INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.08.2011 r. (data wpływu 01.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na nakłady poniesione na program komputerowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na nakłady poniesione na program komputerowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Głównym przedmiotem działalności spółki są usługi sklasyfikowane wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) 6622Z Działalność Agentów i Brokerów Ubezpieczeniowych. Spółka zarządza centralnym programem sprzedaży polis w zakresie ubezpieczeń komunikacyjnych nowych i używanych samochodów sprzedawanych w sieci autoryzowanych dealerów na terenie Polski. Działalność ta realizowana jest na podstawie umowy centralnej zawartej z ubezpieczycielem oraz agentami-dealerami, z którymi spółka posiada podpisane umowy.

W celu realizacji zadań określonych w zawartych w umowach, spółka zakupiła unikatowy program informatyczny do sprzedaży ubezpieczeń w rozproszonych agencjach, z centralnym serwerem danych. Program umożliwia wystawianie polis w salonach dealerskich na terenie całej Polski.

System przydziela polisy zgodnie z numerami przydzielonymi przez ubezpieczyciela według miejsca zamieszkania użytkownika. Dany podział rozpoznawany jest na podstawie kodu pocztowego. Agenci (dealerzy) wypełniają wniosek, do którego program automatycznie przydziela certyfikat polisy i pozwala na wystawienie, oraz zatwierdzenie polisy. W momencie zatwierdzenia dokumentów ubezpieczeniowych, informacja o polisie przesyłana jest do Centralnej Bazy Danych. Centralna Baza Danych pozwala na rozliczenie polis z podziałem na oddziały ubezpieczyciela - zgodnie ze standardem „ZEPUS” wymaganym przez ubezpieczyciela, jednocześnie umożliwia analizę danych, w tym zestawienia sprzedanych polis według ilości i sum ubezpieczenia, składek, należnych prowizji, podziału na oddziały ubezpieczyciela i agentów ubezpieczeniowych.

Program informatyczny umożliwia sprzedaż ubezpieczeń na raty. Przychody ze sprzedaży polis zawartych w systemie ratalnym, zawartych od miesiąca lipca przekładają się na przychody w następnym roku (I rata wystawiana w roku bieżącym, II rata wystawiana w roku kolejnym). Program w następnym roku umożliwia przypomnienie klientom o kończącej się ochronie ubezpieczeniowej, oraz możliwości zawarcia ubezpieczenia na kolejny rok (wznowienia ubezpieczenia). Wznowienia ubezpieczeń zawierane są w następnym roku i stanowią przychód kolejnych lat - przy czym współczynnik wykupywalności kształtuje się na poziomie - 60%.

Zakupiony program podlega ciągłym procesom:

• przebudowy(poprawiania) istniejącego stanu informatycznego oprogramowania,
• rozbudowy czyli powiększania (rozszerzenia) możliwości oprogramowania,
• modernizacji, tj. unowocześnieniu metod jakimi program komputerowy analizuje cele,
• zmiany warunków ubezpieczeń wprowadzanych przez ubezpieczyciela, stawek, grafiki, składek, stref itp.
  
  

Wprowadzane zmiany w systemie informatycznym, aktualne są przez okres od pół do trzech lat. W wyniku przeprowadzenia opisanych działań, powstaje nowa wersja programu, przy czym nowa wersja współpracuje równolegle z wersjami poprzednimi. Zmiany programu informatycznego, spółka dokonuje na podstawie umowy o dzieło z osobą fizyczną (programistą- informatykiem) nie będącą pracownikiem spółki.

Wynagrodzenie z tytułu umowy o dzieło, spółka zalicza w koszty usług obcych i zawiesza wydatki dotyczące wytworzenia programu informatycznego we własnym zakresie, na rozliczeniach międzyokresowych kosztów - rozliczając koszty w ciągu 24 miesięcy od daty przyjęcia do użytkowania. Roczne nakłady na zmiany programu wynoszą 72.000 PLN, płatne po przyjęciu kolejnych etapów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo zawieszamy wydatki dotyczące wytworzenia we własnym zakresie programu komputerowego na rozliczeniach międzyokresowych kosztów, czy też powinniśmy zaliczyć te wydatki bezpośrednio do kosztu uzyskania przychodu spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty nakładów na program komputerowy wytwarzany we własnym zakresie spółka potrąca w okresie dwóch lat, traktując koszty zgodnie z przedstawionym cyklem sprzedaży polis, jako pośrednie koszty uzyskania przychodów. Koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, ponieważ koszty poniesione na wytworzenie programu nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami spółki - art. 15 ust.4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przychody z tytułu wystawienia II raty polis ubezpieczeniowych - przekładają się na przychody z tytułu sprzedaży w następnym roku.

Zawierane wznowienia ubezpieczeń (wykupywalność ubezpieczeń na poziomie 60%) przekładają się na przychody kolejnych lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego, wynika że wytworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy, podlega zmianom, wynikającym m.in. z:

• przebudowy(poprawiania) istniejącego stanu informatycznego oprogramowania,
• rozbudowy czyli powiększania (rozszerzenia) możliwości oprogramowania,
• modernizacji, tj. unowocześnieniu metod jakimi program komputerowy analizuje cele,
• zmiany warunków ubezpieczeń wprowadzanych przez ubezpieczyciela, stawek, grafiki, składek, stref itp.
  
  

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe, gdyż koszty nakładów na program komputerowy wytwarzany we własnym zakresie potrącane w okresie dwóch lat, traktując koszty zgodnie z przedstawionym cyklem sprzedaży polis, należy uznać jako koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem. Z uwagi na to, że koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, ponieważ koszty poniesione na wytworzenie programu nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami spółki, zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na podstawie tego przepisu, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl natomiast art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przyjętych zasadach (polityce) rachunkowości - rozumie się przez to wybrane i stosowane przez jednostkę rozwiązania dopuszczone ustawą, w tym także określone w MSR, zapewniające wymaganą jakość sprawozdań finansowych.

Niezależnie od powyższego, należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie zawiera analizy związanej z momentem rozpoznania przychodu ze sprzedaży ubezpieczeń. Zagadnienie to, z uwagi na to, że nie stanowi przedmiotu zapytania Spółki, nie podlegało analizie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.