Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-530/14-2/EWW
z 15 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży wyrobów gotowych na teren krajów znajdujących się poza UE (Szwajcaria). W związku z tym, rozpoznano eksport towarów i zastosowano stawkę 0%. Zgodnie z art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę 0% można zastosować pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE. Art. 41 ust. 6a ustawy stanowi jednak przykładowe wyliczenie i nie wyczerpuje katalogu dowodów, jakie mogą potwierdzać eksport towarów.

Wnioskodawca korzysta z usług przewoźnika działającego na zasadzie pośrednictwa. Procedura transportowa wygląda następująco:

1. Wnioskodawca zleca usługę transportową firmie pośredniczącej na dokumencie zlecenia ;
2. Po wykonaniu usługi Wnioskodawca otrzymuje od firmy pośredniczącej dokumenty przewozowe ;
3. Po dodatkowym wniosku Wnioskodawca może otrzymać dokument wystawiony przez firmę faktycznie wykonującą usługę transportową .
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy otrzymane od pośrednika dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza granice UE są wystarczające do zastosowania stawki 0%? Jeśli nie, to czy uzyskanie dokumentu wskazanego jako załącznik 3 wystarczy do zastosowania stawki 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywane dokumenty nie są wystarczające do zastosowania stawki 0%.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, eksport towarów to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych, jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do definicji wywóz towarów musi zostać potwierdzony przez urząd celny. Wnioskodawca natomiast nie posiada dokumentu, z którego wynikałoby, że urząd celny potwierdza wywóz towarów poza granice UE.

Skoro Wnioskodawca nie posiada takich dokumentów, to nie można mówić o eksporcie towarów, a tym samym zastosować stawki 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
  
  

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy. Zaznaczyć należy, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na konkretnego nabywcę.

Jak poinformował Wnioskodawca, dokonał on sprzedaży wyrobów gotowych na teren kraju znajdującego się poza terytorium Unii Europejskiej (Szwajcaria), w związku z czym rozpoznał eksport towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą posiadanych przez niego dokumentów, w kontekście zastosowania do dokonanego wywozu towarów stawki podatku w wysokości 0%.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0% (art. 41 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy – dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z sytemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.
   
   

W przypadku eksportu do zastosowania stawki 0% konieczne jest spełnienie określonych warunków o charakterze formalnym. Ich spełnienie ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Oznacza to, że prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów uzależnione jest od posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Kwestie dokonywania zgłoszeń celnych zostały uregulowane rozporządzeniem Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnoty Kodeks Celny (Dz. U. UE L. Nr 253, poz. 1, z późn. zm.).

Od dnia 31 sierpnia 2007 r. w Polsce zaczęła w pełni funkcjonować I faza Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych do procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu.

W przypadku stosowania tego systemu urząd celny wywozu ‒ art. 161 ust. 5 WKC potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat „Potwierdzenie wywozu” (art. 796 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2913/92).

Z opisu sprawy wynika, że w związku z dokonanym eksportem towarów Wnioskodawca posiada następujące dokumenty:

• dokument zlecenia, na którym Wnioskodawca zleca usługę transportową firmie pośredniczącej;
• dokumenty przewozowe, które Wnioskodawca otrzymuje od firmy pośredniczącej po wykonaniu usługi.
  
  

Po dodatkowym wniosku Wnioskodawca może otrzymać dokument wystawiony przez firmę faktycznie wykonującą usługę transportową.

Wnioskodawca wskazał, że nie posiada dokumentu, z którego wynikałoby, że urząd celny potwierdził wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej.

Jak wynika z art. 2 pkt 8 ustawy, z eksportem towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie posiada dokumentu wskazanego w powołanym przepisie, zatem nie dokonał on eksportu towarów. Otrzymane dokumenty od pośrednika lub od firmy faktycznie wykonującej usługę transportową, nie są wystarczające do zastosowania stawki 0%.

Za słuszne należy uznać więc stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie może on opodatkować dokonanego wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej stawką podatku w wysokości 0%, ponieważ nie posiada on dokumentu, z którego wynika, że urząd celny potwierdził wywóz towarów poza jej granice.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 ww. ustawy interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.