2015.05.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-120/15-5/JSz
z 11 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 25 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismami z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) oraz z dnia 30 kwietnia 2015 r. (według daty wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia składników majątkowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 25 lutego 2015 r. oraz z dnia 30 kwietnia 2015 r. (według daty wpływu) poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz kwestie związane z reprezentacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa jest polską spółką prowadzącą działalność w zakresie produkcji przyczep, lawet i zabudowy samochodowej. W dniu 2 września 2013 r. Spółka nabyła od syndyka masy upadłościowej zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), w której skład weszły, w szczególności:

prawo użytkowania wieczystego następujących nieruchomości:
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42, dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42 dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42 dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42 dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42 dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- udział wynoszący 1799/10000 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/60, dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
prawo własności budynków i budowli znajdujących się na wyżej wymienionych działkach,
urządzenia, maszyny, pozostałe ruchomości stanowiące wyposażenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
prawo do znaku firmowego/towarowego opisanego w świadectwie ochronnych wydanym przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej, prawa do rejestracji wzorów użytkowych, prawo własności domeny internetowej www.niewiadow.pl, prawo do korzystania z programu Impuls wraz z serwerem oraz prawa do dokumentacji technicznej umożliwiającej produkcje przyczep.

W skład ZCP nie wchodziły:

znajdujące się w kasie i na rachunkach bankowych środki pieniężne związane z ZCP,
wierzytelności,
materiały do produkcji,
zapasy, produkcja w toku i wyroby gotowe.

W związku z nabyciem ZCP przez Wnioskodawcę nie przeszli na jego rzecz pracownicy upadłego przedsiębiorstwa, ponieważ zgodnie z przepisami ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze (dalej: „ustawa PUiN”) nie wchodzą oni w skład masy upadłościowej. Sprzedaż przedmiotów majątkowych wchodzących w skład ZCP na rzecz Spółki nie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Obecnie składniki majątku wchodzące w skład nabytego ZCP stanowią główne składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Dodatkowo w skład majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wchodzą środki pieniężne i wierzytelności. Wnioskodawca nie zatrudnia żadnych pracowników, a składniki nabytego ZCP są w chwili obecnej przedmiotem dzierżawy na rzecz innego podmiotu, jako dzierżawa przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje zawarcie transakcji z inną spółką (dalej: „Kontrahent”), w ramach której Wnioskodawca zbędzie na rzecz Kontrahenta prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, czyli w efekcie składniki nabytego ZCP oraz związane z nim wierzytelności.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT „czynny”. Wnioskodawca poza składnikami majątkowymi będącymi przedmiotem zbycia na rzecz kontrahenta posiada również inne składniki majątkowe, wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności - innego rodzaju niż dzierżawa - której przedmiotem jest produkcja przyczep, lawet i zabudowy samochodowej. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, której przedmiotem jest produkcja przyczep, lawet i zabudowy samochodowej prowadzona jest na innym zespole składników majątkowych niż będący przedmiotem wniosku. Zbycie opisanych składników majątkowych planowane jest w maju 2015 r.

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotem zbycia będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy o VAT. Niemniej jednak Wnioskodawca zwraca uwagę, że generalnie przedmiotem wniosku jest ocena dotycząca opodatkowania VAT planowanej transakcji, co jest implikowane tym, czy w opisanych okolicznościach stanu faktycznego przedstawiony zespół składników stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwo.

W przedmiotowym stanie faktycznym wyodrębnienie organizacyjne polega na istnieniu w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wyodrębnionych wewnętrznych jednostek organizacyjnych (wydziałów) z powierzeniem im wyodrębnionych zadań opartych na wyodrębnionych składnikach majątkowych wykorzystywanych przez poszczególne wydziały. Wyodrębnienie organizacyjne polega również na powierzeniu kierowania wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi bezpośrednio odrębnym dyrektorom zarządzającym. Wyodrębnienie organizacyjne zostało dokonane na podstawie wewnętrznego regulaminu organizacyjnego. Z kolei wyodrębnienie finansowe polega na istnieniu niezależnych pod względem finansowym i samobilansujących się wydziałów produkcyjnych, w ramach których przychody i koszty są alokowane do wyodrębnionych jednostek organizacyjnych. Ponadto w ramach planów kont utworzone zostały konta (syntetyczne i analityczne) w celu umożliwienia w każdym momencie ustalenia alokacji kosztów i przychodów do wyodrębnionych jednostek organizacyjnych. Wyodrębnienie funkcjonalne polega realizowaniu przez poszczególne wydziały własnych wyraźnie określonych i niezależnych od siebie zadań gospodarczych przy wykorzystaniu wyodrębnionych składników majątkowych.

Przedmiotem zbycia na rzecz kontrahenta będą również zobowiązania. Jednak na chwilę obecną nie jest możliwe wskazanie tytułu zobowiązań, ponieważ przedsiębiorstwo Wnioskodawcy jest „w ruchu” i nie ma możliwości ustalenia, które konkretnie zobowiązanie będzie przedmiotem zbycia (a konkretnie przejęcia przez nabywcę), choćby ze względu na fakt, iż nie można przewidzieć w tym momencie, które zobowiązanie związane ze zbywanym zespołem składników majątkowych będzie nieuregulowane.

W odpowiedzi na pytanie „Czy przedmiotem zbycia na rzecz kontrahenta będzie umowa dzierżawy, o której mowa we wniosku?” Wnioskodawca wskazał, że jak wskazano wyżej, umowa dzierżawy nie będzie rozwiązana przed planowanym zbyciem. Przedmiotem zbycia nie mogą być prawa i obowiązki wynikające z umowy dzierżawy, ponieważ to nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest jego obecnym dzierżawcą.

Nabywca składników majątkowych od Wnioskodawcy będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji przyczep, lawet i zabudowy samochodowej, czyli taką samą, jak prowadzi obecnie na składnikach dzierżawionych od Wnioskodawcy. Nabywca składników majątkowych od Wnioskodawcy nie będzie wydzierżawiał nabytych składników majątkowych na rzecz innych podmiotów, jak również w wyniku ich nabycia wygaśnie umowa dzierżawy dotychczas łącząca Wnioskodawcę i Nabywcę.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał następujące modyfikacje przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego: Mające być przedmiotem zbycia składniki majątku wchodzące w skład nabytego od syndyka ZCP stanowią składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy obok innego wyodrębnionego organizacyjne zespołu składników majątkowych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Wnioskodawca zatrudnia pracowników. Zbycie ZCP nastąpi na rzecz podmiotu, który jest obecnie dzierżawcą ZCP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie opisanych składników majątkowych Wnioskodawcy na rzecz Kontrahenta będzie podlegać opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie opisanych składników majątkowych Wnioskodawcy na rzecz Kontrahenta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT stanowi jednak, że przepisów Ustawy o VAT nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Wprawdzie pojęcie przedsiębiorstwa nie zostało zdefiniowane wprost w Ustawie o VAT, jednakże w doktrynie, orzecznictwie (przykładowo: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2000 r., sygn. III RN 163/00; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2009 r., sygn. III SA/Wa 368/09) oraz interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe (przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 listopada 2008 r. sygn. IPPP1/443-1510/08-3/GD, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 listopada 2008 r., sygn. IPPP1/443-1641/08-4/SM) powszechnie przyjmuje się, że do zdefiniowania tego pojęcia w zakresie ustaw podatkowych należy zastosować wykładnię systemową zewnętrzną i przyjąć definicję zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 55¹ Kodeksu cywilnego przez „przedsiębiorstwo” należy rozumieć zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej lub z przepisów szczególnych (art. 55² Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z powyższym przepisem przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Powyższe wyliczenie ma charakter przykładowy. Oznacza to, że nie wszystkie elementy wymienione wyżej muszą wystąpić, aby można stwierdzić, iż zespół składników stanowi przedsiębiorstwo. Potwierdza to treść art. 55² Kodeksu cywilnego, który wskazuje, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jednocześnie kluczowe składniki majątku muszą wystąpić, tak aby nie wypaczyć idei przedsiębiorstwa. W przedmiotowej sprawie przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo prowadzone przez Wnioskodawcę, a w jego skład będzie wchodzić wszystko to, co zostało nabyte od syndyka masy upadłościowej, które to składniki stanowią podstawowe składniki materialne i niematerialne przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz dodatkowo wierzytelności powstałe w trakcie jego prowadzenia w rozumieniu art. 318 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze.

W komentarzu do ustawy PUiN wskazuje się, że: „Zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa dłużnika zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań o charakterze gospodarczym. W praktyce jest to zakład lub oddział przedsiębiorstwa upadłego” (Guza Leszek, Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Wyd. LexisNexis Polska 2014).

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na sposób nabycia ZCP, należy uznać, że jest on organizacyjnie wyodrębnionym zespołem składników materialnych i niematerialnych. Tym bardziej zatem w przypadku zbycia przez Wnioskodawcę tego samego zespołu składników majątkowych, będzie to transakcja wyłączona z opodatkowania VAT. W związku z planowanym zbyciem przedsiębiorstwa na kontrahenta nie przejdą pracownicy. Nie może mieć to jednak wpływu na zaklasyfikowanie zespołu składników jako przedsiębiorstwo, bowiem jego specyfika polega na tym, że nie zatrudnia ono pracowników. Nie byli również zatrudnieni w ramach ZCP nabytego przez Wnioskodawcę. Zbycie opisanych składników majątkowych Wnioskodawcy na rzecz Kontrahenta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, iż powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.).

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Zatem dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT „czynny”. Jest polską spółką prowadzącą działalność w zakresie produkcji przyczep, lawet i zabudowy samochodowej. W dniu 2 września 2013 r. Spółka nabyła od syndyka masy upadłościowej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w której skład weszły, w szczególności:

prawo użytkowania wieczystego następujących nieruchomości:
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42, dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42 dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42 dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42 dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- zabudowanej nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/42 dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
- udział wynoszący 1799/10000 w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w …, oznaczonej numerem działki 1230/60, dla której w Sądzie Rejonowym prowadzona jest księga wieczysta,
prawo własności budynków i budowli znajdujących się na wyżej wymienionych działkach,
urządzenia, maszyny, pozostałe ruchomości stanowiące wyposażenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
prawo do znaku firmowego/towarowego opisanego w świadectwie ochronnych wydanym przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej, prawa do rejestracji wzorów użytkowych, prawo własności domeny internetowej www.niewiadow.pl, prawo do korzystania z programu Impuls wraz z serwerem oraz prawa do dokumentacji technicznej umożliwiającej produkcje przyczep.

W skład ZCP nie wchodziły: znajdujące się w kasie i na rachunkach bankowych środki pieniężne związane z ZCP, wierzytelności, materiały do produkcji oraz zapasy, produkcja w toku i wyroby gotowe. W związku z nabyciem ZCP przez Wnioskodawcę nie przeszli na jego rzecz pracownicy upadłego przedsiębiorstwa, ponieważ zgodnie z przepisami ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze nie wchodzą oni w skład masy upadłościowej. Sprzedaż przedmiotów majątkowych wchodzących w skład ZCP na rzecz Spółki nie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Obecnie składniki majątku wchodzące w skład nabytego ZCP stanowią główne składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Dodatkowo w skład majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wchodzą środki pieniężne i wierzytelności. Składniki nabytego ZCP są w chwili obecnej przedmiotem dzierżawy na rzecz innego podmiotu, jako dzierżawa przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Zbycie ZCP nastąpi na rzecz podmiotu, który jest obecnie dzierżawcą ZCP.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że poza składnikami majątkowymi będącymi przedmiotem zbycia na rzecz kontrahenta posiada również inne składniki majątkowe, wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności - innego rodzaju niż dzierżawa - której przedmiotem jest produkcja przyczep, lawet i zabudowy samochodowej. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, której przedmiotem jest produkcja przyczep, lawet i zabudowy samochodowej prowadzona jest na innym zespole składników majątkowych niż będący przedmiotem wniosku. Zbycie opisanych składników majątkowych planowane jest w maju 2015 r.

Dzierżawca wykorzystuje składniki majątku do produkcji przyczep, naczep i zabudowy samochodowej. Umowa dzierżawy nie będzie rozwiązana przed planowanym zbyciem. W wyniku nabycia przez dzierżawcę od Wnioskodawcy (wydzierżawiającego) zorganizowanej części przedsiębiorstwa dojdzie do wygaśnięcia umowy dzierżawy, ponieważ w jednym podmiocie zostaną skupione prawa i obowiązki wynikające z tej umowy, skoro przedmiot dzierżawy zostanie nabyty przez jego aktualnego dzierżawcę. Nabywca składników majątkowych od Wnioskodawcy będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji przyczep, lawet i zabudowy samochodowej, czyli taką samą, jak prowadzi obecnie na składnikach dzierżawionych od Wnioskodawcy. Nabywca składników majątkowych od Wnioskodawcy nie będzie wydzierżawiał nabytych składników majątkowych na rzecz innych podmiotów, jak również w wyniku ich nabycia wygaśnie umowa dzierżawy dotychczas łącząca Wnioskodawcę i Nabywcę.

Odnosząc się do powyższego podkreślić należy, że interpretacji pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro – jak wynika z okoliczności sprawy – składniki majątkowe, będące przedmiotem planowanego zbycia na rzecz Kontrahenta, będą organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, to stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji czynność planowanego zbycia składników majątkowych, o których mowa we wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe, bowiem Zainteresowany wywiódł prawidłowy skutek prawny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Powyższe oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin