zjazdów z dróg publicznych winny być zgodne z przepisami odrębnymi w tym zakresie [ustawa o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 260)

8.Ustala się następujące minimalne szerokości dróg w liniach rozgraniczających, o których mowa w ust: od 3 do 6 z zastrzeżeniem ust. 9:

1. dla drogi o symbolu
2. dla dróg o symbolach:
3. dla dróg o symbolach:
4. dla dróg o symbolach:

9.Dopuszcza się zmniejszenie szerokości dróg, o których mowa w ust. 8 w liniach rozgraniczających wynikające z istniejącego zagospodarowania terenów zgodnie z rysunkiem planu, a także zwiększenie szerokości dróg zgodnie z rysunkiem planu.

10.Minimalna odległość nowo - realizowanych budynków od zewnętrznej krawędzi jezdni dróg winna być zgodna z liniami zabudowy oznaczonymi graficznie na rysunku planu.

11.Dopuszcza się rozbudowę istniejących obiektów lub ich części leżących poza wyznaczonymi liniami zabudowy przy spełnieniu wymogów związanych z lokalizacją obiektów od krawędzi jezdni zgodnie z przepisami odrębnymi w tym zakresie [ustawa o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 260).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1. Przedmiotem sprzedaży ma być działka nr 90 k.m. 1 obręb;

Ad. 2. Na dzień planowanej sprzedaży dla działki nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;

Ad. 3. Na dzień planowanej sprzedaży działka położona będzie (zgodnie z obecnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego) pod zabudowę w części określonej w planie symbolami 16 KDD1/2 oraz B4MNI, ponadto w części oznaczonej symbolem planu jako B2RI przeznaczeniem podstawowym są użytki rolne, jednakże można lokalizować na nim (jako przeznaczenie uzupełniające) obiekty związane z produkcją rolną, zabudowę zagrodową, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, drogi dojazdowe do gruntów rolnych, obiekty małej architektury. Nie można więc stwierdzić, że na tym terenie rolniczym można realizować swobodnie zabudowę i są to tereny budowlane.

Na dzień planowanej sprzedaży będzie obowiązywał obecny plan zagospodarowania przestrzennego Gminy.

Nadmienić należy, że w treści miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy zawarta została definicja "przeznaczenia podstawowego" i "przeznaczenia uzupełniającego". I tak: przez "przeznaczenie podstawowe" należy rozumieć "takie przeznaczenie, które zajmuje ponad 50% powierzchni całkowitych wszystkich istniejących i projektowanych obiektów w granicach działki budowlanej, w przypadku terenów nieprzeznaczonych w planie pod zabudowę, ponad 50% powierzchni terenu wyznaczonego liniami rozgraniczającymi - o ile ustalenia szczegółowe dotyczące poszczególnych terenów nie stanowią inaczej", a przez "przeznaczenie uzupełniające" należy rozumieć: ustalony sposób przeznaczenia terenu, który uzupełnia i wzbogaca przeznaczenie terenu, o którym mowa w pkt 5", t.j. przeznaczenie podstawowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej działki podlegać będzie w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, że sprzedaż opisanej działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w części, tzn. opodatkowanie to dotyczyć będzie jedynie części działki przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (pkt l) oraz jako teren dróg publicznych klasy dojazdowej (pkt III).

Natomiast sprzedaż części tej działki przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny rolnicze (pkt II) podlegać będzie zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) jako teren niezabudowany inny niż teren budowlany (grunt przeznaczony pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki niezabudowanej nr 90 k.m. 1 przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz tereny dróg publicznych,
• nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki niezabudowanej nr 90 k.m. 1 przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego jako teren rolniczy, z przeznaczeniem uzupełniającym jako teren pod zabudowę.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Tak więc, w przypadku gdy teren nie ma ustalonego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, dostawa gruntów niezabudowanych jako terenów innych niż tereny budowlane będzie podlegała zwolnieniu zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy – ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów art. 4 ust. 2 powołanej ustawy – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedaż działki nr 90 k.m. 1, dla której na dzień planowanej sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, natomiast działka położona jest (zgodnie z obecnie obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który będzie obowiązywał na dzień sprzedaży), pod zabudowę w części określonej w planie symbolami 16 KDD1/2 oraz B4MNI przestrzennego jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz tereny dróg publicznych, ponadto w części oznaczonej symbolem planu jako B2RI przeznaczeniem podstawowym są użytki rolne, jednakże można lokalizować na nim (jako przeznaczenie uzupełniające) obiekty związane z produkcją rolną, zabudowę zagrodową, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, drogi dojazdowe do gruntów rolnych, obiekty małej architektury.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie sklasyfikowane jako budynki, tj. drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne itp.

W świetle art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409) – przez obiekt budowlany należy rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ww. ustawy – przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 4 niniejszej ustawy – przez obiekt małej architektury – należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
   
   

Zatem jeśli dana budowla w rozumieniu Prawa budowlanego nie została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek, mieści się w sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że grunt w części oznaczony symbolem B2RI również jest terenem budowlanym, bowiem z przeznaczenia uzupełniającego wynika, że na tej części gruntu dopuszczona będzie możliwość zabudowy.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, że skoro przedmiotem dostawy ze strony Wnioskodawcy będzie grunt niezabudowany, położony na terenie, którym zgodnie z obowiązującym na dzień sprzedaży miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczony będzie w części pod zabudowę jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz tereny dróg publicznych, ponadto w części oznaczonej symbolem planu jako B2RI z przeznaczeniem podstawowym użytki rolne, na którym zgodnie z tym planem dopuszczalna będzie lokalizacja obiektów budowlanych związanych z produkcją rolną, zabudowa zagrodową, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, drogi dojazdowe do gruntów rolnych, obiekty małej architektury - stanowi w całości teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Tym samym dostawa całości ww. działki jako gruntu przeznaczonego pod zabudowę będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki niezabudowanej nr 90 k.m. 1 przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz tereny dróg publicznych,
• nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części działki niezabudowanej nr 90 k.m. 1 przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego jako teren rolniczy, z przeznaczeniem uzupełniającym jako teren pod zabudowę.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.