2014.02.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1452/14-2/MP
z 24 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 17 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku „Premii podwyższającej wynagrodzenie Spółki” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku „Premii podwyższajacej wynagrodzenie Spółki”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi sprzedaż towarów i usług w sieci sklepów RTV EURO AGD zlokalizowanych na terenie całego kraju oraz za pomocą serwisów internetowych. Spółka oferuje swoim klientom możliwość zapłaty za zakupy w formie ratalnej poprzez zawarcie umowy pożyczki/kredytu.

W celu umożliwienia klientom sfinansowania zakupów poprzez zawarcie umowy pożyczki / kredytu Spółka zawiera umowy pośrednictwa w sprzedaży usług finansowych z bankiem [dalej: Bank].

Wnioskodawca zawarł z Bankiem umowę [dalej: Umowa 1], której przedmiotem jest stałe pośrednictwo finansowe Spółki w zawieraniu w imieniu i na rzecz Banku w Placówkach Spółki oraz Serwisach Internetowych Umów Kredytu, przyjmowanie dyspozycji zmian danych osobowych oraz dyspozycji zmiany warunków Umowy Kredytu oraz zapewnienie Kredytobiorcom możliwości zawarcia Umowy Kredytu z Opcją ubezpieczenia lub bez Opcji ubezpieczenia.

Definicje zawarte w § 1 Umowy 1 zawierają m.in. następujące określenia pojęć używanych w Umowie 1:

Placówki Spółki - sklepy stacjonarne Spółki, w których oferowane są Kredyty,
Kredyt - kredyt ratalny udzielany Kredytobiorcy przez Bank w ramach współpracy ze Spółką przewidzianej w Umowie, z którego środki są przekazywane Spółce tytułem zapłaty ceny towaru i/lub usługi,
Opcja Kredytu - możliwość skorzystania przez Klienta z Kredytu jako formy płatności za towary i/lub usługi nabywane w Placówkach Spółki i/lub za pośrednictwem Serwisu Internetowego,
Umowy Kredytu - zawarta między Bankiem a Kredytobiorcą za pośrednictwem Spółki umowa o kredyt na zakup towarów i/lub usług regulująca warunki, na jakich Bank udziela Kredytu Kredytobiorcy,
Kredytobiorca - Klient, który zawarł Umowę Kredytu w placówkach Spółki lub w Serwisie Internetowym,
Klient - osoba fizyczna, która skorzystała z Opcji Kredytu w Placówkach Spółki i/lub za pośrednictwem Serwisów Internetowych,
Nowy Klient - osoba fizyczna, która została klientem Banku za pośrednictwem Spółki, tzn. zawarła umowę pożyczki lub Umowę Kredytu w oparciu o jedną z umów o współpracy zawartych między Spółką a Bankiem lub Spółką, Bankiem i pośrednikiem Banku, niebędąca wcześniej, tj. przed dniem zawarcia umowy pożyczki lub Umowy Kredytu klientem Banku lub pośrednika Banku,
Produkty dodatkowe - produkty finansowe i usługi finansowe będące w ofercie Banku sprzedawane Nowym Klientom przez Bank, których szczegółowa lista zawarta jest w Załączniku nr 16 do Umowy (m.in. pożyczka gotówkowa, karta kredytowa, konto osobiste (ROR), limit w rachunku, lokaty, hipoteki, „Unit Link", ubezpieczenia, konto oszczędnościowe, TFI),
Okres rozliczeniowy - miesiąc kalendarzowy.

Na podstawie Umowy 1 Bank powierza Spółce za wynagrodzeniem (prowizja) stałe wykonywanie usług pośrednictwa finansowego w zakresie: zawierania w imieniu i na rzecz Banku Umów Kredytu, przyjmowanie dyspozycji zmiany warunków Umowy Kredytu, przyjmowania dyspozycji zmiany danych osobowych Klientów. Ponadto, Bank będzie prowadził sprzedaż Produktów dodatkowych Nowym Klientom.

Na podstawie Umowy 1, Spółka, jako pośrednik finansowy, jest zobowiązana i uprawniona w szczególności do:

informowania Klientów o warunkach udzielania i spłacania Kredytów zaciągniętych za pośrednictwem Wnioskodawcy,
udostępniania Klientom formularzy niezbędnych do zawarcia Umowy Kredytu zgodnie z Umową 1,
przyjmowania w Placówkach Spółki od Klientów dokumentów niezbędnych do zawarcia Umowy Kredytu ,
weryfikowania dokumentów Klientów,
potwierdzania w Placówkach Spółki zgodności tożsamości Klienta z okazanym dokumentem tożsamości oraz zgodności podpisu Klienta z danymi zawartymi w okazanym Spółce dokumencie stwierdzającym tożsamość Klienta,
przekazywania Klientom niezbędnych dokumentów i informacji,
zawierania w Placówkach Spółki w imieniu i na rzecz Banku Umów Kredytu, pod warunkiem uzyskania uprzedniej zgody (autoryzacji) Banku na zawarcie Umowy Kredytu,
podpisywania dokumentów dotyczących zmiany warunków Umowy Kredytu oraz przyjmowania dyspozycji zmian danych osobowych Klientów,
stosowania przekazanego przez Bank Regulaminu i uprawnień Kredytobiorców, w tym prawa do odstąpienia od Umowy Kredytu,
ustalania w uzgodnieniu z Bankiem warunków finansowych dla Kredytów oferowanych w Placówkach Spółki oraz Serwisach Internetowych,
wyznaczenia na terenie każdej Placówki Spółki miejsca przeznaczonego na obsługę Klienta, w tym sprzedaż Kredytów,
zawierania Umów Kredytu tylko z tymi Klientami, co do których Wnioskodawca wysłał wniosek do Banku i otrzymał zgodę na zawarcie Umowy Kredytu,
przeszkolenie pracowników odpowiedzialnych za sporządzanie Umów Kredytów,
potwierdzania w Placówkach Spółki przez Upoważnionego pracownika Spółki własnoręczności podpisu Kredytobiorcy poprzez złożenie jego podpisu pod Umową Kredytu,
wykonywania Umowy z najwyższą starannością wymaganą dla ochrony i zabezpieczenia interesów Banku i klientów Banku, zgodnie z przepisami prawa, postanowieniami Umowy oraz zasadami uczciwego obrotu,
zgłaszania do Banku bez zbędnej zwłoki każdej zmiany dotyczącej statusu prawnego, w szczególności w zakresie zmian rejestracyjnych (siedziba lub adres, firma), zasad reprezentacji oraz składu zarządu, wspólników, udziałowców, złożenia wniosku o otwarcie postępowania naprawczego, wniosku o upadłość lub otwarciu upadłości.

Z tytułu usług pośrednictwa finansowego wykonywanego zgodnie z Umową 1, Spółce przysługuje wynagrodzenie, które składa się z następujących elementów:

wynagrodzenia w wysokości X % kwoty Kredytu netto udzielonego na podstawie Umów Kredytów zawartych w Okresie rozliczeniowym,
wynagrodzenia dodatkowego naliczanego w oparciu o Umowy Kredytów zawartych w ciągu okresu rozliczeniowego, obliczanego zgodnie z ustalonym algorytmem,
Premii podwyższającej wynagrodzenie Spółki naliczanej w oparciu o Produkty dodatkowe - liczonej w oparciu o wskaźnik „Up Front Fee" wskazany w tabeli i łączną wartość/ilość Produktów dodatkowych lub w oparciu o wskaźnik „opłata cykliczna" dla Produktu dodatkowego wskazany w tabeli i łączną wartość/ilość Produktów dodatkowych.

Premia podwyższająca wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe będzie wypłacana również w przypadku ewentualnego wygaśnięcia Umowy 1 przez kolejnych 5 lat od jej wygaśnięcia.

Jak wynika z procedury wzajemnych rozliczeń przyjętej w Umowie 1, po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, nie później niż do 5. dnia roboczego kolejnego Okresu rozliczeniowego na podstawie tabel rozliczeniowych i Raportów Produktów dodatkowych, Wnioskodawca wystawi na rzecz Banku fakturę obejmującą: wynagrodzenie z tytułu pośrednictwa finansowego, wynagrodzenie dodatkowe z tytułu pośrednictwa finansowego oraz Premię podwyższającą wynagrodzenie Spółki.

Spółka zawarła również inne umowy dotyczące świadczenia usług pośrednictwa w udzielaniu kredytów/pożyczek. Jedną z takich umów była umowa zawarta z pośrednikiem finansowym świadczącym usługi pośrednictwa w udzielaniu pożyczek [dalej: Pośrednik], której przedmiotem było stałe pośrednictwo finansowe Spółki w zawieraniu w imieniu i na rzecz Pożyczkodawcy (którym jest bank) w Placówkach Spółki oraz Serwisach Internetowych Umów Pożyczek, przyjmowanie dyspozycji zmian danych osobowych oraz dyspozycji zmiany warunków Umowy Pożyczki oraz zapewnienie Pożyczkobiorcom możliwości zawarcia Umowy Pożyczki z Opcją ubezpieczenia lub bez Opcji ubezpieczenia [dalej: Umowa 2]. Umowa 2 obecnie już nie obowiązuje.

Zgodnie z zapisami Umowy 2, Pośrednik jest pośrednikiem finansowym, którego główna działalność polega na oferowaniu Pożyczki udzielanej przez Pożyczkodawcę, z którym wiążą go odrębne stosunki prawne umożliwiające skuteczne zawarcie Umowy. Pośrednik powierza Spółce za wynagrodzeniem (prowizja) stałe wykonywanie usług pośrednictwa finansowego w zakresie:

zawierania w imieniu i na rzecz Pożyczkodawcy Umów Pożyczek,
przyjmowania dyspozycji zmiany warunków Umowy Pożyczki,
przyjmowania dyspozycji zmiany danych osobowych Klientów.

Zgodnie z postanowieniami Umowy 2, Pośrednik jest zobowiązany do wykonywania m. in. następujących czynności w imieniu i na rzecz Pożyczkodawcy (banku):

oceny zdolności kredytowej Klienta do spłaty Pożyczki,
decydowaniu o udzieleniu Pożyczki na warunkach określonych w Umowie,
przekazywaniu na rachunek bankowy Spółki kwot wynikających z pożyczek,
wypłaty prowizji na rzecz Spółki,
przekazywania Spółce decyzji kredytowych,
odbioru dokumentacji Umów Pożyczki.

Pośrednik posiada również podpisaną umowę pośrednictwa z Bankiem, na mocy której będzie dostarczał Nowym Klientom Produkty dodatkowe (np. pożyczka gotówkowa, karta kredytowa, konto osobiste (ROR), limit w rachunku, lokaty, hipoteki, „Unit Link", ubezpieczenia, konto oszczędnościowe, TFI).

Umowa 2 zawiera również słowniczek pojęć, który wymienia definicje zbliżone do przytoczonych wyżej definicji wynikających z Umowy 1. Wyjaśniono w nim m.in. następujące pojęcia:

Opcja Pożyczki - możliwość skorzystania przez Użytkownika z Pożyczki jako formy płatności za towary i/lub usługi nabywane w Placówkach Spółki i/lub za pośrednictwem Serwisu Internetowego,
Pożyczka - zobowiązanie Pożyczkodawcy do przeniesienia na własność Klienta określonej kwoty pieniężnej w zamian za jej zwrot oraz zapłatę odsetek, prowizji i opłat na rzecz Pożyczkodawcy; przez Pożyczkę rozumie się produkty oferowane Klientom przez Pożyczkodawcę za pośrednictwem Pośrednika i Spółki,
Pożyczkobiorca - Klient, który zawarł Umowę Pożyczki w placówkach Spółki lub w Serwisie Internetowym,
Pożyczkodawca - podmiot, udzielający za pośrednictwem Pośrednika i Spółki Pożyczki na rzecz Klienta, prowadzący działalność finansową polegającą na udzielaniu Pożyczek, posiadający odpowiednie zasoby, w tym środki finansowe, pozwalające mu na zapewnienie bieżącej obsługi Wniosków,
Umowy Pożyczki - umowa, na podstawie której Pożyczkodawca, za pośrednictwem Pośrednika i Spółki, udziela Klientowi Pożyczki.

Z tytułu pośrednictwa w sprzedaży usług finansowych wykonywanego zgodnie z Umową 2, Spółce przysługuje wynagrodzenie, które składa się z:

wynagrodzenia naliczanego w oparciu o Umowy Pożyczki zawarte w ciągu Okresu rozliczeniowego, obliczanego zgodnie z ustalonym algorytmem,
Premii podwyższającej Wynagrodzenie Spółki naliczanej w oparciu o Produkty dodatkowe - liczonej w oparciu o wskaźnik „Up Front Fee" wskazany w tabeli i łączną wartość/ilość Produktów dodatkowych lub w oparciu o wskaźnik „opłata cykliczna" dla Produktu dodatkowego wskazany w tabeli i łączną wartość/ilość Produktów dodatkowych.

Premia podwyższająca wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe ma być wypłacana również w przypadku ewentualnego wygaśnięcia Umowy przez kolejnych 5 lat od jej wygaśnięcia.

Spółka uznaje, że świadczone przez nią usługi opisane w Umowie 1 oraz w Umowie 2 stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych podlegające zwolnieniu z VAT.

Na podstawie Umowy 1 i Umowy 2 Spółka nie świadczy i nie świadczyła usług pośrednictwa finansowego w związku ze skorzystaniem przez klientów z kredytu poprzez Serwis Internetowy, mimo że umowy te zawierały zapisy przewidujące taką opcję. W związku z tym „Premia podwyższająca wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe" dotyczy Nowych Klientów pozyskanych w związku ze świadczeniem przez Spółkę usług pośrednictwa w udzielaniu kredytów dotyczących zakupów dokonywanych w sklepach stacjonarnych Spółki.

Kwestia stosowania zwolnienia z VAT do świadczonych przez Spółkę usług pośrednictwa na podstawie Umowy 1 i Umowy 2 nie budzi wątpliwości Spółki i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Spółka ma wątpliwości co do kwalifikacji dla potrzeb VAT przewidzianego w obu umowach składnika wynagrodzenia należnego od Banku (Pożyczkodawcy) określanego jako „Premia podwyższająca Wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana we wniosku „Premia podwyższająca Wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe” stanowi składnik wynagrodzenia Spółki (podstawy opodatkowania) z tytułu świadczenia na rzecz Banku (Pożyczkodawcy) usług pośrednictwa finansowego podlegających zwolnieniu z VAT ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

„Premia podwyższająca Wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe", którą Spółka otrzymywała/otrzymuje na podstawie Umowy 1 i Urnowy 2, stanowi część należnego jej wynagrodzenia (podstawy opodatkowania) z tytułu świadczenia na rzecz Banku (Pożyczkodawcy) usług pośrednictwa finansowego, które podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

Uzasadnienie:

W opinii Wnioskodawcy, do przedstawionych powyżej usług pośrednictwa świadczonych przez Spółkę na podstawie Umowy 1 i Umowy 2 zastosowanie ma art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Kwestia stosowania zwolnienia z VAT do świadczonych przez Spółkę usług pośrednictwa na podstawie Umowy 1 i Umowy 2 nie budzi wątpliwości Spółki, są to bowiem typowe umowy, w których Spółka pośredniczy w udzielaniu kredytów/pożyczek w imieniu i na rzecz Banku/Pożyczkodawcy. Z tej perspektywy w przypadku Umowy 2 nie ma znaczenia fakt, że oprócz Spółki występuje jeszcze jeden podmiot jako pośrednik, z którym Spółka zawarła Umowę 2. Usługa Spółki polega bowiem na pośredniczeniu w zawieraniu umów pożyczek/kredytów między klientami i Pożyczkodawcą. W tym zakresie Spółka działa w imieniu i na rzecz Pożyczkodawcy.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji usług pośrednictwa. Można się w tym zakresie posiłkować definicją językową tego pojęcia. Według Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/szukaj/pośrednictwo) przez pośrednictwo rozumie się „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy".

Zakres czynności objętych zwolnieniem dotyczących usług pośrednictwa został również wskazany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej: TSUE lub Trybunał]. W wyroku w sprawie C-453/05 Volker Ludwig Trybunał wyraził opinię, iż „działalność pośrednictwa stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy". Co więcej, zdaniem TSUE, „działalność pośrednictwa może się ograniczać do wskazywania stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy".

Trybunał podkreślił również, że dla zastosowania zwolnienia dla pośrednictwa kredytowego nie ma znaczenia fakt, że na usługę pośrednictwa kredytowego składają się dwa świadczenia, jedno wykonywane przez agenta głównego, w ramach negocjacji z instytucjami kredytowymi oraz drugie wykonywane przez subagenta, działającego w charakterze doradcy majątkowego w ramach negocjacji z kredytobiorcami. Co więcej, zdaniem TSUE, „działalność pośrednictwa może się ograniczać do wskazywania stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy".

Odnosząc przedstawione wyżej uwagi dotyczące rozumienia usług pośrednictwa do czynności wykonywanych przez Spółkę na podstawie Umowy 1 i Umowy 2, zdaniem Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości, że wykonywane przez Spółkę czynności stałego wykonywania usług pośrednictwa finansowego w zakresie: zawierania w imieniu i na rzecz Banku (Pożyczkodawcy) Umów Kredytu (Umów Pożyczki), przyjmowanie dyspozycji zmiany warunków Umowy Kredytu (Umowy Pożyczki), przyjmowania dyspozycji zmiany danych osobowych Klientów, za które Spółka otrzymuje wynagrodzenie w formie prowizyjnej, stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek pieniężnych, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą natomiast części wynagrodzenia otrzymywanego przez Spółkę z tytułu usług pośrednictwa świadczonych na podstawie Umowy 1 i Umowy 2, która kalkulowana jest na podstawie sprzedaży Produktów dodatkowych (tzw. „Premia podwyższająca Wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe"). W opinii Spółki, ta część wynagrodzenia korzysta z omawianego zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jako że stanowi element wynagrodzenia (podstawy opodatkowania) z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa w udzielaniu kredytów/pożyczek. Na stosowanie zwolnienia do wynagrodzenia należnego z tytułu przedmiotowych usług pośrednictwa nie ma wpływu okoliczność ustalenia w Umowie kilku składników wynagrodzenia Spółki: części zależnej od wartości udzielonych Kredytów, wynagrodzenia dodatkowego oraz „Premii podwyższającej Wynagrodzenie Spółki naliczanej w oparciu o Produkty dodatkowe". Wszystkie trzy wspomniane elementy składają się bowiem na jedną łączną kwotę wynagrodzenia należnego Spółce od Banku/Pożyczkodawcy z tytułu świadczenia usług pośrednictwa określonych w Umowie 1 i Umowie 2.

W opinii Wnioskodawcy, za uznaniem wspomnianych elementów (w tym Premii) za jedno wieloskładnikowe wynagrodzenie należne z tytułu tego samego świadczenia (usług pośrednictwa finansowego) przemawia analiza przepisów dotyczących podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, która dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Natomiast przez sprzedaż, według art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z zacytowanego przepisu wynika, że podstawą opodatkowania danej czynności jest wszystko co stanowi zapłatę, którą usługodawca otrzymał (ma otrzymać) z tytułu sprzedaży, w tym m. in. z tytułu odpłatnego świadczenia usług. Innymi słowy, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wartość otrzymanego wzajemnego świadczenia, które świadczący usługi otrzymuje od kupującego (por. wyrok TSUE w sprawach C-618/11, C-637/11 i C-659/11 TVI - Televisao Independente SA). Czyli podstawa opodatkowania powinna uwzględniać całe wynagrodzenie usługodawcy należne od usługobiorcy. Jednocześnie przepisy ustawy o VAT nie przewidują różnych zasad ustalania podstawy opodatkowania w zależności do ilości składników wynagrodzenia - powinna ona objąć „wszystko, co stanowi zapłatę".

Co więcej, z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podstawa opodatkowania ustalana jest łącznie dla całej czynności opodatkowanej, a nie osobno dla każdego z jej elementów składowych. Podkreśla to również art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT, który nakazuje uwzględniać w podstawie opodatkowania koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W konsekwencji, dla ustalonej podstawy opodatkowania (wszystkich jej elementów) zastosowanie mają jednolite zasady opodatkowania właściwe dla świadczonej usługi.

Podobne wnioski wypływają również z analizy art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, który obowiązywał do końca 2013 r., a więc znajdzie zastosowanie do wynagrodzenia Spółki (w tym Premii) należnych za usługi wyświadczone do końca 2013 r. Powołany przepis stanowił, że podstawą opodatkowania jest obrót, przez który należy rozumieć kwotę należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Zdaniem Spółki, również treść przywołanego art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązującego do końca 2013 r., pozwalała na przyjęcie, że wszystkie elementy składowe wynagrodzenia należnego z tytułu wykonania czynności opodatkowanej VAT stanowią jeden obrót, a więc kwotę łącznie należną. Wobec czego powinny być uznane za składniki jednej podstawy opodatkowana.

Do podobnych wniosków prowadzi również analiza orzecznictwa sądowego dotyczącego art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Przykładowo, Naczelny Sad Administracyjny w wyroku z 4 marca 2014 r.. sygn. akt I FSK 1759/12, wskazał, że: formułując w art. 29 ust. 1 u.p.t.u. definicję obrotu ustawodawca wskazał, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. W świetle przywołanego przepisu jest to całe wynagrodzenie, jakie nabywca ma obowiązek uiścić z tytułu transakcji, a które sprzedawca ma prawo żądać. Do podstawy opodatkowania należy zatem wliczyć wszystko, co przysługuje w związku z dokonywaną transakcją (całe wynagrodzenie).

Jednocześnie, nieprawidłowe byłoby zdaniem Wnioskodawcy uznanie „Premii podwyższającej Wynagrodzenie Spółki naliczanej w oparciu o Produkty dodatkowe" za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług innych niż usługi pośrednictwa uregulowane w Umowie 1 i Umowie 2. Premia ta jest związana ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami pośrednictwa w udzielaniu pożyczek/kredytów, gdyż właśnie w związku ze świadczeniem tych usług strony ustaliły dodatkowy element wynagrodzenia w postaci przedmiotowej premii, jedynie podstawą kalkulacji tej części wynagrodzenia jest sprzedaż przez Bank/Pożyczkodawcę Produktów dodatkowych na rzecz Nowych Klientów. Należy zwrócić uwagę, że Spółka nie podejmuje w tym zakresie żadnych czynności faktycznych zmierzających bezpośrednio do zawarcia umów Produktów dodatkowych. Nie można więc mówić o świadczeniu przez Spółkę jakichkolwiek usług związanych ze sprzedażą Produktów dodatkowych. Otrzymanie Premii jest jedynie skutkiem świadczenia przez Spółkę usług pośrednictwa w zawieraniu umów kredytów/pożyczek, gdyż premia ta stanowi część wynagrodzenia za te czynności, lecz ma charakter warunkowy - jest uzależniona od sprzedaży Produktów dodatkowych przez Bank (Pożyczkodawcę) Nowym Klientom, których Bank (Pożyczkodawca) pozyskał dzięki udzieleniu Kredytu (Pożyczki) za pośrednictwem Spółki.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zwraca również uwagę, że w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym z różnych czynności, które należałoby oceniać pod kątem kompleksowego świadczenia bądź świadczeń odrębnych. Jak wskazano powyżej, jedynym świadczeniem Spółki jest pośrednictwo w udzielaniu kredytów/pożyczek, zatem nie występują inne czynności, które mogłyby stanowić świadczenie pomocnicze. Zaistnienie świadczenia kompleksowego wymaga bowiem wystąpienia kilku czynności wykonywanych na rzecz tego samego odbiorcy, które ze względu na ich ścisłe powiązanie gospodarcze nie powinny być rozdzielane. Opodatkowanie świadczenia złożonego oparte jest na założeniu, że skoro dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika na rzecz kontrahenta, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów VAT. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego (por. np. wyroki TSUE w sprawach: C-349/96 CPP, C-41/04 Levob, C-111/05 Aktiebofaget, C-461/08 Don Bosco Onroerend, C-572/07 RLRE Tellmer Property, C-224/11 BGŻ Leasing).

W sytuacji gdy na rzecz odbiorcy wykonywane jest tylko jedno świadczenie, mieszczące się w definicji świadczenia usług, brak jest podstaw do zastosowania koncepcji świadczenia złożonego. Należy wówczas uznać, że świadczona jest jedna usługa. W opinii Spółki sytuacja taka ma miejsce w niniejszej sprawie. Biorąc bowiem pod uwagę zakres czynności Spółki ujętych w Umowie 1 i Umowie 2 należy uznać, że czynności te składają się na usługę pośrednictwa finansowego w udzielaniu kredytów/pożyczek pieniężnych, przez co żadna inna usługa nie jest świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Banku (Pożyczkodawcy). Poza czynnościami objętymi zakresem usług pośrednictwa finansowego Spółka nie wykonuje żadnych innych czynności, a w szczególności wynagrodzenie określone jako „Premia podwyższająca Wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe" nie jest związane z żadną inną usługą niż samo pośrednictwo.

Zdaniem Spółki, ponieważ świadczy ona jednolitą usługę na rzecz Banku (Pożyczkodawcy), brak jest przeszkód prawnych aby w Umowie 1 i Umowie 2 należne jej wynagrodzenie zostało uregulowane jako wynagrodzenie złożone z kilku elementów, kalkulowanych w różny sposób i zależne od wyników różnych zdarzeń. Ze względu na takie ukształtowanie wynagrodzenia (wieloskładnikowego) należy uznać, że dotyczy ono jednej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Zatem dla potrzeb określenia zasad opodatkowania wszystkie elementy wynagrodzenia Spółki powinny być traktowane w sposób jednolity, gdyż stanowią podstawę opodatkowania jednej usługi - pośrednictwa w udzielaniu kredytów/pożyczek zwolnionej z VAT. Dzięki uwzględnieniu elementów wynagrodzenia w podstawie opodatkowania ujęte zostanie „wszystko, co stanowi zapłatę" w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT (i odpowiednio „całość świadczenia należnego od nabywcy” w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT obowiązujacego do końca 2013 r.).

Dlatego też, w opinii Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania świadczonych przez niego usług pośrednictwa na rzecz Banku na podstawie Umowy 1 stanowi łączne wynagrodzenie (prowizja) składające się z :

wynagrodzenia w wysokości X % kwoty Kredytu netto udzielonego na podstawie Umów Kredytów zawartych w Okresie rozliczeniowym,
wynagrodzenia dodatkowego naliczanego w oparciu o Umowy Kredytów zawartych w ciągu okresu rozliczeniowego, obliczane zgodnie z ustalonym algorytmem,
Premii podwyższającej wynagrodzenie Spółki naliczanej w oparciu o Produkty dodatkowe.

Odpowiednio w przypadku Umowy 2, podstawę opodatkowania usług pośrednictwa w sprzedaży usług finansowych wykonywanych zgodnie z Umową 2 stanowi:

wynagrodzenie naliczane w oparciu o Umowy Pożyczki zawarte w ciągu Okresu rozliczeniowego, obliczane zgodnie z ustalonym algorytmem,
Premia podwyższająca Wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydanych w odniesieniu do podobnych sytuacji. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 4 kwietnia 2014 r., sygn. IPPP1/443-95/14-2/AP uznał, że:

„Należy zatem stwierdzić, że skoro - jak wynika z treści wniosku - przedmiotowe usługi stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, do ich świadczenia Spółka ma prawo stosować zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Zwolnienie to obejmuje całą kwotę należną z tytułu świadczenia tych usług, gdyż, w ocenie Organu, nie ma znaczenia, dwuskładnikowość wynagrodzenia prowizyjnego, które każdorazowo wypłacane jest przez bank za czynności pośrednictwa finansowego (...)".

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych z 17 lutego 2014 r., sygn. IPPP1/443-89/14-2/EK i IPPP1/443-86/14-2/EK, które również dotyczyły umów pośrednictwa, gdzie wynagrodzenie było określone dwuskładnikowo.

Dlatego też Wnioskodawca jest zdania, że skoro Spółka świadczy usługi pośrednictwa zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, to zwolnienie to obejmuje wszystkie elementy wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu ich świadczenia, niezależnie od ilości tych składników oraz uzgodnionego przez strony sposobu kalkulacji poszczególnych elementów wynagrodzenia. Oznacza to, że zwolnienie obejmuje całą kwotę stanowiącą podstawę opodatkowania usług pośrednictwa świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy 1 i Umowy 2, tj,: część wynagrodzenia zależną od wartości udzielonych Kredytów (pożyczek), wynagrodzenie dodatkowe oraz „Premię podwyższającą Wynagrodzenie Spółki naliczaną w oparciu o Produkty dodatkowe".

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, niezasadne byłoby dzielenie wynagrodzenia należnego Spółce na podstawie Umowy 1 i Umowy 2 na poszczególne elementy składowe i określenie dla nich odrębnych zasad opodatkowania VAT. Ponieważ podstawa opodatkowania ma obejmować „wszystko, co stanowi zapłatę" (a na podstawie przepisów obowiązujących do końca 2013 r. - „całość świadczenia należnego od nabywcy"), to należy przyjąć, że wszystkie części wynagrodzenia otrzymywane przez Spółkę składają się na łączną kwotę wynagrodzenia za świadczenie tej samej czynności - usług pośrednictwa finansowego zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego praz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowosci prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Aby uznać daną czynność za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (ust. 13 powyższego artykułu).

W myśl ust. 14 tego artykułu, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, jak stanowi ust. 15 artykułu 43, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.

Stosownie do treści przepisu art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, str. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Istotne zatem, dla zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku usług pomocniczych do usług finansowych udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych jest to, aby określona usługa, stanowiąca odrębną całość, zmierzała do realizacji zasadniczych funkcji ww. usługi finansowej objętej zwolnieniem. Przy czym, z omawianego zwolnienia nie mogą korzystać usługi stanowiące element usługi pośrednictwa.

Z treści powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiącego implementację regulacji unijnych w tym zakresie, wyraźnie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty posredniczące w ich udzielaniu. Wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zaweżenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwosci Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), w którym Trybunał stwierdził, że: „zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem”. Można zatem stwierdzić, że wg TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci przymiotu takiej usługi.

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa”, warto odnieść się do wyroku w sprawie C-453/05, w którym TSUE stwierdził, że: „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam posrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Z kolei w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwosci zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem”.

Zatem, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,
z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,
celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym, pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),
usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł z Bankiem umowę [dalej: Umowa 1], której przedmiotem jest stałe pośrednictwo finansowe Spółki w zawieraniu w imieniu i na rzecz Banku w Placówkach Spółki oraz Serwisach Internetowych Umów Kredytu, przyjmowanie dyspozycji zmian danych osobowych oraz dyspozycji zmiany warunków Umowy Kredytu oraz zapewnienie Kredytobiorcom możliwości zawarcia Umowy Kredytu z Opcją ubezpieczenia lub bez Opcji ubezpieczenia.

Ponadto, Bank będzie prowadził sprzedaż Produktów dodatkowych Nowym Klientom (produkty finansowe i usługi finansowe będące w ofercie Banku m.in. pożyczka gotówkowa, karta kredytowa, konto osobiste (ROR), limit w rachunku, lokaty, hipoteki, „Unit Link”, ubezpieczenia, konto oszczędnościwe, TFI).

Na podstawie Umowy 1, Spółka, jako pośrednik finansowy, jest zobowiązana i uprawniona w szczególności do:

informowania Klientów o warunkach udzielania i spłacania Kredytów zaciągniętych za pośrednictwem Wnioskodawcy,
udostępniania Klientom formularzy niezbędnych do zawarcia Umowy Kredytu zgodnie z Umową 1,
przyjmowania w Placówkach Spółki od Klientów dokumentów niezbędnych do zawarcia Umowy Kredytu ,
weryfikowania dokumentów Klientów,
potwierdzania w Placówkach Spółki zgodności tożsamości Klienta z okazanym dokumentem tożsamości oraz zgodności podpisu Klienta z danymi zawartymi w okazanym Spółce dokumencie stwierdzającym tożsamość Klienta,
przekazywania Klientom niezbędnych dokumentów i informacji,
zawierania w Placówkach Spółki w imieniu i na rzecz Banku Umów Kredytu, pod warunkiem uzyskania uprzedniej zgody (autoryzacji) Banku na zawarcie Umowy Kredytu,
podpisywania dokumentów dotyczących zmiany warunków Umowy Kredytu oraz przyjmowania dyspozycji zmian danych osobowych Klientów,
stosowania przekazanego przez Bank Regulaminu i uprawnień Kredytobiorców, w tym prawa do odstąpienia od Umowy Kredytu,
ustalania w uzgodnieniu z Bankiem warunków finansowych dla Kredytów oferowanych w Placówkach Spółki oraz Serwisach Internetowych,
wyznaczenia na terenie każdej Placówki Spółki miejsca przeznaczonego na obsługę Klienta, w tym sprzedaż Kredytów,
zawierania Umów Kredytu tylko z tymi Klientami, co do których Wnioskodawca wysłał wniosek do Banku i otrzymał zgodę na zawarcie Umowy Kredytu,
przeszkolenie pracowników odpowiedzialnych za sporządzanie Umów Kredytów,
potwierdzania w Placówkach Spółki przez Upoważnionego pracownika Spółki własnoręczności podpisu Kredytobiorcy poprzez złożenie jego podpisu pod Umową Kredytu,
wykonywania Umowy z najwyższą starannością wymaganą dla ochrony i zabezpieczenia interesów Banku i klientów Banku, zgodnie z przepisami prawa, postanowieniami Umowy oraz zasadami uczciwego obrotu,
zgłaszania do Banku bez zbędnej zwłoki każdej zmiany dotyczącej statusu prawnego, w szczególności w zakresie zmian rejestracyjnych (siedziba lub adres, firma), zasad reprezentacji oraz składu zarządu, wspólników, udziałowców, złożenia wniosku o otwarcie postępowania naprawczego, wniosku o upadłość lub otwarciu upadłości.

Z tytułu usług pośrednictwa finansowego wykonywanego zgodnie z Umową 1, Spółce przysługuje wynagrodzenie, które składa się z następujących elementów:

wynagrodzenia w wysokości X % kwoty Kredytu netto udzielonego na podstawie Umów Kredytów zawartych w Okresie rozliczeniowym,
wynagrodzenia dodatkowego naliczanego w oparciu o Umowy Kredytów zawartych w ciągu okresu rozliczeniowego, obliczanego zgodnie z ustalonym algorytmem,
Premii podwyższającej wynagrodzenie Spółki naliczanej w oparciu o Produkty dodatkowe - liczonej w oparciu o wskaźnik „Up Front Fee" wskazany w tabeli i łączną wartość/ilość Produktów dodatkowych lub w oparciu o wskaźnik „opłata cykliczna" dla Produktu dodatkowego wskazany w tabeli i łączną wartość/ilość Produktów dodatkowych.
Premia podwyższająca wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe będzie wypłacana również w przypadku ewentualnego wygaśnięcia Umowy 1 przez kolejnych 5 lat od jej wygaśnięcia.

zawierania w imieniu i na rzecz Pożyczkodawcy Umów Pożyczek,
przyjmowania dyspozycji zmiany warunków Umowy Pożyczki,
przyjmowania dyspozycji zmiany danych osobowych Klientów.

Z tytułu pośrednictwa w sprzedaży usług finansowych wykonywanego zgodnie z Umową 2, Spółce przysługuje wynagrodzenie, które składa się z:

wynagrodzenia naliczanego w oparciu o Umowy Pożyczki zawarte w ciągu Okresu rozliczeniowego, obliczanego zgodnie z ustalonym algorytmem,
Premii podwyższającej Wynagrodzenie Spółki naliczanej w oparciu o Produkty dodatkowe - liczonej w oparciu o wskaźnik „Up Front Fee" wskazany w tabeli i łączną wartość/ilość Produktów dodatkowych lub w oparciu o wskaźnik „opłata cykliczna" dla Produktu dodatkowego wskazany w tabeli i łączną wartość/ilość Produktów dodatkowych.

Wnioskodawca podkreśla, że wykonywane przez niego usługi są usługami pośrednictwa w świadczeniu typowych usług udzielania pożyczek pieniężnych, za które otrzymuje on wynagrodzenie prowizyjne i które podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą jednak prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku wynagrodzenia otrzymywanego przez Spółkę , które kalkulowane jest na podstawie sprzedaży Produktów dodatkowych (Premia podwyższająca wynagrodzenie Spółki naliczana w oparciu o Produkty dodatkowe).

Z analizy przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach Umowy 1 i Umowy 2 czynności, szczegółowo opisane we wniosku, mieszczą się w zakresie usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów, zmierzają do zawarcia umowy kredytu pomiędzy Bankiem a klientem. Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych w zakresie udzielania kredytów, do ich świadczenia ma prawo zastosować zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Zwolnienie to obejmować będzie całą kwotę należną z tytułu świadczenia ww. usług, niezależnie z ilu składników składać się będzie to wynagrodzenie i w jaki sposób będzie kalkulowane. Warunkiem będzie jednak to, aby wynagrodzenie wypłacone było za czynności pośrednictwa finansowego wykonywane na rzecz Banku. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę w postaci:

wynagrodzenia w wysokości X % kwoty Kredytu netto udzielonego na podstawie Umów Kredytów zawartych w Okresie rozliczeniowym,
wynagrodzenia dodatkowego naliczanego w oparciu o Umowy Kredytów zawartych w ciągu okresu rozliczeniowego, obliczanego zgodnie z ustalonym algorytmem – spełnia ww. warunek.

Takiego charakteru nie ma natomiast otrzymywana przez Spółkę część wynagrodzenia stanowiąca „ premię podwyższającą wynagrodzenie Spółki” kalkulowana na podstawie ilości sprzedanych przez Bank produktów dodatkowych na rzecz Nowych Klientów pozyskanych dla Banku przez Spółkę. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, Nowym Klientem jest osoba fizyczna, która została klientem Banku za pośrednictwem Spółki, tzn. zawarła umowę pożyczki lub Umowę Kredytu w oparciu o jedną z umów o współpracy zawartych między Spółką a Bankiem lub Spółką, Bankiem i pośrednikiem Banku, niebędąca wcześniej, tj. przed dniem zawarcia umowy pożyczki lub Umowy Kredytu klientem Banku lub pośrednika Banku.

Otrzymywana premia jest pośrednio skutkiem świadczenia przez Spółkę usług pośrednictwa w zawieraniu umów kredytów lub pożyczek ponieważ osoby, które za pośrednictwem Spółki podpisały umowę kredytu/pożyczki stają się Nowymi Klientami banku, którym Bank oferuje produkty dodatkowe tj. produkty finansowe i usługi finansowe będące w ofercie Banku . Premia ta nie stanowi jednak wynagrodzenia za świadczone usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych ani pośrednictwa w zakresie innych usług finansowych dot. sprzedaży produktów dodatkowych (Wnioskodawca nie świadczy żadnych usług pośrednictwa przy zawieraniu umów sprzedaży produktów dodatkowych). Wypłacana premia jest wynagrodzeniem za świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi marketingowe, mające na celu pozyskanie klientów dla Banku. Potwierdza to również fakt, że nawet po wygaśnięciu Umowy 1 oraz Umowy 2, kiedy Wnioskodawca nie będzie już świadczył usług pośrednictwa w zakresie udzielania kredytów i pożyczek, „Premia podwyższająca wynagrodzenie Spółki” kalkulowana na podstawie sprzedaży Produktów dodatkowych wypłacana będzie Wnioskodawcy jeszcze przez kolejnych 5 lat.

W konsekwencji „Premia podwyższająca wynagrodzenie Spółki” naliczana na podstawie ilości sprzedanych przez Bank Produktów dodatkowych nie stanowi wynagrodzenia za świadczone przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa finansowego, które podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Opisana premia podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Powołane przez Wnioskodawcę interpretacje dotyczą indywidualnych spraw podmiotów, które o nie wystąpiły i nie stanowią zródeł powszechnie obowiązującego prawa. Ponadto stany faktyczne / zdarzenia przyszłe, na tle których zapadły nie są tożsame ze sprawą będącą przedmiotem niniejszej interpretacji. Dotyczyły one sytuacji, w której wnioskodawcy otrzymywali dwuskładnikowe wynagrodzenie za czynności pośrednictwa finansowego, z których jeden składnik był uznawany przez bank w momencie podpisania umowy kredytu, drugi element to wyrażona wola klienta na pobranie prowizji za pośrednictwo wnioskodawcy w momencie uruchomienia kredytu. Oba elementy wynagrodzenia były więc bezpośrednio związane z usługą pośrednictwa przy zawieraniu umowy kredytu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego w momencie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin