Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4511-4/15/AŻ
z 16 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2014 r. (data wpływu do Biura – 05 stycznia 2015 r.), uzupełnionym w dniach 24 i 26 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności licencyjnych wypłacanych niemieckim rezydentom podatkowym − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 stycznia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności licencyjnych wypłacanych niemieckim rezydentom podatkowym.

Ponieważ wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 13 marca 2015 r. znak: IBPB I/2/4510-9/15/AK oraz IBPB II/1/4511-4/15/AŻ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony w dniach 24 marca 2015 r. (uiszczenie opłaty) oraz 26 marca 2015 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca oraz jego wspólnicy należą do wywodzącej się z Niemiec międzynarodowej grupy spółek powiązanych. Wspólnikiem Wnioskodawcy, posiadającym ponad 99% prawa do udziału w jego zysku, jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której 100% udziałowcem jest inna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością; obie te spółki posiadają siedzibę w Niemczech. 100% udziałowcem ostatniej z tych spółek jest spółka-matka grupy - spółka komandytowa, również posiadająca siedzibę w Niemczech.

Wnioskodawca jest spółką komandytową z siedzibą w Polsce (dalej jako: SP.K), w której komandytariuszem jest spółka kapitałowa z siedzibą w Niemczech, zarejestrowana jako podatnik podatku dochodowego w Niemczech, natomiast komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, która podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swych dochodów. Spółka kapitałowa będąca komandytariuszem posiada 99,9% prawa do udziału w zysku Wnioskodawcy, podczas gdy komplementariuszowi przysługuje 0,1% prawa do udziału w zysku Wnioskodawcy.

W związku z planami reorganizacyjnymi w ramach grupy kapitałowej planowane jest utworzenie nowej spółki osobowej z siedzibą na terenie Niemiec (dalej Nowa Spółka), w której jednym ze wspólników byłby Wnioskodawca, drugim wspólnikiem Nowej Spółki byłaby zaś spółka prawa niemieckiego z siedzibą w Niemczech − spółka-matka grupy, tj. spółka komandytowa. Planowane przy tym jest, że SP.K. dokona transgranicznego wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki w postaci wytworzonych przez siebie znaków towarowych (choć nie jest wykluczone, że część wniesionych praw do znaków towarowych została nabyta od podmiotów trzecich). W szczególności przedmiotem wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki mogą być znaki towarowe, na które przyznano prawo ochronne jak również inne znaki towarowe, na które nie przyznano SP.K praw ochronnych. Spółka-matka grupy − niemiecka spółka komandytowa − wniesie do Nowej Spółki wkład pieniężny w odpowiedniej wysokości. W rezultacie, każdy ze wspólników − SP.K. oraz Spółka-matka grupy − będzie posiadać, odpowiadający wartości wniesionego wkładu, procentowy udział w Nowej Spółce.

Jednocześnie możliwym jest, że wspólnikiem Nowej Spółki będzie także bądź to niemiecka spółka kapitałowa podlegająca w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bądź to niemiecka spółka osobowa, w której wspólnikami będą podmioty podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Niemczech od całości swoich dochodów (tj. osoby prawne i osoby fizyczne).

Zgodnie z założeniami Nowa Spółka prowadzić będzie działalność gospodarczą w zakresie zarządzania wniesionymi do niej (posiadanymi) znakami towarowymi i będzie mieć formę spółki komandytowej prawa niemieckiego, która to forma prawna zbliżona jest do spółki komandytowej w rozumieniu polskiego Kodeksu spółek handlowych. W szczególności Nowa Spółka będzie udzielać licencji na korzystanie z posiadanych przez siebie znaków towarowych na rzecz innych spółek należących do grupy kapitałowej, w tym również na rzecz Wnioskodawcy. Jednocześnie Nowa Spółka nie będzie, na gruncie prawa niemieckiego, posiadać osobowości prawnej, jak również nie będzie podlegać opodatkowaniu jako spółka niemieckim podatkiem dochodowym. Jej dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Niemczech na poziomie jej wspólników. Nowa Spółka będzie podatnikiem innych podatków, w szczególności będzie zarejestrowana w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej oraz, zgodnie z niemieckim prawem podatkowym, będzie podatnikiem podatku od działalności przemysłowej i handlowej (niem. Gewerbesteuer).

W związku z powyższym – w wyniku uzupełnienia wniosku − zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę Nowej Spółce (spółce osobowej prawa niemieckiego), w zakresie w jakim stanowią one przychód podmiotu będącego niemieckim rezydentem podatkowym (osoba prawna) podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 5% wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę Nowej Spółce (spółce osobowej prawa niemieckiego), w zakresie w jakim stanowią one przychód wspólnika Wnioskodawcy, będącego polskim rezydentem podatkowym nie podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 20%?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym należności licencyjne wypłacane przez Wnioskodawcę Nowej Spółce (spółce osobowej prawa niemieckiego) w zakresie w jakim stanowią one przychód podmiotu będącego niemieckim rezydentem podatkowym (osoba fizyczna) podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 5% wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania?
   
   

W ocenie Wnioskodawcy należności licencyjne wypłacane przez niego Nowej Spółce (spółce osobowej prawa niemieckiego), w zakresie, w jakim stanowią one przychód w Niemczech podmiotu będącego niemieckim rezydentem podatkowym podlegać będą w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 5% wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W ocenie Wnioskodawcy należności licencyjne wypłacane przez niego Nowej Spółce (spółce osobowej prawa niemieckiego), w zakresie, w jakim stanowią one przychód w Niemczech wspólnika Wnioskodawcy będącego polskim rezydentem podatkowym nie będą podlegać w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 20%.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności m.in. z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy z przychodów ze znaków towarowych uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, a zatem przez podatników, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, ustala się w wysokości 20% przychodów.

Równocześnie, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Podobne regulacje zawiera ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od przychodów m.in. ze znaków towarowych uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, a zatem przez osoby fizyczne, które nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. Jednocześnie przepis powyższy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Do pobrania podatku zobowiązany jest podmiot dokonujący wypłaty tego rodzaju należności (płatnik).

Z powyższych regulacji wynika zatem, że bez względu na to czy drugim wspólnikiem Nowej Spółki będzie niemiecka spółka kapitałowa czy też niemiecka spółka osobowa, w której wspólnikami będą przykładowo spółka kapitałowa i osoba fizyczna, to w sytuacji gdy wszystkie te podmioty będą podatkowymi rezydentami Niemiec, to wówczas Wnioskodawca jako podmiot wypłacający na rzecz Nowej Spółki wynagrodzenie z tytułu nabycia licencji na korzystanie ze znaków towarowych, zobowiązany będzie, jako płatnik, do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego z tego tytułu.

Jednocześnie biorąc pod uwagę fakt, że Nowa Spółka będzie działać w formie spółki osobowej niepodlegającej na gruncie przepisów prawa podatkowego w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zastosowanie prawidłowej stawki podatkowej zależeć będzie od:

• statusu wspólników Nowej Spółki będących podatnikami podatku dochodowego (od osób prawnych bądź od osób fizycznych);
• statusu innych podmiotów, do których przychód Nowej Spółki podlega alokowaniu w związku z faktem, iż określony Wspólnik Nowej Spółki nie jest podatnikiem podatku dochodowego. W szczególności, w przypadku Wnioskodawcy, będącego spółką komandytową, dochód osiągany z udziału w Nowej Spółce podlega bezpośredniej alokacji do własnych wspólników Wnioskodawcy, tj. spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce oraz spółki kapitałowej z siedzibą w Niemczech.
  
  

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wspólnikami Nowej Spółki będzie Wnioskodawca działający w formie spółki komandytowej, w której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, podlegająca w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, natomiast komandytariuszem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Niemczech będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego w Niemczech (zaś cały dochód osiągany przez Spółkę podlega rzeczywistemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Niemiec, o ile umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi inaczej).

Z kolei drugim wspólnikiem Nowej Spółki będzie (i) inna niemiecka spółka osobowa, której wspólnikiem będzie z kolei spółka kapitałowa z siedzibą w Niemczech podlegająca w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swych dochodów oraz osoba fizyczna podlegająca w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swych dochodów bądź ewentualnie (ii) także inna spółka kapitałowa z siedzibą w Niemczech podlegająca w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swych dochodów.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, uznać należy, że na potrzeby opodatkowania w Polsce podatkiem zryczałtowanym należności wypłacanych na rzecz Nowej Spółki z tytułu znaków towarowych wypłata ta - z uwagi na fakt, że Nowa Spółka nie będzie podatnikiem podatku dochodowego w Niemczech - dokonywana będzie w istocie (w rozumieniu podatkowym):

• na rzecz spółki kapitałowej będącej polskim rezydentem podatkowym oraz
• na rzecz spółki/spółek kapitałowych bądź na rzecz osób fizycznych będących niemieckimi rezydentami podatkowymi.
  
  

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w zakresie, w jakim uiszczana z tytułu licencji na korzystanie ze znaków towarowych przypadać będzie podmiotom będącym niemieckimi rezydentami podatkowymi, zastosowanie znajdzie przepis art. 12 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r., zgodnie z którym należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być także opodatkowane w Polsce, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 % kwoty brutto należności licencyjnych.

W konsekwencji uznać zatem należy, że należność wypłacana przez Wnioskodawcę na rzecz Nowej Spółki w części przypadającej niemieckim rezydentom podatkowym (spółkom kapitałowym bądź osobom fizycznym) podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce podatkiem zryczałtowanym według stawki 5%, pod warunkiem, że Wnioskodawca posiadać będzie certyfikaty rezydencji potwierdzające, że podmioty te są rezydentami Niemiec na potrzeby podatku dochodowego.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, należności wypłacane Nowej Spółce w części, w jakiej przypadać one będą komplementariuszowi Wnioskodawcy, który jest polskim rezydentem podatkowym (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce podlegającą opodatkowaniu od całości swych dochodów w Polsce), nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym według stawki 20%, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wynika to z faktu, że w tym wypadku część należności z tytułu licencji za korzystanie ze znaków towarowych przypadająca polskiej spółce będącej wspólnikiem Wnioskodawcy nie może być w istocie uznana za przychód podmiotu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem za przychód nierezydenta. W konsekwencji w tym zakresie nie będzie spełniona przesłanka opodatkowania, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy należności z tytułu licencji za korzystanie ze znaków towarowych wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz Nowej Spółki nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym pobieranym przez Wnioskodawcę działającego jako płatnik, w części w jakiej kwota tych należności przypadać będzie komplementariuszowi będącemu polskim rezydentem podatkowym. W tym zakresie zatem Wnioskodawca nie będzie, jako płatnik, zobowiązany do pobrania podatku dochodowego.

W pozostałym zakresie, tj. w zakresie w jakim należności te przypadają niemieckim rezydentom podatkowym, Wnioskodawca zobowiązany będzie, jako płatnik, do pobrania podatku dochodowego, przy czym jeśli Wnioskodawca będzie w posiadaniu certyfikatów rezydencji potwierdzających siedzibę lub miejsce zamieszkania niemieckich rezydentów, do których przychód Nowej Spółki podlega bezpośredniej lub pośredniej (ze względu na transparentność podatkową wspólnika Nowej Spółki) alokacji, wówczas należny podatek wyniesie 5% kwoty należności przypadającej niemieckim rezydentom podatkowym, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie opodatkowania należności licencyjnych wypłacanych niemieckim rezydentom podatkowym będącym osobami fizycznymi. W pozostałym zakresie wniosku wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z poźn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W art. 3 ust. 2a ww. ustawy, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Przepis art. 4a ww. ustawy stanowi, że przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu,

Przepis art. 29 ust. 2 ww. ustawy nakazuje stosowanie ust. 1 tego artykułu z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, certyfikatem rezydencji jest zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż planowane jest utworzenie nowej spółki osobowej z siedzibą na terenie Niemiec (Nowa Spółka), w której jednym ze wspólników byłaby niemiecka spółka osobowa, w której wspólnikami będą podmioty podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Niemczech od całości swoich dochodów (tj. osoby prawne i osoby fizyczne). Zgodnie z założeniami Nowa Spółka prowadzić będzie działalność gospodarczą w zakresie zarządzania wniesionymi do niej (posiadanymi) znakami towarowymi i będzie mieć formę spółki komandytowej prawa niemieckiego, która to forma prawna zbliżona jest do spółki komandytowej w rozumieniu polskiego Kodeksu spółek handlowych. W szczególności Nowa Spółka będzie udzielać licencji na korzystanie z posiadanych przez siebie znaków towarowych na rzecz innych spółek należących do grupy kapitałowej, w tym również na rzecz Wnioskodawcy. Jednocześnie Nowa Spółka nie będzie, na gruncie prawa niemieckiego, posiadać osobowości prawnej, jak również nie będzie podlegać opodatkowaniu jako spółka niemieckim podatkiem dochodowym. Jej dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Niemczech na poziomie jej wspólników. Nowa Spółka będzie podatnikiem innych podatków, w szczególności będzie zarejestrowana w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej oraz, zgodnie z niemieckim prawem podatkowym, będzie podatnikiem podatku od działalności przemysłowej i handlowej (niem. Gewerbesteuer).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90) należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych (ust. 2 art. 12 umowy polsko-niemieckiej).

Określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów (ust. 3 art. 12 cyt. umowy).

Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 (ust. 4 art. 12 umowy).

Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli ich płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jednakże, jeżeli osoba płacąca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstał obowiązek zapłaty należności licencyjnych, a należności te są pokrywane przez ten zakład lub stałą placówkę, wówczas uważa się, iż należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka (ust. 5 art. 12 umowy).

Natomiast w myśl art. 4 ust. 4 ww. umowy, uważa się, że spółka osobowa ma siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Jednakże artykuły od 6 do 23 mają zastosowanie tylko do dochodu lub majątku spółki osobowej, który podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym uważa się, że ma ona siedzibę.

Z treści wniosku nie wynika, iżby podmiot uprawniony do otrzymywania należności licencyjnych prowadził w Polsce działalność gospodarczą poprzez położony w tym państwie zakład i wypłacane należności licencyjne faktycznie wiązałyby się z działalnością tego zakładu. Z wniosku nie wynika również, iż Wnioskodawca posiada w Niemczech zakład w związku z działalnością którego powstaje obowiązek zapłaty należności licencyjnych a należności te są pokrywane przez ten zakład.

Należy podkreślić, że z obowiązywaniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wiążą się dla podatników korzyści, takie jak m.in. redukcja stawki podatku u źródła. Z przywilejów wynikających z umowy mogą korzystać wyłącznie podmioty uprawnione. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na Konwencji Modelowej OECD, dotyczą osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy. Oznacza to, że z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania korzystają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjne (tj. „osoby” w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) Konwencji Modelowej), podlegające nieograniczonemu obowiązkowi w jednym z państw będących stronami danej umowy bilateralnej (tj. „mające miejsce zamieszkania lub siedzibę” w rozumieniu art. 4 Konwencji Modelowej). Rezydencja podatkowa powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji wystawianym przez właściwy organ podatkowy.

Wnioskodawca wskazał, że wspólnikiem Nowej Spółki może być niemiecka spółka osobowa, w której wspólnikami będą podmioty podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Niemczech od całości swoich dochodów (tj. osoby prawne i osoby fizyczne).

Jeżeli zatem wskazana spółka osobowa nie będzie podmiotem podatku dochodowego w Niemczech, to osobą korzystającą z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie wspólnik spółki osobowej.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że w odniesieniu do płatności dokonywanych przez Wnioskodawcę z tytułu przedmiotowych należności licencyjnych, podatnikami podatku dochodowego będą wspólnicy niemieckiej spółki osobowej. W związku z tym, dochód z tytułu wypłaconych należności licencyjnych osobie fizycznej będącej wspólnikiem niemieckiej spółki osobowej będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 4 płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Reasumując powyższe, Spółka może zastosować przy wypłacaniu należności licencyjnej stawkę podatku wynikającą z ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i w tym przypadku musi uzyskać certyfikat rezydencji od osoby fizycznej będącej wspólnikiem niemieckiej spółki osobowej.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.