Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1036/14-4/AS
z 11 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 6 listopada 2014 r., do Biura KIP w Lesznie 10 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• nieuznania działki niezabudowanej mającej być przedmiotem aportu do Spółki z o.o. za teren budowlany – jest prawidłowe,
• uznania, że wniesienie aportem do Spółki z o.o. działki niezabudowanej podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania działki niezabudowanej mającej być przedmiotem aportu do Spółki z o.o. za teren budowlany oraz w zakresie uznania, że wniesienie aportem do Spółki z o.o. działki niezabudowanej podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą i jest rolnikiem ryczałtowym z tego tytułu.

Wnioskodawca jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej wynajmuje lokale i na tej podstawie ze względu na przekroczenie progu podatkowego jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług (dalej jako podatek VAT) oraz wystawia faktury VAT. Jako wynajmujący płaci podatek dochodowy w formie ryczałtu.

Wnioskodawca jest również jedynym wspólnikiem w „A” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako Spółka). Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 40, powierzchni 31,15 ha, położonej w S. Działka znajduje się na terenie nieobjętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka wchodzi w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Co do tej działki oraz innych trzech działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy na budowę fermy reprodukcyjnej wraz z niezbędnymi urządzeniami budowlanymi obejmującymi instalacje energetyczne, wodociągowe, sanitarne oraz place i drogi manewrowe z dwoma zjazdami z dróg gminnych. Decyzja jest ostateczna i na jej podstawie w dniu 30 września 2014 r. została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę.

Wskazać jednak należy, że planowana ferma reprodukcyjna ma być posadowiona jedynie na części działki obejmującej 2,7 ha. Pozostała jej część niezabudowana będzie dalej wykorzystywana na cele rolnicze (uprawa zbóż).

Wskazać również należy, że decyzja o warunkach zabudowy wskazuje, że jedynie 45% działek może być zabudowanych. Wobec powyższego Wnioskodawca, po zakończeniu budowy i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie fermy reprodukcyjnej zamierza podzielić działkę o nr ewidencyjnym 40 na dwie działki, z których jedna z nich będzie działką, na której będzie posadowiona ferma kur reprodukcyjnych (dział specjalny produkcji rolnej), a na drugiej niezabudowanej działce będzie kontynuowana uprawa zbóż. W konsekwencji podziału nowo powstałe działki będą miały zmienione numery ewidencyjne.

Po podziale działek Wnioskodawca zamierza wnieść działki powstałe po podziale do Spółki aportem na pokrycie zwiększonego kapitału Spółki, które nastąpi na podstawie uchwały zarządu Spółki (podwyższenie kapitału zakładowego na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki).

Z uzupełnienia z dnia 27 stycznia 2015 r. do wniosku wynika, że:

1. Działka gruntu o nr 40, która po podziale ma być wniesiona aportem, jest przedmiotem odpłatnej umowy dzierżawy i wydzierżawiona jest „A” Sp. z o.o. (spółce, do której ma być wniesiona aportem) jedynie w części, która obejmować będzie fermę reprodukcyjną. Ta część działki stanowi odpowiednik jednej z dwóch działek, która powstanie po podziale o powierzchni 2,7 ha. W umowie ustalono czynsz dzierżawny w wysokości 1.000,-zł (tysiąc złotych) netto rocznie. Umowa została zawarta na czas określony 11 lat, a okres jej obowiązywania rozpoczął się w dniu 1 sierpnia 2014 r. Na tej nieruchomości dzierżawca – „A” Sp. z o.o. realizuje inwestycję w postaci budowy fermy reprodukcyjnej drobiu o wartości około 12.000.000 zł. Po podziale działki 40, przedmiotem dzierżawy będzie ta działka, na której posadowiona będzie ferma reprodukcyjna, a druga z działek powstałych po podziale (działka niezabudowana), na której prowadzona będzie wyłącznie produkcja roślinna, dalej nie będzie przedmiotem dzierżawy. Wnioskodawca wskazał również, że „A” Sp. z o.o., na podstawie umowy poddzierżawy zawartej z inną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością do dnia 1 stycznia 2015 r. poddzierżawia część przedmiotowej nieruchomości wraz z fermą reprodukcyjną.
2. W odniesieniu do działki niezabudowanej mającej powstać w wyniku podziału gruntu o numerze ewidencyjnym 40, nie będzie istniał plan zagospodarowania przestrzennego.
3. Wnioskodawca nie zamierza wystąpić o decyzję o warunkach zabudowy w stosunku do niezabudowanej działki gruntu mającej być przedmiotem aportu, gdyż na działce tej prowadzić będzie produkcję roślinną, a dokładnie uprawę zbóż.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone nr 1 we wniosku).

Czy działka, powstała w wyniku podziału, która będzie niezabudowana, i na której będzie prowadzona wyłącznie produkcja roślinna zbóż, będzie terenem budowlanym w rozumieniu ustawy o podatku VAT (art. 2 pkt 33) i czy wniesienie aportem tej działki do Spółki będzie objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, działka, która powstanie w wyniku podziału i w momencie wniesienia jej aportem do Spółki nie będzie terenem budowlanym w rozumieniu ustawy o podatku VAT i w konsekwencji będzie korzystała ze zwolnienia.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT) przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Działka, która powstanie w wyniku podziału i będzie miała nadany nowy numer, będzie przede wszystkim działką niezabudowaną.

Ponadto Wnioskodawca zakłada, że w momencie wniesienia aportu działka ta nie będzie położona na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jak również zakłada, że nie będzie co do niej wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Natomiast wydana w dniu 2 czerwca 2014 r. decyzja o warunkach zabudowy nie będzie miała zastosowania do wskazanej działki, gdyż została ona wydana wobec innej działki, tj. działki o numerze ewidencyjnym 40 i na gruncie prawa administracyjnego nie przejdzie na nowo powstałe działki. Tym samym, przy założeniu, że w momencie wniesienia aportu w stosunku do działki powstałej w wyniku podziału nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy lub miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i pozostanie ona niezabudowana, nie będzie miała ona statusu terenu budowlanego w rozumieniu ustawy o VAT i w konsekwencji będzie ona objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie nieuznania działki niezabudowanej mającej być przedmiotem aportu do Spółki z o.o. za teren budowlany,
• nieprawidłowe – w zakresie uznania, że wniesienie aportem do Spółki z o.o. działki niezabudowanej podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast aport, to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem określenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wnoszenie aportów nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, bądź też przedmiotem dostawy jest nieruchomość związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu – dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności – konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 140 ustawy Kodeks cywilny w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia, należy także wziąć pod uwagę orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą i jest rolnikiem ryczałtowym z tego tytułu. Wnioskodawca jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej wynajmuje lokale i na tej podstawie ze względu na przekroczenie progu podatkowego jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług (dalej jako podatek VAT) oraz wystawia faktury VAT. Jako wynajmujący płaci podatek dochodowy w formie ryczałtu. Wnioskodawca jest również jedynym wspólnikiem w „A” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako Spółka), która to Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o powierzchni 31,15 ha, która znajduje się na terenie nieobjętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka ta wchodzi w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Co do tej działki oraz innych trzech działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy na budowę fermy reprodukcyjnej. Decyzja jest ostateczna i na jej podstawie w dniu 30 września 2014 r. została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę. Planowana ferma reprodukcyjna ma być posadowiona jedynie na części działki obejmującej 2,7 ha. Pozostała jej część niezabudowana będzie dalej wykorzystywana na cele rolnicze (uprawa zbóż). Wnioskodawca, po zakończeniu budowy i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie fermy reprodukcyjnej zamierza podzielić ww. działkę na dwie działki, z których jedna z nich będzie działką, na której będzie posadowiona ferma kur reprodukcyjnych (dział specjalny produkcji rolnej), a na drugiej niezabudowanej działce będzie kontynuowana uprawa zbóż. Po podziale działek Wnioskodawca zamierza wnieść działki powstałe po podziale do Spółki aportem na pokrycie zwiększonego kapitału Spółki, które nastąpi na podstawie uchwały zarządu Spółki (podwyższenie kapitału zakładowego na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki). Działka gruntu o nr 40, która po podziale ma być wniesiona aportem, jest przedmiotem odpłatnej umowy dzierżawy i wydzierżawiona jest „A” Sp. z o.o. (spółce, do której ma być wniesiona aportem) jedynie w części, która obejmować będzie fermę reprodukcyjną. Ta część działki stanowi odpowiednik jednej z dwóch działek, która powstanie po podziale. Na tej nieruchomości dzierżawca – „A” Sp. z o.o. realizuje inwestycję w postaci budowy fermy reprodukcyjnej drobiu o wartości około 12.000.000 zł. Po podziale działki, przedmiotem dzierżawy będzie ta działka, na której posadowiona będzie ferma reprodukcyjna, a druga z działek powstałych po podziale (działka niezabudowana), na której prowadzona będzie wyłącznie produkcja roślinna, dalej nie będzie przedmiotem dzierżawy. W odniesieniu do działki niezabudowanej mającej powstać w wyniku podziału gruntu, nie będzie istniał plan zagospodarowania przestrzennego i Wnioskodawca nie zamierza wystąpić o decyzję o warunkach zabudowy w stosunku do niezabudowanej działki gruntu mającej być przedmiotem aportu, gdyż na działce tej prowadzić będzie produkcję roślinną, a dokładnie uprawę zbóż.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii, czy niezabudowana działka gruntu, która ma być przedmiotem aportu jest w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług terenem budowlanym i czy wniesienie jej do Spółki będzie objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowany będzie podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w celu dokonania wniesienia aportem do Spółki wydzielonej działki niezabudowanej, Wnioskodawca nie będzie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie będzie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Zainteresowany nie udostępniał i nie będzie udostępniać w żaden sposób innym osobom działki gruntu niezabudowanej mającej być przedmiotem aportu, a co za tym idzie, nie będzie osiągał z niej pożytków.

Nadto, w stosunku do niezabudowanej działki gruntu nie będzie istniał plan zagospodarowania przestrzennego gminy, a Wnioskodawca, będący rolnikiem ryczałtowym, nie wystąpi w stosunku do niezabudowanej działki gruntu mającej być przedmiotem aportu, o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (czyli dokonanie z własnej inicjatywy zmiany przeznaczenia gruntu rolnego na budowlany), gdyż na działce tej będzie prowadził produkcję rolniczą, a dokładnie uprawę zbóż.

W związku z tym, te poczynania wnioskodawcy nie wskazują na wykonywanie czynności dostawy gruntów. Tym samym uznać należy - mając również na uwadze wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) - że aport ww. niezabudowanej działki gruntu do Spółki z o.o., nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawca z tytułu dokonania wniesienia ww. działki gruntu aportem do Spółki nie będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy, a czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (…).

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei przez tereny budowlane - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z uwagi na fakt, że – jak wynika z opisu sprawy – dla przedmiotowej działki gruntu nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego gminy, a ponadto Wnioskodawca nie zamierza wystąpić o decyzję o warunkach zabudowy, w związku z tym, działka ta nie będzie terenem budowlanym w myśl art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem, udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie, należy stwierdzić, że:

• działka gruntu niezabudowana, która powstanie w wyniku podziału nieruchomości, a na której będzie prowadzona wyłącznie produkcja roślinna zbóż, nie będzie terenem budowlanym w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.
  W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.
• wniesienie aportem niezabudowanej działki gruntu, na której będzie prowadzona wyłącznie produkcja roślinna zbóż, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie, nie będzie korzystało ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
  W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.
  
  

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Dodać należy, że w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Zainteresowany używa pojęcia „będzie korzystała ze zwolnienia”. Tut. Organ pragnie zaznaczyć, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług – pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolnione od podatku” nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa dostawa działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania działki niezabudowanej mającej być przedmiotem aportu do Spółki z o.o. za teren budowlany oraz w zakresie uznania, że wniesienie aportem do Spółki z o.o. działki niezabudowanej podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Natomiast wniosek dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.