Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1575/14/WRz
z 26 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 31 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków z tytułu zakupu odzieży sportowej i obuwia sportowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków z tytułu zakupu odzieży sportowej i obuwia sportowego.

We wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 1 lipca 2013 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, uiszczając kwartalnie zaliczki na podatek dochodowy. Jest opodatkowany na "zasadach ogólnych". Wnioskodawca nie jest podatnikiem od towarów i usług. Prowadzona przez niego działalność wg PKD zaszeregowana jest głównie pod symbolem 85.51.Z. W ramach tej działalności Wnioskodawca zajmuje się szeroko rozumianymi zajęciami sportowymi. Jest instruktorem pływania oraz trenerem, instruktorem innych zajęć sportowych (fitness, nordic walking, aerobik, itp.). Wnioskodawca tygodniowo prowadzi około 70 godzin zajęć. W związku z charakterem prowadzonej działalności i stopniem zużywalności odzieży i obuwia roboczego ponosi duże koszty związane z zakupem odzieży roboczej i ochronnej bezpośrednio związanej z prowadzoną działalnością. Największe nakłady finansowe na ubrania robocze są ponoszone w związku z najbardziej rozwiniętym elementem działalności, tj. instruktażem nauki pływania. W związku z ww. działalnością Wnioskodawca kupuje: spodenki do pływania/kąpielówki, czepki oraz klapki itp. Ubrania te są niezbędne, ale także wymagane przez baseny, na których prowadzone są zajęcia, z uwagi na konieczność uniknięcia zanieczyszczenia filtrów wody. Zgodnie z regulaminem jednego z nich: Na hali basenowej obowiązuje używanie czepków i strojów kąpielowych:

• kobiety - strój kąpielowy jedno lub dwuczęściowy,
• mężczyźni - kąpielówki lub spodenki bez kieszeni - przylegające do ciała (...).
  
  

Używanie czepków służy także do ochrony przed zamoczeniem włosów i uszu. Kupowane klapki przede wszystkim zabezpieczają przed pośliźnięciem się kiedy zajęcia nadzorowane są obok basenu. Poza ubraniami nabywanymi w związku z najbardziej rozwiniętym elementem działalności, Wnioskodawca kupuje również inne ubrania robocze:

• w związku z prowadzeniem zajęć z aqua aerobiku: podkoszulki i krótkie spodenki,
• do ćwiczeń na sali oraz nordic walking: dres i obuwie sportowe,
• do nordic walking: czapkę, kurtkę oraz rękawiczki.
  
  

Zajęcia sportowe nie mogę być prowadzone w każdym ubraniu, odzież musi być luźna i oddychać oraz być zgodna z wymogami stawianymi przez miejsca, w których odbywają się zajęcia. Wymienione ubrania Wnioskodawca używa jedynie przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup wymienionych strojów sportowych (butów, koszulek, spodni, kąpielówek, spodenek, itp.), niezbędnych do wykonywania usług fitness, nordic walking, aerobiku oraz nauki pływania, itp. mogą stanowić koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakupione ubrania - stroje sportowe, stanowią koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ są niezbędne do świadczenia usług. Brak ww. strojów przyczyniłby się do niemożności świadczenia usług i tym samym do ograniczenia źródeł przychodów. Niektóre z używanych strojów ponadto są wymagane przez miejsca, w których świadczone są usługi, a Wnioskodawca bez nich nie miałby możliwości wykonywania swojej pracy. Zużycie często kupowanych strojów sportowych ma odzwierciedlenie w ilości klientów oraz ilości godzin prowadzonych zajęć. Według Wnioskodawcy odzież sportowa nie nosi znamion odzieży codziennego użytku, a w związku z bezpośrednim wpływem na uzyskanie przychodu oraz faktem że jest ona wykorzystywana wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej – wydatki na jej zakup mogą stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi szeroko rozumiane zajęcia sportowe. Jest instruktorem pływania oraz instruktorem innych zajęć sportowych (fitness, nordic walking, aerobik, itp.). Prowadzi około 70 godzin zajęć tygodniowo. W związku z tym ponosi wydatki na zakup szczegółowo wskazanego we wniosku ubioru i obuwia sportowego. Brak ww. strojów przyczyniłby się do niemożności świadczenia usług i tym samym do ograniczenia źródeł przychodów. Niektóre z używanych strojów ponadto są wymagane przez miejsca, w których świadczone są usługi, a Wnioskodawca bez nich nie miałby możliwości wykonywania swojej pracy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami, a uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Co niemniej istotne wydatki powyższe, jako niewskazane w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Zauważyć jednakże należy, że ww. wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej jedynie w takim zakresie w jakim racjonalnie jest to uzasadnione rozmiarem tej działalności (ilością, czy też częstotliwością świadczonych usług) i wyłącznie pod warunkiem ich należytego udokumentowania. Bowiem to na podatniku ciąży również obowiązek należytego udokumentowania ww. wydatków. Przy czym, posiadane dowody nie mogą się ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków, lecz winny to być dowody umożliwiające w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków.

Podkreślić również należy, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa jednak obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Jeżeli zatem bezpośrednim celem poniesienia przedmiotowych wydatków jest możliwość dobrego przygotowania fizycznego do zajęć oraz ochrona ciała Wnioskodawcy, to wydatki te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto z treści wniosku nie wynika, aby wydatki na wskazane we wniosku zakupy Wnioskodawca ponosił w celach prywatnych. Jednakże podkreślić należy, że wydatki te będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów tylko i wyłącznie w sytuacji, jeśli nie mają one charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, o ile spełnione zostaną powyższe warunki, wydatki poniesione na zakup wskazanej we wniosku odzieży sportowej oraz obuwia sportowego, mogą stanowić koszty podatkowe prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej (w szczególności pod kątem zbadania czy nie mają one osobistego charakteru), może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.