Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1364/14-2/MP
z 21 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzeń (Honorariów autorskich) wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzeń (Honorariów autorskich) wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. Działalność ta jest działalnością zarobkową, usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. W związku z tą działalnością gospodarczą nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o PIT.

Zainteresowany dokonał wyboru opodatkowania dochodów z tego źródła tzw. podatkiem liniowym, tj. na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT. Jest też zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Świadczy usługi m.in. w przedmiocie artystycznej działalności twórczej, w tym w zakresie tworzenia (komponowania) utworów muzycznych.

Wnioskodawca jest współtwórcą i jednym z wykonawców utworów muzycznych, które są eksploatowane w audycji telewizyjnej (stanowią muzyczne tło tej audycji) mającej charakter interaktywny, w trakcie której wróżki lub wróżbici odpowiadają na pytania telewidzów, przepowiadając przyszłość. Wspomniane utwory muzyczne są tworzone na potrzeby wspomnianej audycji telewizyjnej. W związku z powyższym służy Wnioskodawcy stosowne wynagrodzenie przewidziane przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn, zm.; dalej „Prawo autorskie"), zwane dalej „Honorariami autorskimi", które jest (i będzie również w przyszłości) wypłacane za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (dalej: „organizacja zbiorowego zarządzania").

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, będącej zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w sytuacji osiągania przychodów z tytułu Honorariów autorskich wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania, honoraria te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki obniżonej, która wynosi obecnie 8%, stosownie do art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT ?

Zdaniem Wnioskodawcy: w sytuacji osiągania przychodów z tytułu Honorariów autorskich wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania, honoraria te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „VAT") z zastosowaniem stawki w wysokości 8% (poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT w zw. z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, jak również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pojęcie świadczenia usług ma więc szeroki zakres, w tym szerszy od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Warunkiem opodatkowania VAT danej czynności musi być jednakże wykonanie jej przez podatnika. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - stosownie do art. 15 ust. 2 tej ustawy - obejmuje wszelką działalność m.in. usługodawców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, jak również obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla porządku należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Ponadto, w myśl art. 15 ust. 3a ustawy o VAT, powołany wyżej przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Jak była jednak mowa w opisanym przez Zainteresowanego zaistniałym stanie faktycznym, Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy omawiane przychody z tytułu Honorariów autorskich wypłacanych mu za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania, są konsekwencją wykorzystywania majątkowych praw autorskich wchodzących w skład majątku przedsiębiorcy, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej i służących realizacji działań gospodarczych. Powinny być więc zatem kwalifikowane do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, tj. do pozarolniczej działalności gospodarczej (w tym zakresie Zainteresowany odwołuje się do zaprezentowanego wyżej uzasadnienia w zakresie własnego stanowiska dotyczącego pytania nr 1), Tym samym, przedmiotowe przychody nie będą stanowić przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT.

Zainteresowany podziela i przyjmuje za własny pogląd zaprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2013r., sygn. ILPP5/443-160/13-5/KG, który zauważył m.in.: „Dokonując wykładni analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 i ust. 3a ustawy zgodnie z prawem unijnym należy wskazać, że za nie spełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte pomiędzy podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę, kreujące stosunek podporządkowania co się tyczy warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich, Należy zaznaczyć, że powyższe stanowisko potwierdza uchwała NSA z 12 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt I FPS 3/08, w której wskazano, że za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem bardzo do niego zbliżonym ponieważ wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

(...)

Jak stanowi art. 70 ust. 2(1) ww. ustawy [tj. Prawa autorskiego - przyp. Wnioskodawcy], współtwórcy utworu audiowizualnego oraz artyści wykonawcy są uprawnieni do:

1. wynagrodzenia proporcjonalnego do wpływów z tytułu wyświetlania utworu audiowizualnego w kinach;
2. stosownego wynagrodzenia z tytułu najmu egzemplarzy utworów audiowizualnych i ich publicznego odtwarzania;
3. stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów;
4. stosownego wynagrodzenia z tytułu reprodukowania utworu audiowizualnego na egzemplarzu przeznaczonym do własnego użytku osobistego.
   
   

Korzystający z utworu audiowizualnego wypłaca wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2(1), za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi (art. 70 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

W analizowanej sprawie [analogicznej do będącej przedmiotem niniejszego wniosku - przyp. Wnioskodawcy] organizacja zbiorowego zarządzania pobiera na rzecz Wnioskodawcy i wypłaca mu należności z tytułu tantiem. A zatem Wnioskodawcę łączy z organizacją zbiorowego zarządzania wypłacającą na jego rzecz pobierane honoraria autorskie stosunek prawny. Stosunek ten powstaje na podstawie cyt. wyżej przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Co jednakże istotne w analizowanej sprawie relacje jakie łączą Wnioskodawcę z organizacją zbiorowego zarządzania w omawianym zakresie nie są stosunkiem zobowiązaniowym podobnym do tego jaki łączy pracodawcę i pracownika. (...) Co więcej w przedmiotowej sprawie relacje jakie łączą Wnioskodawcę z organizacją zbiorowego zarządzania nie wynikają ze stosunku pracy lub stosunku do niego zbliżonego ponieważ czynności nie są wykonywane przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego są świadczone (...)".

Należy przy tym zauważyć, że - biorąc pod uwagę powyższe przepisy Prawa autorskiego - organizacje zbiorowego zarządzania działają jako zastępca (w ramach pośrednictwa zarządczego) na rzecz reprezentowanych przez siebie twórców, w ich interesie i na ich rachunek. Organizacja zbiorowego zarządzania nie działa więc jak właściciel praw, ale jest zobowiązana do wykonywania określonych czynności na rzecz twórców, w tym w ramach przymusowej reprezentacji wynikającej z woli ustawodawcy.

Już więc tylko z tych powodów w sprawie nie mają zastosowania przepisy art. 15 ust. 3 oraz ust. 3a ustawy o VAT, wyłączające z katalogu podatników podatku od towarów i usług.

Tym samym, przychody uzyskiwane od organizacji zbiorowego zarządzania, która pobiera je w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy jako twórcy, należne mu w związku przysługującymi majątkowymi prawami autorskimi, należy uznać za przychody osiągane przez podatnika wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zainteresowany występuje jako podmiot samodzielny, działający w swoim imieniu i na swój rachunek, pobierając z tego tytułu stosowne wynagrodzenie, bowiem omawiane Honoraria autorskie wypłacane Wnioskodawcy przez organizację zbiorowego zarządzania stanowią wynagrodzenie za wykorzystywanie przysługujących Zainteresowanemu majątkowych praw autorskich przez korzystającego.

Jak więc z powyższego wynika, Wnioskodawca świadczyć będzie przedmiotowe usługi działając w charakterze podatnika podatku od towarów.

Odnosząc się zaś do właściwej stawki VAT mającej zastosowanie w omawianej sprawie, zdaniem Zainteresowanego omawiane honoraria autorskie wypłacane mu przez organizację zbiorowego zarządzania podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki w wysokości 8%. Zgodnie bowiem z treścią poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT oraz treścią art. 41 ust. 2 wzw. z art. 146a pkt 2 tej ustawy, „usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania" (bez względu na symbol PKWiU) podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu 8% stawki podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie od VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Wnioskodawca podziela i przyjmuje za własny pogląd wyrażony w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lipca 2014 r. nr IPPP3/443-490/14-2/MK, w której stwierdzono m.in.: „Należy zaznaczyć, że ustawa oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura" i „usługa kulturalna". Zatem, przy dokonywaniu interpretacji powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną w odniesieniu do językowego znaczenia tych pojęć. Należy wskazać, że kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory", zaś usługa to „pomoc okazana komuś", „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi". Natomiast, określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik". (...) Należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciem „kultura" lub „usługa kulturalna", zatem w tej sytuacji należy odnieść się do znaczenia słownikowego. Właściwym wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym). Natomiast, sztuka zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego to dziedzina działalności artystycznej wyróżniana ze względu na reprezentowane przez nią wartości estetyczne, dydaktyczne, terapeutyczne, naukowe, też: wytwór lub wytwory takiej działalności".

Podobnie, Wnioskodawca zgadza się ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, który w interpretacji indywidualnej z dnia 5 grudnia 2013 r. nr ITPP1/443-914/13/MS, dokonał następującej wykładni omawianego pojęcia: „Ustawa nie definiuje pojęcia „usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności : funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp." (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura" podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (http://sjp.pwn.pl/), „kultura" oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. W związku z powyższym, zgodnie z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.). Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura" oraz „usługi kulturalne" na potrzeby niniejszej interpretacji. W świetle art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury".

Wnioskodawca ma także na uwadze, że w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreśla się, że pojęcia stosowane dla określenia zwolnień od podatku należy interpretować ściśle. Stanowią one bowiem wyjątki od ogólnej zasady, że VAT jest nakładany na wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika (por. m.in. wyrok TSUE z dnia 14 czerwca 2007 r., sprawa C-434/05 Horizon College, pkt 16 i pow. tam orzecznictwo).

Biorąc pod uwagę charakter audycji telewizyjnej (utworu audiowizualnego), którego elementem staje się utwór muzyczny, którego współautorem jest Zainteresowany, usługa świadczona przez Wnioskodawcę nie może być uznana za „usługę kulturalną".

Interaktywna audycja telewizyjna, której przedmiotem jest udzielanie odpowiedzi na pytania telewidzów poprzez przepowiadanie przyszłości przez wróżki lub wróżbitów, w świetle powyższych uwag dotyczących wykładni pojęcia „usług kulturalnych" nie może zostać uznana za służącą tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Tym samym, wynikiem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest powstanie audycji telewizyjnej (utworu audiowizualnego) nie służącej tworzeniu i upowszechnianiu kultury, lecz mającej wyłącznie charakter rozrywkowy.

Należy więc stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie jest spełniona przesłanka przedmiotowa, dla zastosowania przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

Wnioskodawca rozumie, że wskazane wyżej interpretacje indywidualne wydane zostały w indywidualnych sprawach i tylko w tamtych sprawach są wiążące. Zostały one jednakże powołane z uwagi na zawarte w nich wskazówki interpretacyjne, jako - zdaniem Zainteresowanego - użyteczne i aktualne również w niniejszej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podatkowy informuje ponadto, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.