Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1074/14-2/TW
z 17 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków poniesionych na zakup polisy ubezpieczeniowej z tytułu odpowiedzialności cywilnej osób fizycznych w związku z wykonywaniem pracy – jest prawidłowe,
• wydatków poniesionych na zakup polis ubezpieczeniowych obejmujących ubezpieczenie kosztów leczenia assistance, następstw nieszczęśliwych wypadków i odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego oraz usług informatycznych. Zainteresowany działalność wykonuje osobiście, nie zatrudnia pracowników. Swoje usługi świadczy na rzecz spółki, która ma siedzibę na terytorium RP. Na zlecenie spółki, z którą ma podpisaną umowę, kilka razy do roku wyjeżdża za granicę np. do Brazylii w celu wykonania usług. Wyjazdy związane są wyłącznie z wykonywaniem działalności gospodarczej. W związku z tym zleceniodawca Wnioskodawcy zobowiązał go do ubezpieczenia się od: „kosztów leczenia assistance, następstw nieszczęśliwych wypadków, odpowiedzialności cywilnej osób fizycznych w życiu prywatnym oraz wykonywania pracy”. Tak wyszczególnione są ubezpieczenia na polisach, które posiada. Na polisach jest również adnotacja, że celem podróży jest „inna praca” – co oznacza, że nie jest to praca fizyczna.

Zainteresowany posiada umowę z firmą – kontrakt, dla której pracuje, zlecenie ubezpieczenia się oraz inne dokumenty potwierdzające, że wyjazd ma charakter wyłącznie związany z pracą. Wyjazdy trwają od miesiąca do trzech, a wydatki za polisy za cały rok kształtują się w kwocie około 3.500 zł. Są to koszty, które musi opłacić z własnego budżetu. Rezygnacja z podjęcia ubezpieczenia jest jednoznaczne z wypowiedzeniem kontraktu przez firmę zlecającą i pozbawienie Wnioskodawcy jakiegokolwiek przychodu. Zatem zakup polis jest bezpośrednio związany z wykonywaną przez Zainteresowanego pracą, zabezpiecza jego jedyne źródło przychodu.

W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W artykule 23 tejże ustawy nie ma wprost wskazanych polis ubezpieczeniowych jako wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W mniemaniu Zainteresowanego polisy są bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zabezpieczają jego źródło przychodu, nie są wykluczone z kosztów uzyskania przychodów zawartych w ustawie. Wydatki te zatem powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów i być zaliczone w koszty działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zakupione przez Zainteresowanego polisy ubezpieczeniowe związane z wyjazdami zagranicznymi w celu świadczenia pracy w Brazylii stanowią koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, polisy ubezpieczeniowe można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wydatek ten jest konieczny w świadczonej przez niego pracy. Bez ubezpieczenia kontrakt nie doszedłby do skutku, co za tym idzie nie miałby on żadnego przychodu. Zainteresowany podkreśla, że wydatek jest związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, odnosi się tylko do świadczonej pracy. Wyjazdy mają charakter służbowy. Na miejscu w Polsce Zainteresowany nie jest w stanie świadczyć tych usług dla tej konkretnej firmy. Musi być na miejscu – w Brazylii. Zakup polisy jest wydatkiem niezbędnym aby doszło do realizacji podjętego kontraktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków poniesionych na zakup polisy ubezpieczeniowej z tytułu odpowiedzialności cywilnej osób fizycznych w związku z wykonywaniem pracy – jest prawidłowe,
• wydatków poniesionych na zakup polis ubezpieczeniowych obejmujących ubezpieczenie kosztów leczenia assistance, następstw nieszczęśliwych wypadków i odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ww. ustawy. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Na tle rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wydatki związane z wykupieniem polisy ubezpieczeniowej z tytułu odpowiedzialności cywilnej osób fizycznych w związku z wykonywaniem pracy, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ponoszonych w przyszłości wydatków z tym związanych do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Zatem, ww. wydatki, jako mające związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, czyli służące zachowaniu czy też zabezpieczeniu źródła przychodów, poprzez zmniejszenie ewentualnych negatywnych następstw odpowiedzialności cywilnej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jednakże pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca może do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć wyłącznie wydatek poniesiony na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej osób fizycznych w związku z wykonywaniem pracy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Natomiast przy rozważaniu, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wykupienie polis ubezpieczeniowych obejmujących ubezpieczenie kosztów leczenia assistance, następstw nieszczęśliwych wypadków i odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym na czas wyjazdów za granicę, w celu wykonywania zlecenia poza terytorium kraju stanowią koszt uzyskania przychodu, należy ustalić, w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przede wszystkim zaznaczyć, że przedmiotem ww. ubezpieczenia są określone dobra osobiste człowieka, zatem wydatki te mają charakter wydatków osobistych. Nie mają one bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie są wydatkami ponoszonymi w celu powstania lub zwiększenia przychodu oraz zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu. Brak ww. związku przyczynowo-skutkowego wyklucza możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na wykupienie polis ubezpieczeniowych obejmujących ubezpieczenie kosztów leczenia assistance, następstw nieszczęśliwych wypadków i odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym, jako wydatki osobiste, nie mogą być zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.