Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-76/15/MZM
z 15 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku opatrzonym datą 13 stycznia 2014 r. (data otrzymania 15 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z najmu lokalu oraz poddzierżawy gruntu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z najmu lokalu oraz poddzierżawy gruntu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest posiadaczem lokalu użytkowego. Lokal ten od 23 czerwca 2014 r. jest wynajmowany. Wnioskodawca wybrał 23 czerwca 2014 r. sposób opodatkowania przychodów z tytułu najmu w formie ryczałtu. Gmina zaproponowała właścicielom lokali możliwość dzierżawy gruntu na płycie rynku. Dzierżawa ta ma zastrzeżenia w umowie, że w przypadku poddzierżawy dochody nie mogą być wyższe niż opłaty wnoszone do Miejskiego Zarządu Nieruchomości Komunalnych. Ponadto Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty podatku od nieruchomości.

Wnioskodawca poddzierżawił ww. grunt najemcy swojego lokalu użytkowego zgodnie z warunkami umowy dzierżawy. Koszty wstępne podatku od nieruchomości wyniosły 12,36 zł. W związku z powyższą okolicznością Wnioskodawca wygenerował stratę na kwotę 12,36 zł. Wnioskodawca zaznaczył, że sytuacja będzie się powtarzać prawdopodobnie co rok. Gmina obecnie wyklucza możliwość dzierżawy gruntu przez poddzierżawcę i najemcę lokalu gastronomicznego.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca powinien opodatkować najem lokalu użytkowego oraz poddzierżawę gruntu, który jest własnością Gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, najem zgodnie z oświadczeniem o wyborze ryczałtu dla opodatkowania najmu lokalu będzie rozliczał za 2014 r. stawką 8,5% a dzierżawę gruntu, na którą Wnioskodawca nie złożył oświadczenia o wyborze ryczałtu wykaże w zeznaniu PIT-36. Wnioskodawca nadmienił, że działka, którą poddzierżawiał jest własnością Gminy i nie znajduje się na niej budynek ani lokal, którego Wnioskodawca jest właścicielem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy – dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy – jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba, że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przychodami m.in. z tytułu najmu, poddzierżawy, które nie stanowią działalności gospodarczej – w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) – osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Aby wybrać tę formę opodatkowania – zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy – należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze. Oświadczenie to składa się naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika – nie później niż do 20 stycznia danego roku podatkowego. W sytuacji kiedy wynajem rozpoczyna się w ciągu roku podatkowego – oświadczenie to składa się do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia najmu, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym stosownie do art. 9 ust. 4 ww. ustawy – w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu oraz poddzierżawy wynosi 8,5% (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy).

Wskazać w tym miejscu należy, że w przypadku Wnioskodawcy źródłem przychodu, w stosunku do którego przez cały rok podatkowy obowiązuje raz wybrana forma opodatkowania jest najem oraz poddzierżawa (w ramach jednego źródła pochodzenia przychodu) a nie każda zawarta umowa czy wynajmowana lub poddzierżawiana nieruchomość oddzielnie. Zarówno przychód z najmu lokalu jak również z poddzierżawy gruntu zostaje otrzymany przez Wnioskodawcę z tego samego źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla opodatkowania którego Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym (składając oświadczenie o wyborze tej formy w stosunku do wcześniej rozpoczętego najmu lokalu). Oznacza to, że wybrana przez podatnika forma opodatkowania obowiązuje w roku podatkowym w stosunku do wszystkich przychodów osiągniętych z najmu oraz poddzierżawy.

Nie ma możliwości zastosowania u tego samego podatnika różnych form opodatkowania

– odrębnie dla wynajmowanego lokalu użytkowego oraz odrębnie dla poddzierżawy gruntu jak chciałby tego dokonać Wnioskodawca. Oba przychody zostają bowiem osiągane z tego samego źródła przychodów a więc konieczne jest ich opodatkowanie według tych samych zasad.

Zatem z przywołanych przepisów oraz powyższych rozważań wynika, że w przypadku osiągania przychodów z najmu jednej nieruchomości (lokalu użytkowego) i przychodów z poddzierżawy drugiej (gruntu) w trakcie jednego roku podatkowego Wnioskodawca (podatnik) zobowiązany jest do stosowania tej samej formy opodatkowania.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma możliwości oddzielnego opodatkowania przychodów z najmu lokalu użytkowego zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% a przychodów z poddzierżawy gruntu na zasadach ogólnych. Skoro Wnioskodawca na rok podatkowy 2014 dokonał w pierwszej kolejności wyboru opodatkowania przychodów z najmu (lokalu) na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego, to opodatkowaniu w formie ryczałtowej podlega suma przychodów osiągniętych z danego źródła, do którego zalicza się również poddzierżawa (gruntu). Oznacza to, że wybrana przez Wnioskodawcę forma opodatkowania czyli ryczałt ewidencjonowany obowiązuje w stosunku do przychodów osiągniętych zarówno z najmu lokalu jak również z poddzierżawy gruntu, do czasu zgłoszenia zmiany formy opodatkowania lub zaprzestania uzyskiwania przychodów. Zaznaczyć należy, że zmiana formy opodatkowania zgodnie z wolą podatnika może nastąpić dopiero od początku nowego roku podatkowego po złożeniu oświadczenia o wyborze innej formy opodatkowania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż do 20 stycznia roku podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.