UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku należnego, na podstawie art. 89a ustawy – wykazanego w fakturze z dnia 31 sierpnia 2011 r.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 31 grudnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31 sierpnia 2011 r. firma Wnioskodawcy wystawiła fakturę VAT z terminem płatności 31 sierpnia 2011 r., wykonana usługa w wysokości brutto 20.496 zł, VAT 3.696 zł dla: Sp. z o. o.

Wobec braku zapłaty kontrahenta za ww. fakturę Wnioskodawca zawiadomił kontrahenta w dniu 2 grudnia 2013 r. o zamiarze skorygowania podatku VAT od niezapłaconej wierzytelności (za potwierdzeniem odbioru).

Po uzyskaniu z Urzędu Pocztowego tzw. „zwrotki” i po okresie 14-tu dni od jej otrzymania, w dniu 21 stycznia 2014 r. Zainteresowany wystawił zawiadomienie o dokonaniu korekty podatku należnego, które przesłał do wierzyciela i do naczelnika Urzędu Skarbowego.

Przed wysyłką powyższych zawiadomień z KRS Wnioskodawca wydrukował informację, że wierzyciel obecnie prowadzi działalność gospodarczą.

Wg stanu prawnego na moment dokonania potrącenia VAT za złe długi spełnione zostały wszystkie wymogi:

1. nie upłynął okres 2 lat licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura VAT,
2. za potwierdzeniem odbioru zostały wysłane zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku VAT od wierzytelności nieściągniętej oraz o skorygowaniu tego podatku,
3. zawiadomiono Naczelników Urzędów Skarbowych w Poznaniu i Ostrowie Wlkp. o dokonaniu korekty podatku należnego za miesiąc grudzień 2013 r.,
4. Wnioskodawca posiada potwierdzenie z KRS, że podatnik w roku 2014 jest podatnikiem czynnym, nie jest w trakcie likwidacji, ani postępowania upadłościowego.
   
   

Wnioskodawca prosi o wydanie interpretacji indywidualnej w opisanej sprawie, czy odliczenie VAT za miesiąc grudzień 2013 r. jest zasadne.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że:

Ad. 1

Świadczenie przedmiotowej usługi było dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, nie będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Ad. 2

Przedmiotowe wierzytelności zostały przez firmę Wnioskodawcy wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny.

Ad. 3

Wierzytelności będące przedmiotem wniosku nie zostały zbyte.

Ad. 4

Na dzień dokonania korekty podatku należnego z tytułu nieściągalnych wierzytelności, wierzyciel i dłużnik byli podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

Ad. 5

Dłużnik do chwili obecnej w żadnej formie nie uregulował należności.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 29 grudnia 2014 r. wynika, że:

• Wnioskodawca posiada informację o likwidacji firmy dłużnika, lecz nie posiada terminu tej likwidacji,
• należność wynikająca z faktury nie została uregulowana w żadnej formie do chwili obecnej ani zbyta,
• pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje żaden związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ww. ustawy, tj.:
• art. 32 ust. 2 – nie zachodzą żadne wymienione powiązania,
• art. 32 ust. 3 - nie zachodzą żadne wymienione powiązania,
• art. 32 ust. 4 - nie zachodzą żadne wymienione powiązania.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 29 grudnia 2014 r.):

1. Czy odliczenie podatku VAT w opisanej sprawie było zasadne oraz gdyby dłużnik dokonał likwidacji firmy po dniu skorzystania z ulgi za złe długi, tj. po grudniu 2013 r., wobec tego czy odliczony podatek VAT należny będzie podlegał zwrotowi do Budżetu Państwa (Wnioskodawca posiada informację o likwidacji firmy dłużnika – informacja bez terminu jej likwidacji)?
2. Czy odliczenie podatku VAT za złe długi w wysokości 3.696 zł było zasadne?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ świadczona usługa wykonana została na rzecz podatnika zarejestrowanego nie będącego w likwidacji ani upadłości, VAT należny od przedmiotowej wierzytelności został ujęty w deklaracji VAT - jako obrót opodatkowany podatkiem należnym. Wierzytelność nie została w żadnej formie zbyta.

Wierzyciel i dłużnik na dzień korekty podatku VAT za miesiąc grudzień 2013 roku byli podatnikami VAT „czynnymi”, a wierzytelność do chwili obecnej nie została uregulowana w żadnej formie.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 - skorzystanie z ulgi za tzw. „złe długi” jest zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ponieważ faktura i termin płatności należności wynikającej z faktury będącej przedmiotem zapytania miały miejsce w roku 2011, rozpatrzenie niniejszej interpretacji nastąpi w oparciu o przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl art. 89a ust. 4 ustawy, artykułu, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6 ustawy).

W świetle art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy.

Jednocześnie ustawodawca zawarł definicję takich wierzytelności. W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, to takie wierzytelności, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu ich płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem status wierzytelności jako wierzytelności o uprawdopodobnionej nieściągalności, związany jest z upływem określonego czasu od dnia upływu terminu płatności do chwili powstania uprawnienia do skorzystania z możliwości dokonania korekty. Uprawnienie to powstanie po upływie 180 dni, licząc od dnia upływu terminu płatności określonego na umowie lub fakturze. Są to wystarczające przesłanki, aby uznać nieściągalność wierzytelności za uprawdopodobnioną.

Możliwość korekty wierzytelności nieściągalnych uzależniona została od spełnienia również szeregu innych warunków, które zostały wskazane w art. 89a ust. 2 ustawy, a dotyczących zarówno samej wierzytelności, warunków jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Zatem, korekty wierzytelności nieściągalnych, można dokonać w terminie 2 lat od daty wystawienia faktury, dokumentującej wierzytelność, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona.

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, pierwszym etapem postępowania wierzyciela w celu skorzystania przez niego z ulgi za złe długi jest zawiadomienie dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z poinformowaniem o zamiarze skorzystania z ulgi za złe długi. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla dłużnika na ewentualne uregulowanie należności, o odpisaniu której, jako wierzytelności nieściągalnej zawiadomił sprzedawca. Po bezskutecznym upływie 14 dni od zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorzystania z prawa korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych dostawca – stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy – obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Natomiast w myśl art. 89a ust. 6 ustawy podatnik (wierzyciel) w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Należy również wyjaśnić, że warunek aby dłużnik nie był w stanie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnosić wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi, stosownie do art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Zainteresowany w dniu 31 sierpnia 2011 r. wystawił fakturę VAT z terminem płatności 31 sierpnia 2011 r., za wykonaną usługę. Wobec braku zapłaty kontrahenta za ww. fakturę Wnioskodawca zawiadomił kontrahenta w dniu 2 grudnia 2013 r. o zamiarze skorygowania podatku VAT od niezapłaconej wierzytelności (za potwierdzeniem odbioru). Po uzyskaniu z Urzędu Pocztowego tzw. „zwrotki” i po okresie 14-tu dni od jej otrzymania, w dniu 21 stycznia 2014 r. Zainteresowany wystawił zawiadomienie o dokonaniu korekty podatku należnego, które przesłał do wierzyciela i do naczelnika urzędu skarbowego. Przed wysyłką powyższych zawiadomień Wnioskodawca wydrukował z KRS informację, że wierzyciel obecnie prowadzi działalność gospodarczą. Wg stanu prawnego na moment dokonania potrącenia VAT za złe długi spełnione zostały wszystkie wymogi:

1. nie upłynął okres 2 lat licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura VAT,
2. za potwierdzeniem odbioru zostały wysłane zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku VAT od wierzytelności nieściągniętej oraz o skorygowaniu tego podatku,
3. zawiadomiono Naczelników Urzędów Skarbowych o dokonaniu korekty podatku należnego za miesiąc grudzień 2013 r.,
4. Wnioskodawca posiada potwierdzenie z KRS, że podatnik w roku 2014 jest podatnikiem czynnym, nie jest w trakcie likwidacji, ani postępowania upadłościowego.
   
   

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 29 grudnia 2014 r. wynika, że Wnioskodawca posiada informację o likwidacji firmy dłużnika, lecz nie posiada terminu tej likwidacji, należność wynikająca z faktury nie została uregulowana w jakiejkolwiek formie do chwili obecnej. Nadto pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje żaden związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy należy stwierdzić, że aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., warunki określone w art. 89a ust. 2-7 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Jednym z warunków określonych w wyżej wymienionych przepisach jest wymóg, aby w momencie dokonania korekty dłużnik (jak również wierzyciel) był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Odbiorca (przyszły dłużnik) winien być podatnikiem podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy. Warunek, aby nabywca (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, należy odnieść wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi. Okoliczność ta jest przy tym nieistotna w momencie dokonywania przedmiotowej korekty. Oznacza to, że jeżeli procedura ulgi na złe długi została uruchomiona w sposób prawidłowy – tj. przy spełnieniu wszystkich warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy – a dłużnik na dzień dokonania korekty podatku należnego przez wierzyciela nie znajduje się w likwidacji, wierzyciel ma prawo do korekty swojego podatku należnego. Przepis art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy odnosi się do statusu odbiorcy towaru bądź usługi, w momencie dokonywania dostawy towaru bądź świadczenia usług.

Mając na uwadze opis sprawy w odniesieniu do faktury z dnia 31 sierpnia 2011 r. należy stwierdzić, że Wnioskodawca mógł skorzystać z tzw. „ulgi za złe długi” i dokonać korekty zapłaconego podatku VAT, na podstawie art. 89a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku należnego, na podstawie art. 89a ustawy – wykazanego w fakturze z dnia 31 sierpnia 2011 r., w stanie faktycznym. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zwrotu do Budżetu Państwa odliczonego podatku wykazanego na fakturze z dnia 31 sierpnia 2011 r. w sytuacji likwidacji firmy przez dłużnika został rozstrzygnięty postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 14 stycznia 2015 r. nr ILPP1/443-927/14-5/AS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.