Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-58/15-5/MW
z 4 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług.

Wniosek został uzupełniony w dniu 22 kwietnia 2015r. w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni od 2001 roku pracuje jako nauczyciel w szkole prywatnej. Wcześniej była zatrudniona na umowę o pracę, więc rozliczała się ze szkołą przy pomocy umowy autorskiej - jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych, czynnym twórcą. Od 2007 roku do 2014 prowadziła firmę, która była płatnikiem podatku VAT i ze szkołą dalej rozliczała się na zasadzie umowy autorskiej. Od lipca 2014r. Wnioskodawczyni zawiesiła działalność, ale chciałaby rozliczać się ze szkołą jako firma: Czy wystawiane dla szkoły faktury mogą być zwolnione z podatku VAT?

Faktury będą wystawiane prywatnej szkole policealnej za prowadzenie zajęć ze studentami według opracowanego przez Wnioskodawczynię autorskiego programu dydaktycznego.

Szkoła jest wpisana do rejestru instytucji kultury. Szkoła funkcjonuje jako jednostka objęta systemem oświaty w myśl przepisów zawartych w ustawie o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty: art. 2 pkt 3a oraz art. 91 punkt 3c ww. ustawy (opublikowanej w Dz. U. z 2004r. nr 256 poz. 2572 ze zm.).

Firma Wnioskodawczyni będzie funkcjonować jako jednoosobowa działalność gospodarcza, która w myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 i 27 (ustawy o podatku od towarów i usług z 2004r) będzie świadczyć usługi ściśle związane z usługami świadczonymi przez jednostkę objętą systemem oświaty. Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię będą ściśle związane z usługami nauczania, o których jest mowa w artykule 43 ust. 1 pkt 26 i 27 (ustawy o podatku od towarów i usług z 2004r) cyt… "oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych".

Usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej- szkoleniowej. Głównym celem tych usług nie będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia, gdyż nauczyciele albo są zatrudnieni na umowę o pracę albo na umowę autorską i nie są zobowiązani ani do naliczania, ani do płacenia podatku od towarów i usług -VAT. Działalność szkoły i działalność firmy Wnioskodawczyni to także usługi kulturalne. Szkoła jest wpisana do rejestru instytucji kultury w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Wnioskodawczyni jest także czynnym twórcą w dziedzinie sztuk plastycznych, prowadzącym w obrębie szkoły cykl autorskich zajęć dydaktycznych.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Jest czynnym zarejestrowanym płatnikiem VAT. Świadczy usługi nauczania na podstawie umowy autorskiej. Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi są na poziomie wyższym (ponadlicealnym).

Firma Wnioskodawczyni będzie funkcjonować jako jednoosobowa działalność gospodarcza, która w myśl art. 43 ust. l pkt 26 i 27 (ustawy o podatku od towarów i usług z 2004r) będzie świadczyć usługi ściśle związane z usługami świadczonymi przez jednostkę objętą systemem oświaty. Usługi będą ściśle związane z usługami nauczania, o których jest mowa w artykule 43 ust. 1 pkt 26 i 27 (ustawy o podatku od towarów i usług z 2004r.) cyt. „…oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych"... Usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej- szkoleniowej.

Wnioskodawczyni nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usług nauczania będących przedmiotem wniosku w ramach innego stosunku prawnego (umowy) niż objęty przedmiotem wniosku. Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię są usługami związanymi z kształceniem zawodowym, ale z punktu widzenia Wnioskodawczyni nie są one prowadzone wg wykładni określonej w art. 43 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię są to usługi kulturalne, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Są to zajęcia oparte na projektach artystycznych, czyli są usługami świadczonymi przez indywidualnego twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorarium, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonywania utworów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wystawiane dla szkoły faktury za prowadzenie autorskich zajęć ze studentami mogą być zwolnione z podatku od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone można rozumieć jako usługi niezbędne do wykonywania usługi podstawowej czyli szkoleniowej w myśl ustawy o podatku od towarów i usług z 2004 r. art. 43 ust. 1 pkt 26 ( cyt. „... oraz dostawa towarów i usług ściśle z tymi usługami związanych...”

Ma tu także zastosowanie pkt 27 art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r, który mówi o zwolnieniu z podatku: cyt. „… usług prywatnego nauczania na poziomie: przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym; świadczone przez nauczycieli…”.

W odniesieniu do charakteru prowadzonych przez Wnioskodawczynię zajęć dydaktycznych ma też zastosowanie art. 43 pkt 33 pdpkt a. i b. ustawy o podatku od towarów i usług z 2004r., czyli: cyt. „...usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucja o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów....”.
   
   

Jako że szkoła, dla której Zainteresowana świadczy usługi nauczania wpisana jest do rejestru instytucji kultury przy Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Wnioskodawczyni jest czynnym twórcą świadczącym ponad to usługi dydaktyczne związane z przedmiotem artystycznym, według opracowanego przez Zainteresowaną indywidualnego programu nauczania zatwierdzonego w Ministerstwie. Wnioskodawczyni uważa, że mogłaby mieć w tej sprawie zastosowanie dyrektywa Unii Europejskiej 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zawarta w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 347 z późniejszymi zmianami), w której zgodnie z art. 132 ust. l lit. i. i j. Dyrektywy państwa członkowskie zwalniają: cyt. „… nauczanie prywatne przez nauczycieli obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe...”.

W związku z powyższym Zainteresowana uważa, iż mogłaby za świadczone (osobiście) usługi nauczania na rzecz szkoły policealnej wystawiać fakturę zwolnioną z podatku od towarów i usług (VAT zw.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo–rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
   
   

Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Natomiast ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

Ponadto powyższa regulacja stanowi odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione, zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku od towarów i usług świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez te szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem w polskich przepisach regulacji art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym, a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń, student, czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, studentami lecz z podmiotem zatrudniającym.

Należy zaznaczyć, że zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. Z kolei, w wyroku C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE).

W orzeczeniu C-445/05 Trybunał również wskazał, że pojęcie edukacja szkolna i uniwersytecka nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Trybunał w powyższym orzeczeniu wyznaczył szeroki zakres interpretacyjny pojęcia edukacja szkolna i uniwersytecka, z uwagi na różny sposób organizacji systemu nauczania w państwach członkowskich. Polski ustawodawca zwolnił od VAT nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące wyłącznie kształcenie powszechne lub wyższe.

W świetle ust. 1 pkt 29 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
   
   

Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

• formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
  

• na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
  

• szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.
  
  

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Brzmienie powołanego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez specyficzne podmioty, tj. podmioty prawa publicznego, podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ww. przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, ma charakter przedmiotowo – podmiotowy, tzn. znajdzie zastosowanie wówczas, gdy oba warunki w nim wskazane są spełnione łącznie tj. po pierwsze – jest to rodzaj świadczonej usługi - usługa kulturalna, a po drugie – podmiot, który tę usługę świadczy musi być twórcą lub artystą wykonawcą.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciem „kultura” lub „usługa kulturalna”, zatem w tej sytuacji należy odnieść się do znaczenia słownikowego. Odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne”, należy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym). Sztuka zaś, zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, to dziedzina działalności artystycznej wyróżniana ze względu na reprezentowane przez nią wartości estetyczne, dydaktyczne, terapeutyczne, naukowe, też: wytwór lub wytwory takiej działalności.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r., o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) - do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Na podstawie ust. 17a powyższego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Ponadto, w myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722, z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane (pkt 13),
  

• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane (pkt 14).
  
  

Zgodnie z treścią ust. 9 powołanego paragrafu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Z treści art. 43 ust. 17a ustawy i § 3 ust. 9 powyższego rozporządzenia wynika jednoznacznie, że ze zwolnienia od podatku korzystają wyłącznie takie usługi ściśle związane z usługami podstawowymi zwolnionymi od podatku, które świadczone są przez ten sam podmiot, który świadczy usługę podstawową zwolnioną od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od 2001 roku pracuje jako nauczyciel w szkole prywatnej. Wcześniej była zatrudniona na umowę o pracę, więc rozliczała się ze szkołą przy pomocy umowy autorskiej - jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych, czynnym twórcą. Od 2007 roku do 2014 prowadziła firmę, która była płatnikiem podatku VAT i ze szkołą dalej rozliczała się na zasadzie umowy autorskiej. Od lipca 2014r. Wnioskodawczyni zawiesiła działalność, ale chciałaby rozliczać się ze szkołą jako firma. Faktury będą wystawiane prywatnej szkole policealnej za prowadzenie zajęć ze studentami według opracowanego przez Wnioskodawczynię autorskiego programu dydaktycznego. Szkoła jest wpisana do rejestru instytucji kultury. Szkoła funkcjonuje jako jednostka objęta systemem oświaty w myśl przepisów zawartych w ustawie o systemie oświaty. Firma Wnioskodawczyni będzie funkcjonować jako jednoosobowa działalność gospodarcza, która w myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 i 27 ustawy o podatku od towarów i usług będzie świadczyć usługi ściśle związane z usługami świadczonymi przez jednostkę objętą systemem oświaty. Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię będą ściśle związane z usługami nauczania, o których jest mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 i 27 ww. ustawy. Usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej- szkoleniowej. Głównym celem tych usług nie będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia, gdyż nauczyciele albo są zatrudnieni na umowę o pracę albo na umowę autorską i nie są zobowiązani ani do naliczania, ani do płacenia podatku od towarów i usług -VAT. Działalność szkoły i działalność firmy Wnioskodawczyni to także usługi kulturalne. Szkoła jest wpisana do rejestru instytucji kultury w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Wnioskodawczyni jest także czynnym twórcą w dziedzinie sztuk plastycznych, prowadzącym w obrębie szkoły cykl autorskich zajęć dydaktycznych. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Jest czynnym zarejestrowanym płatnikiem VAT. Świadczy usługi nauczania na podstawie umowy autorskiej. Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi są na poziomie wyższym (ponadlicealnym). Firma Wnioskodawczyni będzie funkcjonować jako jednoosobowa działalność gospodarcza, która w myśl art. 43 ust. l pkt 26 i 27 ww. ustawy, będzie świadczyć usługi ściśle związane z usługami świadczonymi przez jednostkę objętą systemem oświaty. Wnioskodawczyni nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usług nauczania będących przedmiotem wniosku w ramach innego stosunku prawnego (umowy) niż objęty przedmiotem wniosku. Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię są usługami związanymi z kształceniem zawodowym, ale z punktu widzenia Wnioskodawczyni nie są one prowadzone wg wykładni określonej w art. 43 pkt 29 ustawy. Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi są usługami kulturalnymi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Są to zajęcia oparte na projektach artystycznych, czyli są usługami świadczonymi przez indywidualnego twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorarium, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonywania utworów.

Należy podkreślić, że zwolnienia od podatku mają charakter wyjątkowy i powinny być traktowane jako odstępstwo od ogólnej zasady opodatkowania każdej czynności objętej zakresem opodatkowania wykonywanej przez podatnika. Zatem pojęcia używane do określenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy należy interpretować ściśle. Zwolnienia mają zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do danej czynności po spełnieniu przesłanek przepisu stanowiącego o danym zwolnieniu. Dla stwierdzenia czy dana usługa wykonana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku VAT, należy więc poddać analizie spełnienie warunków określonych w przepisach stanowiących o zwolnieniu od podatku VAT.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, konieczne jest, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz świadczył usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

W tym miejscu wskazać dodatkowo należy, że zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni – jak zostało wskazane we wniosku - nie jest jednostką objętą systemem oświaty, to nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, ponieważ nie jest spełniona określona w tym przepisie przesłanka podmiotowa. Również zwolnienie to nie będzie przysługiwać Wnioskodawczyni na podstawie § 3 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi nauczania – wbrew stanowisku zawartemu we wniosku – nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, gdyż nie stanowią usług prywatnego nauczania świadczonych przez nauczyciela, bowiem wykonywane są na rzecz szkoły policealnej, a nie bezpośrednio na rzecz studentów (słuchaczy).

Okoliczności sprawy nie wskazują również, aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, albo § 3 ust. 1 pkt 14 powołanego rozporządzenia, ponieważ – jak wskazała Wnioskodawczyni – usługi te nie są prowadzone według wykładni określonej w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jak wskazano wyżej, Wnioskodawczyni prowadzi zajęcia edukacyjne w szkole policealnej na podstawie autorskiego programu.

Analiza przytoczonych regulacji w kontekście przedstawionego opisu sprawy prowadzi do stwierdzenia, że usługi świadczone przez Wnioskodawczynię będące przedmiotem wniosku nie stanowią usług kulturalnych w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że ww. usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisów.

Wnioskodawczyni wskazała, że będzie świadczyć usługi ściśle związane z usługami świadczonymi przez jednostkę objętą systemem oświaty, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy – przy spełnieniu określonych warunków - stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi.

Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

Aby ustalić, czy dana czynność (dostawa bądź usługa) ma ścisły związek z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., „związek” to stosunek między rzeczami, zjawiskami itp. połączonymi ze sobą w jakiś sposób.

Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują dostaw/usług „ściśle związanych”. Niemniej jednak z brzmienia art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że nie dotyczą one dostaw towarów lub świadczenia usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Trybunał Sprawiedliwości UE rozstrzygnął, że świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za „ściśle związane” z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że redagując art. 43 ust. 17 i ust. 17a w związku z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, polski ustawodawca uwzględnił wnioski wypływające z orzecznictwa TSUE.

Zgodnie z tymi regulacjami zwolnienia dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (usługi kształcenia) mają zastosowanie, jeżeli:

• usługi te są wykonywane przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi podstawowej,
  

• usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,
  

• ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Przy czym wyżej wymienione warunki muszą być spełnione łącznie aby dana usługa mogła być potraktowana jako usługa ściśle związana z usługą szkoleniową i mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o wskazane przepisy.

Jak wynika z powołanego już w niniejszej interpretacji wyroku w sprawie Horizon College, po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE (por. pkt 34 wyroku Horizon College). Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi mogą korzystać ze zwolnienia tylko wtedy, jeżeli są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu (por. pkt 38 wyroku Horizon College). Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej podatkiem VAT (por. pkt 42 wyroku Horizon College).

Zastosowanie zwolnienia z tytułu świadczenia usług lub dostawy towarów ściśle związanych z działalnością edukacyjną wymaga w szczególności tego, ażeby podmiot dokonujący tej czynności można było uznać za odpowiedni podmiot prawa publicznego lub inną instytucję działającą w tej dziedzinie, której cele są uznane za podobne przez dane państwo członkowskie (w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE). Podmiotem takim może być podmiot, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Jeżeli zatem dany podmiot jest podmiotem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zostanie spełniona ww. przesłanka podmiotowa dla zastosowania zwolnienia przy świadczeniu przez ten podmiot innej usługi niebędącej usługą edukacyjną, jeśli tylko ta usługa jest usługą ściśle związaną z usługą kształcenia.

Zgodnie z regulacjami zawartymi w treści art. 43 ust. 17 i 17a ustawy omawiane zwolnienie nie ma zastosowania do dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługą podstawową (tu usługą korzystającą ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy), jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (co stanowi implementację art. 134 dyrektywy 2006/112/WE). Zwolnienie znajduje natomiast zastosowanie wobec dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z ww. usługą podstawową dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Jak wskazano wyżej, z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni świadczy usługi na podstawie programu autorskiego na rzecz szkoły policealnej, będącej jednostką oświatową. Wnioskodawczyni nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawczyni – jak wskazano wyżej - nie korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Tak więc przesłanki do zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. przepisu nie są spełnione, gdyż Wnioskodawczyni nie jest podmiotem świadczącym co do zasady usługi podstawowe zwolnione od podatku. Nadto przepisy ustawy jak i rozporządzeń wykonawczych nie przewidują możliwości zastosowania obniżonych stawek podatku VAT dla usług świadczonych przez Wnioskodawczynię. Dlatego też usługi będące przedmiotem wniosku świadczone przez Wnioskodawczynię nie będą podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług jako ściśle związane z usługami kształcenia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy "metoda kasowa";
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";
19. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
20. w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
21. w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
22. w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
    1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
    2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
23. w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
24. w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
    1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
    2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
    
    
    

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz ww. przepisy prawa należy stwierdzić, że brak podstaw, by Wnioskodawczyni wystawiała dla szkoły faktury za prowadzenie autorskich zajęć ze studentami ze stawką „zwolnioną” z podatku od towarów i usług, bowiem świadczone usługi nie podlegają zwolnieniu od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.