Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-21/15/MD
z 9 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 22 stycznia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku udzielania rabatów i upustów związanych z wykonywaniem okresowych badań technicznych i badań powypadkowych pojazdów samochodowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku udzielania rabatów i upustów związanych z wykonywaniem okresowych badań technicznych i badań powypadkowych pojazdów samochodowych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi stację kontroli pojazdów, w której wykonuje okresowe badania techniczne i badania powypadkowe pojazdów samochodowych. Ceny za wykonywanie poszczególnych rodzajów usług (badań) określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów (Dz. U. Nr 223, poz. 2261, z późn. zm.). W rozporządzeniu powyższym nie ma zakazu stosowania rabatów. W celu podniesienia konkurencyjności na rynku i zdobycia większej ilości kontrahentów Wnioskodawca chce udzielać swoim klientom rabaty (bonifikaty, upusty cenowe). Wysokość rabatów będzie zmienna w zależności od potrzeb i aktualnej sytuacji rynkowej (przykładowo: rabat „za stałego klienta”, rabat za polecenie stacji nowym klientom). Udzielenie takiego rabatu (bonifikaty) zostanie uwidocznione na paragonie lub fakturze.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy w świetle art. 29a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, który pozwala na pomniejszenie takiego obrotu o kwoty dopuszczalnych rabatów, Wnioskodawca może zastosować do ceny urzędowej za przegląd, np. samochodu osobowego, rabatu (upustu, bonifikaty) w jakiejś kwocie lub procentowo i o ten rabat pomniejszyć podstawę opodatkowania VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwym jest stosowanie rabatu (bonifikaty, upustu cenowego) w celu podniesienia konkurencyjności na rynku i zdobycia większej ilości kontrahentów, pod warunkiem że udzielenie takiego rabatu (bonifikaty) zostanie uwidocznione na paragonie lub fakturze. Skutkiem udzielenia rabatu będzie naliczenie VAT od kwoty pomniejszonej o wartość udzielonego upustu cenowego

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie tej części uzasadnienia interpretacji zaznaczyć należy, że kwestia zasadności stosowania opustów i obniżek określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów (Dz. U. Nr 223, poz. 2261, z późn. zm.), nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W myśl bowiem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) – dalej jako „Ordynacja podatkowa” – minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie zaś z § 3 art. 14b Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Interpretacja ma zatem dotyczyć zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Przez przepisy prawa podatkowego – w myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej – należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Ustawy podatkowe – zgodnie z definicją art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej – to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Jak wynika z treści powołanych przepisów, przedmiotem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na jego obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Oznacza to, że wnioskodawca ma uprawnienia do uzyskania od organu podatkowego interpretacji prawa podatkowego w każdej indywidualnej sprawie, która może kształtować jego prawa i obowiązki na gruncie określonej regulacji podatkowej. Wynika z tego, że odnośnie każdego podatku zainteresowany może żądać od organu wykładni co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów normujących ten podatek w jego indywidualnej sprawie, który indywidualizuje zakres jego sprawy. W szczególności zatem żądanie uzyskania interpretacji indywidualnej prawa podatkowego odnosi się do stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) przedstawionych przez wnioskodawcę, co do których wykładnia znajdujących w nich zastosowanie przepisów podatkowych może rzutować na prawidłowe rozliczenie wnioskodawcy w ramach tego podatku.

W efekcie wnioskodawca ma uzyskać rzetelną informację, jak – w dotyczącym go stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) – organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość dokonania przez niego rozliczenia tegoż podatku.

Jeden z aktów prawnych podanych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów (Dz. U. Nr 223, poz. 2261, z późn. zm.), na tle którego Wnioskodawca powziął jedną ze swoich wątpliwości, nie jest ustawą podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Stąd nie może być podstawą do rozstrzygania o ewentualnych prawa lub obowiązkach podatkowych Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl ust. 6 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do brzmienia ust. 7 tego artykułu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
   
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych
   w momencie sprzedaży;
   
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Według ust. 10 tego artykułu, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi stację kontroli pojazdów, w której wykonuje okresowe badania techniczne i badania powypadkowe pojazdów samochodowych. Ceny za wykonywanie poszczególnych rodzajów usług (badań) określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów. W rozporządzeniu tym nie ma zakazu stosowania rabatów. W celu podniesienia konkurencyjności na rynku i zdobycia większej ilości kontrahentów Wnioskodawca zamierza udzielać swoim klientom rabaty (bonifikaty, upusty cenowe). Wysokość rabatów będzie zmienna w zależności od potrzeb i aktualnej sytuacji rynkowej (przykładowo: rabat „za stałego klienta”, rabat za polecenie stacji nowym klientom). Udzielenie takiego rabatu (bonifikaty) zostanie uwidocznione na paragonie lub fakturze.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą m.in. ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku udzielania rabatów i upustów związanych z wykonywaniem okresowych badań technicznych i badań powypadkowych pojazdów samochodowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest (będzie) – niezależnie od tego czy Wnioskodawca zastosuje rabaty i opusty – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca (jako usługodawca) otrzymał lub ma otrzymać z tytułu wykonywania usług badań technicznych pojazdów, od usługobiorcy (lub osoby trzeciej).

Wprowadzenie rabatów jest natomiast suwerenną decyzją Wnioskodawcy lub kwestią, którą należy badać na podstawie przepisów innych niż przepisy prawa podatkowego, dlatego zasadność ich stosowania (jak już wykazano powyżej) nie mogła być zweryfikowana w drodze wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) . Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.