INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z produkcji cebulek i sadzonek konwalii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z produkcji cebulek i sadzonek konwalii.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest dzierżawcą gospodarstwa rolnego i posiada status rolnika.

W gospodarstwie rolnym Wnioskodawca rozpoczął działalność polegającą na produkcji cebulek i sadzonek konwalii, będącej rośliną wieloletnią (byliną). Cykl produkcji cebulek i sadzonek ww. kwiatów będzie trwał około dwóch lat. Wytworzone produkty roślinne będą znajdować się w stanie naturalnym i będą pochodzić z własnej uprawy na gruncie. Wnioskodawca dokonując sprzedaży wyhodowanych cebulek będzie uzyskiwał przychody.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia – na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) – wymogi pojęcia działalności rolniczej, czy też definicji działów specjalnych produkcji rolnej lub pojęcia działalności gospodarczej (pozarolniczej działalności gospodarczej)...
2. Czy uzyskane z opisanej działalności przychody będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też nie będą podlegać temu podatkowi...

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność w postaci produkcji cebulek i sadzonek konwalii, która to działalność nie jest uprawą roślin „in vitro”, ani też nie jest uprawą prowadzoną w szklarniach, czy też tunelach foliowych, lecz jest uprawą prowadzoną na gruncie „pod gołym niebem”, spełnia wymogi definicji działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem „działalnością rolniczą”, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Przy tym, prowadzonej działalności nie można zaliczyć do działów specjalnych produkcji rolnej, gdyż produkcja cebulek i sadzonek konwalii prowadzona „pod gołym niebem”, w stanie nieprzetworzonym, nie spełnia definicji określonej w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Opisana produkcja cebulek i sadzonek konwalii nie może być również zaliczona do działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie wypełnia jej ustawowego pojęcia. Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 6 tej ustawy, przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą rozumiemy działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W związku z powyższym, przychody uzyskiwane z prowadzonej działalności rolniczej nie są objęte podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo w:

• postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego Naczelnika Urzędu Skarbowego w Żywcu z dnia 27 września 2005 roku, znak: PD II/415-17/05/I PBB1/423-970/05,
• postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego Naczelnika Urzędu Skarbowego w Obornikach Wielkopolskich z dnia 15 czerwca 2005 roku, znak: ZB/415-11/2005.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), co do zasady, dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 4 – działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a)-c) rodzajów działalności oraz opiera się na następujących przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:

• w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
• w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
• w sposób zorganizowany – co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną – uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Działami specjalnymi produkcji rolnej – w myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy – są natomiast uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nie przekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Należy zauważyć, iż załącznik Nr 2 „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej, a także normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej. Jednocześnie informacje zawarte w tym załączniku mają znaczenie dla oceny, czy danego rodzaju działalność w ogóle ma charakter działów specjalnej produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierzęcia nie są wymienione w treści załącznika, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla czy też chów są działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnej produkcji rolnej. W konsekwencji – do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej, które stanowią źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Definicję działalności rolniczej – dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych –zawiera art. 2 ust. 2 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Przychodami z działalności rolniczej są więc tylko te przychody, które pochodzą z działalności rolniczej w rozumieniu zdefiniowanym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika, że w gospodarstwie rolnym Wnioskodawca rozpoczął działalność polegającą na produkcji cebulek i sadzonek konwalii, będącej rośliną wieloletnią (byliną). Cykl produkcji cebulek i sadzonek ww. kwiatów będzie trwał około dwóch lat. Ponadto Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie podkreśla, że prowadzona działalność w postaci produkcji cebulek i sadzonek konwalii nie jest uprawą roślin „in vitro”, nie jest prowadzona w szklarniach, czy też tunelach foliowych, lecz jest uprawą prowadzoną na gruncie „pod gołym niebem”. Wytworzone produkty roślinne będą znajdować się w stanie naturalnym i będą pochodzić z własnej uprawy.

Wobec powyżej przeanalizowanych regulacji prawnych – na tle zaprezentowanej we wniosku sytuacji – uznać należy, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę, polegająca na produkcji cebulek i sadzonek konwalii, która nie jest uprawą roślin „in vitro”, nie jest prowadzona w szklarniach, czy też tunelach foliowych, lecz jest uprawą prowadzoną na gruncie „pod gołym niebem” – nie jest działem specjalnym produkcji rolnej. Z zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych definicji działów specjalnych produkcji rolnej wynika bowiem, iż uprawy muszą przede wszystkim być prowadzone w szklarniach lub ogrzewanych tunelach foliowych. Natomiast wytwarzanie m.in. produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw, w tym również produkcja materiału siewnego i szkółkarskiego, produkcja roślin ozdobnych – stanowią działalność rolniczą.

Powyższe oznacza zatem, że prowadzona przez Wnioskodawcę produkcja cebulek i sadzonek konwalii, w sposób opisany we wniosku, mieści się w przytoczonej powyżej definicji działalności rolniczej. Tym samym uzyskiwanych z tej działalności przychodów nie można zaliczyć do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej czy przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec tego dochody uzyskiwane z tej działalności – na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę postanowień w sprawie interpretacji prawa podatkowego należy stwierdzić, że wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.