Interpretacja Ministra Finansów
DD10/033/292/MZB/14/RWPD-44384/14
z 25 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Zmiana interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 12 października 2011 r. znak: IPTPB3/423-149/11-3/GG w ten sposób, iż uznaje stanowisko …. Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy po dniu 31 grudnia 2010 r., korzystając ze zwolnienia na zasadach obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, Spółka, kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić pomoc uzyskaną w związku ze zwolnieniem dochodu osiągniętego do dnia 31 grudnia 2010 r. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez … Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) we wniosku z dnia 15 lipca 2011 r. wynika, że Spółka, producent płytek ceramicznych, prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie Zezwolenia nr 24 z dnia 7 września 2000 r. (dalej: Zezwolenie), zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z dnia 18 stycznia 2002 r., rozszerzającą przedmiot działalności określonej w Zezwoleniu. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r. Spółka należy do tzw. „starych inwestorów", którym początkowo przysługiwało zwolnienie podatkowe w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE) nielimitowane wysokością poniesionych wydatków kwalifikowanych w całym okresie ważności zezwolenia.

W dniu 1 maja 2004 r., a zatem w momencie wprowadzenia - w związku z akcesją Polski do Unii Europejskiej - zmian dotyczących zasad udzielania i korzystania z pomocy publicznej, Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy.

Zgodnie ze zmienionym Zezwoleniem Spółka prowadzi działalność gospodarczą, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU:

1. w sekcji C, podsekcji CB, dział 14 grupa 14.3 klasa 14.22 - gliny i kaoliny;
2. w sekcji C, podsekcji CB, dział 14 grupa 14.3 klasa 14.30 - minerały chemiczne i minerały do produkcji nawozów;
3. w sekcji D, podsekcji DI, dział 26 grupa 26.3 klasa 26.30 - płytki ceramiczne;
4. w sekcji D, podsekcji DI, dział 26 grupa 26.4 klasa 26.40 - cegły, dachówki i pozostałe ceramiczne materiały budowlane;
5. w sekcji D, podsekcji DI, dział 26 grupa 26.2 klasa 26.22 - wyroby sanitarne ceramiczne;
6. w sekcji D, podsekcji DI, dział 26 grupa 26.2 klasa 26.25 - wyroby ceramiczne do celów technicznych, pozostałe;
7. w sekcji D, podsekcji DI, dział 26 grupa 26.2 klasa 26.26 - wyroby ceramiczne ogniotrwałe;
8. w sekcji D, podsekcji DI, dział 26 grupa 26.6 - wyroby z betonu i gipsu;
9. w sekcji D, podsekcji DI, dział 26 grupa 26.6 klasa 26.63 - masa betonowa prefabrykowana;
10. w sekcji D, podsekcji DI, dział 26 grupa 26.6 klasa 26.64 - zaprawy murarskie nieogniotrwałe.
    
    

Warunki prowadzenia działalności na terenie SSE obejmują:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych o wartości:
  • 24 378 000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2001 r.,
    
  • 32 560 000 zł w terminie do dnia 30 listopada 2002 r.
  
  

• zatrudnienie na terenie strefy:
  
  
  • 80 osób w terminie do dnia 31 grudnia 2001 r.,
    
  • 120 osób w terminie do 30 listopada 2002 r.

• rozpoczęcie działalności na terenie strefy w terminie do dnia 30 listopada 2002 r.
  
  

Wskazane powyżej warunki zostały przez Spółkę spełnione, a Spółka poniosła dotychczas na terenie SS wydatki inwestycyjne znacznie przekraczające kwoty wskazane w Zezwoleniu.

W związku z powyższym zadano m. in. pytanie, czy po dniu 31 grudnia 2010 r., korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, Spółka, kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić pomoc uzyskaną w związku ze zwolnieniem dochodu osiągniętego do dnia 31 grudnia 2010 r. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

Zdaniem Wnioskodawcy, po dniu 31 grudnia 2010 r. korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej i kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego, Spółka powinna uwzględnić pomoc uzyskaną do dnia 31grudnia 2010 r.

W związku z akcesją Polski do Unii Europejskiej wprowadzono szereg zmian mających na celu dostosowanie przepisów o pomocy publicznej w SSE do wymogów wspólnotowych.

W odniesieniu do inwestorów, którzy w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej posiadali status średniego bądź małego przedsiębiorcy w rozumieniu rozporządzeń unijnych, posiadających zezwolenia uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowano prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2000 r.:

1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej małym przedsiębiorcą,
2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej średnim przedsiębiorcą.
   
   

W konsekwencji Wnioskodawca jako średni przedsiębiorca zachował prawo do korzystania z pomocy publicznej na starych zasadach (tj. do pomocy nielimitowanej wysokością poniesionych wydatków inwestycyjnych) do końca 2010 r.

Natomiast od początku 2011 r. Wnioskodawca korzystać będzie z przysługującego mu zwolnienia na zasadach ogólnych, tj. tych obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej.

W myśl ogólnych zasad wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy.

Jak stanowi art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wielkość zwolnień podatkowych określają rozporządzenia Rady Ministrów ustanawiające strefy z zachowaniem zasad określonych w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 141, poz. 1177 oraz z 2003 r. Nr 159, poz. 1537).

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej w brzmieniu obowiązującym w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, tj. w dniu 1 maja 2004 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 289 ze zm.; dalej: rozporządzenie o SSE), z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840, dalej: ustawa zmieniająca), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 4 ust. 1. z zastrzeżeniem ust. 2-4 wynosi:

1. 30 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn.zm.),
2. 40 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS),
3. 50 % - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.
   
   

Z powyższego wynika, iż obszar województwa łódzkiego, na którego terenie prowadzona jest działalność gospodarcza Spółki w SSE, objęty jest intensywnością pomocy regionalnej na poziomie 50%.

Stosownie do § 4 ust. 2 powyższego rozporządzenia w przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.

W związku z powyższym maksymalna intensywność pomocy regionalnej w przypadku Spółki wynosi 65%. Przepisy nie precyzują jednak, czy po dniu 31 grudnia 2010 r. Spółka, kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić wartość pomocy uzyskanej już do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust 1 ustawy zmieniającej, średni przedsiębiorcy do dnia 31 grudnia 2010 r. zachowali prawo do korzystania z pomocy publicznej na starych zasadach, a zatem mogli korzystać z pomocy nielimitowanej wysokością poniesionych wydatków inwestycyjnych. Taki zapis mógłby sugerować, iż po dniu 31 grudnia 2010 r. inwestorzy, którzy korzystali z uprawnienia, jakie przyznała im ustawa zmieniająca, nie mają obowiązku uwzględniania przy kalkulacji przysługującej im pomocy publicznej kwot udzielonej im dotychczas pomocy. Skoro bowiem pomoc ta nie podlegała ograniczeniom wynikającym z ustalonej intensywności pomocy dla danego regionu i wielkości poniesionych wydatków kwalifikowanych, przedsiębiorcy nie mieli obowiązku jej monitorować.

W opinii Spółki, taka interpretacja nie byłaby jednak zgodna z celem ustawy zmieniającej. Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej głównym jej celem było wprowadzenie dla wszystkich przedsiębiorców posiadających zezwolenia wydane przed dniem 1 stycznia 2001 r. szczególnych zasad korzystania ze zwolnień z podatku dochodowego od dochodu uzyskanego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, zgodnych z warunkami wynegocjowanymi z Unią Europejską. Wprowadzano „pakiet rozwiązań”, który miał w pewnym stopniu zrekompensować utracone korzyści związane z wejściem w życie wspólnotowych reguł korzystania ze zwolnień. „Pakiet" ten polegał m.in. na czasowym zawieszeniu obowiązywania nowych zasad (tj. limitowania udzielonej pomocy publicznej). Z ustawy zmieniającej nie wynika jednak prawo przedsiębiorców do całkowitego pominięcia pomocy publicznej uzyskanej w okresie wskazanym w ustawie zmieniającej przy kalkulacji pomocy publicznej po upływie tego okresu preferencyjnego.

Ponadto, korzystając ze zwolnienia na zasadach określonych w rozporządzeniu o SSE w brzmieniu obowiązującym w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, Spółka powinna konsekwentnie stosować jego postanowienia, zarówno w zakresie sposobu obliczenia dostępnej pomocy, jak i w zakresie sposobu jej wykorzystania.

W konsekwencji, w opinii Spółki, korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, Spółka, kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego powinna przysługującą jej pulę pomocy obniżyć o kwotę pomocy otrzymaną w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. a zatem w okresie, kiedy jej wysokość nie podlegała ograniczeniom.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-123/11/AK, gdzie organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „po dniu 31 grudnia 2010 r. korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, Spółka, kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego, powinna uwzględnić pomoc uzyskaną do dnia 31 grudnia 2010 r."

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 12 października 2011 r. interpretację indywidualną znak: IPTPB3/423-149/11-3/GG, w której uznał stanowisko Spółki przedstawione w ww. wniosku w zakresie pytana nr 2 za prawidłowe i na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy przedstawionego do pytania nr 2 w ww wniosku.

Po zapoznaniu się z powyższym Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska Spółki, wyrażonego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 15 lipca 2011 r. oraz potwierdzonego w interpretacji indywidualnej z dnia 12 października 2011 r. Nr IPTPB3/423-149/11-3/GG wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, nie można uznać za prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, iż Spółkę obowiązują zasady opodatkowania wynikające z przepisów art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm., dalej: ustawa o sse), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o sse, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r., dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Przepis ten zawierał delegację ustawową, którą kwestie udzielania zwolnień podatkowych i ich szczegółową treść przekazano do uregulowania Radzie Ministrów w drodze rozporządzenia. W dniu uzyskania przez Spółkę zezwolenia, tj. 7 września 2000 r. obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 289 ze zm.; dalej: rozporządzenie z 1997 r.).

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia z 1997 r. zwolnieniu od podatku dochodowego w okresie 10 lat podlegał dochód podmiotu uzyskany z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, a po upływie tego okresu zwolnieniu podlegała połowa dochodu (§ 8 rozporządzenia z 1997 r.).

Z kolei przepis art. 16 ust. 1 ustawy o sse stanowił, iż prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2, wymaga zezwolenia, zwanego dalej „zezwoleniem”. Zezwolenie określa przedmiot oraz warunki działalności gospodarczej, która ma być prowadzona przez przedsiębiorcę na terenie strefy i termin, w ciągu którego przedsiębiorca jest zobowiązany do rozpoczęcia na terenie strefy działalności określonej w zezwoleniu (art. 16 ust. 8 ustawy o sse). Stanowi ono także podstawę do korzystania przez przedsiębiorcę ze zwolnień od podatku lub preferencji podatkowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 5 (art. 16 ust. 10 ustawy o sse).

Przepisy powyższe zostały następnie zmienione ustawą z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 117, poz. 1228, ze zm., dalej: ustawa zmieniająca z 2000 r.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. Ustawa ta wprowadziła nowe zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej w sse. Przepisy regulujące to zwolnienia zostały przeniesione z rozporządzeń do aktu rangi ustawowej. W art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: updop) wprowadzono zwolnienie przedmiotowe z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie sse.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Normy przejściowe przyjęte w związku z wprowadzeniem nowych zasad korzystania ze zwolnienia od podatku dochodów uzyskiwanych z działalności na terenie sse zachowały tzw. stary reżim prawny dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie przed dniem 1 stycznia 2001 r.

Stosownie bowiem do art. 5 ustawy zmieniającej z 2000 r., przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali zezwolenia na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o sse, zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1 (tj. ustawy o sse), w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. W zakresie zwolnień i preferencji podatkowych przysługujących przedsiębiorcom, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 12-14 i 19 ustawy o sse w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

W ten sposób ustawodawca przesądził, iż do tzw. starych przedsiębiorców zastosowanie mają przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2000 r. W konsekwencji wprowadzony po tym terminie przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 updop nie ma zastosowania do tych podmiotów. Oznacza to, że tzw. starzy przedsiębiorcy nigdy nie nabyli prawa do stosowania zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, gdyż zostało dla nich zachowane prawo stosowania art. 12-14 i 19 ustawy o sse w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej z 2000 r.

Ustawodawca dostosowując obowiązujące w Polsce uregulowania do wymogów unijnych, dokonał kolejnej zmiany, w wyniku której uległy skróceniu okresy, przez które tzw. starzy przedsiębiorcy mogli korzystać ze zwolnienia określonego w przepisach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2000 r. W sposób szczególny potraktowani zostali inwestorzy, którzy w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej posiadali status średniego bądź małego przedsiębiorcy w rozumieniu rozporządzeń unijnych. Na mocy art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 ze zm.; dalej: ustawa zmieniająca z 2003 r.), przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy o sse, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,
2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą.
   
   

Spółka w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej z 2003 r. była średnim przedsiębiorcą, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy zmieniającej z 2003 r.

Jednocześnie w związku z treścią art. 5 ustawy zmieniającej z 2003 r., w art. 3 tej ustawy uchylono art. 5 ustawy zmieniającej z 2000 r., który przewidywał zachowanie, przez okres ważności zezwolenia, prawa do zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 12 ustawy o sse w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r. przez tych podatników, którzy posiadają zezwolenia wydane przed 1 stycznia 2001 r.

Analiza regulacji prawnych odnoszących się do stanu faktycznego przedstawionego w niniejszej sprawie, w tym prześledzenie procesu zmian stanu prawnego – nowelizacji przepisów, na które powołała się Spółka prowadzi do wniosku, iż na podstawie art. 5 ustawy zmieniającej z 2003 r. Spółka zachowała do dnia 31 grudnia 2010 r. prawo do zwolnienia podatkowego określonego w art. 12 ust. 1 ustawy o sse w brzmieniu obowiązującym do końca 2000 r. Brak jest zatem podstaw do uznania, że Spółka będąca średnim „starym przedsiębiorcą” ma prawo do zwolnienia podatkowego z tytułu działalności prowadzonej w sse po dniu 31 grudnia 2010 r. Warto bowiem zauważyć, iż ustawą zmieniającą z 2000 r. nadano nowe brzmienie art. 12 ustawy o sse i wskazano w nim, że dochody z działalności na terenie sse są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wielkość zwolnień podatkowych określają przepisy rozporządzenia ustanawiające specjalne strefy ekonomiczne z zachowaniem zasad określonych w ustawie o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Po raz pierwszy w przepisach regulujących działalność w specjalnych strefach ekonomicznych odwołano się więc do przepisów podatkowych i przepisów o pomocy publicznej. Skoro zatem Spółka korzystała ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o sse w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r., to brak jest podstaw do uznania, że może ona stosować przepis art. 12 ustawy o sse w brzmieniu obowiązującym po tym dniu.

Zatem w świetle obowiązującego stanu prawnego nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że po 31 grudnia 2010 r. korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej, Spółka, kalkulując wysokość dostępnego zwolnienia podatkowego, powinna obniżyć przysługującą jej pulę pomocy o kwotę pomocy otrzymaną w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r., a zatem w okresie, kiedy jej wysokość nie podlegała ograniczeniom.

Ponadto należy podkreślić, iż korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie sse stanowi zgodnie z prawem Unii Europejskiej pomoc publiczną. W związku z tym, że pomoc publiczna udzielana na zasadach obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2001 r. była sprzeczna z prawem Unii Europejskiej, dokonano zmiany zasad jej udzielania. Jednak z uwagi na fakt, iż przedsiębiorcy działający w sse posiadali prawo do zwolnienia, ustawą zmieniającą z 2000 r. utrzymano je przez okres ważności zezwolenia. Wobec jednak sprzeciwu Unii Europejskiej zgłoszonego do tak długiego okresu stosowania przez Polskę niedozwolonej pomocy publicznej, ustawą zmieniającą z 2003 r. skrócono okres obowiązywania zwolnienia podatkowego dla tzw. starych przedsiębiorców (odpowiednio do końca 2010 r. i 2011 r.). Zauważyć należy także, iż zasady udzielania pomocy publicznej, po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, musiały zostać przedstawione w formie programu pomocowego i zatwierdzone przez Komisję Europejską. W przeciwnym przypadku, byłyby one, sprzeczne z prawem Unii Europejskiej. Podkreślenia wymaga fakt, iż przedsiębiorców, posiadających zezwolenia wydane przed dniem 1 stycznia 2001 r. nie obejmuje żaden program pomocy notyfikowany, czy zgłoszony Unii Europejskiej.

Końcowo odnosząc się do przywołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej nr IBPBI/2/423-123/11/AK należy wyjaśnić, iż na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej Minister Finansów dokonał jej zmiany.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.