Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-880/14-2/AS
z 11 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2014 r. (data wpływu 24 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku dla usług remontowych dotyczących budynku kotłowni i plebanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku dla usług remontowych dotyczących budynku kotłowni i plebanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi usługi budowlane i remontowe. W roku 2014 zawarła umowę z Parafią Rzymskokatolicką na wykonanie ocieplenia, robót wykończeniowych zewnętrznych i wewnętrznych w budynku plebanii.

Według projektu architektoniczno-budowlanego cała budowa obejmuje obiekty: kościół, plebania z częścią katechetyczną, biurową (kancelaria), socjalno-magazynową, mieszkalną.

Dane charakteryzujące wielkość inwestycji:

• powierzchnia pomieszczeń: 1759,90 m²,
• kościół parter: 748,0 m²,
• chór: 123,5 m² ,
• plebania parter: 603,60 m²,
• plebania piętro: 284,80 m²,
• powierzchnia zabudowy 1531,0 m²,
• kubatura: 14050,8 m².
  
  

Wg projektu całość funkcji wpisano w jedną bryłę (kościół + plebania) rozczłonkowaną w pionie i poziomie.

W dniu 9 października 2001 r. Parafia uzyskała decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i wydanie pozwolenia na budowę. Z treści decyzji wynika, że pozwolenie obejmuje: budowę obiektu kościelnego/kościół, plebanię z częścią katechetyczną, biurową, socjalno-magazynową i mieszkalną wraz z przyłączami: wody, kanalizacji sanitarnej i deszczowej.

W dniu 14 sierpnia 2014 r. Spółka otrzymała od inspektora nadzoru zestawienie powierzchni plebanii i kościoła, z wnioskami:

1. Ponieważ w pozwoleniu na budowę istnieje podział na kościół i plebanię mamy prawo rozpatrywać plebanię, jako osobny przedmiot (obiekt).
2. Ponieważ część mieszkalna w plebanii stanowi przeważającą funkcję, budynek ten należy zaliczyć do budynków zbiorowego zamieszkania.
3. Ponieważ jest to budynek zbiorowego zamieszkania, zgodnie z PKOB należy zaliczyć go do klasyfikacji 1130.
4. Przytoczone dane stanowią, że usługa budowy budynku plebanii winna być, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług objętych stawką 8%.
   
   

Z zestawienia wynika, że:

• powierzchnia kościoła wynosi 871,5 m² i jest to część niemieszkalna,
• powierzchnia plebanii wynosi 888,4 m² i stanowi:
  1. część mieszkalną o powierzchni - 667,7 m² - 75,16% powierzchni plebanii,
  2. część niemieszkalną o powierzchni - 220,7 m² - 24,84% powierzchni plebanii.
  
  

Usługi wykonane przez Spółkę obejmują prace budowlane, w tym między innymi:

1. roboty wewnątrz plebanii polegające na wytynkowaniu i pomalowaniu pomieszczenia kotłowni, która ogrzewa jednocześnie całość plebanii i kościoła,
2. ocieplenie ścian zewnętrznych budynku plebanii,
3. położenie tynku strukturalnego ścian zewnętrznych na budynku plebanii.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi wykonane przez Spółkę, obejmujące:

1. roboty wewnątrz plebanii polegające na wytynkowaniu i pomalowaniu pomieszczenia kotłowni, która ogrzewać będzie jednocześnie plebanię i kościół,
2. ocieplenie ścian zewnętrznych budynku plebanii,
3. położenie tynku strukturalnego na ścianach zewnętrznych na budynku plebanii,

podlegają opodatkowaniu stawką 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. roboty wewnątrz plebanii polegające na wytynkowaniu i pomalowaniu pomieszczenia kotłowni, która ogrzewa jednocześnie plebanię (mieszkalną i część niemieszkalną) oraz kościół,
2. ocieplenie ścian zewnętrznych budynku plebanii,
3. położenie tynku strukturalnego na ścianach zewnętrznych budynku plebanii,

podlegają, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w całości stawce 8% ze względu na możliwość wyodrębnienia powierzchniowo części kościoła i plebanii, a w części plebanii przeważającą powierzchnię stanowi część mieszkalna - 75,16% budynku plebanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego, to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy).

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne. Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy: Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111, Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112, Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowy, remontu, czy przebudowy obiektów budowlanych, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz.1409, z późn. zm.), przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 6 ww. ustawy, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei – według pkt 7a tego artykułu – przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 art. 3 ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Pojęcie „modernizacja” – według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Z uregulowań zawartych w ww. ustawie Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że ze stawki preferencyjnej korzystają wyłącznie budowy i remonty budynków, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Obniżona stawka podatku nie obejmuje więc innych elementów infrastruktury budowlanej.

Uwzględniając powołane przepisy, od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawodawca przewidział możliwość zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do wyszczególnionych w ustawie i przepisach wykonawczych usług budowlanych. Należy jednakże zwrócić uwagę, że preferencyjna 8% stawka przewidziana jest wyłącznie dla budownictwa mieszkaniowego i lokali mieszkalnych, czyli obiektów sklasyfikowanych w dziale PKOB 11.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi usługi budowlane i remontowe. W roku 2014 zawarł umowę z Parafią Rzymskokatolicką na wykonanie ocieplenia, robót wykończeniowych zewnętrznych i wewnętrznych w budynku plebanii. Według projektu architektoniczno-budowlanego cała budowa obejmuje obiekty: kościół, plebania z częścią katechetyczną, biurową (kancelaria), socjalno-magazynową, mieszkalną. Dane charakteryzujące wielkość inwestycji: powierzchnia pomieszczeń: 1759,90 m², kościół parter: 748,0 m², chór: 123,5 m², plebania parter: 603,60 m², plebania piętro: 284,80 m², powierzchnia zabudowy 1531,0 m², kubatura: 14050,8 m². Wg projektu całość funkcji wpisano w jedną bryłę (kościół + plebania) rozczłonkowaną w pionie i poziomie. W dniu 9 października 2001 r. Parafia uzyskała decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i wydanie pozwolenia na budowę. Z treści decyzji wynika, że pozwolenie obejmuje: budowę obiektu kościelnego/kościół, plebanię z częścią katechetyczną, biurową, socjalno-magazynową i mieszkalną wraz z przyłączami: wody, kanalizacji sanitarnej i deszczowej. W dniu 14 sierpnia 2014 Wnioskodawca otrzymał od inspektora nadzoru zestawienie powierzchni plebanii i kościoła, z wnioskami: ponieważ w pozwoleniu na budowę istnieje podział na kościół i plebanię Zainteresowany ma prawo rozpatrywać plebanię, jako osobny przedmiot (obiekt); ponieważ część mieszkalna w plebanii stanowi przeważającą funkcję, budynek ten należy zaliczyć do budynków zbiorowego zamieszkania; ponieważ jest to budynek zbiorowego zamieszkania, zgodnie z PKOB należy zaliczyć go do klasyfikacji 1130; przytoczone dane stanowią, że usługa budowy budynku plebanii winna być, na podst. art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług objętych stawką 8%. Z zestawienia wynika, że: powierzchnia kościoła wynosi 871,5 m² i jest to część niemieszkalna, powierzchnia plebanii wynosi 888,4 m² i stanowi: część mieszkalną o powierzchni - 667,7 m² - 75,16% powierzchni plebanii, część niemieszkalną o powierzchni - 220,7 m² - 24,84% powierzchni plebanii. Usługi wykonane przez Spółkę obejmują prace budowlane, w tym między innymi: roboty wewnątrz plebanii polegające na wytynkowaniu i pomalowaniu pomieszczenia kotłowni, która ogrzewa jednocześnie całość plebanii i kościoła; ocieplenie ścian zewnętrznych budynku plebanii; położenie tynku strukturalnego ścian zewnętrznych na budynku plebanii.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy do usług remontowych na terenie plebanii ma prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 8%.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz wynikający z treści wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przypadku, gdy roboty, o których mowa we wniosku, mieszczą się w przepisach art. 41 ust. 12 ustawy i świadczone są w budynku - zdaniem Wnioskodawcy - stałego zamieszkania sklasyfikowanego w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 – to należy te usługi opodatkować preferencyjną 8% stawką podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ww. ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ podkreśla ponadto, że przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego.

Stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24.01.2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania statystycznego, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. Zatem interpretacji udzielono w oparciu o wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikację PKOB budynku.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załącznika dołączonego przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.