Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1362/14-3/KS
z 2 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia z małżonką uzyskanych przychodów (dochodów) w zeznaniu podatkowym za 2013 rok – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia z małżonką uzyskanych przychodów (dochodów) w zeznaniu podatkowym za 2013 rok.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 29.04.2013 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Dzielnicy wniosek o wpis do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej. Wnioskodawca we wniosku zadeklarował rozpoczęcie działalności gospodarczej od dnia 01.05.2013 r., jednocześnie wybrał opodatkowanie dochodów z tej działalności podatkiem liniowym. Do chwili obecnej działalności gospodarczej nie podjął. W związku z tym w 2013 r. nie wystąpiły przychody i koszty, nie wystąpił dochód i nie wystąpił podatek dochodowy podatek dochodowy o stawce 19 procent.

Art. 30c ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanych stawką 19 procent nie łączy się m.in. z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 powołanej ustawy.

Ponieważ w przypadku Wnioskodawcy nie miało miejsca łączenie dochodów opodatkowanych stawką 19 procent z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 powołanej ustawy, wydawało się, że art. 6 ust. 8 w powiązaniu z art. 30c powołanej ustawy nie ma do sytuacji Wnioskodawcy zastosowania. Kierując się tym przekonaniem, za rok 2013 Wnioskodawca złożył zeznanie podatkowe wspólnie z małżonką.

Urząd Skarbowy w listopadzie b.r. zakwestionował taki sposób rozliczenia. Wnioskodawca dokonał więc korekty zeznania podatkowego za 2013 r. i wpłacił różnicę w podatku dochodowym wraz z odsetkami.

Wnioskodawca ma jednak wątpliwości, czy postępowanie Urzędu Skarbowego jest zgodne z powołanymi wyżej przepisami ustawy o podatku dochodowym, tym bardziej, że art. 30c ustawy nie stanowi, że sam fakt zarejestrowania działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem o stawce 19 procent przez jednego małżonka wyklucza wspólnie rozliczenie podatkowe.

Wnioskodawca nadmienił, że art. 30c ust. 6 ustawy stanowi wyłącznie o niełączeniu dochodów opodatkowanych stawką 19 procent z dochodami opodatkowanymi na zasadach art. 27 ustawy, a takie łączenie dochodów w jego przypadku nie wystąpiło.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy biorąc pod uwagę przepisy art. 6 ust. 8 i art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca mógł złożyć zeznanie podatkowe za rok 2013 wspólnie z małżonką?
2. A zatem, czy w przypadku Wnioskodawcy, kiedy nie wystąpił dochód opodatkowany stawką podatku 19 procent, mają zastosowanie przepisy art. 6 ust. 8 i art. 30c powołanej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy składając za rok 2013 zeznanie podatkowe wspólnie z małżonką, w świetle przepisów art. 6 ust. 8 i art. 30c ustawy, nie naruszył przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym przypadku, nie wystąpił dochód opodatkowany stawką 19 procent, a zatem składając wspólne zeznanie podatkowe Wnioskodawca, nie dokonał łączenia dochodów opodatkowanych stawką 19 procent z dochodami opodatkowanymi na zasadach art. 27 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w żadnym artykule nie stanowi, że sam fakt zarejestrowania działalności gospodarczej opodatkowania stawką 19 procent wyklucza wspólne rozliczenie małżonków.

Zdaniem Wnioskodawcy składając za rok 2013 wspólne z małżonką zeznanie podatkowe rozliczył się prawidłowo z Urzędem Skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, od osiąganych przez nich dochodów.

Jednak art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków, w myśl bowiem tego przepisu, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 cytowanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (tj. m. in. osób fizycznych osiągających przychody z tytułu umowy najmu) niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z kolei w myśl art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 9a ust. 4 ww. ustawy).

Przepis art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera regulacje dotyczące opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do ust. 6 tegoż artykułu, dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi odstępstwo od generalnej zasady odrębnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie.

Przy czym z treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy, bezspornie wynika, że prawa do łącznego opodatkowania dochodów określonych w art. 9 ust. 1 i 1a pozbawieni zostali małżonkowie w sytuacji, gdy w roku podatkowym chociażby do jednego z nich miały zastosowanie przepisy art. 30c tej ustawy. W konsekwencji, już sam fakt dokonania wyboru sposobu opodatkowania dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przesłankę do utraty możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków (nawet uzyskiwanych ze źródeł innych niż prowadzona działalność gospodarcza).

Z przestawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zadeklarował rozpoczęcie działalności gospodarczej od dnia 1 maja 2013 r., jednocześnie wybrał opodatkowanie dochodów z tej działalności podatkiem liniowym. Do chwili obecnej działalności gospodarczej nie podjął. W związku z tym w 2013 r. nie wystąpiły przychody i koszty, nie wystąpił dochód i nie wystąpił podatek dochodowy o stawce 19 procent. Za rok 2013 Wnioskodawca złożył zeznanie podatkowe wspólnie z małżonką.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz zaprezentowane przepisy prawa podatkowego, w tym w szczególności art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 8 oraz art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zauważyć należy, że dla wyłączenia wspólnego opodatkowania małżonków nie jest konieczne uzyskanie dochodu czy brak podjęcia działalności gospodarczej. Wyjaśnić należy, że sformułowanie użyte przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 8 wyżej powoływanej ustawy (gdy chociażby do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy art. 30c) - nie wskazuje na konieczność uzyskania rzeczywistego dochodu, ale oznacza, że podatnik rozlicza się według zasad określonych w art. 30c. Wobec powyższego, sam wybór opodatkowania ewentualnych przyszłych dochodów osiąganych z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyklucza możliwość opodatkowania dochodów uzyskanych przez współmałżonków w sposób przewidziany w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie mimo tego, że Wnioskodawca nie podjął działalności gospodarczej i w rezultacie nie uzyskał żadnych przychodów z tej działalności, to jednak podlegał w 2013 r. regulacjom zawartym w przepisie art. 6 ust. 8 oraz art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca dokonał bowiem wyboru opodatkowania ewentualnych przyszłych dochodów osiąganych z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ww ustawy. Oznacza to, że sam wybór opodatkowania ewentualnych przyszłych dochodów osiąganych z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyklucza możliwość opodatkowania dochodów uzyskanych przez współmałżonków w sposób przewidziany w art. 6 ust. 2 powoływanej ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca nie mógł skorzystać z możliwości rozliczenia w zeznaniu podatkowym dochodów osiągniętych w 2013 r. wspólnie z małżonką.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.