2015.03.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-116/15-2/MC
z 24 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 11 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla jednorazowych biletów wstępu oraz abonamentu umożliwiających skorzystanie przez klientów z siłowni i pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych, jak również stawki podatku VAT dla usług treningów personalnych – na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla jednorazowych biletów wstępu oraz abonamentu umożliwiających skorzystanie przez klientów z siłowni i pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych, jak również stawki podatku VAT dla usług treningów personalnych – na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od marca 2015 r. będzie prowadzić w budynku mającym charakter obiektu sportowego działalność polegającą na świadczeniu dwóch rodzajów usług związanych z poprawą kondycji fizycznej i rekreacją ruchową.

usługa udostępnienia - na zasadzie opłacenia wstępu do obiektu - znajdujących się w tym obiekcie:
- urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia),
- pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness),
usługa treningów personalnych - na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi wymienione w pkt 1 będą sprzedawane w formie:

jednorazowego biletu wstępu - klient dokonuje opłaty za jednorazowy wstęp nielimitowany czasowo (ograniczony wyłącznie godzinami funkcjonowania obiektu), przy czym potwierdzeniem uprawniania do korzystania jest paragon fiskalny wydawany przy zakupie usługi;
abonamentu - klient, który wykupi abonament na wejścia do obiektu uprawniony jest do skorzystania z tych samych usług co przy wstępie jednorazowym, przy czym uprawnienie to nie jest limitowane co do ilości wejść w miesiącu.

Za usługę wymienioną w pkt 2 (usługę treningów personalnych) obowiązuje stawka godzinowa tzn. klienci wnoszą opłaty za każdą godzinę treningu.

Zakup jednorazowego biletu wstępu bądź abonamentu w ramach usługi udostępnienia (usługa nr 1) nie uprawnia do korzystania z usług trenera indywidualnego. Za usługi treningu personalnego zawsze należy dokonać osobnej opłaty.

Odpowiednio wykupienie samego treningu personalnego nie uprawnia do korzystania z siłowni i fitnessu. Co do zasady zajęcia treningu personalnego odbywają się w wydzielonym do tego celu pomieszczeniu. Przy czym zdarza się, że część treningu odbywa się z wykorzystaniem sprzętu znajdującego się w ogólnie dostępnej siłowni. Korzystanie z siłowni w trakcie treningu personalnego ogranicza się wyłącznie do wyznaczonych przez trenera ćwiczeń. Uczestnicy treningów personalnych zawierają z trenerem, który będzie pracownikiem Wnioskodawcy, umowę na osiągnięcie umownie określonego efektu w trakcie trwania treningów personalnych np. poprawa kondycji lub sprawności fizycznej, utrata masy ciała. Treningi będą odbywać się wyłącznie indywidualnie bądź w małych grupach (2-4 osoby).

Korzystanie z sali fitness wliczone w cenę usług wymienionych w punkcie 1 możliwe jest bez ograniczeń czasowych w godzinach funkcjonowania obiektu. Uczestnicy rozpoczynają i kończą ćwiczenia w dowolnym momencie. Pracownik wykonujący przykładowe ćwiczenia na sali fitness nie prowadzi zajęć, jako ich instruktor, a jedynie w razie konieczności lub ryzyka kontuzji koryguje ćwiczące na sali osoby. Ćwiczenia nie stanowią programu dostosowanego do indywidualnych predyspozycji uczestników. Osoby te nie stanowią zorganizowanej grupy trenującej pod nadzorem trenera.

Klient nie ma możliwości zakupienia wyłącznie wstępu na siłownię albo zajęć fitness. Usługi te nie funkcjonują odrębnie od wstępu do obiektu i stanowią wraz z tą usługą nierozerwalną ekonomicznie całość.

Wyżej wymienione usługi Wnioskodawca klasyfikuje pod symbolem PKWiU 93.13.10.0 jako „Usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej” oraz pod symbolem PKWiU 96.04.10.0 „Usługi związane z poprawą kondycji fizycznej”.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedawane jednorazowe bilety wstępu, jak również zakup abonamentu umożliwiające skorzystanie przez klientów z siłowni, wstępu do pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych, podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT?
Czy sprzedawane usługi treningów personalnych - na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem, podlegają 23% stawce podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedawane jednorazowe bilety wstępu oraz abonamenty obejmujące usługę udostępnienia w tym obiekcie urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia), pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness), opisane w stanie faktycznym, jako usługa udostępnienia, podlegają 8% stawce podatku od towarów i usług (VAT).
Usługa treningów personalnych - na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1. Wnioskodawca uważa, iż świadczone w budynku, mającym charakter obiektu sportowego usługi związane z poprawą kondycji fizycznej i rekreacją ruchową, w zakres których wchodzą usługi wstępu na siłownię, usługi wstępu do pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness) są opodatkowane 8% stawką podatku VAT, jako iż zastosowanie znajdzie tu poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT, w której wymienione zostały „Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu” - bez względu na symbol PKWIU.

Wnioskodawca zauważa, iż przepisy ustawy VAT nie definiują pojęcia „wstępu”. W związku z powyższym, w celu dokładnego zrozumienia treści artykułu należy sięgnąć do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pod tym pojęciem należy rozumieć jako „możliwość wejścia gdzieś, prawo do uczestnictwa w czymś”.

Ustawodawca nie określił również jak należy rozumieć pojęcie „rekreacja” jednakże w Uniwersalnym słowniku języka polskiego pod red. S. Dubisza (Warszawa 2003, s. 59) jest ona definiowana jako „aktywny wypoczynek” ze wskazaniem sposobów użycia tego określenia m.in. jako gimnastyka rekreacyjna, obiekty, ośrodki rekreacyjne, zajęcia, ćwiczenia rekreacyjne”.

W świetle powołanych definicji, Wnioskodawca uważa, iż świadczone przez nią usługi kwalifikują się do „pozostałych usług związanych z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu”, co zarazem oznacza, iż do sprzedaży biletów wstępu czy abonamentów zastosowanie powinna mieć obniżona 8% stawka podatku VAT. Poprzez zwrot „wyłącznie w zakresie wstępu” nie należy rozumieć usług rekreacyjnych jako uczestnictwa biernego, tylko aktywny wypoczynek, możliwość skorzystania z określonych urządzeń znajdujących się w obiekcie sportowym.

Wnioskodawca wskazuje, iż również wykładnia systemowa wewnętrzna nie ogranicza rozumienia „wstępu” jedynie do „biernego” uczestnictwa w jakiejś imprezie. Skoro bowiem ustawodawca wymienił w poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy VAT „Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne” to niewątpliwie należy uznać biorąc pod uwagę charakter rozrywek w wesołych miasteczkach, czy parkach rozrywki, iż „wstęp” do tego typu obiektów obejmuje aktywne korzystanie ze znajdujących się tam urządzeń, a nie tylko bierne przyglądanie się spektaklom czy pokazom.

Powyższe jednocześnie dowodzi, iż do świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie wstępu do pomieszczeń siłowni oraz fitness, zastosowanie powinna mieć obniżona 8% stawka podatku VAT zgodnie z art. 42 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT. Niezasadnym byłoby w przedstawionym stanie faktycznym zawężanie określenia „wstępu” do biernego uczestnictwa, na co zwraca uwagę również liczne orzecznictwo sądowe (vide: wyroki WSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3204/12 oraz z dnia 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3217/12, wyroki WSA w Bydgoszczy; z dnia 29 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 1045/12 oraz z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 1050/12) oraz wyrok: NSA z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13.

W powołanym wyroku NSA, skład orzekający potwierdził, iż usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu nie mogą być utożsamiane jedynie z biernym uczestnictwem, bez aktywnego korzystania z urządzeń znajdujących się w obiekcie sportowym. NSA wskazał, iż samo pojęcie rekreacji zakłada aktywne spędzanie wolnego czasu. Nie można wskazać usługi związanej z rekreacją, która polegałaby wyłącznie na samym wstępie, biernym uczestnictwie. Zachodzi, bowiem sprzeczność między pojęciem rekreacja a bierne uczestnictwo, brak aktywności.

Sąd podkreślił, iż sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową. Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest wynik wykładni systemowej wewnętrznej.

W powołanym wyroku NSA zwrócił uwagę także na cele, które przyświecają ustawodawcy, wprowadzającego stawki obniżone na określone towary lub usługi. Wskazał, iż obniżając koszt nabycia, można preferować określone zachowania konsumentów.

Niewątpliwie wprowadzenie stawki obniżonej na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnieniu zdrowego trybu życia poprzez udostępnienie tych usług i obniżenie kosztów. W tym kontekście nieracjonalne byłoby preferowanie poprzez stawki obniżone wyłącznie usług rekreacyjnych polegających na biernym korzystaniu z obiektów. Nieracjonalne byłoby różnicowanie podatkowe tych usług rekreacyjnych, które polegają na konieczności korzystania z urządzeń lub przyrządów.

Wnioskodawca wskazuje również, iż wymienione w poz. 186 załącznika 3 ustawy VAT „Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu” w istocie są implementacją regulacji zawartej w załączniku III dyrektywy, 2006/112/WE umożliwiającą państwu członkowskiemu stosowanie stawki obniżonej dla usług korzystania z obiektów sportowych (poz. 14) i w zakresie wstępu na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne (poz.7) oraz wstępu na imprezy sportowe (poz. 13).

Jak wynika z powyższego zestawienia, w regulacji unijnej brak jest wyraźnego upoważnienia do stosowania stawki obniżonej dla usług „związanych z rekreacją” (brak jest takiego określenia), a przy tym ustawodawca krajowy ograniczył unijny zapis „korzystania z obiektów sportowych” jedynie do „usług związanych z działalnością obiektów sportowych - o symbolu PKWiU 93.11.10.0.”

W ocenie Wnioskodawcy pojęcie „wstępu” przy pozostałych usługach rekreacyjnych mieści się w kategorii unijnej „korzystania z obiektów sportowych”, czyli również wstępu do tych obiektów w celu skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń.

Z uwagi na powyższe, w opinii Wnioskodawcy sprzedaż biletów wstępu czy abonamentów w celu skorzystania przez, poszczególnych klientów z pomieszczeń siłowni, czy fitness podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT.

Ad. 2. Ponieważ usługa treningu personalnego wykracza poza zakres związany z normalnym i typowym użytkowaniem obiektu, gdyż kluczowe jest świadczenie usługodawcy, które może odbywać się także poza obiektem sportowym, a samo korzystanie z obiektu sportowego ma znaczenie drugorzędne i wtórne, stąd też zastosowanie mieć będzie w tym przypadku stawka 23% podatku VAT.

Wobec powyższego Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% wymieniono pod pozycją 186 - „Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu” - bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% objęte są m.in. bez względu na symbol PKWiU, pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia rekreacja. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”. „Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego „recreatio” czyli powrót do zdrowia, sił”. Mając na uwadze powyższe definicje należy na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednak zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu „na siłownię” związana jest możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów.

Jednocześnie należy zauważyć, że w wyroku sygn. akt I FSK 311/13 z dnia 30 stycznia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: „(...) sformułowanie „usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową.”

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca od marca 2015 r. będzie prowadzić w budynku mającym charakter obiektu sportowego działalność polegającą na świadczeniu dwóch rodzajów usług związanych z poprawą kondycji fizycznej i rekreacją ruchową:

usługa udostępnienia - na zasadzie opłacenia wstępu do obiektu - znajdujących się w tym obiekcie:
- urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia),
- pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness),
usługa treningów personalnych - na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi wymienione w pkt 1 będą sprzedawane w formie:

jednorazowego biletu wstępu - klient dokonuje opłaty za jednorazowy wstęp nielimitowany czasowo (ograniczony wyłącznie godzinami funkcjonowania obiektu), przy czym potwierdzeniem uprawniania do korzystania jest paragon fiskalny wydawany przy zakupie usługi;
abonamentu - klient, który wykupi abonament na wejścia do obiektu uprawniony jest do skorzystania z tych samych usług co przy wstępie jednorazowym, przy czym uprawnienie to nie jest limitowane co do ilości wejść w miesiącu.

Ze względów bezpieczeństwa trenowanie w siłowni odbywa się pod nadzorem wyznaczonego pracownika Wnioskodawcy, co wliczone jest w cenę usług wymienionych w punkcie 1. Nadzorujący pomieszczenie siłowni pracownik nie trenuje obecnych na siłowni klientów. Sprawuje on wyłącznie kontrolę nad wykorzystywaniem sprzętu siłowni, co pozwala zachować bezpieczeństwo i uniknąć ewentualnych kontuzji. Korzystanie z sali fitness wliczone w cenę usług wymienionych w punkcie 1 możliwe jest bez ograniczeń czasowych w godzinach funkcjonowania obiektu. Uczestnicy rozpoczynają i kończą ćwiczenia w dowolnym momencie. Pracownik wykonujący przykładowe ćwiczenia na sali fitness nie prowadzi zajęć, jako ich instruktor, a jedynie w razie konieczności lub ryzyka kontuzji koryguje ćwiczące na sali osoby. Ćwiczenia nie stanowią programu dostosowanego do indywidualnych predyspozycji uczestników. Osoby te nie stanowią zorganizowanej grupy trenującej pod nadzorem trenera. Klient nie ma możliwości zakupienia wyłącznie wstępu na siłownię albo zajęć fitness. Usługi te nie funkcjonują odrębnie od wstępu do obiektu i stanowią wraz z tą usługą nierozerwalną ekonomicznie całość.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca będzie świadczyć m.in. usługi udostępnienia - na zasadzie opłacenia wstępu do obiektu - znajdujących się w tym obiekcie urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia) oraz pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness).

Wnioskodawca wskazuje, że usługi, które będzie świadczyć mieszczą się w grupowaniu PKWiU 93.13.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej” oraz PKWiU 96.04.10.0 „Usługi związane z poprawą kondycji fizycznej”. Jak wskazano wyżej pod pojęciem rekreacji należy rozumieć rożne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu. Zatem usługi udostępnienia urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia) oraz pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness) należy zakwalifikować jako pozostałe usługi związane z rekreacją, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

Jednocześnie Wnioskodawca świadczy wyżej wymienione usługi sprzedając jednorazowe bilety wstępu (klient dokonuje opłaty za jednorazowy wstęp nielimitowany czasowo (ograniczony wyłącznie godzinami funkcjonowania obiektu), przy czym potwierdzeniem uprawniania do korzystania jest paragon fiskalny wydawany przy zakupie usługi) oraz abonamentu (klient, który wykupi abonament na wejścia do obiektu uprawniony jest do skorzystania z tych samych usług co przy wstępie jednorazowym, przy czym uprawnienie to nie jest limitowane co do ilości wejść w miesiącu). Jak wskazano wyżej pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie – typowe dla danego obiektu.

Zatem należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie w przypadku usług udostępnienia - na zasadzie opłacenia wstępu do obiektu - znajdujących się w tym obiekcie urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia) oraz pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness) mamy do czynienia z usługami związanymi ze wstępem. Wykupienie jednorazowego biletu wstępu lub abonamentu powoduje, że osoba nabywająca jednorazowy bilet wstępu lub abonament nabywa „prawo wstępu” i możliwość korzystania ze świadczenia typowego dla prowadzonego przez Wnioskodawcę obiektu, tj. możliwość korzystania z urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia) oraz pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness).

Tym samym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi udostępniania urządzeń do ćwiczeń siłowych (siłownia) oraz pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness) będą podlegać opodatkowaniu 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie świadczyć usługi treningów personalnych na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem. Za powyższą usługę obowiązuje stawka godzinowa tzn. klienci wnoszą opłaty za każdą godzinę treningu. Zakup jednorazowego biletu wstępu bądź abonamentu w ramach usługi udostępnienia nie uprawnia do korzystania z usług trenera indywidualnego. Za usługi treningu personalnego zawsze należy dokonać osobnej opłaty. Odpowiednio wykupienie samego treningu personalnego nie uprawnia do korzystania z siłowni i fitnessu. Co do zasady zajęcia treningu personalnego odbywają się w wydzielonym do tego celu pomieszczeniu. Przy czym zdarza się, że część treningu odbywa się z wykorzystaniem sprzętu znajdującego się w ogólnie dostępnej siłowni. Korzystanie z siłowni w trakcie treningu personalnego ogranicza się wyłącznie do wyznaczonych przez trenera ćwiczeń. Uczestnicy treningów personalnych zawierają z trenerem, który będzie pracownikiem Wnioskodawcy, umowę na osiągnięcie umownie określonego efektu w trakcie trwania treningów personalnych np. poprawa kondycji lub sprawności fizycznej, utrata masy ciała. Treningi będą odbywają się wyłącznie indywidualnie bądź w małych grupach (2-4 osoby).

Jak wskazano powyżej stawkę obniżoną podatku od towarów i usług stosuje się na postawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

W ocenie tut. Organu, usługi treningów personalnych na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem wykraczają poza zakres związany z normalnym, typowym użytkowaniem obiektu, a tylko takie usługi mogą korzystać z obniżonej stawki podatku od towarów i usług. Tym samym, usługi treningów personalnych będą podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin